Als je veel kilo’s wilt afvallen kan de weg naar dit resultaat ontmoedigend lang lijken. Ik geef je in deze aflevering daarom graag een verrassend inzicht waarmee deze lange weg een illusie blijkt te zijn.
Het maakt werkelijk niet uit of je twee of twintig kilo te verliezen hebt. Het verschil tussenbeide is louter een mentale kwestie die ik voor je oplos.
Luister naar de aflevering en laat je inspireren!
Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 33.
Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll, ik ben je coach en ik doe niets liever dan al mijn Etenslessen met je delen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een vrouw wordt met een fantastische relatie met eten. Laten we beginnen.
INTRODUCTIE
Hallo, hallo, hoe gaat het met je? Ik hoop dat het goed met je gaat en ik ben helemaal in mijn nopjes, want er werd net naast mijn huis ongelooflijk veel kabaal gemaakt. Er werden containers geplaatst en er waren werkmannen, werklui hard aan het werk om ergens bij de buren een nieuwe tuin aan te leggen. Ik ben naar buiten gelopen en ik heb ze gevraagd hoelang gaat dit nog duren? En toen werd mij gewoon een pauze aangeboden. Zo sympathiek, zo fijn, ik vertelde ze waar ik mee bezig was. Ze zeiden: geen probleem. Dan nemen we een pauze en ik hoop dat hun opdrachtgever het daar ook mee eens is. Maar ik zeg geen nee, dus het is nu heerlijk stil om me heen. En ik…ik ben deze heren heel erg dankbaar. Fantastisch.
Goed dus, ik laat er geen gras over groeien en ik duik snel de les in met je.
DE LES: ALS JE VEEL KILO’S TE GAAN HEBT
Ik heb een fantastische les voor je en deze les is speciaal voor jou als jij veel kilo’s te gaan hebt of last hebt van de gedachten: man, de weg is zo lang, dat afvallen duurt zo lang. Als jij last hebt daarvan, van het idee dat de weg zo lang is, of ik heb zoveel kilo’s te gaan, dan ga je heel blij zijn met deze les.
Dit is wat ik voor je heb. De aanleiding was een gesprek met iemand die ik ken en die mij vertelde dat ze meer dan tien kilo wil afvallen. En ze zei: ‘Ja, het zijn er zoveel.’ En ik was verbaasd, ik was verrast, want ik zie dat heel anders. En toen ik haar uitlegde hoe ik dat zie, zag ik bij haar ineens die donkere wolken wegtrekken. De blauwe lucht doorbreken, de zon doorbreken en eens had ze er een totaal andere beleving bij. Ze zei: ‘Je hebt gelijk! Zo had ik het nog nooit bekeken.’ Dus als ik dat bij haar kan doen, als ik dat voor haar voor elkaar kan krijgen, kan ik dat ook voor jou.
Dit is namelijk hoe ik het zie: of je nou twee of twintig of veertig kilo te gaan hebt. Dat maakt helemaal niets uit. Dit is namelijk het ding: in essentie hebben we het hier alleen over gedragsverandering.
Je wilt om af te vallen, zal je je gedrag moeten veranderen. In je energieopname bijvoorbeeld, heb je bepaalde dingen die je nu nog doet, momenten waarop je eet, waarvan je weet dat je op die momenten geen honger hebt. En dat wil je veranderen. En je wil een fijne relatie met eten creëren.
In essentie is dus het enige wat je te leren hebt, hoe je jezelf beïnvloedt en ander gedrag laat zien. En als je dat gedrag op z’n plaats hebt, val je af.
En omdat dat gedrag op z’n plaats zit en van jou is, is het een continuüm. Je blijft dit doen. Het is je nieuwe normaal geworden en in dat nieuwe normaal valt de één 2 kilo af. En de ander 20 kilo af.
Een nieuw normaal voelt niet als een lange weg.
Dus de skillset, met de vaardigheid van gedragsverandering is het enige waar we het hier over hebben. En als je het zo bekijkt, maakt de rest niet uit.
Ik hoop dat je dit, dat je dit kan pakken en dat je begrijpt wat ik bedoel. De vaardigheid is het enige wat je te leren hebt en wat daaronder zit, wat dat met zich meebrengt, maakt verder niet uit.
Als je bijvoorbeeld eenmaal gewend bent om bij al het geld wat je verdient 10 procent opzij te zetten, 10 procent te sparen, dan heb je de vaardigheid van het sparen eigen gemaakt. En zodra je dat op zijn plaats hebt en over die 10 procent niet meer nadenkt, is het klaar. Dat geld, dat groeit dan vanzelf op die spaarrekening. En als je spaart voor 20 euro heb je eerder het bedrag bereikt waar je voor spaart dan wanneer je spaart voor 200.000 euro. Maar als je niet bezig bent met het bedrag wat er op je rekening staat is het opzij zetten van 10 procent een vaardigheid en meer niet.
