Afl. 162. Afvallen. De eerste dag

Morgen begin je met afvallen. Het wordt de eerste dag. De dag waarop je een begin maakt. Laten we bij die dag stilstaan en onderzoeken wat je gaat creëren, want het is misschien niet wat je wilt. Afvallen doe je niet in een vacuüm. Je neemt jezelf en jouw relatie met eten mee in dit proces.

Als je straks je streefgewicht hebt bereikt wil je blij zijn met je resultaat en dat resultaat ook niet meer verliezen. Dit betekent dat je op de eerste dag de toon zet voor alles wat daarna komt. Dit gaat verder gaat dan de vraag wat je morgen gaat eten.

Mis deze aflevering niet als je wilt afvallen. Ik geef je de inzichten waarmee je een geweldige relatie met eten creëert en vertel wat je vandaag al kan doen om gewicht te verliezen.

---

Wat je ontdekt: 

• Hoe je de juiste toon zet voor blijvend gewichtsverlies.
• Waarom je in het verleden steeds opnieuw aankwam.
• Welke patronen je niet wilt herhalen.
• Wat je vandaag al kan doen om gewicht te verliezen.

---

 

Transcript Afl. 162

Hallo, hoe is het? Hoe gaat het met je? Als je nieuw bent hier in de podcast? Welkom! Wat fijn dat je luistert! Hier in de podcast Etenslessen help ik je met het kijken naar de relatie die je met eten hebt. Want dat is niet wat de dieetcultuur ons heeft geleerd. De dieetcultuur heeft ons geleerd om alleen maar te kijken naar dat getal op de weegschaal en te ploeteren en te zwoegen naar dat ideale gewicht wat je zo graag hebben wilt. En je bent erachter gekomen dat je dat niet krijgt of als je het krijgt niet vast kan houden. En ik heb daarover ontdekt dat het een model is wat niet werkt. Afvallen op wilskracht door alleen maar te staren naar de weegschaal en te kijken naar wat je mag eten en wat je niet mag eten, creëert een gespannen relatie met eten waarin je al snel in alles of niets gedrag belandt en je dagen gekleurd worden door het opnieuw proberen. En dat kan dan tientallen jaren duren waarin je nooit het gewicht hebt wat je echt hebben wilt, waar je echt blij mee bent.

En als je het hebt weet je het niet vast te houden en je bent daardoor gewoon niet tevreden over jouw relatie met eten. Niet tevreden over je gewicht en vaak sluipt er in zo’n relatie veel teleurstelling en ook schaamte. Eten en je gewicht zijn een ding en veel daarvan speelt zich achter de schermen af. Mensen weten het niet hoe gevoelig het voor je ligt, maar je bent er heel ontevreden over. Ontevreden over de manier waarop je met eten omgaat, ontevreden over de keuzes die je maakt, ontevreden over je gewicht en ontevreden over de mate waarin je hier continu mee bezig bent. Wat je zo vermoeiend vindt en wat ik je hier in de podcast laten zien is wat je kan leren bij mij in Etenslessen hoe je dit helemaal kan veranderen. Deze patronen kan ik veranderen en omzetten in een fantastische relatie met eten die heel erg goed voelt, waarin je en het gewicht hebt, waar je blij mee bent, waarvan je zegt yes, eindelijk kan ik zeggen ik heb t opgelost. Ik beheers nu de vaardigheid van het creëren van een fijne relatie met eten en ik heb daarin mijn weg gevonden. En dat betekent dat ik moeiteloos het gewicht heb waar ik blij mee ben. Kortom, je wilt slank worden om het ook te blijven op een manier die goed voelt en niet problematisch als iets waar je veel over piekert.

En in deze aflevering laat ik aan je zien hoe dat eruit kan zien als je kijkt naar die eerste dag. Die eerste dag waarop je gewicht wilt verliezen. De eerste dag waarop je zegt ok, ik begin vandaag, vanaf vandaag ga ik afvallen en ik maak me een begin. Dit is die eerste dag en laten we eens kijken naar die eerste dag en wat je daarvan kan leren en wat je ermee creëert. Met hoe je dat tot nu toe altijd hebt gedaan en wat er misschien nog meer voor je mogelijk is.

