Afl. 146 Terugveren uit overeten

Als je in een fijne flow van gezond eten zit, merkt dat je kleding losser zit en al een aantal weken niet meer overeet, kan het lastig zijn om flexibel om te gaan met een moment waarop je dit toch weer doet. De teleurstelling die je voelt domineert en het lukt je niet om terug te veren naar die fijne plek waarop het helemaal ging zoals je wilde.

Vanuit teleurstelling (en soms ook paniek) creëer je spanning waardoor je juist in overeten blijft hangen. Ik help je.

In deze aflevering geef ik je mijn concept van terugschakelen en opschakelen. Ik leg uit hoe dit concept werkt en daarmee niet blijft hangen in overeten. Door terug te schakelen en op te schakelen voorkom je een negatieve spiraal en kan je sneller terugveren uit overeten.

---

Wat je ontdekt:

• Mijn concept van terugschakelen en opschakelen
• Hoe je sneller terugveert uit overeten
• Hoe je vertrouwen en flexibiliteit ontwikkelt in je relatie met eten

---

 

Transcript Afl. 146

Hallo, hoe is het met je? Waarom zit je nog niet in mijn community? Hallo? Waar wacht je op? Haha. Ik ben net klaar met een les en we hebben het weer zo goed gehad met elkaar. De vragen die gesteld werden waren zo goed. Het onderzoek wat gedaan werd was zó goed en we konden zo mooie thema d’ruit pakken en weer een stap zetten met elkaar, in progressie, in steeds beter begrijpen hoe je de bal krijgt, waar je m hebben wilt. En ik geniet zo van mijn klanten. Ik ben zo verliefd op dat collectief wat we met elkaar hebben gebouwd. Het is echt fantastisch om te zien hoe dat zijn vruchten afwerpt voor hen en hoe ze steeds beter door krijgen: dit is hoe het voor mij werkt. Oh, zo krijg ik de puzzelstukjes op een plaats. En dan te horen welke successen ze creëren en hoe we ook met elkaar een ruimte hebben gecreëerd voor onderzoek waarin mensen zich vrij voelen om hun onderzoeksvragen te stellen en hun moeilijke donkere stukken in de ogen te kijken en werkbaar te maken door ze in het licht te zetten. Echt fenomenaal hoe goed dat werkt, wat de kracht is van die community die we met elkaar hebben gebouwd en hoe leuk het daar is.

Dus je bent uitgenodigd om daar het creëren van jouw fantastische relatie met eten veel gemakkelijker te maken en het gewicht te creëren waar je blij mee bent.

Wat ik voor je heb deze week is een les waarvan ik denk dat je het goed zal kunnen volgen. Ik ga ontzettend mijn best voor je doen om het zo helder mogelijk uit elkaar te halen en overzichtelijk te maken voor je. Het is een les die je enorm gaat helpen om niet in overeten te blijven hangen nadat het net een periode heel erg goed ging.

En voor de meeste van mijn leerlingen en de meeste van de mensen die besluit om Etenslessen te volgen, is dit iets wat ze herkennen. Als het goed gaat met eten, dan willen ze zo graag op die plek blijven. Zo graag dat het goed blijft gaan. En als het dan eenmaal niet meer goed gaat, dan is het zo moeilijk voor ze om weer in het spoor te komen. En hoe beter je begrijpt wat daar gebeurt, wat maakt nou dat je moeite hebt om jezelf weer in het spoor te krijgen om terug te komen in je flow, hoe beter je kan begrijpen wat daar gebeurt en hoe je jezelf daar in ondersteunt, hoe gemakkelijker natuurlijk voor je wordt. Dus en laten we daarnaar gaan kijken. Het is iets wat ik zelf in het oplossen van mijn eigen strijd met eten heel goed heb moeten leren begrijpen en goed heb moeten bestuderen. En daarom kan ik het nu zo makkelijk aan een ander uitleggen. Ik heb er echt de tijd voor moeten nemen om hier mijn vinger achter te krijgen. En het is me gelukt. Omdat ik een leerling kon zijn en mocht zijn van alles wat zich afspeelde in mijn relatie met eten.

