Afl. 140 Gedachten die voor een doorbraak zorgden. Zo stopte ik met overeten.

Ben je toe aan een doorbraak? Ik geef je 10 gedachten die elk voor een doorbraak zorgden in het oplossen van mijn strijd met eten. Ze komen uit mijn gedachtenwerk en laten zien hoe je daarmee afvalt zonder dieet en een geweldige relatie met eten creëert.

Zodra je beseft dat gedachten je gedrag bepalen kan je stoppen met overeten. Je creëert waar je naar verlangt door aan de knoppen van je geest te draaien en hebt geen wilskracht meer nodig.
Deze les is ongelofelijk krachtig en wil je beslist niet missen!

---

Wat je ontdekt:

• Hoe je afvalt zonder dieet.
• Hoe je met gedachtenwerk stopt met overeten.
• 10 krachtige gedachten die elk voor een doorbraak zorgen.

---

 

Transcript Afl. 140

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 140. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn Etenslessen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen.

Hallo, hoe is het? Hoe gaat het met je? Met mij gaat het zo goed. Ah, ik ben zo aan het genieten. Van mezelf en het leven met mijzelf. Het zijn met mijzelf. En als ik probeer om het te omschrijven, dan noem ik het levensvaardigheid. Mijn levensvaardigheid is zo groot. En wat zit er in levensvaardigheid? De manier waarop je je eigen gedachten kan observeren en begeleiden. En bewust kiezen, want daarvandaan activeer je alles wat je voelt. Ik ben emotioneel flexibel. Waardoor problemen kunnen komen en gaan en ik mijn omgeving en omstandigheden niet krampachtig hoeft te controleren omdat ik mij aldoor lekker moet kunnen voelen. Hoeft niet. Ik kan voelen wat er te voelen valt en daarin kunnen problemen komen en gaan. En ik stuur bewust op de toekomst die ik wil creëren. Ik heb daar in leiderschap ontwikkeld, visie ontwikkeld. En dit alles bij elkaar. Het creëren van mijn eigen toekomst, emotionele flexibiliteit en het managen van mijn eigen gedachten. Opdagen voor mijn eigen geestelijke gezondheid. Dat alles bij elkaar vormt levensvaardigheid en het is enorm genieten. Ik ben zo dankbaar dat ik het werk heb gedaan wat daarvoor nodig was om deze vaardigheden te ontwikkelen. En het is wat mijn leerlingen in Etenslessen ook voor zichzelf bouwen en creëren en ontwikkelen.

En het is zo genieten om ze dat te zien doen. Om te zien hoe ze daar voor openstaan en steeds de vragen stellen die verder helpen, zichzelf daarop coachen en zich laten coachen. En ze gebruiken hun relatie met eten als ingang. Het is de ingang waarop ze al deze vaardigheden ontwikkelen en in dat proces verliezen ze gewicht en creëren ze een fantastische relatie met eten.

En wat ik in deze les voor je wil doen is je helpen en je de gedachten geven waarmee ik mijn strijd met eten heb opgelost. Ik ga tien gedachten met je delen die voor mij in mijn gedachtenwerk, allemaal voor doorbraken zorgden. Het zijn allemaal break through gedachten geweest die ik op papier zag verschijnen in het doen van mijn gedachtenwerk hierop. En jouw relatie met eten kan voor jou ook de ingang zijn waarmee je een fantastisch leven voor jezelf creëert, een fantastische relatie met jezelf creëert. Want de relatie die jij nu nog met eten hebt, ligt in het verlengde van de relatie met jezelf. En dus is het veranderen van die relatie met eten ook het veranderen van de relatie met jezelf. Waarmee de bijvangst van het afvallen, het creëren van het gewicht waar je blij mee bent en de relatie met eten die voor jou straks als zorgeloos voelt, als bijvangst heeft dat je levensvaardigheid ontwikkelt waar je die nu nog niet hebt. Alles wordt naar een hoger plan getild in het opruimen van je strijd met eten. En dat maakt dat werk zo waardevol, zo mooi.

