Een van mijn cliënten liet mij laatst weten dat ze merkte dat ze dreigde af te glijden nu het nieuwtje van Etenslessen eraf was. Ze zij dat ze dit van zichzelf herkende als een bekend patroon en daarom aan de bel trok. Voor mij is het geen onbekend verschijnsel en misschien herken jij jezelf hierin.
Het vervelende is dat dit patroon je ervan kan weerhouden om je te laten coachen en hulp te zoeken. Je redeneert: als het nieuwtje er eenmaal af is, glijd ik toch af, dus het is zonde om eraan te beginnen.
Je hebt je aandacht op deze manier vaker zien verslappen en vind je dat je geen hulp verdient.
Ik geef je hier mijn visie op. In de eerste plaats om je te laten weten dat het juist een van de redenen is waarom je hulp nodig hebt, maar ook om je te laten weten wat je hieraan kan doen.
Wat gebeurt er tussen die frisse start, de moed die je voelt en het aantal weken later waarop je merkt dat je aandacht verslapt en dreigt af te glijden zoals mijn cliënt aangaf?
Ik pak dit onderwerp voor je uit en geef je de oplossing.
Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 25.
Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll, Ik ben je coach en ik doe niets liever dan al mijn Etenslessen met je delen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een vrouw wordt met een fantastische relatie met eten. Laten we beginnen.
INTRODUCTIE
Hallo, hoe gaat het met je? Ik hoop dat je goed voor jezelf zorgt en vooral heel erg goed voor je gedachten zorgt. Heel bewust kiest wat je wilt denken, bewust kiest wat je wilt geloven over je toekomst. Over vandaag. Over jezelf. En over je relatie met eten.
Door het warme weer, zeggen sommige van mijn cliënten: ‘Aah, de laagjes gaan er weer af. Ik zie mijn eigen blote armen weer en het triggert me enorm.’.
En ze weten en ik help ze daarbij, dat wat ze nodig hebben is het kiezen van de gedachten die ze hierin ondersteunen. Het kiezen van de gedachten die ze begeleiden in het creëren van vertrouwen, in het proces waar ze inzitten, creëren van vertrouwen in de manier waarop ze zichzelf hierin begeleiden. Want alle stress die je voelt over die blote armen wordt niet veroorzaakt door je omgeving. Door mensen die zeggen: ‘Gadverdamme.’ Maar door jouw eigen gadverdamme. En die is gelukkig optioneel. En in Etenslessen werken we daar aan. In Etenslessen coach ik je hierop en in Etenslessen coach je jezelf hierop. En dat werkt.
Als ik zelf nu buiten ben en aan het sporten ben of aan het wandelen met mijn hond, dan kijk ik naar mijn omgeving. En dan zie ik hoe mensen blij worden van de lente en ook misschien een beetje zoeken naar hun nieuwe normaal. Als je thuis aan het werken bent. Wat doe je dan in je pauze? En mag je dan van jezelf in je pauze naar buiten? Mag dat ook binnen het kader van social distancing? En hoe geef je dat dan vorm? En ik zie dat naarmate het coronavirus er langer is, mensen zich aanpassen en er een soort van nieuw normaal ontstaat. Ook in de supermarkt zie ik dat de mondkapjes, de latex handschoenen. Het wordt steeds meer het nieuwe normaal. En misschien is dat mijn eigen perceptie, maar ik meen dat ook te kunnen zien aan hoe mensen zich gedragen.
Ik moet zelf erg lachen als ik me in de weer zie met mijn latex handschoenen om boodschappen te doen. Ik heb dan één latex handschoen waarmee ik die koeldeurtjes opentrek van de koelvakken in de supermarkt. En dan mijn schone hand zonder latex, waarmee ik mijn boodschappen verzamel. En ik heb een heel systeem inmiddels ontwikkeld waarmee ik dan die boodschappen naar de kassa brengen. Ik moet zo lachen als ik vervolgens zie hoe de jongen of meisje achter de kassa, met haar blote handen, eerst de boodschappen van die persoon voor mij, waar ik keurig bij op afstand ben gebleven door haar handen laat gaan. En daarna mijn boodschappen door de handen laat gaan en dan denk ik: oké..haha Het is zo illusoire, volgens mij, dat idee dat je dus kan voorkomen dat het virus op je, op je kleding of op je boodschappen of op je handen belandt. En natuurlijk als je het heel anders aanpakt veel beter aanpakt dan ik, waarschijnlijk, kan je dat wellicht wel voorkomen. In ieder geval denk ik door je boodschappen online te bestellen.
