Je kijkt naar foto’s waarop je een gewicht had waar je nu blij mee zou zijn. Je wilt dat gewicht graag terug. In deze les bespreek ik het negatieve effect van dit verlangen.
Wat je toen had, is nu niet van waarde en ik vertel je waarom. Ik breng je graag op andere gedachten en geef je een paar eyeopeners die het gemakkelijker maken om te creëren waar je naar verlangt.
Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 186. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn Etenslessen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen.
Hee, hoe is het? Hoe gaat het met je? Met mij gaat het goed. Mijn smoothie seizoen is weer begonnen. Ik merk dat ik in de winter vooral behoefte heb aan lekkere warme soep in mijn pauzes. Maar nu het weer wat zachter wordt, heb ik weer een voorkeur voor smoothies. En ik maak ze echt zo ontzettend lekker! Ik stop er allemaal superfoods in en ik voel direct wat dat voor me doet, wat dat voor mijn lichaam doet en hoeveel energie ik daarvan krijg en maak ze echt in een handomdraai. Is zo’n gemakkelijke manier om je lunch snel klaar te kunnen maken. Ik heb zo’n normale mini nutribullet, die neemt ook niet zoveel ruimte in op het aanrecht en ik maak daar in een handomdraai een smoothie mee. Klinkt als commercial. Maak in een handomdraai je smoothie. Zo is het ook.
Waar ik het met je over wil hebben, in deze les, is een gewicht uit je verleden willen herhalen. Kijken naar foto’s van toen, die vakantie van toen, die zomer van toen, dat jaar van toen. Willen herhalen wat je toen had. En mijn aanbeveling is doe dat niet. Doe dat alsjeblieft niet met jezelf, want het werkt niet. En ik ga je ook uitleggen waarom.
Als je naar foto’s kijkt van die periode, dan heb je daar een gedachte bij. En één van die gedachte is vaak: ik zag er toen zo goed uit, ik zag er toen zo goed uit. En wat is de onderliggende tekst als je dit tegen jezelf zegt? En nu dus niet meer. Ik zag er toen zo goed uit betekent en dat vind ik nu niet. En dat is natuurlijk een pijnlijke gedachte. Wat je ook vaak denkt als je naar die foto kijkt is: ik voelde me heerlijk. En dit is een projectie op hoe we toen voor je was om dat gewicht te hebben en vaak ook een idealisatie daarvan. Maar die projectie van dat je je toen heerlijk voelde staat natuurlijk in contrast met het gevoel wat je jezelf daar op dat moment geeft vanuit die gedachte ‘ik zag er toen goed uit en nu niet meer.’ Met andere woorden met het kijken naar toen creëer je pijn en negativiteit in het nu. En vanuit een negatief vertrekpunt kun je niets positiefs creëren. Negativiteit in het nu creëert negativiteit in de toekomst. Met andere woorden het dient je niet. Je vertelt jezelf iets heel negatiefs wat pijn doet en wat er vaak ook nog boven opgestapeld wordt is het verwijt dat je dat resultaat van toen niet vast hebt gehouden.
Ah, ik zag er toen zo goed uit en ik voelde me heerlijk. Hoe heb ik dat tussen mijn vingers door laten glippen? Dus wat creëer je? Afwijzing. Ik vind ik er niet goed uitzie. Projectie op iets wat er nu niet is: toen voelde ik me heerlijk en had ik dat nou maar vastgehouden. Je creëert zo’n pijnlijk contrast voor jezelf. Je hebt er echt helemaal niets aan. Maar maar maar maar…Ik heb nog een ander punt wat ik daar aan toe kan voegen, wat het nog gemakkelijker voor je maakt om toen wat je toen had helemaal los te laten en te vergeten.
Dat je dat gewicht wat je toen had nu niet meer hebt is omdat wat je toen had niet compleet was. Het ontbrak je nog aan één of meerdere vaardigheden binnen jouw relatie met eten. Als je die vaardigheden had gehad, had je nu nog dat gewicht gehad. Er is iets veranderd voor jou omdat wat je toen had niet compleet is. En dus is het ook helemaal niet interessant om te willen herhalen wat je toen had. Je hoeft er niet meer naar te verlangen en je hoeft het niet te missen. Want wat je toen had wil je niet herhalen, want als je dat doet, kom je opnieuw uit op de plek waar je nu bent. Begrijp je wat ik zeg? Je hoeft niet naar die tijd te verlangen of het te missen. Je hoeft niet te missen wat je toen had, want dat wil je niet herhalen. Want als je herhaalt wat je toen had, kom je uit op de plek waar je nu bent.
