Afl. 222 Het geheim van blijvend gewichtsverlies. De Hongerbalans.

Wat is de Hongerbalans en waarom werkt die zo goed voor blijvend gewichtsverlies? Ik vertel het in deze aflevering. Wat ik met je deel is simpel en diep tegelijk. Als je goed kan beetpakken wat ik uitleg en daarmee experimenteert, ga je het verschil merken. Je relatie met eten komt in beweging en je overeet steeds minder.

Blijvend gewichtsverlies vraagt niet om een dieet, maar de natuurlijke samenwerking met je lichaam, die je ergens bent kwijtgeraakt. Ik wijs je de weg terug. Eenmaal herstelt voelt die samenwerking fantastisch. Je piekert niet meer over eten en verliest het gewicht dat je kwijt

---

Wat je ontdekt:

• Wat de Hongerbalans is.
• Wat je met behulp van de Hongerbalans ontdekt.
• De voorwaarden voor het succesvol toepassen van de Hongerbalans.

---

 

Transcript Afl. 222 Het geheim van blijvend gewichtsverlies. De Hongerbalans.

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 222. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn Etenslessen waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet. En een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen.

Hallo, hoe is het? Hoe gaat het? Hoe voel je je?

Ik heb een fantastische les voor je. Het is een hele rijke les.

Er zitten een aantal ongelooflijk waardevolle inzichten in. Dus laat je niet afleiden. Als dit niet het moment ervoor is, luister dan op een ander moment, want je gaat er ongelooflijk veel aan hebben en uithalen als het gaat om het veranderen van jouw relatie met eten en creëren van blijvend gewichtsverlies. Dus mis deze les niet.Voordat ik er in duik, nodig ik je uit om je aan te melden voor mijn wachtlijst. Ik geef binnenkort een hele goede gratis training, een online les. Je hoeft er niet de deur voor uit en daar nodig ik je voor uit als je op mijn wachtlijst staat.Wat ik ook doe met die wachtlijst is je meer inzichten, meer waardevolle informatie geven over het veranderen van je relatie met eten.

Dus die wachtlijst die helpt je daar ook bij. En het is een prachtige plek om te kunnen evalueren voor jezelf of dit programma misschien bij jou past en voor je kan werken. Ik kan wel geloven dat dat zo is, maar voor jou is het belangrijk dat je daar zelf ook je eigen gedachten over kan laten gaan en als je op mijn wachtlijst staat wordt dat vanzelf duidelijk voor je. Dus het is een prachtige manier om er achter te komen of wij een match zijn. Kom voor die gratis les. Hoe dan ook. Die gaat je helpen. Die is leuk, inspirerend en waardevol.

Dus meld je aan voor mijn wachtlijst en dat kan via social media, het kan ook uiteraard via mijn website etenslessen.com. En dan het geheim van de Hongerbalans.

Wat is de Hongerbalans?

De Hongerbalans is niets anders dan een tool, een concept wat jou helpt om uit je hoofd te komen en terug te gaan naar een natuurlijke samenwerking met je lichaam als het gaat om eten. Als klein kind was die samenwerking vanzelfsprekend en zat je hoofd er niet tussen. Je at pas als je honger kreeg, als je een hongerprikkel voelde en je stopte met eten zodra je verzadigd raakte. Daar dacht je niet over na, dat deed je helemaal van nature, helemaal vanzelf. Als babytje begon je te huilen en je liet de borst los of de fles los, je wende je hoofdje af als je verzadigd raakte. Ergens ben je in die samenwerking de weg kwijt geraakt en ben je in je hoofd gaan zitten omdat je misschien gewicht wilde verliezen en dacht in termen van wanneer, hoeveel mag ik eten, wanneer mag ik eten.

Misschien ben je voor een levensstijldiëet gaan kiezen wat jou vertelde, wanneer je mag eten, hoeveel je mag eten en wat je dan wel of niet moet eten. Maar ergens is er in die natuurlijke samenwerking een storing gekomen. Dit is een storing die ik nu noem die uit diëtiek komt. Maar die verstoring kan ook ontstaan omdat je door de dingen die je eet prikkels krijgt om te eten uit je hoofd, niet uit je maag, die niets te maken hebben met een behoefte aan brandstof, maar een dopamineprikkel zijn. Er is voedsel waar veel snelle suikers in zitten, waar suiker in zit, Wat maakt dat je die prikkel kan krijgen en als je niet begrijpt dat die uit je hoofd komt en niet uit je maagstreek, dan kan je die verwarren met honger en denken dat je honger hebt.