En waar je dit eenmaal begint te ontwikkelen, houdt het ook niet meer op. Dat is waarom ik zo op wolkjes loop, zo vaak op wolkjes loop omdat ik voel van wow, er zit gewoon geen plafond aan. Dat zelfbeeld, dat blijft steeds verder groeien. De vaardigheid van het managen van je gedachten en het vinden van gedachten waarvan je zegt: daar ga ik een overtuiging van maken. Dit is een waanzinnig inzicht wat ik mezelf hier geef. Daar groeit je zelfleiderschap op en ook dat heeft geen plafond. Het is fantastisch. Je wordt iemand die op een steeds hoger niveau functioneert. Wat het beleven van jouw eigen leven, hoe jij jouw leven ervaart naar een steeds hoger plan deelt. Fantastisch. Het is een fenomenaal leven wat je jezelf daarmee geeft en het opruimen van je strijd met etten is de ingang. Maakt dat allemaal voor je mogelijk. Zo fijn. Zo mooi.

Dus wat ik voor je heb in deze les zijn tien gedachten die ik voor je heb verzameld, die voor mij in het gedachtenwerk wat ik met mijzelf deed, de zelfcoaching die ik mezelf bood, allemaal voor stuk voor stuk voor een doorbraak heeft gezorgd, waarmee ik steeds opnieuw een stap zetten verder uit mijn strijd met eten en in de richting van het creëren van mijn fantastische relatie met eten. Dus laten we beginnen.

De eerste gedachte is een gedachte die voor een doorbraak zorgde in het kunnen onderbreken van een negatieve spiraal met eten. En dat is de volgende gedachte. Elk moment is fris en nieuw. Elk moment is fris en nieuw. En wat zei ik hiermee tegen mezelf? Marjena dat overeten wat je net hebt gedaan, dat bestaat al niet meer. Dat is alleen nog maar een verhaal in je hoofd, een herinnering. In werkelijkheid bestaat alleen het hier en nu in. Dit hier en nu is volkomen fris en nieuw. Jij kan het inrichten met de gedachten die jij kiest. Je hoeft niet te leven vanuit die gebeurtenis die net heeft plaatsgevonden, bestaat al niet meer. Het overeten wat je deed, bestaat al niet meer. Je hebt een fris en nieuw moment voor je liggen en het enige wat jouw toekomst nu gaat kleuren is de gedachte waarmee je dit frisse nieuwe moment gaat vullen. Dus kies een gedachte waarmee je het beste in jezelf naar boven haalt en waarmee je de toekomst creëert waar je naar verlangt. En waar verlang je naar? Een geweldige relatie met eten. Het gewicht waar ik blij mee ben. Mooi. Super. Dan weet je dat het je nu volledig vrijstaat om gedachten te kiezen waar je dat mee bouwt.

Zo krachtig. Kan je zien wat de kracht is van dit besef? Dat elk moment fris en nieuw is. En daar deed ik dan dus ook mijn scheppende werk. En het lukte me om vanuit dit besef, met deze gedachte altijd opnieuw een knip te kunnen maken tussen het overeten wat al plaatsgevonden en de toekomst die ik wilde creëren. En daarmee maakte ik waanzinnige stappen voorwaarts.

De tweede gedachte. Succes is onvermijdelijk als ik blijf opdagen. Het concept van onvermijdelijkheid was zo’n krachtig besef dat succes iets is wat je onvermijdelijk kan maken. Ik vond het mind blowing toen ik dit op papier zag verschijnen in mijn zelfcoaching, wist ik dat ik veiligheid voor mezelf creëerde. Marjena, je succes is onvermijdelijk als je blijft opdagen. Omdat ik dat ook geloofde. Ik zag dat iedere keer als ik koos voor de positie van leerling en een leerling was van mijn relatie met eten die er nu nog niet uitzag zoals ik wilde. Maar als ik koos voor de positie van leerling en kwam opdagen als leerling om te kunnen leren van het overeten wat ik deed. En onderzoek te kunnen doen naar het overeten wat ik deed, dan was het onvermijdelijk dat ik dat ging oplossen en opruimen. Dan was het onvermijdelijk dat ik dat kon omzetten in een fantastische relatie met eten. Een zorgeloze relatie met eten waarin ik het gewicht kon creëren waar ik helemaal blij mee was. En door dit idee te adopteren. Succes is onvermijdelijk als ik blijf opdagen, kon ik geduldig zijn. Had ik het geduld voor die lange adem die ik nodig had, want ik had mijn formule nog niet.