En je wilt misschien wel wegen wat je indertijd woog, maar niet op dezelfde basis. Niet met de relatie met eten die je toen had, want die was incompleet. Wat veel interessanter voor je is, en daarmee wil ik je perspectief op de toekomst richten. En zeggen wat ik toen had is helemaal niet meer van waarde voor mij. Wat ik toen had was incompleet. Ik hoef dat niet te missen. Het is niet van waarde voor mij, want wat ik wil creëren in de toekomst is een relatie met eten die kalm is en stabiel en betrouwbaar en blijvend gewichtsverlies. En wat ik toen had was niet compleet. Daar ontbraken nog een aantal één of meerdere vaardigheden in. En wat ik wil, de toekomst die ik voor mezelf wil creëren is het ontwikkelen van die vaardigheden die ik toen nog niet had. En wat zo fijn is als je dat doet, als je dat perspectief kiest, is dat je voorbij komt aan het fixeren op dat getal op de weegschaal. Je komt voorbij aan dat fixeren op die kledingmaat. Sterker nog, je komt daar mogelijk misschien ruim onder. Het is niet meer relevant. Dat gewicht is niet relevant en die kledingmaat is niet relevant. Die vaardigheden, die zijn relevant. En door daar je focus op te leggen ontstaat er een hele andere conversatie. Je doet jezelf geen pijn meer met oordelen over hoe je vindt dat je er nu uitziet. Omdat dat hele gesprek over: wat ik toen had vond ik mooi en wat ik nu heb, niet wat ik toen had was gezond en wat ik nu heb niet. En toen voelde ik me heerlijk en nu voel ik me rot. Ja, dat komt om wat je nu aan het doen bent.
Met de focus op het ontwikkelen van de vaardigheden waar het je toen aan ontbrak, maken dat je helemaal niet meer verlang naar wat er toen is geweest, want dat is waardeloos. Het heeft je alleen maar gebracht waar je nu bent. Nu kun je gaan richten op het ontwikkelen van de vaardigheden die jouw relatie met eten compleet maken. Waardoor het resultaat van die relatie stabiel is. Je nieuwe gewicht word je nieuwe normaal.
En welke vaardigheid of vaardigheden ontbrak het je aan? Dat is natuurlijk iets wat je uit moet gaan zoeken voor jezelf. Daar wil je achter komen. Het kunnen er meerdere zijn, kunnen verschillende zijn. Soms hebben we geen tolerantie voor succes en merk je dat als je begint af te vallen en het wordt zichtbaar en je krijgt er opmerkingen over dat je het moeilijk vindt om die opmerkingen te verdragen. Zeker als er mensen zijn die je vertellen dat dat je nu moet stoppen of omdat dat anders niet mooi meer is. En dat je leeftijd nu extra zichtbaar wordt en dat je gezicht ineens ouder begint te lijken omdat je nu zo’n smal gezicht krijgt. Dat soort opmerkingen worden soms gemaakt hè? Ik hoor ze. Ik hoor mensen daar verslag van doen, dus dat kunnen verdragen is misschien iets wat je toen nog niet kon. Tolerant zijn voor succes. Als mensen om je heen daar opmerkingen over maken die voor jou onveilig voelen, waardoor je niet zeker bent of je wordt geaccepteerd.
Wat ook kan spelen is dat je dat gewicht had in een periode in je leven waarin je geen stress ervoer. Misschien was de periode in je leven waarin alles helemaal op z’n plek viel en je misschien ook nog verliefd was en er geen vraagstukken in je leven waren en je veel tijd en ruimte voor jezelf had en stress nauwelijks een rol speelde. Maar heb je nog niet de vaardigheid van stress verwerken zonder daar eten bij te gebruiken? En toen de stress in je leven toenam, begon je met overeten of ging je weer overeten.
