Als je tegen jezelf zegt dat je gaat proberen om te veranderen, neem je op dat moment geen krachtig besluit en stap je niet met twee benen in de arena. Je resultaat zal daar een afspiegeling van zijn en je teleurstellen. Je hebt niet meer dan je zoveelste poging gedaan.
In deze aflevering bespreek ik hoe je dit kan voorkomen en volmondig ja durft te zeggen tegen elk doel in je leven. Door te begrijpen waarom je niet met beide benen in de arena stapt kan je hier verandering in brengen en de randvoorwaarden aanbrengen waarmee je dit zelfverzekerd durft te doen.
Mis deze aflevering niet als je jezelf wilt voorbereiden op onvermijdelijk succes.
Het is hier! 2023! Een nieuw jaar. Welkom in dit nieuwe jaar. En voordat we daar ingaan met elkaar wil ik je bedanken voor het afgelopen jaar. Bedanken dat je hier bent in de wereld van Etenslessen en ik wil iedereen bedanken die een review heeft gegeven. Ik heb nu net ontdekt dat je in Spotify ook reviews kan geven. Dat wist ik niet. Ik laat zelf heel graag reviews achter als ik naar een podcast heb geluisterd en die waardeer. Ik weet hoeveel werk er in zit. Ik weet wat een inspanning en commitment het is om een podcast te maken en elke week te leveren. En als ik naar iets luister wat ik goed vind, dan laat ik een review achter. Het is super simpel om te doen. Je gaat naar die podcast toe en je kijkt naar die drie puntjes die er staan, waar altijd alle opties onder zitten. En daar staat dan dat je een review achter kan laten.
Ik wil ook bedanken voor de spontane kaartjes die ik heb gekregen van je. De bloemen, verse rozen, prachtige rozen. Zo ontroerend als ik bedenk dat iemand de moeite heeft genomen om dat online te bestellen of om een kaartje te schrijven, naar de brievenbus te lopen en dat op de bus te doen, uit te zoeken hoe je mij kan bereiken. Zo hartverwarmend! Dank je wel daarvoor. Dank je wel. Dank je wel voor het zijn in deze wereld, in deze digitale wereld, in het zijn in Etenslessen en dat je vriend bent of vriendin van de podcast. Fantastisch.
Ik ben ook dankbaar voor het succes van mijn klanten en hun inspanning, hun vertrouwen, hun deelname aan Etenslessen en hun commitment aan hun dromen. Ik weet dat zodra je een droom wilt realiseren, stap je in de arena en daar is altijd moed voor nodig. En daar ga ik een paar dingen over zeggen. Hier, nu. Maar het is niet echt een les die ik deze week met je wil delen. Het is meer een kleine reminder. Een love note zou je kunnen zeggen omdat ik denk dat voordat we starten aan dit nieuwe jaar, het goed is om het hier met elkaar over te hebben en te kijken naar wat het betekent om je ergens effectief aan te committeren.
Ik ben dankbaar voor hun successen. Er zijn nu net nieuwe mensen ingestroomd in het programma en die lezen dan in de community de overwinningen van de mensen die net zijn weggegaan. En ze slaan steil achterover en ze zeggen ik vind het zo fijn om dit te lezen, want dit betekent dat je dit hier dus kan komen creëren.
Dat is natuurlijk mooi dat je een ruimte hebt gecreëerd met elkaar waar je je aan elkaar kan optrekken en waar mensen met elkaar delen: he, dit is wat ik nu net heb ontdekt. Dit is een kwartje wat nu net bij mij is gevallen. Dit is een lampje wat bij mij gisteren ging branden en ineens zag ik zo duidelijk hoe ik nu mijn volgende stap zet. Dat! Dat is cumulatief. Ik schreef het meerdere keren gisteren: hoera voor community! Het is zo krachtig om iets samen met elkaar te doen en je op te kunnen trekken aan mensen die verder in het proces zitten.
