Afl. 255 Jezelf anders zien

Ik kreeg een vraag over de stap in je ‘succes identiteit’ (uit de vorige aflevering) die je vandaag kan helpen. Wanneer houd je jezelf nou voor de gek of moet je gewoon wennen aan iets nieuws? Als je besluit om jezelf met andere ogen te zien, voelt dat inderdaad onwennig, maar dat is niet het complete antwoord op de vraag. Ik ga daarom iets dieper in op het onderwerp van je succes identiteit. Luister naar deze boeiende les ‘Jezelf anders zien’ waarin je beter gaat begrijpen wat het lastig kan maken om jezelf (en jouw relatie met eten) met andere ogen te zien.

---

Wat je ontdekt:

• Waarom het belangrijk is om jezelf anders te leren zien
• Wie ‘jezelf’ is.
• Drie redenen die het lastig maken om jezelf anders te zien.

---

 

Transcript Afl. 255 Jezelf anders zien

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 255, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten.

Laten we beginnen. Hallo, hoe is het? Hoe gaat het met je? Ik ben zo ontzettend blij met iedereen die in Etenslessen is gestapt. Jullie bevinden je in zulke vruchtbare grond. Het is echt fantastisch. En dan praat ik nu in het bijzonder over de kwaliteit van mijn community.

Als je in mijn groep belandt, zodra je je in de ruimte van Etenslessen begeeft, je kan niet anders dan je ontwikkelen. Je kan niet anders dan groeien en die nieuwe relatie met eten bouwen. Vanmorgen zag ik een conversatie tussen een aantal mensen in reactie op iemand die stoeit met een tool die ik geef.

Ik had een workshop gegeven over je succesidentiteit en zij zei weet je, ik vraag me af met die succesidentiteit. Wanneer ben ik dan als ik daarmee oefen, gewoon iets nieuws aan het doen wat daardoor onwennig voelt? En wanneer maak ik mezelf met die succesidentiteit nou iets wijs en hou ik mezelf voor die gek? Het gesprek wat daarop volgde, in de bijval die ze kreeg, was van zo’n grote kwaliteit. Je kan echt zien dat je in mijn programma een leerling bent van jouw relatie met eten. En daarmee kom je zoveel verder. Het is onvoorstelbaar.

Echt, mijn mond viel open en ik was zo trots op iedereen en zo trots op de kwaliteit van de tools van dit programma. Het is echt… Oh man, wat er gebeurt in die groep. Het is echt fenomenaal. En wat ik interessant vond, wat daar met elkaar werd uitgewisseld, vind ik ook voor jou heel erg van waarde en dat wil ik hier met je delen.

Als je jouw relatie met eten wilt veranderen, dan heb je tools nodig die je geest openen.

Want dat brein van ons wil nou eenmaal altijd denken wat het altijd al dacht, doen wat het altijd al deed, waarmee je krijgt wat je altijd al kreeg. Dat is als je wilt stoppen met overeten niet wat je wilt.

Dat is lastig. En dus om je brein uit dat automatisme te krijgen, geef ik je in mijn programma allemaal tools, mijn formule die je geest openen, die je geest een beetje in de war maken, zodat je creativiteit zich ontsluit en jij ineens een nieuwe manier van denken ontwikkelt. Een nieuwe manier van kijken naar jezelf en een nieuwe manier van kijken naar jouw relatie met eten. Dat is precies wat je nodig hebt.

En die workshop succesidentiteit ging over de manier, het verschil dat je voor jezelf maakt als je de dag begint met het idee dat je een eetprobleem hebt en de ervaringen die je daardoor voor jezelf oproept, dat wat je automatisch voor jezelf filtert en herkent als oh ja dit ben ik met mijn eetprobleem of als je de dag instapt met een succesidentiteit en ervoor kiest om te geloven dat het mogelijk is om overeten op te ruimen. Wat er gebeurt op het moment dat je dat doet, is dat je ook jouw waarneming begint te filteren en precies dat begint te zien wat die mogelijkheid voor je ontsluit.

