Overeten is het symptoom van iets anders. Het is niet je daadwerkelijke probleem. Overeten is de rook, maar niet het vuur. Je kan veel last hebben van die rook, maar je wilt het vuur kunnen doven om van de rook af te komen. Zodra je openstaat voor dit idee wordt het gemakkelijker om te stoppen met overeten.
Het veranderen van je gedrag krijgt een diepere betekenis, wat je niet alleen motiveert maar ook de relatie met jezelf positief stimuleert.
Laat je inspireren door de inzichten uit deze les en ontdek waar je het werkelijk voor doet.
Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 182. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn Etenslessen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen.
Hallo. Hoe is het met je? Hoe gaat het? Ik wil het met je hebben over de waarde van stoppen met overeten en dan in het bijzonder met dat onderliggende geschenk en wat ik daarin keer op keer zie, wat ik zie veranderen voor de mensen in mijn programma. En het gaat over dat waar je in eerste instantie niet aan denkt als je wilt stoppen met overeten. Maar het is een rode draad die ik zie in dat proces wat ik zo waardevol voor je vind om te benoemen en te bespreken. De mensen die bij mij komen, die willen stoppen met overeten, die niet tevreden zijn over de manier waarop ze met eten omgaan, niet de relatie met eten hebben die ze willen en niet het gewicht wat ze willen, die komen met koffers binnen, met bagage binnen in mijn programma, maar ze weten nog niet wat er in die koffer zit. Ze weten alleen dat ze niet tevreden zijn over de manier waarop ze met eten omgaan. Hoe dat er ook uitziet met overgewicht zonder overgewicht, er is alleen die die onvrede en die pijn en die pijn willen ze opgelost krijgen.
En wat ze niet weten als ze bij mij binnenkomen is wat er in die koffers zit, wat het werkelijke issue is. En wat ik ze vertel, en wat je mij hier ook vaker in de podcast hebt horen zeggen, is dat overeten de rook is, maar niet het vuur. En wat zo bijzonder is in mijn programma en wat mij zo raakt en ook raakt terwijl ik er over praat met je wat ik zo mooi vind, zo bijzonder vindt en zo waardevol is dat je in dat stoppen met overeten, als je mijn formule gebruikt en die coachvragen gesteld krijgt en door die lesmodules gaat, dan help ik je die koffers uitpakken en daar is best moed voor nodig voor iemand. Het is veel gemakkelijker om gewoon te zeggen vertel me maar wat ik moet eten of niet meer moet eten. Die koffers uitpakken is moedig en wat er gebeurt in het uitpakken van die koffers is niet helemaal teruggaan naar je jeugd. Het is het kijken naar je huidige functioneren. En wat er in gebeurt op het allerdiepste niveau is dat met de coachvragen die ik stel iemand begint ontdekken waar de misverstanden zitten, over wie ze denken dat ze mogen zijn of moeten zijn. Dat is in de kern wat er in die koffer zit.
En overeten of obsederen over eten of uitchecken met eten. Die rook heeft een signaalfunctie en brengt ze rechtstreeks naar dat stuk.
En hoe ik het in de loop der jaren ben gaan zien, ik doe dit werk nu tien jaar, hoe ik het in de loop der jaren ben gaan zien is dat ieder mens als een prisma is. Die prachtige schakering, al die schakeringen aan licht, die bundel aan licht wat al die verschillende facetten heeft. En ieder mens heeft een heleboel verschillende facetten. Maar er zijn delen van onszelf die beloond zijn, waar we om geprezen werden, waar we succes mee hadden, waar we goed op konden overleven. En er zijn delen die we nog niet begrijpen van onszelf of die zijn afgekeurd of onderbelicht of nooit gestimuleerd. Ze zijn in elk geval nog niet in het licht gezet en nog niet geaccepteerd. Nog niet begrepen. En wat zo bijzonder is in dat proces van stoppen met overeten, in het proces van het creëren van een fijne relatie met eten, is dat je die facetten van jezelf tegenkomt waardoor die heelwoording kan gebeuren. En je gaat erin door ongemak. Je gaat door een groeipijn. Je gaat daarin door een periode vanzelf niet goed weten. Ben ik nou vooruitgang aan het boeken? Is er nou progressie? Want ik kan hem zelf niet zien. Maar voor mij als de coach is het glashelder, glashelder. En iedere keer of dat nou in de live coaching is of in vraag aan de coach waar ik de schriftelijke coaching geef binnen mijn community. Iedere keer als mijn vraag gesteld wordt, zie ik waar het over gaat als we voorbij de rook kijken en naar dat vuur toe gaan.
