Vind je dat het allemaal te lang duurt? Als je last hebt van tijdlijn frustratie over afvallen of het oplossen van je strijd met eten is deze les voor jou. Het woord geduld komt er niet in voor. Wat ik in plaats daarvan laat zien, gaat over de positie die je kiest en de geweldige kans die voor je ligt.
De sfeer van invloed die je hebt zit altijd in je huidige moment. Dit betekent dat de gedachten die je op dit moment kiest, de kwaliteit van je volgende moment bepalen. Dit is zo’n waardevol en krachtig besef.
Om je huidige moment opbouwend te benutten, geef ik je de inzichten waarmee je frustratie direct omzet in waardering voor de plek waar je nu bent. Dit voelt niet alleen beter maar helpt je ook sneller creëren waar je naar verlangt.
Als je dan toch een tijdlijn bewaakt, een voordeel waar je gebruik van wilt maken. Luister naar deze waardevolle les en maak een einde aan de frustratie waar je last van hebt.
Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 122. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten, maar naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceert je graag in mijn Etenslessen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen.
Ha, hallo, hoe is het? Hoe gaat het met je? Ik heb weer mooie les voor je en ik wil het hier in met je hebben over het idee, maar wel last van kunnen hebben, ik had hier al uit moeten zijn. Dit had allang klaar moeten zijn. Dit duurt te lang. In die strijd met eten kan je dat tegenkomen. Je kan op dat punt komen waarop je zegt: “Stop. Dit klopt niet meer. Het is uit verhouding. Ik heb al te veel energie hier ingestoken. Ik heb mijn best gedaan. Ik ben opkomen dagen. Ik heb boeken gelezen. Ik ben misschien in therapie geweest. Dit had klaar moeten zijn. Het klopt niet. Dit duurt te lang.” En de frustratie die je daarbij kan voelen als de tijdlijn niet klopt met jouw idee over die tijdlijn en je vindt dat dat gewicht had er al af moeten zijn en dat al probleem opgelost. Als je daartegen aanbotst, dan doet dat zeer. Het is heel frustrerend om te voelen. En ik ben daar in het verleden regelmatig geweest en in deze les wil ik daar het licht op schijnen voor je en je mee helpen. Dus als dit iets is wat je herkent, de frustratie van dit duurt te lang. Ik had hier allang uit moeten zijn. Dan kan ik je helpen, dus laten we hier naar kijken.
Aanleiding voor deze les is het etentje wat ik had bij mijn Nederlandse business coach Veronique Prins. Ze had mij en mijn groepsgenoten uitgenodigd voor een afscheidsdiner, want het programma wat we bij haar volgde haar Business Mastery programma. Daar is ze mee gestopt en ze had ons uitgenodigd bij haar thuis voor een prachtig afscheidsdiner. En het was echt zo ontzettend leuk. Ze heeft ons zo in de watten gelegd. Haar schoonzoon, die is chef-kok en ik kan echt verrukkelijk koken. En die heeft de hele avond voor ons van alles gemaakt. Ik weet niet hoeveel gangen het waren. Ik heb ze niet geteld, maar alles was verrukkelijk en lekker en ook zo mooi opgemaakt. De tafel was zo prachtig gedekt en de gerechten die kwamen waren allemaal kunstwerkjes op zich. En ze smaakten net zo lekker als dat ze er mooi uitzagen. En we hebben een ongelooflijk leuke avond gehad met elkaar. En ik zei op een gegeven moment: “Ik zou het zo leuk vinden om van iedereen anekdotes te horen over je samenwerking met Veronique. En wie is zij voor jou geweest?”
En het mooie vind ik van de samenwerking met een coach is dat de coach een ruimte voor je vasthoudt met daarin een geloof, een geloof voor jou vasthoudt, wat jij zelf nog niet kan dragen. Die coach, die ziet jouw potentieel, je perspectief en wat je kan gaan creëren waar jij dat zelf nog niet kan geloven, zien of voelen. En de magie van de samenwerking is dat een coach die ruimte beschikbaar voor je maakt, voor je vasthoudt en je toegang tot verschaft, waardoor jij ineens voelt: oh ah, oké hier zit mijn groei, hier kan ik leren! En daar waar je het vertrouwen nog niet hebt dat je dat kan, maakt die coach dat voor jou voelbaar. En dat is een hele speciale band die je met elkaar krijgt. Je voelt daarna voor de rest van je leven: “Die groei die ik heb doorgemaakt, die hield jij voor mij vast toen ik hem zelf nog niet kon zien, niet kon voelen en er niet in kon geloven. En jij zag dat in mij. Jij zag dat dit voor mij mogelijk was”. En dat is iets bijzonders. Dat is iets wat je koestert. Dus toen we tijdens die avond anekdotes met elkaar uitwisselden waarin ook grappen voorbij kwamen, voelde ik de kostbaarheid van die relatie met haar. Maar dat is niet de reden waarom ik het je vertel. Dit is alleen om je een indruk te geven van hoe speciaal het was en hoe ik ervan heb genoten.