En de vraag van mijn deelnemster hier was, oké, maar als ik dan in de succesidentiteit stap, dan merk ik dat het onwennig voelt en ik me afvraag, hou ik mezelf nou voor de gek? Of ben ik gewoon alleen maar iets nieuws aan het proberen waardoor het onwennig voelt? En dit is wat ik daarover wil delen met je.

Jezelf voor de gek houden.

Wat is eigenlijk jezelf? Wie is jezelf? En daarmee bedoel ik niet een hele grote filosofische vraag te stellen, maar puur hoe heb jij jouw identiteit opgebouwd? Waar bestaat die uit? En als je daar over nadenkt, dan kan je zien dat het idee dat wie jij bent, wat jij nu nog herkent als jezelf, eigenlijk een samenraapsel is van ideeën over jezelf. Het zijn ideeën die je zijn aangereikt door je omgeving. Soms wordt je verteld, in onze familie zijn we allemaal zoetekauwen. Of iedereen is in onze familie zwaar. En als je dat idee hebt geadopteerd en hebt aangenomen, dan geloof je dat dat onderdeel is van jouw identiteit. Jij bent nou eenmaal een zoetekauw.

En het is zo belangrijk om je te realiseren dat wat jij herkent als jezelf en jezelf die je voor de gek zou kunnen houden, dat dat net zo optioneel is, het idee van wie jij nu bent, als het idee van wie je wilt worden. Ha! Het is veel gemakkelijker om alles bij het oude te laten en te zeggen dit is wie ik ben, dit is nou eenmaal wie ik ben, dit is nou eenmaal hoe ik ben, maar ik vind het heel belangrijk voor je dat je je realiseert dat het optioneel is.

En waarom zou je ideeën over jezelf bij je houden, waarom zou je die vasthouden als ze jou niet brengen wat je wilt? Als ze niet goed voelen? Als ze je belemmeren? Toch?

Dus mijn eerste opmerking is, jezelf voor de gek houden, vraag je eens af wie jezelf eigenlijk is.

En is de zelf die je herkent als vertrouwd, meer waar dan de zelf die je wil zijn? Het zijn alleen maar geadopteerde ideeën. Ideeën die je al heel lang hebt, zijn als kleding die je al heel lang draagt.

Soms is dat een oude trui, met vlekken erop, motten gaatjes erin, waar de kleur al lang van voorwassen is en draag je een broek waar de vorm uit is. En ja, het zit heel gemakkelijk, het is heel comfortabel, maar het is niet wat je wilt. Nieuwe kleding aantrekken doet wat voor je. Een nieuwe outfit kan ook een nieuw gevoel geven. Nu heb ik het over je gedachte-outfit, ik gebruik het hier als metafoor.

Kan die nieuwe kleding meteen net zo makkelijk zitten als die behaaglijke trui die je helemaal hebt afgedragen en die broek die zo lekker zit, die helemaal uit vorm is geraakt. Nee, dat kan niet. Dus inderdaad, dat voelt onwennig. Er zijn alleen wel een aantal redenen om die nieuwe kleding niet aan te trekken. En dit zijn ze. In de eerste plaats wil je dat het een outfit is die je ook echt wil dragen. Het veranderen van je relatie met eten kan alleen een succes worden als je het doet omdat je dat zelf wil. En niet omdat je vindt dat je dat moet doen of omdat andere mensen vinden dat je dat moet doen.

Je moet er echt achter staan. Het moet van jou zijn.

Die nieuwe kleding die je kiest moet echt jouw keuze zijn. Dus die nieuwe gedachte die je over jezelf gaat aannemen, gaat adopteren, die succesidentiteit van jou, met een nieuwe relatie met eten, dat moet iets zijn wat je zelf wil.