Ik ben zelf veel meer van preventie. Ik geloof dat als mijn immuunsysteem helemaal op orde is en tip top en ik mezelf van alle goede stofjes voorzie die zorgen dat ik optimaal mijn lichaam, mijn cellen optimaal hun werk kunnen doen.
Dat ik niet ziek wordt.
Dus die latex handschoenen kan ik hartstikke om lachen. Als ik vervolgens de boodschappen van mijn buurman eerst door de handen van de kassajuffrouw zie ga en daarna mijn eigen boodschappen.
DE LES: ALS HET NIEUWTJE ERAF IS
Anyway..waar wil ik het over hebben met je deze week? Ik ga een onderwerp voor je bespreken waar een cliënt laatst bij mij over aan de bel trok. En dat was dat zij merkten dat voor haar het nieuwtje eraf is. Het nieuwtje van Etenslessen is eraf en zij herkent dit van zichzelf als een patroon en ze maakte het bespreekbaar. Het is geen onbekend verschijnsel en misschien herken jij jezelf hierin en het kan je ervan weerhouden om je te laten coachen en hulp te zoeken. Want je zegt tegen jezelf: ‘Ja, weet je, als het nieuwtje er eenmaal vanaf is glij ik toch af, dan verslapt mijn aandacht en doe ik er niks meer aan. En dat is zonde. Zonde van mijn geld.’ En dus verdien ik het niet om mij te laten coachen en aan dit programma te beginnen.
Dat is zonde. Dat is pas zonde, want juist DIT stuk van jou heeft aandacht nodig als je merkt dat als het nieuwtje er eenmaal af is, je afvallen niet weet te continueren en niet weet hoe je jezelf hierin aangehaakt houdt, dan is dat natuurlijk één van de dingen waar je je JUIST op wilt laten coachen. Het maakt onderdeel uit van je probleem en daarom wil ik het hier voor je bespreken. Ik wil hier mijn visie op geven. In de eerste plaats dus om je te laten weten dat het juist één van de redenen is waarom je hulp nodig hebt, maar ook om je te laten weten wat je hiermee kan doen. als dit patroon van aandacht-verslapping voor jou herkenbaar is.
Dus laten we beginnen bij het begin.
Je start met je coaching en voelt je enorm gestimuleerd door alle nieuwigheid. Je coach, je programma, de aanpak, alles is nieuw en wekt daardoor je nieuwsgierigheid en ook je leergierigheid. En daarbij voel je ook de energie van je frisse moed. DIT keer gaat het je lukken. DIT moet het zijn. En dit is het ook trouwens..haha. En misschien geloof je dit door al je mislukte diëten nog niet helemaal, maar je hebt besloten om ervoor te gaan. Dus er is ook een deel in jou wat er wél in gelooft. En dat deel voelt die frisse moed.
En wat gebeurt er nu tussen dit moment, jouw frisse start, de moed die je voelt en het aantal weken later waarop je merkt dat je aandacht verslapt en je dreigt af te glijden, zoals mijn cliënt aangaf.
Als je de situatie van een afstand bekijkt, zie je dat de uitgangspositie van mijn cliënt en dus ook meestal die van jou, leunt op externe factoren. Het is het programma, de coach en de nieuwigheid die je stimuleren. Alles komt dus van buitenaf.
Maar wat nieuw is, kwam er tijdelijk nieuw blijven.