Dus er kan een storing ontstaan vanuit diëtiek, omdat je in je hoofd gaat zitten en daar gaat bedenken wat je mag eten en wanneer je mag eten.

Er kan een storing ontstaan, een neurologische storing, door een dopamineprikkel en dat vertelt je hoofd je dat je zin hebt om te eten, maar het heeft niks te maken met honger. Er kan ook een storing ontstaan door emotie-eten.

Omdat je gewend raakt, onbewust, om jezelf iets te eten te geven als je in ongemak bent, als je moe bent. Er kunnen verschillende redenen zijn waarom je jezelf dan iets te eten geeft, maar met honger heeft het niets te maken. Dit zijn drie voorbeelden van storingen die kunnen ontstaan. Dus diëtiek, dopamine en emotie-eten.Die storing wil je eruit hebben. Zodra je die storing eruit hebt, kom je terug bij de relatie die je van nature hebt met je lichaam als het om eten gaat. En dat betekent dat je het initiatief om te eten aan je lichaam overlaat. Je hoeft niet over eten na te denken.

Je eet pas op het moment dat je lichaam zegt, hé, ik heb wat van je nodig. En je stopt met eten als je verzadigd raakt en niet, misschien omdat je dat ooit is geleerd, als je bord leeg is.Waarom is dit zo waardevol en belangrijk?Als je samenwerkt op deze manier met je lichaam, valt eten helemaal op zijn plek. De Hongerbalans en het luisteren naar die Hongerbalans, die natuurlijke samenwerking met je lichaam, die draagt je door alle fases van je leven heen. En elke periode van verandering. Zwangerschap. Perimenopause. Overgang. Menopause. Ziekte. De verschillende seizoenen van het jaar.

De behoeftes die je lichaam heeft zijn continu aan verandering onderhevig in de verschillende fases van je leven, in de verschillende seizoenen van het jaar, de verschillende periodes van de maand en verschillende momenten van de dag.

Je lichaam is een ongelooflijk complex en wijs systeem.

Het tast voortdurend af wat jij nodig hebt om optimaal te kunnen functioneren. Maar je leeft in een onnatuurlijke omgeving, waarin er voortdurend prikkels zijn die je stimuleren om te eten en waar ook veel onnatuurlijk voedsel is, wat weer met name voor die dopamine storing kan zorgen, waardoor je een verlangen voelt om te eten, zin om te eten, maar er is geen behoefte aan brandstof.

Om je tot deze wereld te kunnen verhouden, is die Hongerbalans zo’n prachtig anker voor je.

Zo’n, ik zou willen zeggen, veilige, vanzelfsprekende plek waar in eten geen enkel probleem in je leven hoeft te zijn. Van alle problemen die je hebt, is dit er geen van. Hoe fijn is dat, als eten helemaal zijn plek voor je heeft gevonden.

Deze natuurlijke samenwerking met je lichaam kan je herstellen. Die is er ooit geweest, die is er van nature en je kan daarnaar terug. In Etenslessen doen we dat samen en begeleid ik je daarin en zorg ik dat je die klik weer gaat voelen en dit opnieuw jou vanzelfsprekende anker wordt, wat de basis is van je relatie met eten.Je wacht met eten totdat je honger hebt en je stopt als je verzadigd raakt.Wat er gebeurt ook als je het initiatief om te gaan eten aan je lichaam overlaat en dus niet aan je brein maar aan je lichaam overlaat. En natuurlijk lopen die complexe systemen door elkaar. Je bent een geheel. Je brein communiceert met je lichaam.

En daar ontstaat ook een echo in. Dus het heeft wat finesse en wat tijd nodig om te kunnen gaan onderscheiden wat wat is, maar het kan wel. En op het moment dat je dat doet en het initiatief om te eten aan je lichaam overlaat, gebeurt er iets heel moois. Honger, als je daadwerkelijk maaghonger hebt, activeert je zintuigen. Je ruikt beter. Je proeft beter. En je eten smaakt je veel beter. Zoals ze zeggen, honger maakt rauwe bonen zoet.

