Afl. 178 Zeven tips voor blijvend gewichtsverlies

Soms wil je gewoon tips. De simpelste stappen die je precies vertellen hoe je blijvend gewicht verliest. Ik geef ze in deze les, samen met de vaardigheden die je nodig hebt om ze met succes toe te passen. Wat ik je ook geef is een gedachte die je opvangt in het ongemak dat je daarin zal tegenkomen. Bij elkaar is het goud in je handen waar je vandaag al van profiteert.

Het is de sleutel uit je strijd met eten in zijn simpelste vorm.
Luister nu naar zeven tips voor blijvend gewichtsverlies.

---

Wat je ontdekt: 

• Zeven tips voor blijvend gewichtsverlies.
• Het verschil tussen je ware verlangen en schijnverlangen.
• De vaardigheden die je nodig hebt voor blijvend gewichtsverlies.
• Een onweerstaanbare reden voor het voelen van ongemak.

---

 

Transcript Afl. 178

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 178. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn Etenslessen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen.

Hallo lieverds, hoe is het? Hoe gaat het met je? Soms wil je gewoon simpele tips en zeg je maak het even heel super simpel voor me. Geef me jouw zeven beste tips voor blijvend gewichtsverlies. En ik heb ze voor je verzameld. Ik ga je zeven fantastische tips geven voor blijvend gewichtsverlies. Ik ga je ook vertellen welke vaardigheden je nodig hebt om die super simpele tips ook daadwerkelijk in praktijk te kunnen brengen. En ik ga je de onweerstaanbare rede geven die je daarin kan dragen. Die voor jou iets kan zijn om op te leunen terwijl je die vaardigheden ontwikkelt en die tips in de praktijk brengt. En daarmee is deze les heel compleet. Echte goud in je handen dus maak er gebruik van. Ik ga ze eerst alle zeven kort voor je doornemen zodat je even het geheel hebt gehoord en dan bespreek ik ze om beurten nog een keer met die vaardigheden die je erbij nodig hebt.

Zeven tips voor blijvend gewichtsverlies. Éen. Eet alleen als je honger hebt. Twee. Stop als je verzadigd bent. Drie. Maak een ontwerp van het eten dat goed bij je past en zet daar ook het eten in dat je alleen voor je plezier wilt eten. Vier. Volg dat ontwerp. Vijf. Gelooft niet wat je denkt als je ineens van je ontwerp wilt afwijken. Zes. Laat je emoties toe. Daar heb je ze voor. En zeven. Gebruik jouw onweerstaanbare rede als houvast als je ineens het verlangen voelt om van je ontwerp af te wijken.

Dit zijn ze. Als je deze zeven tips volgt, creëer je blijvend gewichtsverlies. Hiermee krijg je dat succes wat een leven lang meegaat. Super simpel. Eet alleen als je honger hebt. Stop als je verzadigd bent. Maak een ontwerp van het eten dat goed bij je past en zet er ook het eten in dat je alleen voor je plezier wilt eten. Volg dat ontwerp. Gelooft niet wat je denkt als je ineens van je ontwerp wilt afwijken. Laat emoties toe, daar heb je ze voor. En gebruik jouw onweerstaanbare rede als houvast als je ineens van je ontwerp wilt afwijken.

De eenvoud hiervan is de kracht. De simpliciteit. Oké, dus dit is het. Dit is het plan. Hier heb je je plan. Super simpel. In de praktijk zal je merken dat je een aantal vaardigheden nodig hebt om deze simpele tips in praktijk te brengen. In de praktijk zal je merken dat…Je hebt vaardigheden nodig. Eten als je honger hebt en stoppen als je verzadigd raakt, vraagt de vaardigheid van het kunnen herkennen, het verschil kunnen herkennen tussen honger, daadwerkelijk honger hebben en schijnhonger, alleen maar zin hebben in je eten.