Dat is immers de definitie van het woord. Nieuw betekent: wat nog niet lang bestaat. En het betekent ook: tot nog toe onbekend. En naarmate je het langer bestudeert, is het niet langer onbekend en bestaat het inderdaad al langer. Iets kan dus altijd maar tijdelijk nieuw voor je zijn en je daarmee boeien en verrassen. Na verloop van tijd is de verrassing eraf en zal je op een andere manier geboeid moeten blijven.
En dit, en nu komt het confronterende stuk, dit vraagt om emotionele volwassenheid. Emotionele volwassenheid betekent: verantwoordelijkheid nemen voor AL je gevoelens.
Ook jouw gemoedstoestand van geboeid zijn. Ook de gemoedstoestand van verveling. Als je merkt dat je verveeld begint te raken, maar de verantwoordelijkheid voor die verveling BUITEN jezelf legt, maak je jezelf afhankelijk van de mate waarin een ander je weet te entertainen. En dit maakt je onnodig kwetsbaar. Het maakt je afhankelijk.
Door volledig verantwoordelijkheid te nemen voor je gevoelens, kan je onderzoeken hoe je geboeid blijft en aangehaakt in je eigen leerproces. Als het nieuwtje daar eenmaal vanaf is.
Emotionele volwassenheid klinkt bijna, als je er gekleurd naar luistert, als een verwijt. Je kunt bijna tegen jezelf zeggen: ‘Doe niet zo kinderachtig.’
Het beeld wat ook even in mij voorbijkwam, was die verveelde koning op zijn troon in zo’n sprookje weet je wel, die verveeld met de scepter zwaait. En de nar moet trucjes en kunstjes uithalen. En de koning? Die gaapt: ‘Weg, je verveelt me.’ Of zoals de hartenkoningin uit Alice in Wonderland, die zit ook op de troon. En Ellen Bonham Carter heet ze geloof ik, die speelt die rol geweldig en die zegt:’Of with his head’, zodra ze verveeld is. Kop moet eraf zodra ze niet langer geboeid is.
Maar emotionele volwassenheid is geen verwijt. Het is niet een verwijt.
Ik zeg daarmee niet: ‘Doe niet zo kinderachtig.’ Emotionele volwassenheid is iets wat voor IEDEREEN speelt. We hebben allemaal stukken waarin we emotioneel onvolwassen zijn. Eén van de stukken waarin ik echt laat in mijn leven en nog steeds in aan het groeien ben, emotioneel in aan het rijpen ben, gaat over financiën. Omdat ik rekenblind ben, heb ik heel lang tegen mezelf gezegd: ‘Jij weet niks van cijfers, daar kan jij niks mee.’ Dus schoot ik in een soort van emotionele kinderlijkheid en nam ik geen verantwoordelijkheid voor de stress die ik voelde zodra ik mij met geld en cijfers bezighield. En het is iets waar ik oordeelvrij naar heb kunnen kijken en mezelf in help om te groeien en mezelf vertrouwen in te geven.
Dus als je ervan uitgaat dat er stukken in je zijn die emotioneel onvolwassen zijn en dat we die allemaal hebben en dat het alleen van je vraagt dat je jezelf daarin gaat ondersteunen en rijpen door verantwoordelijkheid te nemen voor AL je gevoelens. En in mijn geval was dat bijvoorbeeld stress rond cijfers. Zo kom jij dit tegen in jouw proces van afvallen.
Als het nieuwtje er eenmaal vanaf is, ben je niet langer geboeid. En emotionele volwassenheid betekent dat jij verantwoordelijkheid neemt voor jouw eigen geboeid zijn. Dat hoort bij JOU. Dat ligt bij JOU. Dat wil je nooit bij een ander neerleggen, want dat maakt je afhankelijk en daarmee kwetsbaar.
En dan blijf je dus ook altijd alleen maar hopen van programma naar programma. Boek na boek, goeroe naar goeroe. En iedere keer heb je weer die nieuwe wow-factor nodig, omdat je jezelf niet weet te boeien en geen verantwoordelijkheid neemt voor je eigen geboeid zijn, voor je eigen fascinatie.