Het tweede, wat hier heel belangrijk is, is dat je ook moet voelen dat je toestemming hebt. Nieuwe dingen over jezelf geloven roept weerstand op als je denkt dat het niet mag. Ik coachte laatst iemand en ze zei, het klinkt gek als ik het zeg, heel irrationeel om uit te spreken, maar ik ben bang dat als ik, als me ook dit lukt hè, die fijne relatie met eten creëren, dat gewicht verliezen en ik dat ook echt heb staan en dan zou kunnen zeggen, ja, ik heb mijn relatie met eten veranderd. Ik heb een nieuwe relatie met eten gebouwd en ik heb dat echt met succes gedaan.

En daardoor overeet ik nu echt veel minder. En ja, dat zie je inderdaad aan me. Zij was bang dat als ze dat heeft, als ze daarin stapt, die nieuwe identiteit, dat ze daar een prijs voor gaat betalen. En dat betekent of dat ze iets anders gaat verliezen. Terwijl ja, je mag niet iemand zijn die alles heeft. Dus als je dit krijgt, gaat er ook iets anders af. Alsof het universum haar dan zou straffen. Ja, hallo, je mag niet alles hebben.Als je dit krijgt, gaat er dat af. Of, En dat was een andere zorg die ze voelde.

Ze was bang dat ze dan misschien draagvlak verliest in haar vriendenkring, in haar sociale netwerk.

Dat idee dat je wel iemand mag zijn die altijd weer wat afvalt en dan weer wat aankomt en dan gaat het weer wat beter en dan gaat het weer wat minder. Dat is de sociale acceptatie, dat is de identiteit waarvan ze weet dat die wordt geaccepteerd, maar ze was ook bang dat ze die acceptatie zou kunnen verliezen als ze een nieuwe identiteit heeft. En dat haar dat niet wordt gegund. En dat ze dan wordt afgewezen, wordt verstoten. Dus dit, en je moest eens weten hoeveel ik hierop coach, succes vinden we spannend.

Succes vinden we eng. We zijn bang dat het ons niet wordt gegund of dat we er misschien een prijs voor gaan betalen.

En het is bijna niet grijpbaar. Als je dan gaat uitwerken over wie hebben we het dan nu eigenlijk? Wie zou jou dan kunnen gaan afwijzen? Dan wordt het ineens een stuk lastiger om daadwerkelijk iemand aan te kunnen wijzen. Maar dan hebben we het meestal over één of twee mensen. Waarvan je dan ook uiteindelijk zegt, ja, weet je, de mensen die er toe doen, die maakt het niet uit, en de mensen die het wat uitmaakt, die doen er niet toe. Dus zijn het de mensen voor wie jij jezelf klein zou willen houden, om hun acceptatie niet te verliezen. Dit stuk is een belangrijk stuk.

Dus 1: Je moet het echt voor jezelf doen, voor jezelf willen.

2. Je moet geloven dat het veilig is, dat het mag, dat het veilig is om succesvol te zijn.

En de derde stap is een belangrijke. De succesidentiteit die je bouwt, die moet stapsgewijs gaan en je kan jezelf alleen nieuwe gedachten geven die je ook kan geloven.

Voor de spiegel gaan staan en jezelf vertellen dat je jezelf prachtig vindt als je dat niet vindt, is een hele pijnlijke ervaring. Het werkt niet. Het enige wat dat voor je doet, is heel veel weerstand oproepen met tegenargumenten.

En die tegenargumenten, die geloof je wel. En dus voel je de pijn van die tegenargumenten. Dus jezelf een gedachte aanreiken die je niet gelooft, triggert wat je dan wel gelooft. En daar voel je dan de pijn van. Hoe het werkt in het succes van gedachtenwerk is dat je een gedachte kiest waar je direct in mee kan, waar niets op aan te merken valt. Toen ik nog diep diep diep in mijn strijd met eten zat, kon ik mezelf niet vertellen dat ik een geweldige relatie met eten had. Absoluut niet. Die gedachte kon ik niet geloven en dan zou ik inderdaad ook alleen maar in mezelf het tegendeel triggeren en activeren.