Ik ben ook mezelf dankbaar. Dankbaar voor mijn successen van het afgelopen jaar. Maar ik ben net zo dankbaar voor mijn lessen. Met het groeien van Etenslessen is de druk op mijn vaardigheid om inspanning met ontspanning af te kunnen wisselen. En als ik stop met werken ook echt klaar te zijn en het af te sluiten in m’n hoofd, de druk daarop is toegenomen met de groei van Etenslessen En ik ben aan het leren hoe ik me daartoe verhoud en hoe ik mezelf daarin begeleid. En het allerbelangrijkste. De allerbelangrijkste basis daarvoor, die maakt dat ik lessen kan leren, is vriendelijkheid. En vriendelijkheid is voor mij het woord wat in me opkwam toen ik dacht aan effectief commitment met goede voornemens en kijken naar een nieuw jaar en je afvragen wat vind ik belangrijk? Wat wil ik loslaten? Wat wil ik niet meenemen dat nieuwe jaar in? En wat wil ik voor mezelf creëren? Waar wil ik me aan committeren? Dan kan het zo zijn dat je aan de ene kant denkt daar gaan we weer, als het gaat om afvallen, als het gaat om stoppen met overeten en je committeren aan die verandering.
‘Daar gaan we weer’, is vaak de angst voor restrictie. De angst voor falen. De angst dat het niet leuk wordt, maar saai. En de angst voor zelfkritiek. En als jij niet voelt daar gaan we weer. Maar ok, daar gaan we. Dan zit daar misschien de energie in van alles of niets. De energie van overdrive en obsessie. Van een dopamine gedreven jacht op resultaat en perfectie. En ik geloof dat effectief commitment, een commitment is waarin je tegen jezelf zegt ik laat niet los, ik ga leren hoe dit werkt. Ik ben een leerling van dit proces. En ik neem daar een risico. Ik stap in de arena, want ik heb een besluit genomen. Ik ga niet iets proberen. Ik heb een besluit genomen. Ik ga leren hoe dit werkt en ik laat niet los tot ik mijn resultaten bereikt. Maar de manier waarop ik dit doe is vriendelijk en respectvol. En dat betekent dat je oog houdt voor de lange termijn van dit commitment. Dus je brand jezelf niet op. Je sprint jezelf niet stuk. Je hebt oog voor de lange termijn van dit commitment. Waarmee je fijne dagen voor jezelf wilt creëren.
Fijne dagen betekent niet dat je jezelf aldoor comfort wilt geven en je lekker wilt voelen. Maar dagen waarin je voelt dat de basis van waaruit je een doel hebt gesteld. Je wilt stoppen met overeten en je wilt gewicht verliezen en een fantastische relatie met eten creëren. En je weet nu nog niet hoe dat werkt. Je weet nog niet hoe je dat doet, maar je hebt besloten. Je hebt je eraan gecommitteerd. En wat er vaak gebeurt vanaf het moment dat je hebt besloten, is dat je dan ineens moet presteren en geen fouten meer mag maken. Als het om afvallen gaat, verander je snel in een draak. In iemand die direct met de zweep erover gaat als je niet aan je eigen verwachtingen kan voldoen. Vriendelijkheid lijkt soft. Lijkt nou ja, we zien wel. Ik ga het proberen. Alsof vriendelijk betekent dat je je niet committeert. Maar dat is niet de vriendelijkheid die ik bedoel, want dan is er geen commitment. Effectief commitment wil zeggen dat je niet in die draak verandert, maar wel echt besluit. Je hebt besloten ik ga leren hoe dit werkt en ik laat niet los. Ik stap in de arena, maar de voorwaarden waarop ik dit doe, de basis van waaruit ik dit doe, is vriendelijk. En respectvol naar mij. Naar alles wat ik daarin te leren heb en wat ik daarin tegenkom. Ik kijk het in de ogen. Ik stap er niet overheen en dek het niet toe met nou ja, maakt niet zoveel uit. Vandaag loopt de dag nu eenmaal even anders. Nee, ik heb mij gecommitteerd aan iets wat ik wil leren.