Wat ook aan de hand kan zijn is dat je misschien iemand bent die dat gewicht heeft bereikt door met ingehouden adem en compleet gefixeerd op afvallen, je een dieet hebt gevolgd. Dat dat de enige vaardigheid was die je beheerste door elke dag dat doel, het volgen van dat dieet helemaal op de voorgrond te zetten in je leven en te jagen op je resultaat. Te jagen op de motivatie die je daaruit haalde, de energie die je kreeg van dat jagen en die fixatie. Maar eenmaal op dat gewicht wist je niet meer waar je jezelf later moest, want je miste ineens dat doel. Wie ben je als je niet fixeert? Wie ben je als je niet jaagt? Dus heel snel op wilskracht met ingehouden adem naar je doel toe racen is iets wat je kan, maar het ontbreekt je nog aan de vaardigheid van duurzaamheid.
En zo kan ik nog een aantal voorbeelden voor je opsommen. En in Etenslessen begeleid ik je in het observeren van je relatie met eten en het boven water krijgen van die vaardigheden waar het je aan ontbreekt. En je krijgt van mij natuurlijk de formule waarmee je die vaardigheden ontwikkelt.
Maar belangrijkste is, wat ik in deze les voor je wil aanstippen is: staar je niet blind op dat verleden, want dat is niet meer van waarde. Je wilt het niet herhalen, want wat je daar had was incompleet.
En iedere keer als je er naar kijkt en denkt ik: ik zag er toen zo goed uit, creëer je in het hier en nu negativiteit. Het creëren van een fantastische relatie met eten, waarin je nieuwe gewicht, je nieuwe normaal is, waarin je niet meer hoeft te piekeren of de weegschaal in de gaten hoeft te houden of te voelen elke dag aan de band van je broek. Of je het wel goed aan het doen bent, leunt op het ontwikkelen van de vaardigheden waar het je nu nog aan ontbreekt. En het is zoveel waardevoller voor je, zoveel interessanter voor je om daar de focus op te leggen omdat het geen spanning met eten veroorzaakt. En dat doet dat jagen op kilo’s wel. En dat verlangen naar wat is geweest wel. En je leert er niets van.
Je ontwikkelt er niet door. Dit wel. Dit is die andere weg. Als je daar klaar voor bent en je denkt oeh! Ik wil inderdaad mijn relatie met eten compleet krijgen. Meld je dan aan voor mijn wachtlijst. Ga naar etenslessen.com en daar kun je je aanmelden voor mijn wachtlijst.
Eind mei gaan we weer open en dan gaan we dit voor je doen. Dan gaan we onderzoeken welke vaardigheden het je aan ontbreekt en wat ik zo mooi vind. En dat vind ik een ander belangrijk punt wat ik nog als laatste voor je wil maken. Die vaardigheden die je ontwikkelt waar het je nu nog aan ontbreekt. Jouw relatie met eten is de ingang om die vaardigheden te ontwikkelen. Maar ze gaan overspringen, ook naar andere gebieden van je leven en dat maakt ze tot een dubbele bonus. Je kan niet alleen stoppen met overeten en je overgewicht verliezen en die fijne, stabiele relatie met eten creëren, maar het zijn vaardigheden die je ook in je zak kan steken in de andere gebieden van je leven. Als jouw tolerantie voor succes binnen jouw relatie met eten groeit, zal je merken dat je ook in je werk toleranter kan zijn voor je eigen succes en meer kan gaan staan voor je eigen succes en durft je eigen successen te creëren en te ambiëren. En je kan op die succesvolle positie staan en de reacties die dat oproept in je omgeving, dragen. Zo fijn. Je kan iemand worden die lange termijn doelen realiseert zonder te hoeven jagen en te fixeren op een doel.
Ook zo fijn. Je kan iemand worden die stressbestendig is en geen hulpmiddelen nodig heeft om zichzelf op te vangen in die onrust in je lichaam. En stress is iets wat je je hele leven tegen blijft komen en wat je ook nodig hebt voor ontwikkeling en groei en het behalen van doelen. Dus als je dat kan dragen in jezelf en verwerken en opvangen zonder dat je daar eten bij nodig hebt, dan helpt je dat bij alles wat je doet in je leven. Zo fijn!
Dus vergeet die zomer, vergeet die vakantie, vergeet dat jaar, vergeet die periode in je leven, die was incompleet en je creëert er niets mee wat jou voor de dag van morgen kan helpen. Het ontwikkelen van die vaardigheden, dat is je ticket. Oke, als je zover bent meld je aan voor mijn wachtlijst. Eind mei gaan we open en dan gaan we die vaardigheden tot bloei brengen in mijn programma. Ik wens je mooie dag en ik ben er volgende week weer. Tot dan!