En die twee kunnen door elkaar lopen. Honger is een signaal wat zich in je maagstreek afspeelt. Je lichaam geeft je een signaal in je maagstreek en daar voel je een krampje of een hol gevoel, een knorretje. Iets laat jou weten dat je honger hebt en je lichaam begint met dat signaal in je maagstreek. Daarna krijg je pas het idee oh, ik moet dadelijk even wat gaan eten. Dus een hongerprikkel begint in je maagstreek en wordt daarna pas een idee in je hoofd. Schijnhonger begint in je hoofd, begint bij de gedachten. Zin hebben in eten zonder dat je honger bij hebt komt bij iets anders vandaan. Je ziet eten, je ruikt eten, je denkt aan eten. Je voelt een emotie waar je altijd om bent gaan eten, andere mensen eten en jou is geleerd dat het nu tijd is voor een ontbijt. Is allemaal schijnhonger. Je lichaam vraagt nergens om. Dit, eten als je honger hebt en stoppen als je verzadigd bent noem ik je Hongerbalans volgen en hiermee geef je dus ook de leiding, de beslissing om te gaan eten aan je lichaam en je zegt: hier neem jij de leiding, ik volg jou. Jij geeft aan wanneer het tijd is om te eten en jij geeft aan wanneer het tijd is om te stoppen met eten.

Het fijne van het volgen van je Hongerbalans is dat je die je heel goed kan laten samenvallen met tijdstippen die voor jou sociaal gezien heel waardevol zijn om te eten. De meeste mensen eten de maaltijd waar ze de meeste aandacht aan hebben besteed s avonds en dan willen ze ook het liefst groente eten, vers klaargemaakt eten en dan het liefst, als je een gezin hebt met dat gezin aan tafel eten en als dat voor jou altijd is, zo rond ergens tussen 18:00 en 18.30 of tussen zes en zeven, dan kun je jouw Hongerbalans zo uit kalibreren dat tegen die tijd die hongerprikkel daar van jou in je maag, actief is. Dit is een vaardigheid, het volgen van je Hongerbalans en het verschil kunnen opmerken tussen maaghonger en schijnhonger is ook een vaardigheid.

De derde tip maak een ontwerp van eten dat goed bij je past en zet daar ook het eten in dat je alleen voor je plezier wilt eten vraagt om contact met jouw voedselrespons. In Etenslessen werk je met jouw voedselrespons en je onderzoekt welke feedback jouw lichaam geeft nadat je iets hebt gegeten. En als je daar nieuwsgierig naar wordt, opnieuw gaat dit dus puur over in samenwerking met je lichaam kun je alle ideeën in je hoofd loslaten over wat je zou moeten eten, wanneer en hoeveel, wat je allemaal binnen moet krijgen, wat goed voor je is en maak je een verschuiving naar Hee, wat zegt mijn lichaam hier over? Er is eten wat jou heel goed kan verzadigen, goed kan aarden, waar je goed door kan concentreren en wat jou ook nog heel erg lekker smaakt. En er is eten wat dat minder doet.

En welk eten dat is, verschilt in elke fase van je leven. In de periode van een maand. In het seizoen van het jaar. Of je ziek bent of helemaal op krachten. Dus jouw voedselrespons is maatwerk. En de vaardigheid die je inzet om deze samenwerking met je lichaam aan te gaan, leunt dus ook op bewustzijn. He, welke feedback krijg ik van mijn lichaam? Het maken van een ontwerp en het eten dat je alleen voor je plezier wilt eten een plek geven vraagt ook om een bewustzijn van jouw emotionele binding met eten. Eten wat je alleen voor je plezier wilt eten zal je erg lekker vinden, maar is niet per se gezond. Het kan ook eten zijn waarvan je zegt oeh, als ik daar eenmaal aan begin kan ik zo moeilijk stoppen. Vind zo lekker. Dat eten vertelt jou iets over het effect van dat eten op je brein. De dopamine die daarbij vrijkomt en de mate waarin je dat wilt eten en waarin je het ervoor over hebt om dat soort eten te managen, op welke manier dan ook. In Etenslessen leer ik je daar verschillende manieren voor. Hoe je dat voor jezelf kunt begeleiden. Want ook dat is weer maatwerk. Dat vraagt om de vaardigheid van vertrouwen, nieuwsgierigheid, experiment, openheid en rekening houden met welke betekenis heeft dit eten voor mij? Welke betekenis heeft dit eten altijd voor mij gehad en wil ik die zo laten? Of wil ik daar misschien iets in veranderen? Het is allemaal maatwerk en heel persoonlijk.

Je maakt een ontwerp van het eten dat goed bij je past en je zet daar ook het eten in dat je alleen voor je plezier wilt eten. De mate waarin je dat wilt doen bepaal jij. Jij onderzoekt wat voor jou haalbaar is, wenselijk is, waar je naar toe zou willen groeien of wat je misschien altijd al hebt gewild, maar nooit hebt gemogen. En daarmee het nu voor het eerst gaan legitimeren.