En ik kom hierop omdat het delen van die anekdotes mij terugbracht naar het punt waar ik mij bevond, toen ik niets liever wilde dan mijn Etenslessen doorgeven. En dat gewoon niet lukte. Het was met het in de lucht krijgen van een website en het bouwen van mijn online programma, nog helemaal niet gedaan. Het begon nog maar net en ik had daar een issue mee. Ik had daar echt een issue mee. Ik had zoveel jaren gestoken in het vergaren van mijn kennis, in het doorgronden van de materie, van de psychologie van eten en wat je nodig hebt om een strijd met eten op te lossen en af te vallen zonder dieet. Dat toen ik dat had staan, had ik de verwachting dan gaat het nu ook gewoon stromen en lopen. En het voelde ergens alsof ik daar ook recht op had. Want hier was toch al die kwaliteit. Ik was toch een geweldige coach en ik toch zo’n prachtig, goed doordacht, zorgvuldig programma gebouwd. En toen ik begon te leren en voor mij zag: “ja, maar daarmee ben je dan nog niet. Nu moet je gaan leren hoe je dat vermarkt. Je moet gaan leren hoe je dat zichtbaar maakt, hoe je mensen bereikt. En daar had ik een enorme weerstand opzitten. “Ho, stop. Ik ben een coach, ik heb een goed product en dat moet genoeg zijn.” Ik had dus last van een misplaatst idee van ergens recht op hebben. En toen ik begon te zien dat ik helemaal nergens recht op had en nu moest gaan leren copywriter en van alles gaan leren over marketing en van alles gaan leren over sales en van alles gaan leren over het bouwen van een bedrijf.
Toen voelde ik een enorme weerstand, want de tijdlijn, de inspanning die ik eerder al had geleverd in het vergaren van mijn kennis en het bouwen van mijn vakmanschap, ik was studie moe en ik vond dat het klaar moest zijn. En de les die mij hier aankeek was dat ik helemaal nergens recht op had. En dat vond ik lastig. Dat vond ik pijnlijk om in de ogen te kijken. “Ja, maakt niet uit. Maakt niet uit dat je hier 17 jaar studie in hebt zitten. Telt niet. Niet als het gaat om het bereiken van mensen en het zichtbaar maken van jezelf. Klopt, dan ben je een leerling van iets heel nieuws. En je kan nu twee dingen doen. Boos zijn en mokken en in weerstand blijven en vinden dat het naar je toe zou moeten komen of accepteren dat je een nieuw vak zal moeten gaan leren. Een tweede vak. Je moet nog iets gaan leren. Je zal nog meer moeten gaan doen, nog meer studie moeten verrichten.”
En dat was een dingetje. Daar heb ik echt mezelf, daar ben ik mezelf flink in tegengekomen. En de anekdote die ik deelde tijdens dat etentje was dat ik Veronique een e-mailtje had gestuurd waarin ik zei: “Ik heb een Prada jas in de Hema gehangen. Kan je me helpen?” Waarmee ik bedoelde dat ik met alles wat ik uitprobeerden om zichtbaar te zijn echt alle mogelijke missers maakte en mijn product nu een prijs had gegeven en een positie had gegeven waarmee het al als een Prada jas in de Hema hing. En dat resoneerde niet. Niemand kon die Prada jas herkennen, want hij hing in de Hema met een Hema prijsje. En het liep niet. En daar hing allemaal business kennis onder die ik helemaal niet had. En ik had helemaal geen bereik. En ik wist helemaal niet hoe ik mijn resultaten moest interpreteren. Maar in die samenwerking met Veronique en haar vragen om hulp, zat ik op dat moment op dat punt. Ik vond dat ik er recht op had om mensen te kunnen helpen, gewoon op basis van de kwaliteit van mezelf als coach en de kennis die ik had vergaard. En dat was gewoon niet zo. En dat was best confronterend.