Maar wat ik wel direct kon geloven, was dat ik open stond voor de ontdekking dat ik een geweldige relatie met eten kon creëren. Daar kon ik niks op aanmerken. Dat was een gedachte waar ik direct in mee kon, Dus die heb ik met beide handen aangegrepen. Dit zijn drie hele belangrijke stappen die je niet kan overslaan in het bouwen van je succesidentiteit. Ze zijn ongelooflijk behulpzaam. En om je nog weer even te helpen met het idee van die succesidentiteit, die begint met de keuze die je ‘s ochtends maakt dat het voor je mogelijk is. De tweede stap is dat je bereid bent, niet bereid, dat je daar iets in wil ontdekken.

Waarmee je als het ware je navigatiesysteem instelt ‘s ochtends.

Hé, ik wil ontdekken dat dit mogelijk is en ik wil daar vandaag iets in ontdekken. Je geeft jezelf support in wat je daarin tegenkomt en in Etenslessen vind je die zowel in het online programma als in de coaching met mij, als in de groep. Maar hoe dan ook, ook als je zo leert, als je nog niet in mijn programma zit, waar blijf je? We wachten op je. We houden nu al van je. Waar blijf je? Ook als je dit nu nog zo leert, weet dan dat je die support aan jezelf geeft. Die is ontzettend belangrijk. Onvoorwaardelijke support in wat je daarin tegenkomt. Zodat je vervolgens kan leren van alles wat je ontdekt.

En kan groeien. Dit is een van de dingen die ik vandaag in ieder geval met je wilde delen. Vraag je eens af wat is eigenlijk mezelf? Als ik mezelf voor de gek hou, Over wie heb ik het dan? En het laatste punt wat ik voor je wil maken. Als dat stemmetje komt wat zegt, is dit nou alleen maar nieuw en onwennig of hou ik mezelf hier voor de gek? Luister eens naar dat stemmetje, naar die toon waarmee je hoort voor de gek houden.

Ja, come on. Wie houd jij hier nou voor de gek? We weten toch alle twee dat die nieuwe relatie met eten er voor jou gewoon niet in zit. Gaat je nooit lukken, gaat niet gebeuren. What are you thinking? Dat, die cynische stem die jou bestempeld, misschien als jezelf voor de gek houden, je bent delusional, waar heb je het over? Dat is een deelpersoonlijkheid die jou wil behoeden voor falen, die jou wil behoeden voor de ervaring van falen.

En falen, als je overeten opruimt, kom je veel tegen. Je hebt het nodig.

Dus dit deel van jezelf leren kennen als een deel wat jou probeert te beschermen, maar dat doet op een manier die jou niet helpt, is één van de dingen die je ook in mijn programma leert opruimen en veranderen. Deze delen komen ook allemaal mee met die bagage. Die bagage die je meeneemt, mijn programma in, die trollies die je naar binnen rolt. Ik weet dat dat in die bagage zit van jou. Dat neem je mee en daar leer je mee werken. Dus dat leren herkennen van wie hou ik hier nou voor de gek, of hou ik mezelf nu voor de gek, als dat echt een onderzoeksvraag is, is die heel positief en bruikbaar.

Als het een cynische vraag is dan weet je dat je hier te maken hebt met sabotage, uit angst, dat je zou kunnen falen. En het deel van het brein waar die angst vandaan komt, weet het verschil niet tussen de dood als het ware, dat het je je leven kan kosten, of een kans om te leren en je te ontwikkelen en te groeien. Dus in een notendop. Het is echt een hele rijke aflevering. Aflevering. Als je er nog een tweede keer naar luistert. Haal daar alles uit. Je hebt er ongelooflijk veel aan.

En ik ga een paar dagen naar Rome met vriendinnen, daar kijk ik enorm naar uit. Als je mij op social media volgt, zie je vast dat ik daar wel iets gezelligs over post. Oké, heb het goed, heb een heerlijke dag en ik ben er volgende week weer. Tot dan!