Als je er goed over nadenkt is het zo logisch dat afvallen (en daarna ook slank blijven) geen kans van slagen heeft als je niet leert om effectief leiding aan jezelf te geven. Eten is heel primair en voortdurend in overvloed om ons heen. Zonder effectief zelfleiderschap blijf je hier de rest van je leven je weg in zoeken.
Dus hoe creëer je vanuit zelfleiderschap waar je naar verlangt?
En hoe haal je als kapitein op je eigen schip, het beste in jezelf naar boven?
In deze aflevering bespreek ik een van de belangrijkste eigenschappen van die je hiervoor nodig hebt. Met behulp van deze eigenschap maak je afvallen en het creëren van een fantastische relatie met eten, niet alleen gemakkelijker, maar zelfs voorspelbaar.
Luister naar de inzichten die je hiermee op weg helpen.
Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 108. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten, maar naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn Etenslessen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen.
Hallo, hallo, hoe is het? Hoe gaat het met je? Laten we het hebben over zelfleiderschap. Een van mijn favoriete onderwerpen. Omdat ik weet dat je goed en effectief zelfleiderschap nodig hebt om die fijne relatie met eten waar je naar verlangt te kunnen creëren. Die rust in je hoofd en het gewicht dat je wilt. En ik weet dat het dieetindustrie juist hier ons nooit mee heeft geholpen. We kregen alleen maar te horen als je het graag genoeg wilt. Dan lukt het je ook. En we wilden het graag genoeg. En toch lukte het niet en dat had hiermee te maken. Je hebt goed zelfleiderschap nodig voor gedragsverandering en zeker voor gedragsverandering in relatie tot eten, wat zo primair in dat brein van ons verankerd zit. Het is hard gecodeerd, mensen! Dus wat we nodig hebben is goed zelfleiderschap om die fijne relatie met eten te kunnen creëren.
En ik gaf hier vorige week een masterclass over aan mijn leerlingen in mijn meesterschap programma. En in die masterclass had ik het over zeven eigenschappen van effectief zelfleiderschap. Nou, het was een waanzinnig goeie les. En wat ik voor je wil is hier een die eigenschappen met je delen. Wat ik ook voor je wil is met je delen hoe je die eigenschap in de praktijk kan toepassen zodat je ermee kan experimenteren. En ik wil je vier signalen geven van goed zelfleiderschap, zodat je je er een beeld van kan vormen. En tot slot wil ik je een leuke test vraag stellen die jou een idee geeft van de kwaliteit van jouw huidige zelfleiderschap. Dus ben je er klaar voor. Laten we beginnen.
En laten we dan beginnen met vier signalen van goed zelfleiderschap. Ik heb er vier voor je verzameld en de eerste is dat je iemand bent die in staat is om de doelen die je jezelf stelt ook te behalen.
En misschien is je dat tot nu toe nog niet met eten en je gewicht gelukt, maar wel in andere gebieden van je leven. Ben jij iemand die doelen kan behalen als je ze hebt gesteld? Ik denk dat dit een van de eerste signalen is van goed zelfleiderschap.
Een tweede signaal is dat het je niet alleen lukt om je doelen te behalen, maar dat de manier waarop je die doelen behaalt het beste in jou naar boven haalt. Ik weet niet of jij wel eens een prestatie hebt geleverd waar je een compliment over kreeg om dan te antwoorden: ja, het is me inderdaad gelukt, maar vraag me niet hoe…haha…En dat kan dan zijn omdat je al onderweg allerlei tegenslag had wat allemaal buiten jouw controle gebeurde waar je helemaal niks aan kon doen waardoor je allerlei kunst en vliegwerk hebt moeten toepassen. Maar heel vaak is dat niet zozeer aan de hand geweest als wel dat jij jezelf gewoon enorm in de weg hebt gezeten onderweg. En dan kan het zo zijn dat je bijvoorbeeld of veel last had van negatieve gedachten die je koos, waardoor je aldoor beren op de weg zag en dus veel last had van negativiteit wat het niet leuk maakte. Of je hebt jezelf veel zelfkritiek gegeven onderweg. Wat het ook niet leuk maakte. Of jezelf enorm opgejaagd met gedachten over tijdnood en waarbij jij voortdurend het gevoel had dat je achter de feiten aan holde. Dus ja, het is je gelukt om die prestatie te leveren. Maar de manier waarop is gewoon niet fijn en haalt niet het beste in jezelf naar boven. En dat is natuurlijk niet wat je wil.