Die eerste dag hè, dat dat afvallen, dat speelt zich niet af in een vacuüm. We denken vaak dat als we eenmaal dat streefgewicht hebben en dat getal op de weegschaal zien waar het ons om te doen was of die kledingmaat die je zo graag wilt hebben, dat als je daar bent, als je op die plek bent en het je is gelukt, dat alles wat je daar zal voelen, ineens naar je toekomt. En ik weet dat dat niet zo is. Misschien heb je het zelf ook al ervaren. Maar het gewicht wat je creëert bestaat niet in een vacuüm. Daar zit jouw relatie met eten omheen. En je hebt misschien nu nog weinig beeld van die relatie. En daarom maak ik deze aflevering voor je, zodat je je daar bewust van kan worden.

Als het die eerste dag is en jij gewend bent geweest om afvallen te zien als iets waar je vol voor gaat. Een poging die je doet. Als dat is wat je gewend bent, dan denk je ok, daar gaan we. Dit keer lukt het, dit keer ga ik het volhouden. Nu moet het lukken. Misschien denk je zelfs dit is mijn laatste poging en dus geef je het alles wat je hebt. Dit is allemaal wilskracht waar ik nu over praat. Energie van wilskracht, de energie van verbetenheid. Dit gaat mij nu lukken. Ik geef het alles wat ik heb. Deze energie is niet duurzaam. Het is als het ware een sprint die je trekt, terwijl gewichtsverlies, als je je lichaam geen geweld aandoet, langzaam gaat. Deze energie heeft geen tolerantie voor langzaam. Deze energie kan je niet lang opbrengen. Het vraagt heel veel van je. Het is de energie van verbetenheid. En als jij denkt nu aan je streefgewicht, aan dat ideale getal op de weegschaal of die kledingmaat die je mooi vindt en hoe dat eruit ziet in de spiegel als je naar jezelf kijkt. Of hoe het voelt om in dat lichaam te bewegen, dan weet ik zeker dat er op jouw wensenlijstje van associaties hoe je denkt dat het is om dat resultaat te hebben, dat je daar niet verbetenheid op hebt geschreven. Weet je wat mij nou fantastisch lijkt? Om die kledingmaat te hebben, er zo uit te zien en me verbeten te voelen. Toch? het is niet wat je wilt? Absoluut niet.

Sterker nog, als ik aan je vraag hoe denk je dat het voelt om dat gewicht te hebben, zal je misschien zeggen ontspannen, blij, gelukkig. Zelfverzekerd. Vredig, kalm. Verbetenheid zal je niet ambiëren. En wat ik aan je wil laten zien is dat wat je vandaag doet is wat je creëert. Dus het gaat niet alleen over dat afvallen zelf en wat je lichaam aan het doen is, maar vooral ook over wat je hoofd aan het doen is. En als je vandaag de energie en de gedachte van verbetenheid en alles of niets, je zelf ergens tegenaan smijt, er vol voor gaan, als dat is wat je inzet, is dat wat je oefent. Is dat wat je creëert. Is dat wat je terugvindt in je resultaat. En nu denk je misschien nee, maar wacht even, tegen de tijd dat ik dat gewicht heb, dan kan ik ontspannen, want dan ben ik op de plek waar ik wil zijn. Maar wat ik uit ervaring weet is dat als je eenmaal op die plek bent, diezelfde verbetenheid, er vol voor gaan, zich omzet in en nu wil ik het vasthouden. Nou mag ik het niet meer verliezen. Dus de verbetenheid, je vastklampen, er vol voor gaan blijft. Alleen waar het eerst ging over afvallen, gaat het nu over slank blijven. Op die plek blijven. En is het dat de houding, de energie die je zelf cadeau wilt geven? Is dat wat je voor jezelf wilt creëren? Een verbeter relatie met eten en een verbeter relatie met je gewicht. Of dat nou is in het proces van afvallen of in het proces van dat gewicht, dat ideale gewicht vasthouden.