Deze les was ik eerder tegengekomen in het oplossen van m’n strijd met eten. Die weg had lang geduurd en ik was meerdere keren daarin op een punt geweest waarvan ik dacht “ja, dit had al klaar moeten zijn. Wanneer stopt dit nou eindelijk is? Ik zit nog steeds in het overeten. Het stabiliseert zich nog steeds niet. Het is iedere keer opnieuw moet ik zoeken en leren. Wanneer stopt dit nou eens als ik kijk naar alle boeken die ik al heb gelezen? Alles wat ik al heb gedaan. Dit had klaar moeten zijn.” En telkens als ik op dat punt was, raakte ik zo gedemoraliseerd. Ik zat dan zo in mijn eigen drama.
En als je dit herkent weet dan het volgende: dat drama helpt je natuurlijk niet en het idee dat je er al uit had moeten zijn is een misverstand. Het idee dat dat gewicht er al af had moeten zijn is een misverstand. En hoe weet ik dat? Omdat als je er al uit had moeten zijn, dan was je er ook al uit geweest. Zo simpel is het. Als je al uit dit probleem had moeten zijn, dan was je er al uit geweest. En dat ben je niet. En dat betekent gewoon dat er nog lessen voor je liggen. En de betekenis die je het mogelijk geeft als je nog gelooft dat je er al uit had moeten zijn. Op basis van de boeken die je al hebt gelezen, het online materiaal dat je hebt bestudeerd, de gesprekken die je hierover hebt gevoerd. De therapie die je misschien hebt gehad. Of de cursussen die je hebt gevolgd, de diëten die je hebt gevolgd. Als je dat aan jezelf aanreikt als bewijs dat je er al uit had moeten zijn en je bent het niet, dan is de kans groot dat je de fout bij jezelf zoekt en gaat denken dat er misschien iets mis is met jou. Dat jij iets verkeerd doet. En dat het er misschien gewoon voor jou niet in zit. En dat wil je absoluut niet gaan geloven. Die betekenis wil je het niet geven, die kant wil je niet opgaan.
In werkelijkheid is er niets anders aan de hand dan dat er inzichten op je wachten die je nu nog niet ziet. Er wachten nog lessen op je, er wachten nog Etenslessen op je en je weet nu nog niet welke dat zijn en op basis van je tijdlijn, op basis van je eerder geleverde inspanning, geloof je nu dat dat al klaar had moeten zijn.
En het is een misverstand. Laat die tijdlijn dan ook los, want dan kun je je herpositioneren en met een frisse blik terugkomen naar het hier en nu. En de gedachte kiezen die je helpen, de gedachte kiezen die opbouwend zijn, want in werkelijkheid is die tijdlijn niets anders dan een verhaal in je hoofd. In werkelijkheid is elk moment fris en nieuw. Alleen het nu bestaat. Het verleden bestaat al niet meer. Is niks meer dan een verhaal en de toekomst is een verhaal. Je hebt alleen het nu en de kwaliteit van de gedachten die je in het nu kiest, die bepalen wat je creëert. Die bepalen je koers. En de gedachte “ik had hier al uit moeten zijn”, bepaalt een koers van drama, moedeloosheid, een kinderlijk idee van ergens recht op hebben, zoals ik dat had toen ik er helemaal klaar voor was om klanten te ontvangen en ze kwamen niet. Toen ik meerdere keren in dat proces van het oplossen van mijn strijd met eten nog niet alle puzzelstukken had gevonden.
Ik had geen Etenslessen, ik had dat programma niet wat ik voor jou heb. Ik moest echt zelf het wiel uitvinden en de wereld was nog niet eens online. Er viel niks te googelen. Dus mijn pad, mijn weg was lang en omdat ik er zo aan gecommitteerd was en er zo vol voor ging, waren er regelmatig momenten dat ik dacht: “wanneer is dit een keer klaar? Ik had dit al onder controle moeten hebben. Dat overeten zou zich niet meer moeten laten zien. En dat was gewoon niet zo. En dat was dus een misverstand. En toen ik leerde om mezelf terug te brengen naar het hier en nu en open te staan voor het besef dat elk moment nieuw en fris is en dat het de gedachten die ik in dit moment kies de kwaliteit van mijn volgende moment bepaalt, toen kon ik uit mijn drama stappen.