Dat klopt. Je neemt veel beter waar wat je proeft. En dat maakt je maaltijd ook echt tot een verrassing. Oeh, een intense beleving waar je enorm van kan genieten.

Als je wacht met eten totdat je echt daadwerkelijk honger hebt, smaakt je eten dus veel beter.

Maar wat er ook gebeurt, is dat de honger die je voelde, als die trek echt goed aanwezig kan zijn, dan buigt die ook waarneembaarder voor jou af en gaat over in waarneembare verzadiging. Als je niet wacht met eten totdat je honger hebt, kan je die verzadiging ook niet waarnemen. Als er geen vraag is, kan die vraag ook niet beantwoord worden met een uiteindelijk duidelijk ‘hé dankjewel, dit was precies wat ik nodig had.

He dank je wel, dit was genoeg zo. Heerlijk. Kun je dat zien? Als er geen honger is en je geeft jezelf voedsel, kan er ook geen moment komen waarop je lichaam zegt, dank je wel, dit was precies wat ik nodig had. Er komt geen moment van waarneembare verzadiging, want er was geen sprake van honger. En dus wat je dan doet, is zelf vanuit je hoofd besluiten wanneer je stopt met eten. En als je het niet vanuit je hoofd besluit, omdat je met jezelf afspreekt, ik mag deze twee boterhammen eten, ik verzin maar iets, ik eet er twee, dat is een beslissing die je uit je hoofd neemt. Als je dat niet doet, wat er dan gebeurt is dat je het gewoon onbewust doet.

Dus je eet door totdat het op is.

Ineens is je bord leeg, of die zak is leeg, of je kommetje is leeg. En dan is het dus op en klaar en stop je met eten. Als je naar je Hongerbalans luistert en dus het initiatief om te eten aan je lichaam overlaat en die prachtige trek zich kan ontwikkelen waardoor je eten fantastisch smaakt, dan kan je ook veel duidelijker voelen wanneer je lichaam je daarvoor bedankt en zegt, ah, dit was precies wat ik nodig had, dank je wel. En dan kan het zijn dat er nog iets op je bord ligt of dat er nog iets in je kommetje zit.

En wat je dan veel gemakkelijker kan voelen, is dat je daar je interesse in verliest, zoals dat ook was toen je nog een peutertje was. Je liet dingen op je bord liggen. Het was genoeg zo. Het was precies wat je nodig had en het verloor je interesse en je ging lekker door met spelen.

Deze samenwerking met je lichaam is natuurlijk een belangrijke overgang die je maakt van bedenken vanuit je hoofd wat je mag eten of gedachteloos eten en samenwerken, luisteren, in verbinding zijn met wat je lichaam je vertelt en je lichaam het initiatief geven.Zie je dat het een belangrijke beslissing is die je daarmee neemt?Om niet langer in je hoofd te zitten, maar je lichaam het initiatief te geven en te zeggen, hier, ik wacht op jou niet andersom.

Vertel jij het me maar.

Daarin, in dit proces, als je hiervoor kiest, beloof ik je, je wordt slank voor het leven en eten verdwijnt als probleem uit je leven, omdat deze samenwerking alles voor je gaat onthullen. De redenen waarom je overeet, de relatie die je met jezelf hebt. Je leert jezelf beter kennen, je leert jouw relatie met eten beter kennen. En alle belemmeringen, alle obstakels die daar nu nog in zitten, waardoor eten niet gaat zoals je wilt en je niet het gewicht hebt wat je wilt, wordt allemaal duidelijk voor je en je kan het gaan oplossen.

En daarmee is het een ongelooflijk waardevolle tool in het proces van verandering, in het creëren van het gewicht wat je hebben wilt. Dat blijvende gewichtsverlies. Je wilt dat het blijvend is en niet dat je er steeds opnieuw, dat je dat weer moet herpakken, je schouders er weer onder zetten, weer een poging wagen. Daar wil je allemaal vanaf.