Dat je aldoor naar je rekening kijkt en dan denkt: oef, dit gaat nog heel lang duren voordat het twee ton is, dat kan je tot onderdeel maken van jouw vaardigheid, door niet voortdurend op je rekening kijken en dan uitrekenen hoeveel je nog te gaan hebt en dat dat nog heel lang gaat duren en dat je daar zo tegenop ziet en die kwelling, het jezelf lastig maken door te kijken naar wat er nog niet is. Als je dat onderdeel laat zijn van de vaardigheid van het sparen, zet die 10 procent opzij en daarna ga ik over tot de orde van de dag, dan heb je verder nergens last van.
Dus het zit hem niet zozeer in hoelang het gaat duren voordat je bent waar je wilt zijn, het zit in het ontwikkelen van de vaardigheid van hoe je jezelf daarin begeleidt. En als je die mentale en emotionele en praktische begeleiding op z’n plaats hebt. Als je die mentale vaardigheid onder de knie hebt, is het klaar.
Ben je vrij. Klaar! Gedaan! Done! Je hoeft er niet meer over na te denken. Je komt waar je wilt zijn.
En dus kun je jezelf al waarderen voor het ontwikkelen van die vaardigheid nog voordat het resultaat er is. Want dat is de reden waarom, en ik gebruik bewust even een heel ander onderwerp zodat je die vergelijking goed kan pakken en kan voelen waar we het hier over hebben. Als je dus niet aldoor bezig bent met hoeveel euro er nog niet op je rekening staat, maar heel erg trots bent en jezelf waardeert om het feit dat je de vaardigheid van het sparen hebt ontwikkeld, dan kun je dus nu al genieten. Kun je vandaag al blij zijn. Kun je vandaag al trots zijn op jezelf. En dat is altijd waar het over gaat. Je verlangt naar een bepaald gevoel.
Je verlangt naar het kunnen vieren van je resultaat en als je niet je resultaat viert, maar je vaardigheid viert. Wow! Dan kun je dus nu al gaan genieten.
En is het enige wat je hoeft te doen als het ontwikkelen van de vaardigheid, inspanning van je vraagt en een zoektocht van je vraagt waarvan je soms niet goed weet: lukt het nu al? Lig ik op schema? Ben ik aan het creëren waar ik naar verlang? Dan kun je jezelf daarin aanmoedigen en tegen jezelf zeggen: hé, zodra jij elke stap die jij hier inzet, in het ontwikkelen van deze vaardigheid, is alles wat je nodig hebt. En als de vaardigheid eenmaal klikt en op z’n plaats is, en dat is een ontwikkeling, en je hoeft alleen je te concentreren op die ontwikkeling. Zodra die vaardigheid, zodra die begint te pakken en van jou is. BAM, is het klaar! Done deal! En kun je overgaan tot de orde van de dag. En trots zijn op jezelf en trots zijn op de inspanning die je hier in levert. Zie je hoe bevrijdend dit is? En daarmee laat ik je zien dat dat wat iemand te leren heeft die twee kilo wil afvallen, net zo veel inspanning en concentratie en observatie vraagt en support van jezelf vraagt als iemand die twintig kilo of meer te verliezen heeft.
Iemand die twintig kilo te verliezen heeft, heeft het niet zwaarder of moeilijker of een langere weg te gaan dan iemand die twee kilo te verliezen heeft. Jullie zijn met exact hetzelfde bezig. En de rugzak van de één is niets zwaarder dan van de ander.
Want je bent bezig om een vaardigheid te leren en hoe je jezelf daarin begeleidt is het enige waar het hier over gaat. En iemand die zichzelf aan het begeleiden is in het leren van de vaardigheid, uhm, die laat ik zeggen, 40 kilo te verliezen heeft, maar uit zichzelf daar in die vaardigheid van gedragsverandering en die mentale begeleiding makkelijker oppakt, daar meer liefde in stopt, meer vertrouwen in stopt, meer optimisme en support instopt, die heeft het makkelijker dan iemand die 2 kilo te verliezen heeft en zichzelf continu kwelt met drama en wanhoop en geen vertrouwen hebben en last hebben van ‘zie je wel gedachten’, zie je wel: het lukt me nooit. Zie je wel. Waarom verpest ik het nou steeds? Een paar afleveringen geleden had ik het over een goede leerling zijn. En dat is het enige hier waar we het over hebben, het enige wat ertoe doet, het enige wat telt als je die mindset weet te pakken maakt het niet uit, die 100 kilo die je eraf wil hebben, die heb je in je achterzak. Klaar! Done! Want onderdeel van die vaardigheid is dat je niet de hele tijd jezelf gaat vertellen van: zijn er nog zoveel, ik heb er nog zoveel te gaan. En iemand die 2 kilo te verliezen heeft en zichzelf niet langer kwelt met: grr, altijd dezelfde 2. Ik krijg die 2, die laatste 2 en heb…die pijn loslaat..done…done deal. Zij komt waar ze wil zijn.