Dus de dialoog over alles wat mij niet lukt hierin is heel belangrijk. Is essentieel. En de enige reden waarom ik bereid zal zijn om die dialoog te voeren en daar niet overheen wil stappen, is omdat ik vriendelijk met mezelf omga. Ik creëer een veilige ruimte voor mezelf. Een ruimte waarin ik fouten kan maken. Een ruimte waarin ik lessen kan leren. Een ruimte waarin ik iemand kan zijn die zich heeft gecommitteerd en faalt. En opnieuw faalt en opnieuw faalt. En onderzoek doet en daar elke Etensles uithaalt. Uit al dat falen. Deze vriendelijkheid heb je nodig. Het is een vaardigheid. Om te kunnen falen en vriendelijk te zijn. En daardoor de dialoog niet uit de weg te gaan. Het gesprek met jezelf en het onderzoek over waarom het je nog niet lukt en wat je daarvan kan leren.
Dus ja, ik ben een groot voorstander van commitment. Niet van proberen. Ik ga mijn best doen. Zodra je jezelf dat vertel, zit daar al die angst onder. Want ik weet het niet hoor of het mij gaat lukken. Natuurlijk gaat het je niet lukken, anders was je al lang op die plek. Natuurlijk.
Tuurlijk gaat het je niet lukken. Maar, gebruik dat niet tegen jezelf door je dan ook maar liever niet te committeren. De enige reden waarom je je niet wilt committeren is omdat je bang bent voor je zelfkritiek. Voor je intolerantie voor falen. Voordat boos worden op jezelf zodra het je niet lukt. Dus dan maar liever niet committeren, want dan kan je ook niet falen en word je ook niet boos op jezelf. Ik zeg dat helpt je niet. Stel doelen, stap in de arena, committeer je. Zeg dit is wie ik wil worden. Dit is wat ik wil creëren. Dit is wat ik ga doen. Mijn besluit ik heb besloten en de voorwaarden waarop ik dat doel, waarop ik in die arena stap, zoals Brené Brown dat altijd zo mooi zegt. De voorwaarden waarop ik in die arena stap. Is dat ik dat doe vanuit een basis van vriendelijkheid, waardoor de relatie met mezelf veilig is. Een safe space waarin ik fouten kan maken en die fouten vriendelijk worden besproken en in de ogen gekeken zodat ik kan groeien en kan leren. Zo belangrijk.
Dat is mijn wens voor jou voor dit nieuwe jaar en je zal dan ook merken dat als je dit in je zak kan steken, dat er niets is wat je niet durft aan te gaan en dat er geen commitment is waar je niet volmondig ja tegen durft te zeggen.
In februari gaat Etenslessen opnieuw open. Oefen dit. Oefen en bouw deze relatie met jezelf en dan zul je merken dat een commitment zoals een deelname aan Etenslessen ineens niet meer zo spannend is, maar alleen maar een bron die je gebruikt, een krachtig platform dat je gebruikt om sneller te komen waar je wilt zijn. Om je te laten ontzorgen. Om alle tools te krijgen. De formule voor succes. Onvermijdelijk succes om die te krijgen. En jij bent niet bang om daar in te stappen. Sterker nog, je voelt alleen maar plezier en voorpret. En je denkt ah ja, ik ga beginnen. Zo leuk! Dat. En dit geldt natuurlijk voor elk ander doel in je leven. Welk ander doel je ook hebt. Je hoeft niet te proberen. Je hoeft niet wel te gaan zien. Je kan je committeren. Het is veilig om je te committeren. Het is effectief om je te committeren. Als je het doet vanuit vriendelijkheid. Denk daar over na.