In mijn kast hangen altijd dezelfde kleren. Ik hoef niet te wisselen van maat. En ik ben zo slank als ik wil. Ik ben hartstikke slank. Ik heb geen overgewicht. Omdat ik het initiatief om te eten aan mijn lichaam overlaat en ik stop met eten als ik verzadigd raak. En dat hoeft niet perfect.Dieren doen dit ook niet perfect. Er zit wat marge in waarin daar beweging in kan zijn. Maar ook dat herstelt zich vanzelf vanuit deze samenwerking. Maar daar ben je nu nog niet. Daar zit nog van alles tussen.

Die redenen waarom je overeet, die redenen waarom je dat vertrouwen niet aan je lichaam geeft, waarom je niet wilt wachten met eten totdat je honger hebt, waarom je daar heel onrustig van wordt.

Misschien heb je heel veel in restrictie gezeten en dan is dit een lastige opgave voor je. Misschien voel je er direct heel veel weerstand bij, alsof je iets wordt afgepakt als je het initiatief aan je lichaam over zou laten. En dat verwijst naar de relatie die je op dit moment met eten hebt en naar de relatie die je met jezelf hebt.

Hoe streng ga je met jezelf om? Hoeveel vertrouwen heb je in jezelf? Of hoe snel blaas je af wat voor jou belangrijk is? Nee, ik heb nog geen honger, maar laat maar, niet nu. Kom er nu even niet uit. Ben je bang dat je onwel wordt, als je niet altijd even wat eet voordat je de deur uitgaat. Heb je direct het gevoel dat je het niet goed doet, als je die Hongerbalans niet perfect kan volgen en roept dat veel spanning in je op. Dit verwijst allemaal naar de relatie met jezelf.Er zijn twee hele belangrijke voorwaarden voor succes in het toepassen van deze tool. En dat zijn nieuwsgierigheid en vrijwilligheid. Zonder deze twee gaat er geen ontwikkeling komen in het toepassen van deze tool en wordt het gewoon opnieuw een dieetregel die je toepast.

Waarmee je het elke dag opnieuw probeert om die Hongerbalans te volgen. En je hebt het dan goed gedaan of fout gedaan. En daar ontstaat dan spanning over. Of verwarring over. Je raakt gefrustreerd. Je telt weer de dagen dat je dat lukt of dat je dat niet lukt. Of je gelooft heel snel, nou dit werkt voor mij gewoon niet.

Terwijl je het als baby en peuter van nature deed.

Dit werkt gewoon niet, ik kan dit niet, het is te ingewikkeld. Of ik vind het niet leuk. Ik vind het gewoon niet leuk. Ik heb dat tegen jou, die rebellische kant van jou, die zegt ik vind het gewoon niet leuk, ik wil het niet, ik wil het niet nu. Als je daar niet nieuwsgierig naar wordt en alleen maar streng in gaat staan, Alsof het een regel is die je wordt opgelegd, kan het niet voor je werken. Dan knap je erop af en laat je het liggen en zeg je, nou ik weet het niet, ik ga terug naar mijn hoofd. Geef mij maar weer regels en geef mij dan maar andere regels. Geef mij maar gewoon een dieet. Dit duurt te lang. Dit gaat te moeizaam.

Het frustreert me te veel. Ik raak er te gespannen van. Of ik vind het vervelend en saai.Nieuwsgierigheid gaat je helpen om bij die diepere lagen te komen. De redenen waarom je wil overeten, de redenen waarom je niet wil wachten met eten totdat je honger hebt. En het beste moment om daar nieuwsgierige vragen over te stellen is op het moment dat je wil eten en kan voelen dat je maag er niet om vraagt. Dat is het.

In het moment waarop je je dat alleen al afvraagt, weet je meestal al het antwoord.

Je weet het. En dan vind je het niet leuk. Omdat vaak op dat moment, als er bijvoorbeeld sprake is van emotie-eten, als er al sprake is van een zekere spanning of verveling of stress, is het laatste wat je wil geconfronteerd worden met ik wil nu eten, maar ik kan voelen dat ik geen honger heb. Ah, nog iets, nog iets erbij wat ik niet goed doe. Of nog iets erbij wat ik goed moet proberen te doen. En dit is nu niet het moment.Het is juist het moment, omdat het jouw patroon aanwijst van compenseren wat er al is.

Je bent al gestrest, je hebt al het gevoel dat je het niet goed doet, je voelt je al overspoeld, je hebt al last van besluiteloosheid. Juist dit moment is HET moment om deze vragen aan jezelf te stellen. Heb ik nu honger? Nee, ik heb geen honger. Oké, wacht even. En nu komt die vrijwilligheid. Luister goed.De uitnodiging om te wachten met eten tot je honger hebt, is geen regel.Het is geen regel.