Verbetenheid zal niet op je wensenlijstje staan. Alles of niets. Er vol voor gaan zal niet op je wensenlijstje staan.

Een andere houding die je vaak ziet op die eerste dag is gepieker, een houding van gepieker. Ok, maar hoe ga ik het dan doen met de feestdagen? Hoe ga ik het doen met die verjaardag? Hoe ga ik het doen met die vriendinnen die van mij gewend zijn dat we altijd gezellig wijntjes met een borrelplankje doen? Wat ga ik tegen ze zeggen? Eigenlijk vind ik het helemaal niet gezellig als ik daar niet meer aan mee kan doen. Ik vind het eigenlijk helemaal niet leuk. Ik vind mijn leven eigenlijk helemaal niet leuk als ik dit eruit moet knippen en hier niet meer aan meedoe. Ik mis aansluiting. Ik weet het niet. Ik vind het niet leuk. Ik wil gewicht verliezen. Ik wil stoppen met overeten. Maar ik maak me zorgen over hoe ik dit inregel in mijn leven. En wat je voelt is dat je het eigenlijk alleen maar als een probleem ervaart. Het afvallen is een probleem en je piekert over dat probleem en je piekert over dat wat je verliest, wat je inlevert. En dat is dan wat je cultiveert. Dat is wat je vindt als je eenmaal op die plek bent. Gemis en iets waar je je zorgen over maakt. Het is niet weg als je eenmaal dat gewicht hebt.

Wat je ook vaak ziet op die eerste dag is leven in een fantasiewereld. Ik heb dit zelf heel veel gedaan, vooral in mijn tienerjaren. Ik wilde zo graag me lekker voelen en ik dacht dat als ik dat gewicht zou hebben, die kledingmaat zou hebben, dat ik mezelf dan leuk zou vinden. En dus projecteerde ik alles, alles op dat ideaalplaatje. En het lukte mij ook om me heel erg lekker te voelen als ik in die fantasie zat. En wat ik cultiveerde voor mezelf was het continu fantaseren. Als dat nu zou zijn geweest, dan weet ik zeker dat ik zou fantaseren over de yoga pakjes die ik dan zou dragen en hoe leuk ik me dat zou vinden staan en hoe lekker ik me daar in zou voelen en de bewondering die ik zou krijgen over hoe ik er dan uitzag. Kortom, ik zou me helemaal verliezen in de fantasie over hoe fijn het zou zijn om mij te zijn als ik nou maar eenmaal op die plek ben. En waar ik geen idee van had en waarvan ik toen ook niet zag dat ik het deed, was dat ik geen idee had hoe ik mij verhield tot mijn gevoelens en gedachten in het hier en nu. Wie ik was, in het hier en nu. Hoe ik mezelf kon begeleiden in het hier en nu, met de vraagstukken die voor mij lagen, de gevoelens die ik had, de negatieve gedachtepatronen waar ik last van had. Ik had geen idee en het enige waar ik goed in was, was een sprong maken in een fantasiewereld. Naar een fantasiewereld waar het dan allemaal anders en beter zou zijn.

En het lastige is als het dít is wat je creëert, als dit is wat je gewend bent te doen. Dus je traint jezelf in escapisme, in vluchtgedrag, fantaseren over een andere, betere wereld. Dan zal je merken dat als je eenmaal op die plek bent, dat je teleurgesteld raakt. Want je weet totaal niet wat je met jezelf aan moet. Als je eenmaal dat gewicht hebt, als je eenmaal die kledingmaat hebt. En je raakt teleurgesteld omdat je zit te wachten op hè, waar blijven nou al die fijne gevoelens? Je hebt geen idee. Het enige wat je hebt gedaan, het enige wat je hebt geoefend is weggaan uit het hier en nu. En nu ben je op de plek waar je wilde zijn en je weet niet hoe je daarmee in verbinding bent. En wat je merkt is dat het aantrekken van dat leuke yoga pakje het niet voor je fikst.