Wat mijn leerling in mijn programma hebben, die formule van Etenslessen, die had ik nog niet. Ik was het wiel aan het uitvinden en ik had daar geen formule voor. Ik had geen proces en die zoektocht, die duurde soms ontzettend lang. En als dat overeten zich liet zien, dan waren er momenten waarop ik echt dacht: kom ik hier ooit wel uit? Gaat me dit wel lukken? De weg is zo lang en vanaf het moment dat ik bedacht dat mij succes onvermijdelijk was, zolang ik maar bleef opdagen, gaf ik mezelf de kracht en het geduld om die lange weg te kunnen gaan. En nu gebruik ik dit idee van onvermijdelijkheid in het groeien in mijn ondernemerschap. Alles wat ik wil creëren is onvermijdelijk als ik blijf opdagen. Oké. Die steek ik in m’n zak. Die neem ik mee. Zo’n krachtige gedachte.

De derde. Alle pijn is groeipijn zodra ik de pijn benut. En nu heb ik het niet over tragedie. Ik heb het nu niet over crises. Ik heb het nu niet over grotere, ernstige gebeurtenissen. Hartverscheurende gebeurtenissen. Dan is deze gedachte niet op zijn plaats. Ik heb het over de dingen waar je je druk over maakt en het niet tolerant zijn voor het voelen van de pijn daarvan. Die momenten waarop je je antwoorden nog niet hebt, als de dingen niet gaan zoals je wilt. Als je frustratie ervaart, als je elke emotie die je tegenkomt waar je moeite mee hebt. Gevoelens van verlorenheid, afwijzing, eenzaamheid. Wat het ook voor jou is, die gevoelens die jij als pijnlijk ervaart, daarvan zag ik in mijn zelfcoaching: Marjena, ze komen je iets brengen. Ga niet zo in verzet daartegen. De pijn die je voelt, komt je iets brengen. Het is je groeipijn en vanaf het moment dat ik dit woord op papier zag verschijnen, gaf ik mezelf een compleet ander perspectief op pijn. Pijn is groeipijn en dat betekent niet dat het minder pijn doet, maar wel dat die pijn dus waardevol is. En als pijn waardevol is, ga je niet zo in verzet. Heb je niet het gevoel dat het nutteloos is, dat je het gewoon niet zou moeten voelen? Ik heb pijn zo vaak tegen mezelf gebruikt als verwijt. Waarom voel je je nou zo? Je bent gezond. D’r is geen oorlog in de straat. Je hebt een dak boven je hoofd, je hebt alles wat je hartje begeert. Waarom voel je nou zo? En daarmee werd mijn pijn gediskwalificeerd en ging ik nog meer in verzet tegen het voelen wat er te voelen viel. Door het groeipijn te noemen. Opende ik de weg naar emotionele flexibiliteit. Dit voelt niet fijn wat ik nu voel maar het kon mij wel iets brengen. En als ik de pijn die ik nu voel benut, is het geen waardeloze exercitie. En zodra je dit perspectief pakt van groeipijn wat zo mooi is wat er dan gebeurt, dan gaat je brein ook die groei aanwijzen en zeggen: hier gaat het over, dit is wat het je kon brengen en vanaf dat moment heb je ineens een mooi inzicht te pakken waar je niet alleen van opknapt, maar waar je inderdaad ook weer van gegroeid bent. Je ziet: ah wow okay, nu zie ik het. Nu zie ik het. Dit is waar dit over gaat. Dit is wat ik hier van leer. En dan ben je ineens aan de andere kant ervan en loop je rechtop met je schouders naar achteren en denk je wow, wat ben ik hier dankbaar voor. Wat een mooi inzicht. Dus alle pijn is groeipijn zodra ik de pijn benut.