En dit is wat ik je wil aanreiken in dit hier en nu. Als je die tijdlijn loslaat, kun je je realiseren dat er inzichten op je wachten die de relatie met jezelf gaan verrijken op een manier die je nog niet kan vermoeden. De rijkdom van wat er op je wacht in jouw relatie met eten, in die relatie met jezelf, daarvan kan je nog niet vermoeden hoe bijzonder dat is, hoe rijk dat is. Hoe krachtig het jou gaat maken. Hoe het je zelfleiderschap komt brengen. Onvoorwaardelijke liefde komt brengen, onvoorwaardelijke liefde waarvan je nu nog niet weet hoe goed die voelt. Hoe fijn die voelt, hoe stabiel die voelt. Welke vleugels jou dat geeft.
Dat ligt voor je. Haak daar op aan. Besef dat je één gedachte verwijderd bent van stoppen met overeten. Wat? Ja. Je bent één gedachte verwijderd van stoppen met overeten. Eén gedachte verwijderd van dat afvallen. Dus laat het misverstand over die tijdlijn, laat die tijdlijn los, zodat je je open kan stellen voor het vinden van die gedachte.
Voor het kiezen van die gedachten, voor het uitproberen van verschillende gedachten die dit voor je mogelijk maken. Zie je dat je daar veel meer aan hebt? Dan ben je aan het bouwen. Dan ben je aan het creëren. Dan ben je aan het scheppen. Achterom kijken en iets vinden van een tijdlijn is alleen maar oponthoud. Verspilde energie, verspilde tijd van dit huidige moment. Je verspilt dit huidige moment ermee. Maak dit huidige moment beschikbaar voor het uitproberen van verschillende gedachten die je brengen waar je wilt zijn.
En wat ik er voor je aan toe wil voegen, is dat je een leven lang lessen zal blijven leren en een leven lang problemen zal blijven tegenkomen. Uitdagingen waarvan je zal zeggen misschien op een goed moment: “Deze beslissing had al genomen moeten zijn.” Dit had al af moeten zijn. Hier had ik al uit moeten zijn. Dit duurt te lang. En hoe eerder je kan herkennen: ah, hier doe ik het weer. Ik heb een agenda, een tijdlijn. Ik vind er wat van. Nee, je hebt nergens recht op. Je hebt nergens recht op. Je kan het niet afdwingen op basis van een tijdlijn in je hoofd. Het slimste wat je kan doen is je in het hier en nu verbinden, met de kans die voor je ligt.
Je bent één gedachte verwijderd van creëren waar je naar verlangt. En iedere keer dat je steeds flexibeler wordt in het meebewegen met de uitdagingen die blijven komen, die altijd zullen schuren, die altijd een ongemak met zich mee zullen brengen voor je. Hoe flexibeler je wordt in het meebewegen met wat zich aandient, hoe eerder je zal ontdekken dat elke uitdaging altijd die weg naar binnen is die jou verrijkt. Altijd de weg is naar de vervulling waar het je eigenlijk om te doen is, waar je eigenlijk naar op zoek bent.
Dat resultaat is de kers op de taart. Is niet de vervulling. De oplossing van dat probleem is niet de vervulling, is de kers op de taart. De vervulling zit in hoe het je vormt. Hoe het oplossen van die uitdaging, het oplossen van dat probleem, jou vormt. Wie je wordt in dat proces. Dat is wat je achteraf zal kunnen zien, het ware geschenk.
Slank zijn, geen issue hebben met je gewicht, geen geheim met je meedragen of schaamte met je meedragen over een gebrek aan controle over je eetgedrag en gedachten in je hoofd, over wat je wel en niet zou moeten eten, waarvan je denkt: joh, als iemand mijn gedachten zou kunnen horen, dan zouden ze denken: hey, jij spoort niet. Dat hele stuk dat strijdt met eten in je hoofd en het overgewicht wat je eraf wil hebben, waar je niet blij mee bent. Of het moeten managen van een verlangen naar overeten. Dat hele stuk, als dat is opgelost en je geniet van het gewicht wat je hebben wilt en je hebt dat helemaal gestabiliseerd en je geniet van kleding kopen en op de foto gaan. Je staat er allemaal niet meer bij stil. Want je hebt niet meer het idee dat er iets niet op orde is met je lijf en dat er iets niet op orde is met je gedrag en jouw relatie met eten, als dat allemaal is opgelost, is heerlijk.