Ik heb veel gewichtsverlies gezien bij klanten die bij mij binnenkomen en die zeggen ik heb eerder al eens heel veel gewicht verloren. En ik kan het goed. Ik ben goed in 25 kilo afvallen. Ik ben goed in dertig kilo afvallen. Ik ben goed in tien kilo afvallen. Alleen als ik dan eenmaal op die plek ben. Ik weet niet waar het aan ligt, maar dan op de een of andere manier raak ik het weer kwijt. Ik raak dat succes weer kwijt en ik kan mezelf wel voor m’n kop slaan. Ik weet niet waarom ik dat doe. Waarom saboteer ik mezelf? Maar dat gaat hier over. Je bent goed in escapisme, in jezelf verliezen in een andere wereld, maar je weet niet hoe je jezelf begeleidt als je verbonden bent met het hier en nu, met jou. Zonder dat er iets is om te kunnen idealiseren.

En het laatste voorbeeld wat ik je wil geven over die eerste dag, is de eerste dag waarop je vanuit een agressie en een boosheid naar jezelf schoonschip maakt. Ok, dit is nu afgelopen. Hier ben ik zo klaar mee. Deze troep gaat nu mijn huis uit. Het is nou een keertje afgelopen. Moet je nou kijken hoe je eruit ziet. Moet je nou zien wat je doet met je gezondheid. En dan ben je gewend om vanuit een negatief vertrekpunt ergens paal en perk aan te stellen. Waarin alles, alle verlangens die je hebt gevoeld, waarmee je al dat gedrag hebt laten zien. Dus al dat eten wat je nu weggooit, dat heb je natuurlijk eerder een keer met heel veel plezier in huis gehaald. Je wilde het hebben. Je wilde het eten. En dat stuk in jou wat dat soort verlangens heeft dat krijgt geen stem, dat krijgt geen aandacht. Dat wordt eigenlijk alleen afgewezen. Nou is het een keertje klaar, dit is nu afgelopen. Moet je nou zien wat je doet. Dus je polariseert in de relatie met jezelf. Dat stuk van jou wat al die verlangens heeft, dat wordt de mond gesnoerd. En jij gaat er met een bezem doorheen. En nou is t een keertje klaar. En wat je hier creëert voor jezelf is een relatie waarin je delen van jezelf afwijst. En dat neem je mee naar je resultaat. Je weet niet hoe je hier het gesprek mee voert, met jezelf, met die verlangens. Je weet alleen hoe je ze afwijst.

En dat gewichtsverlies speelt zich niet af in een vacuüm. Dit is precies wat je terugvindt in jouw relatie met eten, in de relatie met jezelf als je dat streefgewicht eenmaal hebt. En ik hoop dat dit een eyeopener voor je is en dat je inderdaad kan plaatsen waar ik over praat en kan zien dat het niet is wat je voor jezelf wilt creëren als je eenmaal op die plek bent. Je hebt geen wensenlijstje waarvan je zegt nou, als ik dan eenmaal dat streefgewicht heb, dat lijkt het me zo fijn om in een verbeter relatie met eten te zitten en een verbeter relatie met mezelf of een relatie met eten waarin ik pieker en veel gemis ervaar van de dingen die ik dan niet meer doe omdat ik nou eenmaal niet alles kan hebben. Het is het een of het ander, of je bent slank of je hebt gezelligheid en borrels en wijntjes. Of je bent gewend om in een fantasiewereld te leven, maar je weet niet wat je met jezelf aan moet in het hier en nu. Of je bent gewend om stukken van jezelf af te wijzen. Dit zijn allemaal niet de dingen die je projecteert op dat ideaal gewicht. Dit is niet hoe je slank wil zijn of slank wilt blijven. Dit is niet de relatie die je met jezelf wilt hebben.