Ik ga het met je hebben over terugschakelen en opschakelen en uitleggen wat ik daarmee bedoel en hoe je jezelf weer in een fijne flow krijgt nadat je hebt overeten en daarmee kan voorkomen dat je daar langer in blijft hangen dan nodig is.

Waar begint dit patroon meestal? Het patroon begint bij het automatisch continu monitoren van hoe het met eten gaat. En dit is voor mensen met een dieet verleden meestal onderdeel van hun relatie met eten geworden. Ze monitoren automatisch continu hoe het met eten gaat. En als het goed gaat houden ze automatisch bij hoe lang het al goed gaat en als het niet goed gaat, houden ze automatisch bij hoe lang het al niet goed gaat. En als jij jezelf hier in herkent, dan zul je kunnen herkennen dat dit spanning opbouwt. Het is zo waardevol als je doorkrijgt dat dat is wat je aan het creëren bent daarmee. Je houdt automatisch bij hoe het met eten gaat, omdat je zo graag wilt dat het goed gaat. En als het niet goed gaat, wil je zo graag dat het stopt. Maar het bijhouden op zich is problematisch. Het kan problematisch zijn. Het ligt er maar net aan met welke gedachte je dit begeleidt. En monitoren is een woord waar ik op kwam omdat ik zag dat dat was wat ik deed. En monitoren is iets anders dan jezelf begeleiden. Monitoren is iets anders dan zelfleiderschap.

Zelfleiderschap vanuit vertrouwen, vanuit optimisme, vanuit jezelf begeleiden in de dingen die je doet, zoals alles waar je belang bij hebt en wat je ziet als een verantwoordelijkheid voor jezelf, begeleidt en ondersteunt. En als je dat niet vanuit een optimisme doet en vanuit een liefdevol willen voeden en investeren in je belang, zoals hier je belang is een fijne relatie met eten en het gewicht waar je blij mee bent. Als je dat niet vanuit optimisme en een liefdevolle investering in jezelf kan begeleiden vanuit gezond zelfleiderschap, maar je doet het vanuit angst en wantrouwen, dan ben je niet aan het begeleiden, maar aan het monitoren.

Dus dat is mijn eerste check voor je in deze les. Merk je dat je jezelf aan het begeleiden bent vanuit gezond zelfleiderschap of aan het monitoren? En monitoren herken je omdat er een onderliggende zorg onder zit. Een continue zorg: hoe lang gaat dit nu al goed? En ik hoop maar dat het goed blijft gaan. Ik wil het nu vasthouden. Het gaat nu eindelijk goed. Ik wil dat dit zo blijft. Daar sluimert een krampachtigheid onder. Daar zit een krampachtigheid in die op angst is gebaseerd. En als het niet gaat zoals je wilt en je bent niet tevreden, dan zit er ook een angst en een zorg onder. En ook dit ben je vanuit een monitoren aan het bijhouden en observeren. En met monitoren creëer je spanning. En daarom is het zo belangrijk dat je dat gezonde zelfleiderschap leert te ontwikkelen.

Monitoren creëert spanning omdat het vanuit een angstige, zorgelijke plek vandaan komt.

En als je dan aan het monitoren bent. En stel het gaat goed, je bent blij met de keuzes die je maakt en je merkt misschien dat je kleding losser zit. Je begint voorzichtig te geloven in je progressie. Misschien denk je ook: zou dit het dan zijn? Ben ik eruit? Ben ik er nu echt uit aan het komen? Is dit het? Die hoopvolle gedachte. Is dit het dan? Misschien heb ik dan nu eindelijk door hoe het werkt?