Dus dit is een heel belangrijk inzicht. En ik bouw dat nog wat verder voor je uit met het volgende besef. Dus, deze eerste stap in deze eyeopener, dat het niet uitmaakt of je twee of twintig of meer kilo te verliezen hebt. Het gaat erom dat je je alleen maar hoeft te concentreren op de vaardigheid ontwikkelen van gedragsverandering. En de mindset die je daarbij kiest die maakte je of breekt je. En jullie hebben het alle twee te leren. Dus jullie staan gelijk. Absoluut. 100 procent.
En dan een tweede argument. Het enige moment wat waar is, is het huidige moment. De rest is een verhaal in je hoofd. Dat zal je met me eens zijn. Het enige moment wat werkelijk bestaat is het moment waarop jij mij dit hoort zeggen tegen jou. En op dit moment sta je of lig je of loopje. En dat is alles wat er is. Dit huidige moment. En de rest is een verhaal in je hoofd.
En in dit huidige moment creëer je jouw werkelijkheid, creëer je het verhaal in je hoofd. En dat betekent dat het ongemak van veranderen dus ook alleen in dit huidige moment bestaat. En in dit huidige moment staat het jou vrij om te kiezen met welke gedachte je dat ongemak van veranderen begeleid.
‘Ik heb nog zo’n lange weg te gaan. Ik heb zoveel kilo’s te gaan.’ Als je die gedachte kiest in dit huidige moment, is wat je voor jezelf creëert de ervaring van een lange weg. En dat ongemak van veranderen? Dat voelt dan als iets wat je nog heel lang zal blijven voelen. En dat is in werkelijkheid niet zo. Jij roept dat op met deze gedachte.
En ik weet precies hoe dat voelt. We hebben allemaal wel eens, ik weet het niet, misschien heb je als kind wel eens de avondvierdaagse gelopen of op vakantie, ben je vol goede moed begonnen aan een leuke klim en op een gegeven moment merkte je dat heet is en je had dorst en je zag hoeveel je nog te klimmen had. En vanaf het moment dat je denkt hoe ver is het nog? En je kijkt omhoog. Ja, en warme zon, die brandt in je rug en je hebt dorst. En je kijkt omhoog. Je ziet hoe ver je nog te gaan hebt en op dat moment verlies je ineens heel veel energie. Ineens voel je benen loodzwaar.
En hoe komt dat? Je hebt tot opgeroepen met de gedachte. Nee, wat is het nog ver? Ja, dus het staat jou vrij in dit huidige moment om het jezelf makkelijker te maken of moeilijker te maken met de gedachten die je kiest. En de dacht de gedachten die je kiest. Die bepaalt hoe je het ongemak van veranderen ervaart. En of je dan dus twee kilo te gaan hebt of veertig kilo te gaan hebt of meer, maakt niet uit. En daarmee geef ik je eigenlijke toverstaf je om, als je heel veel kilo’s te verliezen hebt, je te realiseren dat jij kan bepalen in dit huidige moment wat je kiest te denken en kiest te geloven. En op het moment dat je ervoor kiest om tegen jezelf te zeggen:
‘Het maakt helemaal niks uit. Wat ik te leren heb is exact hetzelfde als iemand die 2 kilo te verliezen heeft. Het enige waar het over gaat is wat ik mezelf hierover vertel. En als ik tegen mezelf zeg jeh, dat was een illusie dat je een lange weg te gaan hebt. Compleet illusoir. Optioneel. Het enige wat ik aan het doen ben, is een vaardigheid leren. En zodra ik die onder de knie heb, ben ik klaar. Als ik er dan niet meer naar omkijk en overgaat tot de orde van de dag, komt er een moment waarop die veertig kilo weg zijn. Maar als ik daar niet mee bezig ben, niet op die manier, van jeuh, wat nog een lange weg te gaan, voel ik daar niks bij. Is vandaag gewoon vandaag. Kan ik overgaan tot de orde van de dag. Ben ik vrij. Ik ben vrij.’
Wauw wat een besef. Mee eens?
En dan mijn derde argument. Mijn derde punt en deze is ook zo waardevol. Dit gaat je zo helpen. Alles wat je aan het doen bent, dat ontwikkelen van die vaardigheid. En als je die vaardigheid eenmaal hebt. Als die vaardigheid niet als volhouden voelt, speelt tijd geen rol.
Tijd speelt dan geen rol.