Het is een uitnodiging. En wat is er zo fantastisch aan een uitnodiging? Je mag die afslaan. Een uitnodiging mag je afslaan. Toch? Dus als je deze tool wilt gebruiken en die samenwerking met je lichaam tot ontwikkeling brengen, dan kan dat alleen op vrijwillige basis. Dat is de enige manier waarop dit voor je gaat werken, op vrijwillige basis, en dat betekent dat op het moment dat je dus aan jezelf vraagt, heb ik nu honger? En het antwoord is nee. Dan mag je nog steeds eten.

Je mag altijd eten. Zeven dagen in de week, 24 uur per dag, mag je eten.

Daar gaat het niet om. De vraag is niet of je mag eten. Als dat zo zou zijn, dan hadden we het hier over een regel en we hebben het niet over een regel. We hebben het over een uitnodiging. En de uitnodiging is om te wachten met eten totdat je lichaam erom vraagt, om het initiatief aan je lichaam over te laten. Maar op het moment dat je daar al bij het aanrecht staat en iets wil eten, en je stelt dan de vraag heb ik nu honger? En het antwoord is nee, dan mag je nog steeds eten. Je mag de uitnodiging om te wachten met eten tot je honger hebt afslaan.

En… Het is super belangrijk dat je in dat besef nog even bij jezelf blijft om nieuwsgierig te worden. Het is prima als je gaat eten, maar voordat je dat doet, blijf dan nog even bij jou, blijf bij jezelf en vraag, als ik nu geen honger heb, wat wil ik dan dat dit eten voor mij doet? Waarom wil ik nu dan eten? Maak het feit of je gaat eten onbelangrijker dan ruimte maken voor het vinden van het antwoord op deze vraag.

En nu praat ik specifiek tegen de mensen die zo bezig zijn met het goed willen doen.

Het niet willen verpesten, een strijd met eten ervaren, als jij dat bent, ik weet dat je aandacht nu helemaal wil gaan naar het verpesten of het niet verpesten, maar de rijkdom van deze tool speelt zich af daarvoor. En die is belangrijker en waardevoller voor je dan of je daarna alsnog gaat eten of niet. Maak dat onbelangrijker dan dit moment. Het moment waarop je aan jezelf vraagt, heb ik nu honger? Als het antwoord nee is, maak het dan oké als je alsnog wil gaan eten. Ik zou bijna willen zeggen op voorwaarde dat je zegt, maar ik wil eerst nog even bij je blijven.

Vertel me iets meer. Het is oké dat je nu wil eten en weet dat je geen honger hebt. Het is oké, maar ik wil eerst nog even van je weten voordat je dat gaat doen. Wat wil je dat dit eten voor je doet? Als je nu geen honger hebt, waar gaat het dan over? En wat zou je gaan voelen als je het niet doet? Als je nu weer wegloopt uit de keuken, teruggaat naar waar je mee bezig was, wat ga je dan voelen? Waar gaat dat over?

Ik beloof je dat als je deze vraag gaat stellen daar op dat moment en dit moment, de ruimte die je hier creëert om contact met jezelf te maken en een gesprek met jezelf aan te gaan, belangrijker maakt dan of je daarna alsnog gaat eten of niet, dan komt je relatie met eten tot ontwikkeling. Dat beloof ik. Het is zo’n belangrijk moment. Deze time-out, hier.

Deze ruimte die je hier creëert, want het speelt zich precies af op de plek waar de redenen waarom je overeet naar de oppervlakte kunnen komen.

En daarmee zijn ze goud in je handen. Dus nieuwsgierigheid en vrijwilligheid, ik zou willen zeggen, zijn de scharnieren waarop deze tool functioneert. Het zijn de scharnieren waarop je jouw relatie met eten tot ontwikkeling kan brengen en daar een beweging in kan brengen. Nieuwsgierigheid en vrijwilligheid.Dus als je merkt, als je in mijn programma zit misschien, nog maar kort, en experimenteert met die Hongerbalans en je merkt dat je hem gebruikt, dat hij voelt voor je als een dieetregel, dan is het omdat er geen vrijwilligheid in zit.Omdat je denkt in ik wil het graag goed doen. Ik wil het meteen goed kunnen doen. En elke dag dat ik het goed doe, betekent het dat mijn relatie met eten in ontwikkeling is.