Ja, dus je kleding zit losser. Je begint voorzichtig te geloven in je progressie. En als je in zo’n fijne flow zit, geef je ook de voorkeur aan puur eten. Eten dat je energie geeft. Je bent misschien met vriendinnen, zit je op een terras en jullie pakken de kaart, je gaat lekker met elkaar eten en er staan allemaal verrukkelijke dingen op. Maar van binnenuit voel jij je aangetrokken tot die pure frisse salade of die fantastische soep die alleen maar van verse ingrediënten is samengesteld en waarvan je echt leest aan de omschrijving van die soep: hier is echt liefde ingestoken. Dit is liefdevol klaargemaakt eten en dit gaat mij energie geven. En er staan nog een heleboel andere fantastische dingen op die kaart. Maar van al die dingen zie jij: wel lekker, maar ik ga daar zo van aan of: wel lekker, maar dan ben ik daarna zo moe, zo vol zo opgeblazen. Nee, dit is wat ik wil eten, want ik weet hoe ik me ga voelen nadat ik dit heb gegeten en ik geniet daar zo van. Dit is wat ik wil.

Dus je geeft de voorkeur aan puur eten dat je energie geeft omdat het heerlijk in je lichaam voelt, wat jou weer optimistisch maakt. Van puur eten word je ook daadwerkelijk vrolijk omdat je lichaam ervan straalt. En dat maakt jou weer stressbestendig en dat voedt je nieuwe identiteit en je nieuwe zelfbeeld. Er ontstaat een soort van echokamer tussen hoe jij je begint te voelen over jezelf in je relatie met eten en hoe je lichaam dat reflecteert en hoe de keuzes die je maakt, bijvoorbeeld op zo’n terras dat ook weer naar je reflecteren, waardoor je echt in een opwaartse spiraal zit.

Wat gebeurt er nu op het moment dat hier ineens een omslag in komt? En ik heb een paar voorbeelden voor je verzameld.

Het eerste voorbeeld is een situatie waarin jij niet kan eten wat je wilt. En omdat je op de achtergrond aan het monitoren bent hoe lang het al goed gaat met eten, heb je het hier moeilijk mee. Je bent de hele tijd gezond aan het eten. Je kleding zit losser. Je begint te denken: hé, ik boek progressie. Zou dit het dan zijn? Ben ik er uit? Heb ik dan nu door hoe het werkt? En ineens heb je iets gegeten wat niet je plan was. En het kan prima een situatie zijn uit overmacht. Er was gewoon geen andere optie voor je en dit is het compromis die je hebt moeten sluiten. Of het is misschien niet eens een compromis. Dit is gewoon wat het was. En je koos ervoor om te eten, want je had ook echt honger. Alleen nu achteraf merk je dat je er geen tolerantie voor hebt. Je kon niet eten wat je wilt en je bent niet goed in staat om jezelf daar mentaal in te begeleiden. En nu ineens voelt het alsof er iets mis is gegaan. Alsof jij iets fout hebt gedaan. Alsof je winning streak daar waar jouw vertrouwen in het creëren van die fijne relatie met eten nog heel pril is en nog niet stevig verankerd is in je cognitie, geloof jij nu: oh, ik heb de bal laten vallen. Dit was niet de bedoeling. En nu wil ik hem wel weer kunnen terugpakken. Dit is één zo’n moment wat kan maken dat er een omslag ontstaat als je niet hebt kunnen eten wat je wilt.

Een tweede voorbeeld is een voorbeeld waarbij je iets hebt gegeten wat jij van tevoren al had ingeschat als iets waar je oké mee bent. En nu je het hebt gegeten, merk je dat je er eigenlijk niet oké mee bent. Je had het niet willen eten, maar voordat je er voor koos, dacht je dat je inschatting klopte dat je er oké mee was. En nogmaals, dit is echt een les die je alleen zal begrijpen als je hier bent geweest, als je echt helemaal herkent waar ik het nu over heb, maar dan denk ik ook echt dat je me kan volgen dat je heel goed weet waar ik het nu over heb. Dus je hebt een verkeerde inschatting gemaakt en daar nu ineens een issue mee. Het zit je dwars. Het landt niet goed in je gedachten.