Goed, dus hoe blijf je nu geboeid als het nieuwtje er eenmaal af is?
Dit doe je door van perspectief te veranderen. Richt je aandacht niet naar buiten. Maar naar binnen. Raak geboeid door jezelf. En dit is wat ik hierover tegen mijn cliënt zei: ‘Jouw werk begint NU pas. JUIST NU het nieuwtje er vanaf is, juist nu wordt het boeiend. En ik zie waar je tegenaan loopt. Ik zie wat er bij je speelt op mentaal en emotioneel niveau. En er is niemand in de wereld die jou zo goed kan boeien als jij. Het is jouw eigen verantwoordelijkheid en je hebt jezelf juist nu op dit punt harder nodig dan ooit. Het is aan jou om nu niet af te haken omdat het nieuwtje van je programma eraf is. Als je alleen in jezelf geïnteresseerd kan zijn als daar een leuk en nieuw programma omheen hangt, MIS JE, hoe BOEIEND en BIJZONDER JIJ ZELF bent. Jij hebt ZOVEEL laagjes en diepgang. Je hebt ZO’N rijk gevoelsleven. Het is een onuitputtelijke bron die een leven lang meegaat.
Zie jezelf. Zie wie je bent. Zie hoe boeiend je bent en zie wie je wilt worden.
Zie haar. Wees present voor haar. Zie die vrouw.
Zie die vrouw die je wilt worden en zie die vrouw die je nu bent. Het is je meest belangrijke taak. Laat haar zien dat je ALTIJD DOOR HAAR GEBOEID wilt zijn. Laat haar zien dat alles wat ze denkt en voelt voor jou van waarde is. Zij heeft je zoveel te vertellen. Als je gaat luisteren en ze wijst je daarin de weg naar het creëren van een FANTASTISCHE relatie met eten. Haar feedback op alles wat je nu aan het leren bent, is goud in je handen en ze heeft JOU daarbij nodig. Ze heeft je aandacht nodig. Jouw betrokkenheid bij alles wat ze ontdekt en moet overwinnen. En als je dit gaat doen, als je haar die aandacht geeft, beloof ik je dat er een nieuwe wereld voor je opengaat. Je leert niet alleen hoe je afvalt zonder dieet en je strijd met eten oplost, maar ook hoe je jezelf gelukkig maakt. Je krijgt meer zelfvertrouwen en boort COMPLEET onafhankelijk van bevestiging van buitenaf. Het maakt je autonoom. Geboeid door jezelf, luisteren naar jezelf maakt je autonoom. En dit is een gevoel dat alleen JIJ kan creëren. Emotionele volwassenheid betekent dat je dit onderkent en hier verantwoordelijkheid voor neemt. En je kan dit. Je weet nog niet half hoeveel persoonlijke kracht erin je schuilt. Je hebt deze nog niet aangeboord omdat je deze altijd buiten jezelf zocht.
En het nieuwtje is er nu vanaf. Gelukkig!, Goed zo ! Goed dat het nieuwtje er vanaf is, want nu kan je aan DIT prachtige werk beginnen en ik sta naast je.’.
Zie je hoe het allemaal in elkaar grijpt? Je zelfbeeld, je relatie met eten. De manier waarop je met jezelf omgaat en de ontwikkeling die je doormaakt in het veranderen van je relatie met eten?
Afvallen zonder dieet..luister goed naar mij: afvallen zonder dieet is geen geïsoleerd proces. Eén van de belangrijkste redenen waarom je nog steeds een strijd met eten hebt, is omdat je het altijd als een geïsoleerd proces hebt benadert. Iets tussen eten en je lichaam.
Maar ik garandeer je: je neemt jezelf hierin mee. Afvallen zonder dieet is geen geïsoleerd proces. Je neemt jezelf erin mee en alle Etenslessen die je tegenkomt hangen met elkaar samen.
En jij bent hierin het middelpunt. En voor mij, in mijn ogen het stralende middelpunt. Alles wat je nodig hebt om slank te worden en blijven, zit al in jou. Je bent compleet.