Een derde signaal van goed zelfleiderschap is dat je zo betrokken bent bij jezelf dat je weet wat er in jou leeft en tot expressie wil komen. Dat potentieel wat in jou zit. En als dat ontbreekt en het niet wordt herkend, niet wordt gezien, geen aandacht aan wordt besteed. Of je niet je best doet om het naar buiten te kunnen brengen, dan leef je vaak in onvrede en je merkt dan dat je veel klaagt, dat je ‘s ochtends niet echt zin hebt in de dag. Misschien zucht je ook veel. Je bent vrij passief, je ervaart geen je sprankeling, geen levenslust. Je dagen voelen wat dof. Jij voelt wat dof en dat hij vaak hiermee te maken.
En wat er dan soms ook gebeurt is dat je gelooft dat dat wat in jou zit toch niet naar buiten kan komen. En je hangt het daarbij op aan je omstandigheden. Het is voor mij gewoon niet weggelegd. Het is niet haalbaar. Het kan niet. En wat je daarbij niet ziet vanuit dat leiderschap is dat er altijd meerdere wegen naar Rome mogelijk zijn en dat er altijd vormen te bedenken zijn waarbij je onafhankelijk van je omstandigheden wel degelijk in staat bent om expressie te geven aan dat potentieel van jou wat zo graag naar buiten wil komen. En zodra je dat goed weet te faciliteren, ga je stralen, heb je zin in je dagen en ben je vol levenslust.
En een vierde signaal van goed zelfleiderschap is dat het fijn is om leiding van jou te krijgen. Dat betekent in de eerste plaats dat die leiding er dus is. Als je in verwaarlozing leeft, is die leiding er niet. Dan kom jij alleen maar opdagen voor je omgeving. Iedereen komt aan de beurt. Al je verantwoordelijkheden kom je voor opdagen behalve voor jou zelfzorg. Die is er gewoon niet, die haalt het lijstje gewoon steeds niet. En wat je dan vaak ziet is dat je aan het eind van de dag moe bent, afgedraaid en te gaar om nog te kunnen bedenken waar je nou zelf zin in zou hebben. Je kan het niet eens meer verzinnen en je kiest vaak nog voor gemakseten om jezelf een beetje een boost te geven, om nog een uurtje wakker te kunnen blijven om nog wat aan je avond te hebben. En als dat is hoe je dagen eruitzien, dan zit je in verwaarlozing. En dan haal je dus het lijstje niet en is die leiding er niet. Dat leiderschap wordt niet geboden. Als dat leiderschap wel wordt geboden maar het voelt niet fijn, omdat de relatie met jezelf continu onder spanning staat, dan is er vaak sprake van drama omdat jij wel een schouderklopje van jezelf krijgt als de dingen zijn gelukt en je volledig aan je eigen verwachtingen hebt kunnen voldoen. Maar als je dat niet is gelukt, word je direct keihard daarop aangesproken en dat doet pijn. En dat maakt dat de relatie met jezelf continu onder spanning staat. Het is niet fijn om door jou begeleid te worden door jezelf.
Dus samengevat vier signalen van goed zelfleiderschap is als je merkt dat jij iemand bent die zichzelf doelen kan stellen en ze ook kan behalen. Dat je onderweg in staat bent om daar in het beste in jezelf naar boven te halen. Dat je tot expressie brengt, daarin wat naar buiten wil komen in jou. Je kent jezelf, je weet waar jouw verlangens over gaan en je geeft expressie aan je potentieel. En het is fijn om leiding van jou te krijgen, want je bent een betrokken leider voor jezelf. Je verwaarloost jezelf niet en je voelt je veilig bij jou.