Een derde voorbeeld is dat je meer hebt gegeten dan je achteraf blij mee bent. En je had het op dat moment misschien onvoldoende in de gaten. Misschien was je afgeleid, druk in gesprek met andere mensen. Je had in elk geval op dat moment niet volledig je aandacht bij wat je deed. En dit is een van de redenen waarom ik het met je heb gehad, een paar afleveringen geleden, een paar lessen geleden over sturen op je meestal, want altijd volledig controle hebben over je eigen focus en bewustzijn is mij nog nooit gelukt..haha..En ik ken ook niemand die het altijd lukt. Je bent gewoon geen robot. En hier hebben we het nu over een voorbeeld waarbij je dus meer hebt gegeten dan je achteraf blij mee bent. En je hebt het moment gewoon gemist. Je hebt het moment gemist waarbij je voldoende bewust was om te kunnen herkennen: dit is je moment om te stoppen met eten. Je bent verzadigd, je hebt het gemist en je bent eraan voorbij. En nu ineens heb je hier een issue mee.

Een vierde voorbeeld is een voorbeeld waarbij je plotseling bent overvallen door een eetbui. Je bent getriggerd in je primitieve brein en je brein is even volledig in vluchtgedrag geschoten. En dat vluchtgedrag zag eruit als eten wat los en vastzit. En het is je als het ware overvallen en je had er op dat moment even niet van terug. Het was het enige wat Je wilt in dat moment wilde je niets anders dan eten, eten, eten. En je hebt het gedaan omdat het als een storm door je heen raasde. En hier schrik je helemaal kapot van, want het ging zo goed. Het ging zo fijn. Je zat in zo’n fijne flow en ook hier heb je nu een issue mee.

Wat je dus kan zien, ik heb het patroon voor je uitgestippeld. Dat monitoren heb je jezelf ooit aangeleerd in reactie op het volgen van dieet naar dieet, op wilskracht waarbij je eten indeelde in goed en fout en voortdurend dacht aan wat je hebben mocht, niet mocht hebben, al had gehad, nu niet meer mocht eten, niet had moeten eten en aan het tellen was hoeveel dagen gaat dit nu al goed of hoeveel dagen gaat dit niet goed? Monitoren is op angst gebaseerd en als het dan goed gaat en je krijgt die positieve feedback en je zit in een fijne flow. En deze vier voorbeelden komen voorbij. Je hebt niet kunnen eten wat je wilt uit overmacht. Je hebt een verkeerde inschatting gemaakt, meer gegeten dan je achteraf blij mee bent en het moment gemist waarop je normaal gesproken in die fijne flow had gevoeld: dit was helemaal goed zo. Ik ben klaar. Of je bent overvallen door een eetbui.

In alle vier deze gevallen. En er zijn natuurlijk nog meer voorbeelden, maar ik heb deze even voor je verzameld. In alle vier deze gevallen voel je dat je uit je spoor bent. En omdat je in die fijne flow zat, omdat je je zo lekker voelde op die plek van: dit gaat helemaal zoals ik wil en zou dit het dan zijn? En mijn kleding zit losser en ik ben zo blij met de keuzes die ik maak. En je aangetrokken voelen tot puur eten waar je energie van krijgt. Merk je dat je nu zo snel mogelijk terug wil naar die plek. Je wilt terug naar die plek en zo snel mogelijk bijsturen. En wat er gebeurt in dat zo graag terug willen naar die plek is dat je het op wilskracht doet. En wat je daarin doet is jezelf dwingen om opnieuw voor dat eten te kiezen wat je at toen het zo lekker ging. Want dat is wat je herkent als die fijne flow.