Dus, hoe kan dit nou helemaal anders? Sta stil bij de vraag, welke geschenken jij in de toekomst aan jezelf zou willen geven. Jij hebt een relatie met jou. En jij wilt jezelf prachtige cadeaus geven voor de toekomst. Wat zou je aan jezelf willen geven? Wat zou je willen ontvangen van jou uit het verleden waarvan je zegt dankjewel! Dank je wel. Wat een prachtige geschenken! Ik denk dat je jezelf misschien het geschenk van gezondheid wilt geven. Dat je dat ontzettend fijn lijkt voor je toekomst. Ah, wat heerlijk voor je! Je bent gezond en dat is wat ik voor je wilde creëren. Dat was het geschenk wat ik je wilde geven. Het geschenk van gezondheid. En ik wilde je het geschenk van zorgeloosheid geven. Een gezonde geest. Een geest waar geen obsessie in zit. Ik wilde je het geschenk geven van vrijheid, van overeten, vrijheid van obsessie. Vrijheid van perfectionisme. En ik wilde je het geschenk geven van een ontspannen samenwerking met je lichaam. Waarin je honger kan voelen zonder dat het een noodgeval is. Verzadiging kan voelen, voldoening kan voelen van eten. Dat. Dat wil ik je geven. Gezondheid. Zorgeloosheid. Een gezonde geest. Vrijheid van overeten. Vrijheid van obsessie. Vrijheid van perfectionisme. Vrijheid van afwijzing. Een fijne samenwerking met je lichaam.

Die geschenken, als je zegt oeh ja, dat zou ik wel uit willen pakken. Die breng je precies dat wat je projecteert op dat slank zijn, die kalmte, die vrede, het plezier, plezier in de relatie met jezelf, plezier in je relatie met eten, dat, dat wil je zoveel mogelijk kunnen voelen, maar zonder overmatig streven. Een relatie waarin elke emotie gevoeld kan worden en je niet in escapisme hoeft te zitten, in fantasiewereld, in een fantasiewereld of waarin stukken van jezelf volledig moeten worden afgewezen. En je wordt bekritiseerd en bestraft. Kan je dat zien? Kan je zien dat dat getal op die weegschaal overstijgt? Dat ideaalplaatje van je lichaam overstijgt? Je mag mooi vinden wat je mooi vindt en waarschijnlijk vind je jezelf slanker mooier. En of dat bij het schoonheidsideaal vandaan komt, een besmetting is van de dieetcultuur en de schoonheidscultuur. Of jouw intrinsieke verlangen om je lekker te voelen in je lichaam om een onbelast lichaam te hebben. Dat is natuurlijk iets wat je voor jezelf wilt uitzoeken. Waar komt mijn verlangen naar slank zijn vandaan?

Maar als ik kon zien dat de redenen waarom ik gewicht wil verliezen goed voelen en kloppen omdat ik verlang naar de vrijheid van overeten en omdat ik mezelf een geschenk van gezondheid wil geven en een gezonde geest waarin ik niet obsederen. En al mijn gevoelens kan voelen. Dan wordt die eerste dag, dan is dat de informatie die je meeneemt naar jouw eerste dag, naar dat begin wat je maakt van gewichtsverlies. Als dat de geschenken zijn die je wilt uitpakken in de toekomst, dan is het dat wat je vandaag begint te cultiveren. Wat je vandaag begint te ontwikkelen. Fijne dagen voor jezelf creëren. En als je daar de tijd voor neemt. Want dat gaat natuurlijk verder dan je afvragen wat mag ik eten? En wat mag ik niet meer eten? Maar je afvraagt wie wil ik worden? Welke geschenk wil ik in de toekomst kunnen uitpakken? En hoe ziet dat eruit? Nou, obsederen en verbetenheid zijn geen geschenken die ik wil doorgeven, dus dan is dat wat ik vandaag ook niet ga doen. Dan ga ik mezelf vandaag niet trainen in verbetenheid, trainen in gedachten van gemis over iets wat ik niet eet vandaag. En piekeren over de toekomst en dat dat dan de rest van mijn leven zo blijft. Dan ga ik vandaag niet fixeren op fantasie scenario’s over het hebben van een ideaal lichaam. Dan wil ik vandaag ontdekken hoe ik in het hier en nu ben met mij. Met de gedachten die ik heb, de gevoelens die ik heb. En hoe verhoud ik me dan tot honger en verzadiging? Hoe verhoud ik me dan tot de keuzes die ik maak?