En dat, dit laatste, daar wil ik het met je verder over hebben, want dat was één van de zeven eigenschappen van effectief zelfleiderschap waar ik het in die masterclass over had.
Veilig leiderschap bieden is echt een voorwaarde. Als er geen veiligheid is, kan je jezelf niet tot bloei brengen. Kan je die fijne relatie met eten niet creëren. Kan je niet dat overgewicht duurzaam verliezen. Het zal er altijd weer aankomen, omdat je jezelf zo uitput in hoe je met jezelf omgaat.
Maar hoe doe je dat dan? Hoe creëer je veilig leiderschap? Hoe maak je die relatie met jezelf veilig? Want ik denk dat je het wel met me eens zal zijn en dat je dat ook makkelijk kan zien dat als je zo hard met jezelf omgaat dat je een schouderklopje krijgt als het je is gelukt, maar direct wordt afgebrand als het je niet is gelukt, dan bouw je voortdurend spanning met jezelf op en dat voelt niet veilig. Ik denk dat je dat direct kan herkennen, maar hoe bied je dan die veiligheid?
Binnen in een dieet heb je jezelf getraind om heel lineair met jezelf om te gaan. De dag is fijn en gelukt als je je aan je plannen hebt gehouden en de dag is mislukt als je dat niet hebt gedaan en dan heb jij de dag verpest.
Veilig zelfleiderschap creëer je met het volgende. De verwachting die je van jezelf hebt, die je nu nog koppelt aan: heb ik het goed gedaan? Die haal je daarvan af en koppel je aan iets anders namelijk alleen maar aan de verwachting of je bent komen opdagen. En mijn programma heet Etenslessen, omdat ik uitga van het idee dat jij een leerling bent binnen jouw relatie met eten en dat je daarin een ontwikkeling doormaakt. En je kan alleen maar een ontwikkeling doormaken als je fouten mag maken. Als er dingen niet lukken. Als dat overeten wat je nu nog doet zich nog laat zien zodat je de Etensles er uit kan halen. En je biedt jezelf daar in veilig leiderschap als je jezelf niet beloont en waardeert op het moment dat je niet hebt overeten, maar jezelf beloont en waardeert als je bent komen opdagen voor de ontwikkeling die je wil doormaken.
Zie je dat verschil? Daar gebeurt het. Daar creëer je die veiligheid mee. Daar creëer je gezond zelfleiderschap mee. Veiligheid. En die creëer je door je beloning, je waardering los te koppelen van je prestatie en te koppelen aan het opkomen dagen voor je ontwikkeling. En zodra je dat doet, dan kun je je fouten maken, kun je overeten, kan het niet zijn gegaan zoals je wilde en kan je daarvan leren zonder dat de relatie met jezelf onder spanning komt te staan. En daarmee ben je dan dus proces gericht naar jezelf aan het kijken in plaats van resultaatgericht.
Die resultaten zijn de feedback, maar ze zijn neutraal. Je hebt exact dezelfde emoties bij de momenten waarop je hebt kunnen zien: oh, daar werkt het. En de momenten waarop je ziet: oh, daar werkt het nog niet. Voel je dat? Oh, daar werkt het. Oh, daar werkt het nog niet. Jij hangt daarboven vanuit veilig leiderschap en je bent in beide gevallen net zo gefascineerd, net zo betrokken en net zo liefdevol. Het enige waar je jezelf op aanspreekt is het commitment om te komen opdagen voor die lessen. Voor die ontwikkeling. En als je dat hebt gedaan, dan is die beloning er al. Dan is die waardering er al. En dat is wat je nodig hebt en dat is wat je inzet totdat je hebt gecreëerd waar je naar verlangde. Totdat je hebt gecreëerd wat je wilt hebben staan, waarvan je zegt: ah, nu heeft het allemaal zijn plek gevonden.