En wat er nu ontstaat, wat er gebeurt is dat je dit op wilskracht doet. Want in die intolerantie die je voelt voor het misgaan, dat het niet ging zoals je wilde en daar teleurgesteld over zijn en gefrustreerd over zijn en dat monitoren wat nu aan kracht toeneemt en wat zegt: nee, dit is niet de kant die ik op wil. Ik wil onmiddellijk terug naar die fijne plek. Dat maakt dat er een spanning ontstaat waarbij het laatste waar je naar verlangt die frisse salade is. Er is geen overeenkomst tussen je verlangen, wat je voelt nu naar nog meer overeten en je wil om terug te zijn op die fijne plek. En het contrast wat tussen deze twee ontstaat, uit zich in overeten. Uit zich in proberen te forceren dat je terug bent op die plek en juist omdat je het probeert te forceren daar niet kunnen komen. En dat is de reden waarom je hierin blijft hangen. En dat ziet er vaak uit als, besluiten ‘s ochtends: oké ik ga gewoon weer dit en dit en dit doen. En dan toch nog merken: maar dan maak ik nu eerst dit op en maak ik eerst nog op wat ik in huis had gehaald of wat er nu nog over is van wat ik toen heb gegeten uit overmacht of die verkeerde inschatting die ik maakte. Je begint ineens restjes te eten van tosti’s die de kinderen laten liggen. Je vindt een dropje in je tas waar een pluisje op zit. Maar je poetst het af en eet het alsnog op. Kortom, ineens merk je dat je gewoon weer overeet en je bent keuzes aan het maken, rare keuzes aan het maken die je van jezelf niet begrijpt. Ik noem ze nu raar omdat jij ze zo ervaart als rare keuzes. Waarom doe ik dit? Ik zat in die fijne flou en nu ineens stof ik een dropje af. Wat ik opeet. Ik eet koud geworden korsten van tosti’s op. Dit is niet wat ik wil.

En hoe meer je je verzet tegen wat je jezelf ziet doen, hoe meer je je verzet tegen dat eten waar je voor kiest, hoe sterker het verlangen daarnaar wordt. En hier ontstaat die neerwaartse spiraal van blijven hangen in overeten. En je wordt boos op jezelf. Meer teleurgesteld raak je in jezelf. En vanuit de pijn die je zelf daarmee doet, ontstaat er meer overeten en meer overeten en ga je s avonds heel teleurgesteld en somber en verdrietig naar je bed met het idee: oké, morgen pak ik m echt terug. Morgen wil ik het op de rit hebben. Morgen wil ik weer op die fijne plek zijn en daarmee zet je al de toon voor nog zo’n dag als die je nu net hebt gehad.

Kan je het allemaal zien? Kan je het allemaal volg? Ik denk het wel. Ik denk dat ik hier heel mooi voor je heb uitgestippeld waarvan jij precies zegt: ja klopt. Klopt. Klopt! Dat is het precies!

Wat je nu nodig hebt om deze neerwaartse spiraal te kunnen stoppen zijn een aantal stappen waarvan de belangrijkste waar deze les specifiek op inzoomt is het terugschakelen. Want dit is het ding. Nu komt de eye opener voor je.

Dat gezonde eten waar je vanzelf voor koos op dat terras, terwijl jouw vriendinnen misschien een stuk taart namen of die club sandwich met veel mayonaise. Die gezonde keuze die je daar maakte, die kwam van binnenuit. Je was op die plek dat dat jouw verlangen was van binnenuit.

Nu, wat je nu doet, proberen te forceren dat je weer zo eet, komt niet van binnenuit. Het is niet jouw verlangen naar dat eten. Je probeert het af te dwingen en het komt vanuit je angst voor het overeten, vanuit je angst voor het aankomen en je verzet tegen het idee: het gaat nu niet goed en ik zat er zo goed in. Zie je dat? Dit is het verschil. Dus je zat in een fijn spoor. Je raakte daar uit. En nu probeer je te forceren dat je terugkomt in dat spoor en daar kom je gewoon niet in. Niet op deze manier.