Dit is het fundament wat je legt. Dit is die fijne relatie met eten die je dan vanaf vandaag begint te creëren en wat je zal zien als je gewend bent om er altijd vol voor te gaan en de energie van obsessie in jezelf aan te zetten, is dat je hier niet zoveel aan vindt. Het is helemaal nieuw voor je. Oh, dus ik blijf in t hier en nu. Ja. Je blijft in t hier en nu. Oh, maar ik weet niet zo goed hoe ik mezelf vandaag waardeer of hoe ik vandaag dan met mijn lichaam samenwerk zonder dat er een groot plan is waar ik vol voor ga. Ok, dus dat is wat je dan gaat onderzoeken. Dat is wat je dan dus wilt gaan leren vandaag op die eerste dag. En je kan het zo klein maken als iets wat je alleen vandaag onderzoekt. Mmm. Hoe zou het voor me zijn als ik mezelf geen ruimte meer geef om na te denken overeten en afvallen? Maar de dag de dag laat zijn en wacht totdat mijn lichaam om voedsel vraagt. Daar niet over pieker. Niet nadenken over wat ik dan eten mag en wat ik dan niet mag eten, wel en niet mag eten. Ik pieker niet. De dag is gewoon de dag. Ik ben in het hier en nu. Ik doe de dingen die ik vandaag zinvol vind waardevol vindt. Dus ik ga over tot de orde van de dag en ik creëer een fijne dag voor mezelf waarin ik mezelf niet overvraag. En ik geef me lichaam de leiding. En op het moment dat ik merk dat mijn maag duidelijk laten weten hé, nu begin ik trek te krijgen. Dan. Dan ga ik het gesprek aan over waar ik behoefte aan heb wat bij me zou passen. En als je niet gewend bent om dat gesprek te voeren, dan heb je misschien ook geen opties voor jezelf in huis. Je weet niet zo goed waar je lichaam om vraagt, waar het dan behoefte aan heeft. Mooi, Dat is dan jouw eerste verkenning hiermee. Op een hele andere manier met je lichaam gaan samenwerken in plaats van in je hoofd gaan zitten en bedenken wat je hebben mag en wat je niet meer hebben mag. En hoe je dat dan gaat doen op die verjaardag volgende week. Nee, alleen vandaag. Mmmm, hoe zou het zijn als de dag de dag is, ik een fijne dag voor mezelf creëer waarin ik niet observeer, niet pieker, geen verbetenheid in mezelf aanzet. Maar de dingen doen die ik doe, ik zinvol vind en waardevol vindt in mijn werk, in mijn thuis zijn, in mijn privéleven. En de leiding aan m’n lichaam geven om van zich te laten horen als het behoefte heeft aan brandstof.

En als ik dan trek begint te krijgen, dan vraag ik me af mmmm, welk eten zou me goed smaken? Waar heb ik behoefte aan? wat zou me goed kunnen voeden? Welk eten kan mij voldoening geven op een dieper niveau? Waar vraagt mijn lichaam om?

En het antwoord op deze vraag kun je alleen vinden als je daadwerkelijk honger hebt. Als je lichaam daadwerkelijk behoefte heeft aan brandstof, dan alleen kan het jouw informatie geven over welk eten dat dan is. Welk eten bij je past. En je lichaam heeft meestal bij periodes bepaalde voorkeuren. Dus je hoeft niet iedere dag verrast te worden door eten waarvan je denkt ja, jee, hoe kom ik daar nu aan? Waar moet ik dit nu vandaan gaan halen? Dan ben je ook eigenlijk alweer een klein beetje aan het doen wat je voorheen deed. Het problematiseren. Het piekeren. Denken dat het een probleem is. Een zorg is.

Zorgeloosheid voor jezelf creëren. Dat is nieuw voor je. En dat is precies wat je op dat ideaal gewicht projecteert. Je zorgeloos voelen toch? In die leuke jumpsuit of jeans. Of wat het ook is, dat skipak..haha..je zorgeloos voelen. Ah, dat is wat je vandaag oefent. En daarin zul je merken dat als je tendensen hebt, patronen hebt van piekeren, je zorgen maken, problematiseren of patronen hebt van obsessie, er vol voor gaan en aldoor in een fantasiewereld leven dat dit nieuw voor je is. En je kan het jezelf vandaag al cadeau geven. Zo mooi!