Onvoorwaardelijke liefde is altijd de beste optie. Onvoorwaardelijke liefde voor mijzelf en liefde voor de ander. In het overeten wat ik deed, stond de relatie met mezelf continu op scherp omdat ik alleen vriendelijk en liefdevol naar mezelf was als ik aan mijn eigen verwachtingen voldeed. En dat betekende dat op dagen waarop ik niet over at, ik aan mijn eigen verwachtingen voldeed en dan trots kon zijn en blij kon zijn en mezelf kon waarderen. Marjena, wat doe je het goed! Kijk, het gaat al zoveel dagen goed met eten. Kijk, dit is je gelukt. Oh, en dit heb je allemaal af gekregen. Goed zo, ben trots op je. Maar zodra ik overat, zodra ik niet aan m’n eigen verwachtingen voldeed draaide ik om als een blad aan een boom. En was ik boos op mezelf en wees ik mezelf compleet af. En dat loog er niet om hoe ik dat deed. Ik kon mezelf echt bestraffen, geestelijk bestraffen en afwijzen, in de kou zetten. En als dit de relatie is die je met jezelf hebt, dan staat die relatie enorm onder spanning. Je moet zo op je tenen lopen om je veilig te kunnen voelen, want het is alleen veilig voor je, er is alleen harmonie als je presteert en aan je eigen verwachtingen voldoet. En zodra je dat niet lukt, is er ineens oorlog. En dat is heel ondermijnend, want als de relatie met jezelf onder deze spanning staat, is het vrijwel onmogelijk om te stoppen met overeten. Want je hebt dat overeten zo nodig om te verdoven. Zodra je die bestraffing ondergaat en die afwijzing ondergaat. Onvoorwaardelijke liefde is het fundament van een relatie die veilig voelt. En zodra de relatie met jezelf veilig voelt, kan je leren. Kan je ontwikkelen, want leren en ontwikkelen gaat via het maken van fouten en het oplossen van overeten gebeurt via overeten. En je hebt dat overeten dus nodig om die geweldige relatie met eten te kunnen creëren om te kunnen stoppen met overeten. Juist om af te kunnen vallen en de rest van je leven hartstikke slank te zijn, heb je dat overeten nu nog nodig. Het laat zich nog zien zo lang als nodig is. En als de relatie met jezelf daarin niet meebeweegt en continu onder spanning staat, is er veiligheid en ruimte om te creëren waar je naar verlangt. Maar dat vraagt van je, onvoorwaardelijke liefde vraagt van je dat je tegen jezelf kan zeggen daar waar je overeet, daar waar je niet aan je eigen verwachtingen voldoet, je aan je eigen kant staat en zeg: ik vind dit oprecht alleen maar heel pijnlijk voor je en naar voor je, maar ik wijs je er niet om af. Ik laat je er niet om vallen, nooit meer. Al blijf je de rest van je leven overeten. Al val je nooit af. Ik kies voor jou en ik laat je niet vallen. En als je dit tegen jezelf kan zeggen en kan voelen dat je het meent. Als je kan voelen dat het echt verankerd in je lichaam zit, deze positie, deze kameraadschap, dan kom je uit je strijd met eten. Dan creëer je de veiligheid. Je creëert de ruimte waarin je dat doet. En het mooie hiervan is dat het leren van deze vaardigheid, het bouwen van een relatie met jezelf van onvoorwaardelijke liefde je in alles ondersteunt. Alle andere gebieden van je leven waarin je fouten maakt, dingen je nog niet lukken. Je misschien dingen doet die je van jezelf nog niet begrijpt. Er is een liefde, een ruimte voor je waarin dat gedragen wordt en begeleid. En dat is fantastisch. Het is een van de dingen die maken dat je een fenomenaal leven voor jezelf creëert en daarmee dus altijd de beste optie.

De vraag is niet of ik het hebben mag, maar hoe ik mij wil voelen.

Wauw, deze gedachte is zo krachtig ook. De vraag is niet of ik het hebben mag, maar hoe ik mij wil voelen. En wat ik hiermee deed, met deze gedachte maakte ik een einde aan mijn dieetmentaliteit. Ik was al zo jong gaan lijnen. Op mijn veertiende. Ik had zoveel diëten gevolgd, zoveel regels in mijn hoofd dat eten automatisch was ingedeeld in goed en fout, waardoor ik continu restrictie voelde in de keuzes die ik maakte, wat spanning gaf en het overeten juist in standhield. En pas toen ik deze gedachte bedacht: Marjena, de vraag is niet of je te hebben mag. De vraag is hoe je je wilt voelen, creëerde ik een ruimte waarin ik die hele dieetmentaliteit, het legitimeren van eten, geen vraagstuk meer was. Ik had het antwoord al. Altijd.