Wat nu wel werkt, is terugschakelen. Wat je probeert te doen, als ik het vergelijk met de versnellingen in een versnellingsbak en je rijdt op de snelweg in z’n vijf of z’n zes of z’n vier, dan is dat die fijne flow waar je in zit op die snelweg. Ah, wat gaat dit lekker. Ah, Wat voelt dit goed, wat voelt dit fijn! En jij bent nu op de plek van de eerste versnelling en je probeert direct in z’n vijf te rijden wat niet gaat. Daar zit een ruimte tussen de plek waar je was daar op dat terras, toen je gewoon van binnenuit verlangde naar die fijne, frisse salade en de plek waar je nu bent, waarin je voelt dat je wilt overeten en voelt dat iets in jou zich wil uitleven, desnoods op koud geworden tosti resten. Ouwe bami die was afgehaald en die nog in de koelkast staat. En je kan nu niet de stappen, de schakels die zitten tussen die eerste versnelling en die vijfde versnelling gewoon overslaan en ineens in z’n vijf zitten.

Wat je wel kan doen is terugschakelen en zeggen: hey, oké, dit is de plek waar ik nu ben en als ik aansluit bij mijn ware verlangen, als ik kijk naar wat ik wil eten, dan wil iets in mij zich nu uitleven. En als ik probeer te forceren in contrast dat ik gewoon eet wat ik vorige week nog zo graag wilde en fijn vond, dan ben ik dat aan het doen op wilskracht en dat kan nooit werken. Het is een van de dingen waarom ik je in mijn programma zo goed kan begeleiden om een fijne relatie met eten te creëren, omdat je het daar allemaal zo goed van jezelf gaat begrijpen en zo goed leert begeleiden vanuit vertrouwen, vanuit zelfleiderschap. En dat is zeker om iets wat zo primair is als eten zo belangrijk om het echt goed te gaan doorzien en te kunnen beheersen. Terugschakelen betekent dat je zegt: oké, maar dat was vorige week. Vorige week kwam dat van binnenuit die frisse salade, nu komt er iets heel anders van binnenuit..haha..Dat is niet die frisse salade.

Kom aan je eigen kant staan. Oké, wat wil ik dan wel? En wat kan voor mij voelen als een maaltijd met een kop en een staart? Een begin en een eind. En het maakt mij niet uit wat het is. Wat wil ik nu dan eten? En dan zal je merken dat dat niet een frisse salade is. Dan zal je merken dat dat iets anders is maar wat jij, door er een maaltijd van te maken, iets is waar je mee kan samenvallen wat klopt, wat past. En als je dit stuk kan begrijpen wat ik nu aan je uitleg heb je zo’n belangrijke stap gezet. Dit is essentieel in het leren loskomen van je dieetmentaliteit, steeds weer aan je eigen kant kunnen komen staan en jezelf en je brein goed kunnen begeleiden in het terugvinden van momenten waarop het niet is gegaan zoals je wilde. Want hoe eerder je terug kan veren, hoe minder consequentie het heeft als je een keer niet kon eten wat je wilde. Als je een verkeerde inschatting hebt gemaakt. Als je brein was afgeleid of vermoeid, waardoor je niet hebt opgemerkt dat je verzadigd was, of als er zich nog een trigger laat zien die je nog niet hebt uitgewerkt, waarvan je nog niet weet waar dat over ging en wat je een volgende keer gaat doen in een soortgelijke situatie. En dit zijn allemaal momenten die je tegen gaat komen.

Dus aansluiten bij waar je dan nu wel naar verlangt en dat legitimeren en daar een maaltijd van maken dat creëert rust. En vanuit die rust en in Etenslessen gebruiken we daar de EHBO voor, wat je creëert, wat je doet vanuit die rust die je creëert is dat daar waar je de kalmte voelt van het legitimeren wat je dan wel wilt eten, kun je dan vervolgens het onderzoek gaan doen en het gedachtewerk gaan doen om te kijken naar je intolerantie voor dit soort situaties waarin je niet kan eten wat je wilt. Een verkeerde inschatting maakt. Meer eten dan je achteraf blij mee bent of overvallen werd door een eetbui. In Etenslessen, in mijn coaching schakelen we voortdurend terug naar de aanleiding. Waar begon dit? En naarmate je daar zelf steeds bekwamer in wordt, voel je ook: oh ja. Deze relatie met eten ben ik nu echt eigenaar van en vanuit mijn zelfleiderschap weet ik dit zo goed te begeleiden vanuit optimisme en vertrouwen. En ik weet voortdurend stabiliteit voor mezelf te creëren. Deze momenten kunnen voorbij komen, maar zijn geen probleem. Geen issue. Dat is wat maakt dat je heel autonoom en stabiel in die relatie met eten staat en maakt ook dat je die relatie met eten geweldig zal noemen. Het hoeft niet perfect te zijn, maar is wel geweldig. Zo fijn! Zo fijn voor je.