En elke dag dat het me niet lukt, is die relatie met eten niet in ontwikkeling en gaat het de verkeerde kant op. Is niet waar. Is niet waar. Wat? Klopt, blijvend gewichtsverlies ziet er niet lineair uit. Maar dan val ik niet af. Niet vandaag, klopt. Niet vandaag. Maar uiteindelijk wel.

En je wordt zo slank als je wilt. Voor de rest van je leven.

Ook als je in de overgang bent. Ook na de overgang. Eten verdwijnt als probleem in je leven. Je krijgt een fantastische relatie met eten. En deze vrijwilligheid en nieuwsgierigheid brengen je daar.

Wat daarna komt, nu, voor jou, als je daarna alsnog eet, is ondergeschikt aan dit moment. En daarom wilde ik dat je naar deze aflevering ging luisteren als je daar ook echt even helemaal met je aandacht bij kan blijven, omdat wat ik je hier vertel zo essentieel is. Het is echt een voorwaarde voor je succes. En dit is maar een tool uit mijn programma.

Maar elke tool in mijn programma is gebaseerd op vrijwilligheid en experiment.

Nergens zit er, zo moet het en anders doe je het niet goed. Alles is experiment en vrijwillig omdat eten een primaire behoefte is. En zodra je daar het gevecht mee aangaat, zodra je dat onder druk zet en daar spanning in creëert, wat het zwart-wit maakt en jou vertelt dat je het goed doet of fout doet, dat je het verpest hebt, dan bouw je een spanning op die het hele proces saboteert.

Want je oerbrein zal die spanning direct beantwoorden met verlangen naar eten. Alleen maar meer verlangen naar eten. Dus vrijwilligheid is hier de kern. En nieuwsgierigheid maakt dat je die vrijwilligheid niet afblaast. En nu kom ik bij een heel ander belangrijk punt waarbij dat deel in jou wat genotzuchtig kan zijn, het gebruikt om overeten voortdurend toe te dekken en te vergoelijken en eroverheen te stappen. Het is een vrijwillige tool toch? Dus ik mag nu gewoon eten. Ik eet nu gewoon. Ik wil nu gewoon even eten. En het is vrijwillig toch? Ik moet het vrijwillig doen dus.

Dat weet ik dus goed hè. Dat ik het zelf ook heb gedaan.

Ja? Dus als dat aan de hand is, dan wordt die rijkdom van het gesprek met jezelf natuurlijk direct overgeslagen. Dat is dat afblazen van wat uiteindelijk voor jou belangrijk is en dat levert na verloop van tijd enorm veel frustratie op. Omdat je merkt dat er geen ontwikkeling komt, omdat er niets voor je verandert. Sterker nog, je wordt misschien alleen maar zwaarder. En je denkt bij jezelf, waarom lukt het nou niet? Wat gebeurt er nou? Boos op mezelf word ik niet meer. Het is allemaal op vrijwillige basis, maar op vrijwillige basis overeet ik alleen maar. En dat komt omdat je de nieuwsgierigheid er niet in stopt. Interessant he? Dit brengt je zo bij de kern van die relatie met jezelf.

Dus streng met jezelf omgaan is dat je continu direct er een regel van wil maken. Het goed doen, het fout doen en daar veel spanning over opbouwen, waardoor je niet verder komt en het afblazen wat voor jou belangrijk is. In die verwaarlozing zitten, in die genotzucht zitten, is dat die nonchalance van ja nou, het is toch vrijwillig, ik zit in een proces.

Hier lachen we dus ook om in de coaching, hebben we hier zoveel plezier om op het moment dat we daarbij komen en dat wordt uitgesproken en we in die sessie zitten, op het moment dat je het in het licht zet, zie je natuurlijk hoe je jezelf saboteert. En daar zit ook humor in. Daar zit dan liefde in en compassie in en dan kan het weer stromen. En dan kan je zien dat waar het natuurlijk over gaat, is dat op het moment dat je de nieuwsgierigheid erbij houdt.