En dat is natuurlijk niet wat we op school hebben geleerd. Als ik nu terugkijk naar mijn eigen middelbare schooljaren en me realiseer dat het enige wat ik kreeg als ik mijn proefwerk had ingeleverd en ik kreeg het terug, dan stond er een rode streep waar ik het fout had gedaan en een krul waar ik het goed had gedaan. Maar uitleg daarover, waar het dan dus eigenlijk pas interessant wordt. Die was er niet. Dat moest je dan zelf gaan bedenken of opzoeken of zien uit te vogelen. Terwijl ik het veel interessanter vind: hé, hoe kwam ik tot die antwoorden? Hoe heb ik de stof geïnterpreteerd? Wat kan ik daarvan leren? Daar begint eigenlijk pas je leerlingschap. Niet alleen maar het sec beoordelen of de informatie die je in je hoofd hebt gestampt klopt, correct is.
Dus hier zit je ruimte om die relatie met eten voor jezelf veilig te maken en jezelf veilig leiderschap te bieden en ik beloof je dat het een wereld van verschil voor je gaat maken en je ontwikkeling in een enorme stroomversnelling komt.
En dan als laatste: de testvraag. Het is nu november. Volgende maand is de decembermaand, in de periode dat ik deze aflevering voor je maak, zou je in die feestmaand jouw Etenslessen willen volgen? Wat voel je daarbij, bij dat idee, want in december startte ik een groep. Je zou op 10 december kunnen beginnen, in mijn programma. En wat voel je bij dat idee, omdat in de feestmaand te doen? Het is alleen de testvraag…haha…Als je in verwaarlozing zit, dan is het eerste wat je denkt: oh help, nog meer! Want jij, als pakezel in je eigen leven en je wilt in die decembermaand voor het kerstreces je werk nog afronden en je hebt nog zoveel liggen. Er zijn mensen die je wilt uitnodigen, er zijn mensen die je wilt bezoeken, die je niet alleen wilt laten zitten met de kerst. Kortom, je bent zo ingesteld op je omgeving, op de ander, dat het idee om dan ook nog iets voor jezelf te betekenen juist in die maand niet te doen. Forget about it. En je bent al zo moe. En dan zou dat ook nog moeten.
Je zit in een gespannen relatie met jezelf. Dat dictatoriale leiderschap, als je voelt: daar kan ik nooit aan voldoen. Dat gaat me nooit lukken. Want het wordt alles of niets. Of ik moet perfectie laten zien. En dat betekent dat er dan voor mij dus niets te genieten valt in die maand. In die periode. Ik moet al die feestjes laten schieten, want mezelf daartussen zetten en dan niks mogen eten, dat gaat me niet lukken. Of als het me lukt is het niet leuk. Dus forget about it.
Zie je dat in beide scenario’s daar dat leiderschap boven hangt, waarvan je dus kan zien: het is niet fijn. In het eerste geval is er geen betrokkenheid, is er geen leiderschap, maar ben jij er alleen maar voor de ander. En in het tweede scenario staat je relatie met jezelf veel te veel op scherp. Terwijl vanuit effectief zelfleiderschap en veilig leiderschap het niet uitmaakt. Maakt niet uit of je die fijne relatie met eten aan het creëren bent in je zomervakantie of in de feestmaand of in het voorjaar of elke andere maand. Want het gaat om de ontwikkeling die je doormaakt en vanuit een veilige relatie met jezelf, loop je daarin geen risico. Jij wordt geholpen in alles en je wordt niet overvraagd. Er is betrokkenheid. Je wordt nergens op afgerekend.
Je bent in ontwikkeling. Dat is alles. Interessante hè, als je de op die manier naar kijkt. En als je nu denkt: daar zeg je wat. Ik wil zo niet meer met mezelf omgaan. Dan nodig ik je uit om deel te nemen op 10 december aan de laatste groep die dit jaar start, kun jij in die groep aan jezelf laten zien dat het nu anders gaat. Voortaan anders gaat en dat jij een betrokken leider voor jezelf wilt zijn en een veilige leider voor jezelf wilt zijn. En dat er daarin dus niet uitmaakt welke maand van het jaar het is wat er op jouw agenda staat. Denk daarover na. Oké, ik ben er volgende week weer en ik wens je een mooie dag. Tot dan.