Het is een bevrijding. Het is ontzettend fijn om dat probleem niet te hebben, maar dat op zich geeft je geen vervulling. Slank zijn op zich geeft je geen vervulling. Het is wie je moest worden om dat verlangen naar overeten op te lossen. Wie je moest worden om jezelf te leren begeleiden met eten en de manier hoe je erover denkt om jezelf te begeleiden in het voelen van emoties, zonder aan jezelf te willen ontsnappen en jezelf te willen verdoven met eten. Wie je moet worden in dat proces, dat is wat je gaat vervullen. En als je dan in de spiegel kijkt en je bent blij met wat je ziet omdat het nu voor je gevoel klopt, dan word je in de spiegel ziet is een afspiegeling van wie je aan de binnenkant bent. Dan is het werk wat je hebt gedaan aan die binnenkant, dat is wat zo goed voelt, wat zelfverzekerd maakt, wat zelfvertrouwen geeft, wat je blijmoedig maakt. Opgewekt, krachtig, veerkrachtig ook, omdat je iedere keer je tijdlijn losliet en terugkwam naar het huidige moment en de gedachte zocht, gedachtes uitprobeerde die het beste in je naar boven haalde.
En die oefening, dat slijpen in die relatie met jezelf om dat steeds te doen, daar steeds voor op te komen dagen, dat is waar je uiteindelijk die kick uit haalt, trots op bent, blij mee bent. Ik zeg je dit: “Eten is zo primair in ons brein. We hebben het zo nodig om te kunnen overleven dat de kracht die erachter zit om jou naar eten te laten verlangen als je het probeert dat verlangen te onderdrukken, die is gigantisch. Het is een gevecht op leven en dood. En als je leert om die kracht kleiner te kunnen maken te kunnen beheersen, en van daaruit een fantastische relatie met eten te creëren waarin je nooit meer hoeft te piekeren over aankomen of afvallen en wat je nou wel of niet zal eten, maar dat helemaal z’n plek heeft gevonden en je geniet van een licht lichaam. Helder, alert, soepel, fijne relatie met jezelf, heel veerkrachtig, verbonden steeds, met het sturen op de gedachten in jezelf die beste in je naar boven halen. Dat is wat de vervulling geeft. Niet het plaatje op zich.
En als laatste wil ik tegen je zeggen dat wat nu misschien nog voelt als wat doe ik dan toch verkeerd? Waarom lukt het me nog niet? Dat wat je nu nog mist, wat je nog niet hebt gevonden, zit in één van de volgende drie dingen. Of in alle drie. Het is simpel.
Of je hebt nog niet geleerd hoe je verlangen kleiner maakt en begeleid in plaats van onderdrukt.
Of je hebt nog niet geleerd hoe je emoties toelaat en verwerkt zonder dat je daar eten bij gebruikt.
Of je hebt nog niet geleerd hoe je afvalt zonder restrictie, waardoor je brein niet met je gaat vechten.
Het is een van deze drie of alle drie. En dat is alles wat je te leren hebt. Daar zit het in.
En het zijn vaardigheden die je ontwikkelt, die ik je leer in Etenslessen waarmee je dit helemaal op zijn plek krijgt.
Ja, dus het is niet een groot mysterie. Je hoeft er niet nog jaren over te doen. Nog een enorme weg af te leggen. Het is wel belangrijk dat je je realiseert dat jezelf frustreren en drama creëren met een tijdlijn in je hoofd niet de route is. Breng jezelf terug naar dit huidige moment en realiseer je dat de gedachten die je kiest in dit huidige moment de kwaliteit van je volgende moment bepaalt. En als je die vaardigheden wil leren, zeg ik: “Kom op mijn wachtlijst. Download mijn gratis ebook. Kom op mijn wachtlijst. Dan nodig ik je uit voor mijn gratis training, neem ik je mee in wat ik voor je heb en kan je die drie vaardigheden gaan leren en dit gaan beheersen.
Je verlangen naar overeten, kleiner maken en domineren. Emoties leren doorvoelen en toelaten zonder eraan te willen ontsnappen. En de vaardigheid, de kunst en de vaardigheid ontwikkelen om af te vallen zonder dat je brein gefrustreerd raakt en een schaarste ervaart en gaat spartelen waardoor je alleen maar meer naar eten gaat verlangen. Dat is alles. Dat is alles. Dus, haal het drama eruit. Laat je tijdlijn los en meld je aan voor mijn wachtlijst. Download mijn gratis ebook. Daar staan een aantal fantastische inzichten in die dit ook weer voor je stroomlijnen. Het is een waardevol en beknopt, fijn toegankelijk boek. Het is mijn gratis ebook. Je vindt het via etenslessen.com. Dan kom je op mijn lijst. Nodig ik je uit voor mijn gratis training en dan zal je zien dat die gedachte waar je van verwijderd bent, die ene gedachte om te kunnen stoppen met overeten en afvallen zonder dieet heel dichtbij is. Ik zie je gauw. Tot dan!