En wat ik zo bewonder in de mensen in mijn programma is dat ze met de tools die ik ze geef zichzelf de juiste vragen weten te stellen op het juiste moment, waardoor ze voorbij kunnen komen aan hun oude automatisme, aan hun oude patronen, aan de patronen die ze nu in de weg zitten. En dat is het patroon van overeten. Maar het is ook het patroon van uit contact gaan of van overwerken of van je grenzen onvoldoende bewaken of je grenzen niet goed kunnen voelen, kunnen meerdere mechanisme en patronen zijn die zich daar laten zien waar meestal één of twee thema’s onder hangen. Meer zijn het er eigenlijk nooit, waarbij iemand dat stuk, die delen van het prisma, die facetten van hun prisma ineens in het licht zien. En zichzelf beter gaan begrijpen en zegt: O, wacht even. Nu valt het kwartje. Nu voel ik het. Dit is waar het eigenlijk over gaat. En wat ik zie is dat ik hier altijd iets mee heb gedaan of niet kon doen waardoor het er niet kon zijn en onbelicht bleef. En ik weet dat ik nu in abstracties praat, maar als ik het wat meer huis tuin en keuken taal geef, dan zeg ik een thuiskomen bij jezelf. En wat er gebeurt als je thuiskomt bij jezelf is dat al die delen ineens heel worden en een geheel vormen en niet langer verkeerd begrepen worden, verkeerd geïnterpreteerd of gecensureerd.
En in die heelwording, de zelfverwerkelijking zoals Jung dat omschrijft, voel je dat het allemaal landt en het gevoel wat daarvoor in de plaats komt kan ik bijna niet anders omschrijven dan heel warm en veilig en verankerd. Je hebt ineens dat overeten niet meer nodig omdat je voelt dat je in jezelf een zachte plek hebt om te vallen. En dat is iets waarbij als de mensen bij mij binnenkomen met die koffers, het ontbreekt. Het is er niet, maar ze weten het niet. Op de voorgrond staat alleen die strijd met eten, dat overeten, Maar het ware verlangen is dit stuk. En wat zo mooi is, in het werk wat ze doen is dat ze dat dus ontwikkelen en die zachte plek om te vallen en dat thuiskomen bij zichzelf en dat verankerd raken in onvoorwaardelijke zelfliefde. Wat het allermooiste geschenk is omdat die relatie met jezelf de allerbelangrijkste relatie in je leven is. Het maakt elke andere relatie in je leven een prachtige toevoeging. Maar jij hebt je bodem gevonden. Jij bent thuis. En zodra dat zich ontwikkelt en je daar steeds vaker en langer mee in contact bent, dat maakt overeten overbodig. En je kan dan nog wel geprikkeld raken door eten. Zin hebben in eten, maar je hebt het niet meer nodig.
En wat zo bijzonder is en wat voor mij altijd weer zo’n feest is om getuige van te zijn, is dat iemand dat begint te herkennen en zegt ah, ik voelde wel verlangen naar eten, maar ik merkte ook ik heb het eigenlijk niet nodig. Het hoeft niet. Ik weet precies waar dit over gaat en ik weet hoe ik dit in mijzelf kan dragen en oplossen en opvangen. En dat is waar die heelwording dan is gebeurd. Waardoor dat vuur dooft en die rook verdwijnt. Overeten wordt opgeruimd. Overeten wordt opgelost. Je hebt het niet meer nodig. En voor mij is het een groot, groot voorrecht en een enorm plezier om iemand langs dat proces te begeleiden en steeds op het juiste moment de juiste tools aan te reiken daarvoor. En te weten dat mensen in die formule die ze volgen dat vangnet hebben wat steeds maakt dat ze kunnen zien. Oké, hier is maar volgende stap. Hier kom ik weer voor opdagen. Hier werk ik naartoe. Dit is hoe ik daar naartoe werk, waardoor er een support is als het ware, net als die hekjes die je omhoog kan zetten op een bowlingbaan waardoor die bal eigenlijk maar één kant op kan. En dat is richting die pionnen, die kegels. Zo is dat ook met die formule. Dat is zijn als het ware die hekjes voor je waarlangs je door dat proces heen beweegt. Ook op die momenten waarop jezelf die progressie even niet kan zien. Maar als jij op blijft dagen en je stappen blijft zetten en mij inschakelt in vragen aan de coach, in de community of tijdens de coach sessies, of terwijl je luistert naar de coaching van een ander, dan merk je oh, wacht even, nu landt het.