Zou ik…ja mag! Mag….ja mag! Ik heb gister dit gegeten, kan ik…ja! Hahaha…Hoeven we het niet meer over te hebben. Is geen issue meer. Mag van tafel. Het is nooit meer de vraag of je het hebben mag. Je mag altijd alles hebben alleen waar we het wel over gaan hebben, want dat komt er achter aan. Als je dat niet doet, als je dat overslaat ja dan eet je, volg je elke impuls om te eten en ben je altijd zwaarder dan je zijn wilt. Want voor dat primitieve brein is eten gewoon altijd een goed idee. Dus het legitimeren van eten en zeggen dat je altijd alles mag eten is het eerste deel van het verhaal. Maar niet het hele verhaal. Het is niet het hele gesprek. Het eerste deel van het gesprek met jezelf is: ja, je mag het hebben. Het tweede deel van het gesprek wat je daaraan wilt koppelen is: daar gaat het niet om of je te hebben mag, je mag altijd alles hebben. De vraag is hoe wil je voelen? Hoe wil je voelen? Hoe ga je voelen als je dit nu eet? Wat is de reden waarom je dit nu wilt eten? En voelt die reden goed? Is dit wie je wilt zijn? En door daar met mezelf over in gesprek te gaan, kon ik de oorzaak van het overeten opruimen. Want wat ik zag was dat ik eten gebruikte om mijn emotionele leven mee te begeleiden, om mijn emoties mee te managen. En dat was niet de vrouw die ik wilde zijn. Wat ik dan voelde, zolang ik dat bleef doen, was een afhankelijkheid van eten. En dat voelt niet goed. Dus ja, ik mag het hebben. Maar als ik dit nu eet doe ik het niet om de juiste redenen. En ik wil niet de slaaf zijn van de impulsen van mijn primitieve brein. Ook dat wil ik niet.

Dus hoe wil ik mij voelen? Onafhankelijk en vrij van eten. Oké. En als ik vanuit dat gesprek mijn keuzes maak, kom ik waar ik wil zijn. Wat hier ook in zit, hoe je je wilt voelen gaat over hoe dit eten in je lichaam voelt. En ik wilde me licht voelen, energiek voelen, sprankelend voelen meestal. En er zijn ook momenten waarop me dat niet boeit. Maar dan weet ik ook dat wat ik ga eten ik ook helemaal ja zeg. Ik zeg niet alleen ja tegen dat eten, ik zeg ook ja tegen hoe ik me door dat eten ga voelen en dat is oké.

Dus dit gesprek wat je hier met jezelf voert waarin het niet meer gaat over of je het hebben mag, maar hoe je je wilt voelen. Daar groeit je leiderschap op. Daar groeit jouw fantastische relatie met eten op. Zo goed dit. Dit is echt zo’n gouden gedachte.

De zesde. Ik kan elke emotie toelaten en doorvoelen. Toen ik dit idee pakte, deze identiteit voor mezelf creëerde, werd ik emotioneel flexibel omdat ik zag dat stoppen met overeten betekende dat ik die knop inleverde, waarmee ik altijd mijn emoties manipuleerde. Een van de gedachten die ik vaak had was: ik trek het niet. Ik heb dit nu gewoon even nodig. En dan gebruikte ik eten om te ontladen, om de spanning er bij mezelf af te halen. De frustratie die ik voelde, de stress die ik voelde. Ik voelde me vaak opgejaagd en ik gebruikte eten om die lading eraf te halen en mezelf te kalmeren. En ik wilde iemand worden, ik moest iemand worden die dit kon dragen in haarzelf. Ik kan gestrest zijn. Ik kan opgejaagd zijn. Dat betekent niet dat ik mijn leven niet goed doe, of dat er iets misgaat of dat er iets mis is met mij. En daarmee laat je helemaal los dat je je lekker zou moeten voelen. Ik kan elke emotie toelaten en doorvoelen.

Gezelligheid komt nooit uit een verpakking. Wow, die is ook zo goed. Gezelligheid komt nooit uit een verpakking. Ik had mezelf zo aangeleerd om gezelligheid met eten te associëren. Kom, we gaan het gezellig maken. Met andere woorden we gaan naar de supermarkt. Kom, we gaan het weekend vieren. We gaan naar de supermarkt. We halen lekkere dingetjes in huis. Dit is echt een zin die denk ik al vanaf de jaren 80 steeds gebruikte. Oh lekker, hebben we nog wat lekkers in huis? Gaan we lekkere dingetjes halen? En dan kwispelde ik van binnen al helemaal. Dus ik voelde opwinding. Ik voelde een koestering, een gezelligheid. En om te kunnen stoppen met overeten en slank te zijn voor het leven, was het belangrijk dat ik leerde zien dat gezelligheid altijd op mijn beschikking staat. Ik ben niet afhankelijk van eten om gezelligheid te ervaren, want al je gevoelens komen bij je gedachte vandaan. En als je gedachten kiest die datzelfde kwispelen in je activeren maar niks met eten te maken hebben, ben je vrij. Dus. Dit besef, dat gezelligheid nooit uit een verpakking komt maakt me helemaal vrij om te kunnen stoppen met overeten en mijn avonden gezellig te kunnen maken, mijn weekenden gezellig te kunnen maken, mijn dagen gezellig te kunnen maken zonder dat ik daar eten bij nodig had.