Stel je bijvoorbeeld voor dat je in een huis woont waar je niet blij mee bent. Je vindt het uitzicht niet mooi. Je houdt van stilte en er is veel drukte. Veel verkeer in je straat of je houdt juist van drukte. En er is geen verkeer in jouw straat en je bent gewoon niet blij met de plek waar je woont. Elke dag dat je opstaat, vertel je jezelf: ik wil verhuizen. Ik wil hier weg. Ik ben niet blij met dit huis. Dan duren de jaren dat je daar nog woont natuurlijk heel erg lang. Heel vervelend, heel vervelend wakker worden en elke dag dat je de sleutel in het slot steekt, denk je: ik wou dat ik weg kon. Maar ik kan niet weg, gaat nog lang duren voordat ik weg kan. Wanneer kan ik nou weg? Ja..dan is het wonen in dat huis natuurlijk heel frustrerend. En dan is jouw tijdsbeleving van het wonen in dat huis ook heel erg in your face, zal ik maar zeggen. Je bent je er voortdurend van bewust. En het is heel vervelend voor je.
Maar als je ergens woont op een plek waar je heel erg blij mee bent en je voelt daar waardering bij, ja, dan is het natuurlijk heerlijk om je sleutel in het slot te steken. En elke ochtend dat je wakker wordt, kan je dankbaar zijn als je je gordijnen opendoet en naar buiten kijkt. En je denkt: ach, wat wil ik toch fijn. Wat woon ik toch op een heerlijke plek. Wat bof ik toch.
Dus op het moment dat als de plek waar je bent niet als volhouder voelt, ben je vrij.
En jij? Het staat jou vrij om de gedachte te kiezen die of het wonen in het huis waarin je nu woont miserabel maken of om te kunnen waarderen waar je bent, om de plek waar je bent te kunnen waarderen. Dat is optioneel. Het is niet afhankelijk van dat huis. Denk hier over na. Het is echt, het hele afvallen en het creëren van een fijne relatie met eten kan je zien als een ellendig probleem, als een enorm project, als een hele lange weg die je te gaan hebt wat ongelooflijk moeizaam en stroperig zal voelen. En wat een kwelling zal zijn. Of je kan die goeie leerling zijn, die zegt: ‘He, ik ga gedachten kiezen van waardering in dit proces. Ik ga zorgen dat ik het ontdekken van hoe die vaardigheid van dat afvallen werkt. Dat ik in de eerste plaats mezelf daar niet over vertel dat dat een hele lange weg is, maar een vaardigheid. En zodra ik die vaardigheid onder de knie heb, voelt het niet meer als volhouden en ben ik vrij. Hoe eerlijk is dat?
En dat staat gewoon tot mijn beschikking om deze mindset te kiezen. Om dit besef tot me door te laten dringen. Gaat helemaal niet over veertig kilo en hoelang het duurt om veertig kilo te verliezen of vijftien kilo te verliezen of vijf kilo te verliezen. Daar gaat het helemaal niet over. Het gaat puur en alleen over het ontwikkelen van een vaardigheid. En als ik het ontwikkelen van die vaardigheid kan ondersteunen met een positief gevoel door daar positieve gedachten over te denken. Dan is het klaar.
En ik kan daarvoor kiezen. Hoe fijn is dat? Waanzinnig, waanzinnig toch?
Om je te realiseren dat je dit gewoon kan pakken, kan je in je achterzak steken. Ik ben een vaardigheid aan het leren en zodra ik die vaardigheid op zijn plaats heb. Pff…Is het klaar! En als ik ook nog zorg dat het ontwikkelen van die vaardigheid, dat ik dat dat proces begeleidt met positieve gedachten, dan kan ik mezelf aanmoedigen. Ik kan trots zijn op mezelf. Ik kan mezelf belonen daarin elk moment dat ik mijn knieën of klop overeind komen tegen mezelf, zegt: hé, dit ging niet zoals je wilde, maar ik laat je niet vallen. Ik support je en ik ben zo trots op je dat je dit aan het doen bent. Ik ben zo trots dat je dat je bereid bent om te leren en te ontwikkelen en bereid bent om daarin te falen. Wauw! Ik vind je geweldig. Ik vind je geweldig.‘
Kijk, dan ga je dit zo anders beleven. Dit wilde ik met je delen. Ik wilde je dit aanreiken en ik ben zo blij dat ik je deze les kon geven en dus vooral voor jou. Of het nou inderdaad om twee kilo gaat of om 20 kilo gaat. Realiseer je, het aantal kilo’s doet er niet toe. En met deze inzichten kan je jezelf dat laten inzien en jezelf bevrijden van de energie die je verloor aan het idee dat de weg nog zo lang is.
Oke. Dit is wat ik voor je had. Ik wens je een prachtige week. En je hoort mij weer in de volgende les. Tot dan. Bye.