En dan is daar dat moment waarop iemand geraakt is en daar zoveel bij voelt en dat deelt omdat ze zo graag willen laten weten. Ha! Ik kan er bijna geen andere woorden aan geven, maar d’r is iets aan het landen in mij en het voelt zo goed en het is zo nieuw en het raakt me zo. Maar het is precies wat er ontbrak. Het is precies wat nodig was. Dit is waar het eigenlijk over ging. Dat ontroert mij, maakt me altijd ontzettend blij voor ze. You did it! You did it! Je hebt je stappen gezet. Je bent zo dapper geweest en dit raak je niet meer kwijt. Want het is zo mooi als dat eenmaal landt en je hebt die koffers uitgepakt en je hebt dat door dat modderige stuk heen gewerkt en het is daar geheeld. Al die delen van je prisma zijn belicht en je hebt ze je eigen gemaakt en de misverstanden erover eruit gehaald, opgelost. Dat kan nooit meer terug uit het licht. Dat kan niet meer, want het is geïntegreerd. Je hebt jezelf verwerkelijkt en het is het grootste cadeau, het allergrootste cadeau. En als dan die kleding losser zit en je avonden terug hebt omdat je hoofd niet meer zeurt om overeten. Al die mooie dingen, die zijn prachtig. Maar dit is het ware geschenk. En voor mij om daar getuige van te zijn, dat binnenkomen met die koffers waarvan zij alleen weten dat overeet, ik wil dat dat stopt. Of ik wil dat dat overgewicht eraf gaat of die obsessie of die verwaarlozing, wat het ook is. Daarmee komen ze binnen en dan krijgen ze dit. Dan bouwen ze dit voor zichzelf. En dat is het mooiste wonder. Het allermooiste wonder. En daar wil ik je in aanmoedigen.
Ik wil je laten weten dat dat is wat er op je wacht. Die onvoorwaardelijke zelfliefde, waarin al die delen van jou, waar nu nog misverstanden over bestaan, waarvan je denkt dat het er niet mag zijn of denkt dat je het niet hebt of denkt dat het te veel is of te weinig is. Dat dat anders had moeten zijn. Alles wat daar nu nog overheen ligt, dat los je op. En als je dat grote geschenk en wat er dus in je hart gebeurt in die relatie met jezelf gebeurt, plaatst naast de lichamelijke gezondheid die je mogelijk maakt, die vitaliteit die je mogelijk maakt, een lang en gezond leven waar je in investeert. Een lichaam wat het goed voor je doet. Waar je lekker in voelt, waar je uitgerust in wakker wordt, wat flexibel is en helder en alert. Al die mooie dingen. Dat in combinatie met dat geheelde hart. Mooier dan dat wordt het niet. Mooier dan dat wordt het niet en het is het zo waard. Het is dat modderige stuk zo waard.
Ik weet niet precies wanneer deze aflevering online komt maar check op de website als je zegt ik klik hiermee, dit is wat ik wil. De kans dat Etenslessen open is, is er. Ik weet het niet. Kijk en ik nodig je uit om naar binnen te komen met die koffers op wieltjes waarbij je zegt oké, ik weet alleen dat ik overeet. Ik weet alleen dat ik niet meer op deze manier met eten om wil gaan en dan pakken we dit uit. En je hebt die hekjes langs die bowlingbaan staan en je hebt mijn coaching. En dit is de kant die t opgaat. Dit is die prachtige heelwording die op je wacht en ik verheug me er zo op om daarin jouw transformatie te zien. En dat gewichtsverlies en die fijne relatie met eten te creëren. Het is mijn mooiste, mooiste geschenk. Mijn voorrecht om je daarin te mogen begeleiden. En ik doe dat ontzettend graag. Dus weet waar je het voor doet. Ik ben er volgende week weer. Bye.