Het heeft me ook geholpen dit besef om niet mee te doen aan sociaal wenselijk eten. Je doet toch wel gezellig mee. Die tekst, terwijl je iets wordt aangeboden. En ik doe zeker gezellig mee. Maar dat is niet afhankelijk van of ik een vork in m’n mond steek. Dus daar waar ik ooit dacht dat gezelligheid uit een verpakking kwam, zijn er mensen om mij heen die dat nog steeds denken. En op het moment dat ze mij iets te eten aanbieden, terwijl ze daarbij zeggen: je doet toch wel gezellig mee, geloven zij dus nog dat de gezelligheid die zij voelen afhankelijk is van of ik een vork in m’n mond steek. En ik geloof dat helemaal niet meer. En de mensen die ik nu nog om mij heen heb, dat zijn mensen die mij inmiddels natuurlijk al jaren kennen op deze manier. Die weten dat ze me dat niet op die manier hoeven te vragen of aan te bieden.

Dus ik kom dat nu eigenlijk niet meer tegen in mijn leven. Maar in die tijd, toen ik bezig was op mijn weg uit m’n strijd met eten te vinden, kwam ik dit nog wel tegen. En als ik dan en de verleiding voelde van dat eten zien en het ruiken en direct voelen dat ik dopamine aanmaakte en het dus hebben wilde, terwijl er dan ook nog een appél werd gedaan op mijn op sociaal wenselijk gedrag. Je doet toch wel gezellig mee? Ja, dan was het een soort van twee tegen één situatie en ging ik. Ja, tuurlijk! Ik neem ook! En van binnen voelde ik dan direct dat innerlijke conflict van dit is eigenlijk niet wat ik wil. Dus gezelligheid komt nooit uit een verpakking.

De achtste. Een beloning waar je spijt van hebt is geen beloning, maar een trap na.

Wow. Zo goed! Als je van tevoren kan voorspellen, want het is het enige wat je hoeft te weten. Kan ik van tevoren al voorspellen dat ik straks spijt heb? Als ik dit heb gegeten, ga ik spijt voelen. Ja. Oké, dan weet je t al. Dan weet je dat t geen beloning is en hiermee maak je korte metten met je beloningssysteem. Je huidige beloningssysteem waarin je nu nog gelooft dat eten een beloning is en dat je het hebt verdiend. Maar niets is natuurlijk zo teleurstellend als ergens je best voor hebben gedaan. Discipline hebben laten zien, hard gewerkt te hebben. Om je een half uur later hartstikke somber te voelen. Teleurgesteld in jezelf. In conflict te zitten met jezelf. Dat verdien je niet! Dat is het laatste wat je jezelf aan wilt bieden. Hier! Je hebt zo hard gewerkt. Ik ga zorgen dat jij je over twintig minuten hartstikke rot voelt.

Dus je kan eten gebruiken voor je plezier zonder dat je honger hebt. Maar alleen als je weet dat je daar dan ook echt volmondig ja tegen zegt en geen spijt van hebt. En dat is een stuk zelfleiderschap, om dat in jezelf in te regelen en daar verantwoordelijkheid voor te nemen.

Het is niet eerlijk, het is niet eerlijk en je verdient het niet om jezelf te belonen met iets wat je pijn doet. Dus ontwikkel daar andere beloningen voor.

Mijn overtuiging is inmiddels dat beloning een gevoel is. En waar komen gevoelens vandaan? Bij je gedachte. En dus is de aller simpelste makkelijkste manier om te zorgen dat je je fantastisch voelt en gewaardeerd voelt, gedachten kiezen die dat in je activeren. Hey, ik zag wat jij daar deed. Man, wat ben ik trots op je. Wat heb je dat goed gedaan! Wat heb jij een discipline laten zien! Wat ben je geduldig gebleven. Wat was je veerkrachtig! Dat. En hoe goed ben je daarin? Kan jij jezelf goed in het licht zetten? Kan jij jezelf goed belonen, waarderen? Complimenten maken, complimenten geven? Dat. Daar goed in worden maakt je onafhankelijk van eten.