Die vierde tip het volgen van dat ontwerp. Daar zit een belangrijk stuk. Je eigen ontwerp volgen kan je alleen maar op wilskracht doen als je niet goed weet wat het verschil is tussen jouw ware verlangens en je verlangens in het moment. Want net als met honger en schijnhonger, zo is er ook zoiets als je ware verlangen en een schijnverlangen. Daar ga ik zo meer over zeggen.

Tip nummer vijf: geloof niet wat je denkt als je ineens van je ontwerp wilt afwijken. Dat gaat over wat ik nu net heb gezegd. Op het moment dat je een schijnverlangen hebt, dus je hebt jouw ontwerp gemaakt en nu ineens wil je daarvan afwijken, dan is dat in reactie op gedachten die je hebt. Ineens komen er argumenten in je op waarom je nu toch iets anders wilt besluiten. En niet geloven wat je daar denkt is een vaardigheid. Je wilt je bewust zijn van de gedachten sowieso die je hebt. Ineens ergens naar verlangen komt bij een gedachte vandaan. Mmmm, dat ziet er lekker uit, kan al een gedachte zijn die verlangen in je activeert. En hoe je naar die gedachte kijkt, of je die gedachte gelooft. Wat je met die gedachte wil. Dat vraagt om leiderschap. Zelfleiderschap. En als het gaat om overeten en de wens om te kunnen stoppen met overeten, komt het er heel vaak op neer om niet te geloven wat je daar denkt. Want al jouw gedachten die je verleiden om te gaan eten en van je ontwerp af te wijken, zijn meestal gedachten waarvan je achteraf, of eigenlijk sorry vooraf al kan voorspellen dat je er achteraf spijt van hebt. Achteraf kom je ineens met andere argumenten waarom je het eigenlijk niet had willen eten. En dit he. Op dat moment denken: nu wil ik dit toch hebben om achteraf te denken waarom had ik het nou? Is zo’n valkuil waar je een leven lang in kunt blijven tuimelen als je deze vaardigheid niet ontwikkelt. Het kunnen herkennen en onderscheiden van je ware verlangens versus je schijnverlangen. Ware verlangens zijn verlangens die meestal gaan over de lange termijn, over wie je wilt zijn, hoe je met je lichaam om wilt gaan, welke relatie met eten je voor jezelf wilt creëren. En de onweerstaanbare rede waarom je dat allemaal wilt. Schijn verlangens zijn altijd alleen maar je verlangens van nu. Ik wil het nu. Het ziet er nu lekker uit. Het wordt me nu aangeboden. Ik wil nu gezellig meedoen. Ik wil me nu lekker voelen. Ik heb het nu even moeilijk. Heeft niets te maken met je ware verlangens.

De zesde tip laat emoties toe, daar heb je ze voor. Gaat ook hier over. Op het moment dat een schijnverlangen zich laat zien en jij het kunt herkennen als een schijnverlangen, betekent dat nog niet dat dat verlangen daarmee verdwijnt en oplost. Wat het betekent als je dat verlangen niet beloont met eten, is dat je ongemak voelt. Ik wil iets nu. Ik verlang er nu, in dit moment naar. Dat verlangen belonen voelt verrukkelijk. Dan kun je je verheugen op wat er in je opkomt. Verheug op wat je aangeboden krijgt. Verheugen op het idee wat je ineens hebt op weg naar huis bij dat benzinestation. Dat verlangen er laten zijn maar het niet belonen met eten is een ongemak wat je aangaat. Het voelt ongemakkelijk. En dat ongemak. Het ongemak van onvervuld verlangen is waar je dan voor kiest. Dat er later zijn. Meer smaken zijn er niet, dus of je kiest voor onvervuld verlangen dat er later zijn. Of het ongemak van dat onvervulde verlangen oplossen door het verlangen in te lossen, door te eten. Meer smaken zijn er niet. Dat is het. Dat is de keuze die je maakt. En als ik zeg volg je ontwerp en gelooft niet wat je denkt als je ineens van je ontwerp af wilt wijken. Dat is als het ware de leidraad, de tip die maakt dat je kan zeggen oké, als dat de keus is die ik al heb gemaakt, dan kies ik dus voor het voelen van onvervuld verlangen in dit moment.

