Als tiener leerde ze voedselrestrictie bij de Weight Watchers, wat het voorspelbare begin werd van een strijd met eten. Ze was altijd met eten bezig en bang om aan te komen. Na de diagnose Hashimoto vond ze de weg naar Etenslessen en kon ze voedselrestrictie loslaten. Ze verloor de vijf kilo die ze graag kwijt wilde en haar angst voor aankomen verdween. Wat daarvoor in de plaats kwam vertelt ze tijdens ons gesprek. Aan de hand van herkenbare voorbeelden, laat Louise meerdere laagjes in haar nieuwe relatie met eten aan je zien.
Wat je ontdekt:
Transcript Afl. 297 De Etenslessen van Louise. Ik kon slecht tegen kritiek
Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll. En dit is aflevering 297, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten.
In deze aflevering van de podcast Etenslessen interview ik Louise over haar persoonlijke relatie met eten.
Louise deelt haar reis vanaf haar puberteit waarin ze al begon met diëten. Zoals Weight Watchers en “afslankdruppels”. Tot de periode waarin ze op haar veertigste moeder werd en de auto-immuunziekte Hashimoto kreeg. Deze ziekte zorgde voor overgewicht en bracht een intense angst voor aankomen met zich mee. Ondanks gewichtsverlies door medicatie, bleef Louise een constante innerlijke strijd ervaren rondom eten.
Louise legt uit hoe deze strijd veel energie kostte. Hoe ze, zelfs op een stabiel gewicht, voortdurend bezig was met “goed” en “fout” eten. Ze kwam bij het programma van Etenslessen terecht omdat ze van die strijd af wilde. In het programma ontdekte ze dat haar eetgedrag vooral was gekoppeld aan emoties en zelfkritiek – vooral als reactie op kritiek of teleurstelling bij zichzelf.
Een belangrijk inzicht voor Louise was het ontwikkelen van “bodyfulness”. Bewust worden van haar gevoelens en gedachten en deze leren toelaten, in plaats van deze te verdoven met eten. Door concrete zelfcoachingsvragen in het programma leerde ze compassievol naar zichzelf te kijken, nieuwsgierig te zijn in plaats van boos, en zichzelf te steunen in plaats van te straffen.
Louise beschrijft hoe ze in lastige situaties niet meer automatisch naar eten grijpt, maar haar gevoelens onderzoekt, zich uitspreekt en beter haar grenzen aangeeft. Ze merkt opvallende doorbraken in haar persoonlijke groei. En ervaart minder strijd rondom eten (van een “10” naar een “5” op haar eigen schaal). Ook geniet ze bewuster van haar maaltijden en eet ze met meer voldoening, zonder terug te vallen in oude patronen van restrictie of schuldgevoel.
Uiteindelijk benadrukt ze het belang van zelfliefde en mildheid, zowel naar zichzelf als naar haar omgeving, en geeft ze aan hierin verder te willen groeien.
Het gesprek eindigt met dankbaarheid van Louise richting mijzelf en de erkenning dat persoonlijke ontwikkeling rondom eten een blijvend proces is.
Deze aflevering ‘De Etenslessen van Louise. Ik kon slecht tegen kritiek’, toont hoe het leren toelaten van gevoelens, werken aan zelfacceptatie en inzicht in eetgedrag tot een oplossing voor overeten en een ontspannen relatie met eten kan leiden.