De negende. Ik ben precies op de goede plek om te creëren waar ik naar verlang. Dit is de perfecte tijd en plaats. Vanaf het moment dat ik deze gedachte koos, kwam ik los van elk drama wat veroorzaakt werd door de gedachte: ik had al verder moeten zijn. Ik had hier al minder last van moeten hebben. Dit had eigenlijk al lang voorbij moeten zijn. Dat is zo’n waardeloze gedachte. Het creëert alleen maar drama. Het is geen leiderschap. Het is echt waardeloos om dit tegen jezelf te zeggen dat je verder had moeten zijn. En het omgekeerde van geloven dat je op een andere plek zou moeten zijn is radicaal geloven dat je exact op de goede plek bent. Je zou geen millimeter moeten verschuiven. Je bent precies spot on, precies op de plek waar je moet zijn om te kunnen creëren waar je naar verlangt. En als je dat gelooft. Dat is zo mooi, dan ga je daar ook bewijs voor vinden. Vanaf het moment dat je deze gedachte kiest, wordt je brein creatief en komt het je vertellen en komt het aanwijzen. Inderdaad! Wow. Zie je dit? Juist als dit nu niet was gebeurd, als je dit overeten nu niet had gedaan had je dit inzicht nu niet gehad. Dit kwam precies op het goede moment. Het was pijnlijk, maar dit is wat het je oplevert. Zo goed. Dus neem dit voor jezelf.

Steek het in je zak als jij soms last hebt van het van de gedachte dat je verder had moeten zijn dat het er anders uitziet. Want zodra je dit denkt heb je al je macht terug. Al je kracht terug en je voelt een veiligheid en dit kalmeert je brein en een kalm brein is een open brein en daarmee vindingrijk. Kies hier voor.

En dan de tiende. Deze gebruik ik zelf veel in mijn ondernemerschap omdat je daarin steeds dingen doet waarvan je nog niet weet of ze werken en niemand je kan vertellen wat je moet doen. Deze gedachte is: het antwoord is er al. De oplossing is er al. Ik kan die nu alleen nog niet zien en deze gebruik ik heel erg graag voor het slapen gaan. Als mijn brein, als ik moe ben, wil mijn brein soms in een gedachtenloop gaan. Dan wil het graag gaan rumineren en aldoor boven één en hetzelfde issue gaan cirkelen. En zeker in het donker, zonder afleiding kan het dan heerlijk daar zich in gaan omwentelingen. En dat kan je wakker houden en dat is niet wat ik wil. En toen ik deze gedachte bedacht: Marjena het antwoord is er al. De oplossing die je zoekt, die is er al. Je kan het alleen nog niet zien, maar het is er, dus je bent veilig. Alles is okay. Die stelt meteen gerust.

Voel je dat? Als ik dit tegen mezelf zeg, voel ik meteen dat ik mezelf bemoeder en mezelf vertel: ga maar lekker slapen. Het is helemaal okay. Het antwoord is er al. Je kan het nu nog niet zien, maar het is er en dat geloof ik dan.

En dat bedoel ik met goed gedachtenwerk doen. Je stuurt je brein aan en jij gaat domineren. En dat rumineren stopt. En ik val lekker in slaap en ik word uitgerust wakker. Gewoon omdat ik geloofde: het is er al. Dit is geen zorg, lijkt een zorg, maar het is niet zo.

Wow, zo fijn.

Dit zijn ze, dit zijn ze alle 10 en het zijn echt fantastische gedachten. Stuk voor stuk zorgen ze voor een doorbraak. Dus gebruik ze, experimenteer ermee en zet je stappen hiermee. En als je merkt dat dit voor je werkt, weet dan dat ik in mijn programma voor jou de tools heb waarmee jij hier heel vaardig in wordt. En ik heb daar meerdere werkboeken voor die je daarin ondersteunen en zorgen dat je dat zelfleiderschap ontwikkelt en het gedachten-management ontwikkeld en goed wordt in het doen van gedachtenwerk. En voor nu heb je in ieder geval tien gedachten die echt voor doorbraken kunnen zorgen. En daar ben ik ontzettend blij om. Heb een mooie dag en een mooie week en ik ben er volgende week weer. Tot dan!