Je hebt alleen tot nu toe nog niemand gehad die je kon laten zien hoe je het werkbaar maakt. Hoe je dat verlangen naar slank zijn en afvallen omzet in een geweldige relatie met eten en een geweldige relatie met jezelf. En ik leer je hoe je dat doet. Denk hierover na.
Ik gaf een paar weken geleden een workshop over afvallen met de Hongerbalans en ik vroeg aan alle deelnemers hoe oud ze waren toen ze voor het eerst op dieet gingen. En ik vroeg ze ook hoe oud ze waren toen eten echt een probleem begon te worden. En dit was precies dezelfde leeftijd.
Wanneer werd eten een strijd? Op mijn zestiende. Wanneer was je eerste dieet? Op m’n zestiende? Wanneer werd eten een strijd? Op mijn achttiende. Wanneer ging je voor het eerst op dieet? Op mijn achttiende. En wat vertelt ons dit? De meesten waren als tiener al gaan lijnen en dat deden ze nu nog. En wat vertelt ons dit? We kunnen een strijd met eten niet als een geïsoleerd probleem benaderen. We kunnen ons niet laten fixen door een fonkelend nieuw voorwerp. Dat fonkelende voorwerp zijn wijzelf. JIJ bent fonkelend en NIEUW voor jezelf. Als je maar diep genoeg gaat kijken.
En meestal gaat die afhankelijkheid van buiten jezelf leggen, om aangehaakt te blijven en gefascineerd te blijven en om vertrouwen te hebben, over het feit dat zodra je naar binnen gaat kijken, je daar alleen maar zelfkritiek tegenkomt en negativiteit. Klagen over hoe je eruit ziet en dat het je toch niet gaat lukken en dat je het weer hebt verpest en waarom je het nou weer hebt verpest. En daar wil je doorheen kunnen werken. Daar heb je die tools en technieken voor nodig die ik je geef.
Ik krijg de aanbeveling om op mijn website te schrijven voor wie de workshop die ik gaf niet geschikt was en het antwoord was zo lachwekkend dat ik het weer heb verwijderd. Ik schreef: deze workshop over de Hongerbalans, deze workshop is voor jou niet geschikt als je niet geïnteresseerd bent in wat je denkt en voelt. En als je die zin ziet staan is die ineens zo bizar, is die zo ontregelend en lachwekkend. Deze workshop is voor jou niet geschikt als je niet geïnteresseerd bent in wat je denkt en voelt. Wie zegt nu hardop: ‘ja, weet je, ik ben in heel veel dingen geïnteresseerd, maar niet wat ik denk en voel haha..daar wil ik helemaal niets over weten.
En het is waar. Als je niet geïnteresseerd bent in wat jij denkt en voelt, hoe kan je dan daadwerkelijk veranderen? Hoe kan je dan leren en ontwikkelen en evolueren? En een vrouw worden met een fantastische relatie met eten? Het is een VOORWAARDE om te kunnen leren hoe je slank wordt en blijft.
Oké, ik denk dat ik mijn punt heb gemaakt. Jij bent het fonkelende voorwerp. En juist omdat je het lastig vindt om dat te zien, heb je die coaching nodig. Heb je iemand nodig die je laat zien hoe je in emotionele volwassenheid stapt, zonder oordeel, zonder kritiek. En verantwoordelijkheid gaat nemen voor jou geboeid zijn en aangehaakt in jouw eigen proces van ontwikkeling. En hoe je AL die negativiteit die in jou zit zodra je er naar gaat kijken, opruimt.
Ik geef de online workshop deze maand opnieuw op zaterdag 25 april. Bekijk daarvoor het aanbod op etenslessen.com. Ik leer je in die workshop hoe je afvalt zonder dieet en geef je daarvoor mijn allerbeste tool. Dus als je wilt leren hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert, dan is deze workshop absoluut de moeite waard. Hij is online. Je hoeft er de deur niet voor uit. Op zaterdag 25 april.
Zorg goed voor je gedachten en ik spreek je volgende week weer. Bye.