Wat is mijn ervaring van zorgeloosheid? Hoe creëer ik zorgeloosheid als ik wacht totdat mijn lichaam om voedsel vraagt en het kan voldoende honger ontwikkelen. En ik tast dan af he, waar heb je behoefte aan? Wat zou je fijn vinden? Iets wat je nu goed kan gronden? Wat een beetje massa heeft. Wat je lichaam lekker verwarmt of iets wat licht en fris voelt? Wat zou bij je kunnen passen? Waar merk je dat je aansluiting voelt? Laat je gedachten er daar eens over gaan. Mmm, okay, het is misschien helemaal nieuw voor je om op die manier met je lichaam samen te werken en dan krijg je een beeld van wat het dan is en daar experimenteer je mee. Klopt het? Geeft mij dit inderdaad de beleving waarvan ik dacht toen ik dit gesprek met mijn lichaam voerde dat het dat ook voor mij doet. En daarna laat je het weer los. Je gaat er niet op door. Het is niet het onderwerp van gesprek voor de hele dag. Het was daar even een experiment, een samenwerking, een conversatie en die laat je daarna weer los. Zo interessant. Je zet daarmee de toon voor het creëren van een fijne relatie met eten.

En daar hangt omheen wat er nu op dit moment allemaal in die relatie is geslopen, wat misschien gaat over emotie eten, uit willen checken, jezelf met eten overeind houden als je vermoeid bent, jezelf structureel overvragen. En dat kan allemaal aan bod komen omdat je daar ook de tijd voor hebt. En dat is wat we in Etenslessen doen. Daar geef ik je dat half jaar voor om samen met mij en de tools die ik je daarvoor geef en het proces wat ik je daarvoor aanreik, mijn formule voor het creëren van een fantastische relatie met eten. Precies dát te creëren waar het je eigenlijk om te doen is. Dat gewicht waar je zo blij mee bent maar ook die vrijheid van overeten, die kalmte, die vrede, dat plezier wat je zo veel mogelijk kan voelen, de betrouwbaarheid en de stabiliteit van die fijne relatie met eten. Waarin eten niet aldoor iets is waar je over piekert, over rumineert, waar je over van in paniek kan raken, waar je over moet fantaseren of verbeten in moet staan, is allemaal weg. Het is er allemaal uit.

Denk hier over na. Schrijf er eens over. Welke geschenken zou ik voor mezelf willen uitpakken in mijn toekomst? Hoe wil ik dat die fijne relatie met eten voelt? En hoe ga ik daar dan vandaag op die eerste dag mee om? En als je denkt ik vind dit best groot, ik zie nu dat dit meerdere lagen heeft. Ik zie nu dat dit inderdaad dieper gaat dan wat mag ik eten en wat mag ik niet meer eten. En ik zie dat er zich patronen hebben gevormd in mijn relatie met eten die ik niet mee wil nemen naar de toekomst. Zelfs niet met dat ideaal gewicht. Dat ideaal gewicht met deze patronen vind ik helemaal niet fijn. Ben ik niet blij mee. Zet jezelf dan op mijn wachtlijst. Dan kan ik je leren hoe dit werkt en je vindt mijn wachtlijst via etenslessen.com. En dan ontvang je ook mijn blogs wekelijks en neem ik je alvast wat mee in dit proces zodat je daar een steeds beter begrip van krijgt. En als je dan besluit ah, het lijkt me fantastisch om hierin gecoacht te worden. Dan stap je in mijn programma en doen we dit samen. Maar ik wilde je hiermee laten zien wat er voor je mogelijk is en je laten zien dat dat gewicht, dat streefgewicht, die kledingmaat niet in een vacuüm bestaat. Vandaag, op die eerste dag, is wat je doet precies wat je creëert. Ik ben er volgende week weer en ik wens je een hele mooie dag. Tot dan.