En die zevende tip gebruik je onweerstaanbare reden als houvast gaat hier over. Over het voelen van ongemak. Ik zeg vaak: stoppen met overeten betekent goed worden in je rot voelen. En dat is lastig in onze menselijke ervaring omdat we de oertijd hebben overleefd door pijn te vermijden. Plezier na te jagen en dat zo efficiënt mogelijk. Pijn vermijden, plezier najagen en dat zo efficiënt mogelijk. En dat betekent dat als de gelegenheid om iets lekkers te eten zich voordoet. Je oerbrein altijd zal zeggen Goed idee! Doen! Nu. De makkelijke weg. Het is plezierig. Het is efficiënt. Onvervuld verlangen er laten zijn is pijn niet vermijden en je laat een ongemak er zijn. En het is niet de gemakkelijke weg. Dus je gaat in tegen je natuurlijke impuls. Je natuurlijke impuls is om, als je een verlangen voelt, aan dat verlangen toe te geven. Dat is t gemakkelijkst, het meest efficiënt.

En hiermee heb je de vaardigheid nodig, van die emoties die er zijn, toelaten. Daarvoor kiezen. En de onweerstaanbare rede waar ik het met je over wil hebben. Mijn onweerstaanbare reden indertijd om te willen stoppen met overeten was dat ik zo graag wilde weten wie ik was zonder dat probleem in mijn leven. Ik had dat al zo jong. Ik had geen idee wie ik was zonder dat probleem en ik was daar heel nieuwsgierig naar. Ik was zo uitgekeken op het scenario wat zich telkens opnieuw afspeelde. S Ochtends me voornemen om niet te overeten ergens op de dag, gedurende de dag daar van terugkomen. Twijfelen, niet doen, wel doen, niet doen, wel doen. Uiteindelijk het toch doen. Nu had ik het toch al verpest, dus at ik maar door en kon ik s avonds weer met spijt naar mijn bed. En dat ritueel was ik helemaal klaar mee. Ik wilde iets nieuws voor mezelf creëren in mijn leven en ik had geen idee wat er op me wachten. Maar alles beter dan dat. En ik wilde gaan ontdekken wie ik was zonder dat probleem.

Jouw onweerstaanbare reden kan heel anders zijn, iets persoonlijk. Het is iets waar ik je in mijn module Ontwerpen in Etenslessen in begeleid om daar jou antwoordt op te vinden. En ik geef je daar mijn tools voor. Jouw onweerstaanbare reden zal in elk geval ook van jouw vragen dat je openstaat voor jouw beleving van onvervuld verlangen, openstaat voor het voelen van het ongemak van niet overeten. En je onweerstaanbare rede draagt je daarin. En hiermee zie je in een hele simpele vorm met deze zeven tips. Eet als je honger hebt. Stop als je verzadigd bent. Maak een ontwerp van eten dat goed bij je past en zet daar ook het eten in dat je alleen voor je plezier wilt eten. Volg dat onderwerp, gelooft niet wat je denkt als je ineens van je ontwerp wilt afwijken. Laat emoties toe, daar heb je ze voor. En gebruik jouw onweerstaanbare rede als houvast als je ineens het verlangen voelt om van je ontwerp af te wijken. En dat betekent niet hè, die onweerstaanbare reden, die is er niet om te zorgen dat dat ongemak van onvervuld verlangen ineens prettig voelt. Dat is zo’n valkuil. Ongemak blijft ongemak de rest van je leven. En het kan zo’n hardnekkige les zijn voordat je die leert omdat we dus door ons oerbrein geprogrammeerd zijn om pijn te willen vermijden, plezier na te jagen en dat zo efficiënt mogelijk. Dus het ongemak van verlangen naar eten niet belonen, niet oplossen door te eten is altijd iets wat zal schuren in je leven. Altijd je leven lang. Maar wat je daar voor terugkrijgt loont. En overstijgt gezond en vitaal zijn. Het overstijgt gewichtsverlies. Iedere keer dat jij jezelf eraan kan committeren om onvervuld verlangen in je te laten bestaan, dus je gaat niet naar dat benzinestation, maar je rijdt door en je laat in je lichaam toe dat het schuurt, dat het lastig voelt. Dat is een moment waarop jij als mens groeit. Je capaciteit voor ongemak groeit, je capaciteit voor zelfleiderschap groeit, Je onafhankelijkheid van eten groeit. En dat voelt naderhand fantastisch. Fantastisch. Je wordt wakker alsof je jarig bent. Het is je verjaardag. Zo blij maakt dat. Omdat je dus ziet he, ik kan mijn schijn verlangens overstijgen. Ik kan mijzelf dragen in ongemak. En als ik dat kan op het gebied van eten. De moeder der drijfveren. Dat wat ons helpt overleven. Als ik het kan met dat ongemak kan ik het met elk ongemak.