Dus je maakt of je dat eten nou gaat doen daarna onbelangrijker, ondergeschikt aan het belang van de nieuwsgierigheid, aan het belang van, hé hé hé, ja klopt, je mag altijd eten, het is een uitnodiging, niet meer dan een uitnodiging en die mag je altijd afslaan.

100%. Maar ik wil ook nog even bij je blijven en weten wat jij wil dat dit eten voor je doet als je nu geen honger hebt. Waar gaat het over?

Dit is wat ik je hierover wilde duidelijk maken. Die scharnieren van deze tool leunen op nieuwsgierigheid en vrijwilligheid. De Hongerbalans is een natuurlijke samenwerking met je lichaam, waarbij je lichaam opnieuw het initiatief van je krijgt. Je wacht met eten tot je honger hebt en je stopt als je verzadigd raakt.

Het is een simpel principe, het is een natuurlijk principe. Zo was het ook voor je als klein kind. En de aspecten die daar omheen hangen, het eten wat jou in de war maakt, waardoor je brein die dopamineverslaving of die dopamine gevoeligheid, de hongerprikkel overstemt en vraagt om meer, is een ander aspect hiervan. Wat ik nu niet voor je wil bespreken, omdat ik het kader heel duidelijk op deze tool wil richten. Maar dat is wel iets waar je aan toe kan komen, zichtbaar kan krijgen, net als dat emotie-eten op het moment dat je het principe van deze tool goed begrijpt

En dus onderscheid kan gaan maken tussen wat is het verschil tussen het initiatief aan mijn lichaam overlaten en wanneer zit mijn hoofd ertussen, wanneer zit mijn genotzucht ertussen en die scheidslijn helder krijgen geeft jou een hele krachtige positie voor verandering, voor ontwikkeling en die is inspirerend en opbouwend en dan heb je ook niet langer zo het gevoel dat dat eten jou steeds overkomt of dat het een taak is erbij, een verantwoordelijkheid waar je de hele tijd in faalt, die ergens een soort van continue onvrede is in je leven.

Op de achtergrond elke dag heb je opnieuw dat gevoel van oh ja, dat moet ik ook weer eens oppakken. Ook iets wat ik niet goed genoeg doe of waar ik meer aandacht aan zou moeten besteden. Het is dan zo’n rugzak in je leven die je al met je mee sjouwt en een continue onvrede in je leven is ergens zo op de achtergrond.

Of als je een enorme strijd met eten ervaart en het een enorm pijnpunt in je leven is, iets waarvan je het elke dag opnieuw moet zien te proberen en weer moed moet zien te verzamelen.En daar kom je allemaal vanaf. Daar kom je allemaal vanaf.En een van de principes die je daarvoor nodig hebt, dat is die samenwerking met je lichaam. Uit je hoofd komen, terug naar een samenwerking met je lichaam gaan, waarbij nieuwsgierigheid en vrijwilligheid de scharnieren zijn waarop je die samenwerking tot een succes kan maken. En dan ook echt een groot succes, want hoe fijn is het als eten en je gewicht geen probleem meer zijn in je leven. Als je dit lastig vindt, nodig ik je uit voor deelname aan Etenslessen.In Etenslessen heb ik alle tools voor je om je te begeleiden in het complete proces van gedragsverandering en het creëren van blijvend gewichtsverlies.

Op 24 januari gaan we open.

Meld je aan voor mijn wachtlijst.

Als je op mijn wachtlijst staat, nodig ik je ook uit voor een training die is gratis en online. Dus je hoeft er niet de deur voor uit. Ook dan gaat dit nog beter allemaal voor je landen. Al die dingen die ik hier in de podcast met je deel. In een uur, kan je zo in je zak steken. En ik deel via mijn wachtlijst nog meer inzichten met je, die je ook weer stimuleren en helpen in dit proces.

Dus meld je aan voor die wachtlijst. Die verplicht je verder helemaal nergens toe. En doe dat via etenslessen.com. Ga naar etenslessen.com en meld je aan voor die wachtlijst. Dan zien we elkaar misschien in die training. Leuk! Kom erbij. 24 januari gaan we open voor deelname. En dan doen we dit samen.

En word ik je coach! Hoe leuk is dat? Waar wacht je op? Laten we dit doen. Ik ben er volgende week weer en ik wens je een mooie dag.