Dus terugschakelen is het loslaten van die vijfde versnelling met je mooie salades en zeggen: dit is waar ik nu ben. Dit is wat ik nu wil. Kletsnat van de olie druipende Spaghetti met heel veel Parmezaanse kaas en pesto. Of wat dat dan ook is voor jou. Waar je een maaltijd van maakt en waar je bewust van eet met aandacht, zonder kritiek over: ja maar, het ging zo goed. En nu eet je…Nee, dit is waar ik nu ben, dus dit is ook de plek waar ik helemaal voor ga staan, die ik helemaal accepteer. En hier zul je merken dat in de ontwikkeling die je hierin doormaakt, dat het je zo helpt om iemand te worden die niet zo’n behoefte heeft aan perfectie. Je hebt geen perfectie nodig om je veilig te kunnen voelen. Echt niet. En hier leer je dat via eten en dat maakt je zo vrij. Het is zo fijn en het helpt je zo in alle andere dingen die je doet in je leven, in je werk, in het opvoeden van je kinderen, in de manier waarop je omgaat met de familiebanden en alles wat je daarin tegenkomt. Het is echt een rijkdom in je leven waar je ontzettend blij mee bent. En hier word je die les geleerd via die intolerantie, als je uit dat spoor bent geraakt van het ging zo goed en ik wil direct terug naar die plek.

En zodra je voor deze positie hebt gekozen dan schakel je weer op en dan merk je vanzelf, omdat je die ruimte en die kalmte hebt gecreëerd en je gedachtenwerk doet over de aanleiding, dat je van binnenuit opnieuw vanzelf verlangt naar keuzes die licht voelen in je lichaam, fris voelen in je lichaam waar je energie van krijgt. Jij veert terug en die opwaartse spiraal wordt opnieuw gecreëerd via de gedachten die je kiest. Het eten wat je kiest, het leiderschap wat jij daar in ontwikkelt, die liefde die groeit, die compassie die groeit. Want hier is compassie voor nodig om dit te doen met jezelf. Die compassie die groeit. Je compassie voor je menselijkheid. En van daaruit is the sky the limit. Zo mooi.

En het maakt ook dat je iedere keer als je deze stappen hebt gezet en aan de andere kant daarvan staat, het eten op zich ook steeds minder belangrijk wordt. Ja, je wilt puur eten. Je wilt slank zijn en je wilt je vitaal voelen. Bruisen van de energie, goed voor jezelf zorgen. Een relatie met eten die je geweldig noemt. Maar de momenten waarop het niet gaat zoals je wilt zijn niet meer direct een trigger voor dat aanwakkeren van dat monitoren en paniek voelen en direct teleurgesteld zijn in jezelf en je vertrouwen verliezen in dat wat je bouwt en in de manier waarop je komt opdagen voor jezelf en samenwerkt met jezelf.

Zie je dat het hier allemaal inzit? Jouw complete relatie met jezelf en het niet langer hoeven kunnen controleren van je omstandigheden en je omgeving. Zulk mooi werk, zo waardevol, zo waardevol!

Ok lieverds, ik ben er volgende week weer. En ga deze stappen zetten. En ik weet dat je hier met deze les een enorme progressie boekt. Oké. Ik wens je een mooie dag. Tot gauw.