Dan kan ik ook leren hoe ik stop met people pleasen. En nee zeggen, als ik een nee voel. Dan durf ik mezelf ook een stem te geven als ik tussen mensen zit die misschien hele andere ideeën heb en te zeggen waar ik voor sta. Dan durf ik mezelf te laten zien. Dan durf ik ook mijn dromen te riskeren en te falen in de dingen die ik zo graag zou willen. Dan durf ik naar al mijn feilbaarheid te kijken, naar mijn rafelrandjes, naar de eigenschappen die ik niet in de etalage wil zetten, die ik moeilijk vind om naar te kijken. Dan kan ik dus werkelijk alles onder ogen zien. op alles afstappen. En het hoeven helemaal geen grootse, meeslepende dingen zijn te zijn, maar alleen al zoiets als people pleasen leren hoe je daar mee stopt omdat je zo bang bent om een ander teleur te stellen, bang bent om een ander af te wijzen, bang bent om iets te zeggen wat iemand niet leuk zal vinden om te horen. Om eerlijk te zijn. Daar is moed voor nodig. Dat kan heel spannend zijn. Als je dit kan, onvervuld verlangen dragen, het ongemak daarvan en dat zou laten schuren terwijl je dat benzinestation voorbij rijdt. Reken maar dat die vaardigheid als een olievlek, een positieve olievlek in alles gaat zitten. Het bouwt jou. Jij groeit hier op. En dat kan ook een onweerstaanbare reden zijn. Dat je werkelijk wilt benutten wat er in jou zit aan potentieel, aan persoonlijke kracht, aan draagkracht.

Zo mooi, zo mooi is dat. Want dat is wat ik steeds zie gebeuren in mijn programma. Die transformaties zie ik voortdurend plaatsvinden en ik zie ook het ongemak wat mijn mensen daar brengt, waarin ze maar laten weten dat het zo schuurt en dat ze zoekende zijn. En ik weet, je bent goed op weg, je bent goed op weg. Je ligt helemaal op schema. Dit is precies wat nodig is om te creëren waar je naar verlangt.

In april gaan we weer open en je gaat dit allemaal leren in mijn programma. De vaardigheid om je Hongerbalans te volgen. Om je voedselrespons te leren herkennen. Om een mooi ontwerp te maken dat helemaal bij je past. Wat rekening houdt met jouw hechting, jouw emotionele hechting aan eten waar je misschien moeilijk mee kan stoppen. Zoals je dat nu nog herkent als iets waar je moeilijk mee kon stoppen. Je kan daar een ontwikkeling in doormaken. Het ontwerp waar je mij start in mijn programma is meestal niet het ontwerp wat je een half jaar later nog hebt of een aantal maanden later nog hebt. Dat ontwerp, dat evolueert, dat ontwikkelt zich en het volgen van dat ontwerpen, de onweerstaanbare reden die je daarin draagt, wat jou bewust maakt van het verschil tussen je werkelijke verlangens, wie je wilt zijn. En je schijn verlangens, je verlangens in het moment, waarbij je brein je alleen maar wil aansporen om plezier na te jagen en pijn te vermijden. Dat is de ontwikkeling die je doormaakt in je capaciteit voor het voelen van ongemak. En dat zit allemaal in Etenslessen. En de eenvoud van deze zeven tips laat je eigenlijk het proces zien van Oh, dus hier ga ik doorheen. Waarmee mijn relatie met eten eigenlijk langs een heel simpel pad wordt geleid om iets prachtigs te creëren waar ik de rest van mijn leven plezier van heb. En de vaardigheden die ik daarvoor nodig heb, die ontwikkel ik in dat programma en daar begeleidt mijn formule je mee en helpen mijn coachvragen je bij. En dat zit allemaal in het lesmateriaal. Maar wat je dus hebt gehoord in de eenvoud van die zeven tips, is dat er een onweerstaanbare reden is voor jou die je hierin draagt en waar je de rest van je leven de vruchten van blijft plukken. Zo goed om over na te denken en bij stil te staan. Ik ben er volgende week weer. Tot dan!