Afl. 40 Vakantie vieren en eten

Hoe vier je vakantie en geniet je van heerlijk eten zonder jezelf daarin te verliezen? Je voelt je gaandeweg de weken steeds voller tot het niet leuk meer is. Het alternatief lijkt op het inleveren van vakantieplezier en dat wil je niet. Je bent niet op dieet en wilt genieten van de heerlijke streekproducten.

Het tegenovergestelde is het onderdrukken van je verlangen naar eten en jezelf wekenlang in de gaten houden. Beiden voelen niet vrij terwijl je vakantie daar nu juist voor bedoeld is.

Soms begint een strijd met eten al weken voor je vertrek. Nadat je hebt uitgerekend hoeveel kilo je in theorie nog kan verliezen voor je in het vliegtuig stapt.

Luister naar deze aflevering over vakantie vieren en eten, waarin ik je een alternatief bied dat jou de vrijheid geeft waar je naar verlangt zonder aan te komen.

---

Wat je ontdekt:

• Hoe je een nieuwe definitie aan vieren geeft.
• Hoe je eten en vieren uit elkaar haalt.
• Hoe je van verrukkelijk eten geniet zonder aan te komen.

---

 

Transcript Afl. 40

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 40.

Je luistert naar Etenslessen de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik doe niets liever dan al mijn Etenslessen met je delen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een vrouw wordt met een fantastische relatie met eten. Laten we beginnen.

INTRODUCTIE

Hallo, hoe gaat het met je? Welkom bij deze veertigste Etenslessen! Ik hoop dat heel erg goed met je gaat en dat je goed voor je gedachten zorgt. Voor deze les, omdat het nu zomer is, heb ik het onderwerp gekozen: vakantie vieren en eten. Het is nu zomer, misschien luister je naar deze aflevering in de winter of de herfst. Maar in real time, in het echt is het nu zomer tijdens deze opname, en een heel toepasselijk onderwerp. Ik ga zelf deze zomer niet weg. Ik heb een hond die al behoorlijk op leeftijd is. Ik heb twee honden, maar één daarvan is flink op leeftijd en zij heeft van die schattige grijze wenkbrauwtjes, grijze plukjes haar in haar oren en een grijs snuitje. En zij heeft ook wat gezondheidsproblemen en die spelen vooral in de zomer nogal eens op. En daar wil ik mijn kinderen niet mee opzadelen. En dus blijf ik blijf ik lekker thuis dit jaar en gaan we heerlijk door het land fietsen en misschien nu en dan een hotelletje pakken, maar niet naar het buitenland.

DE LES: VAKANTIE VIEREN EN ETEN

Als je dat wel doet, als jij wel gaat, doe je misschien hetzelfde als wat ik vroeger altijd deed. En dat is vanaf het moment dat je weet op welke datum je vertrekt uitrekenen hoeveel weken je dan nu nog de tijd hebt om af te vallen en hoeveel kilo je in theorie nog voor die tijd kan verliezen.

Als ik hieraan terugdenken, dan kan ik echt heel ver terugdenken, want ik ging voor het eerst op dieet toen ik veertien was. Als ik daaraan terugdenk, vanaf het moment dat ik wist hoeveel kilo ik wilde verliezen, begon ik dan ook altijd te fantaseren over hoe ik dacht dat het zou voelen om die kilo’s kwijt te zijn. Want daar was het me natuurlijk om te doen. En waar ik naar verlangde was om heel zelfverzekerd te voelen en mooi te voelen, want ik wilde natuurlijk niets liever dan op vakantie mij heel lekker voelen, nieuwe vriendinnen maken, leuke dingen doen, misschien zoenen met een jongen op het strand en verliefd worden. En ik stelde me zo voor dat ik met dat andere lijf, met dat streefgewicht me dan heel zelfverzekerd en mooi zou voelen. En ik verheugde me op dat gevoel. Ik verlangde daar intens naar en fantaseerde over de nieuwe bikini die ik dan zou dragen en hoe leuk mijn zomerkleding zou staan. En dus stond alles in aanloop naar die vakantie in het teken van afvallen.

En omdat mijn verlangen naar die zelfverzekerdheid en naar dat gevoel en die magische zomer, omdat het verlangen naar die magische zomer zo groot was, was dus ook dat project in mijn hoofd zo groot. En als het een heel groot project is, dat afvallen, ben je er continu mee bezig en leef je eigenlijk van eetmoment naar eetmoment en van weegmoment naar weegmoment. Het gaat alleen nog maar daarover. En als het alleen nog maar daarover gaat kan het je ook niet snel genoeg gaan en word je ongeduldig. Want zeker als je jong bent en je lichaam nog in de groei is en je cyclus ook nog maar net op gang is, heb je gewoon een berenhonger. Je basale metabolisme ligt behoorlijk hoog en je hebt flink veel brandstof nodig. En dus heb je grote honger. En als je dan gaat lijnen, dan is het niet mis wat je voelt. Je verlangt continu naar eten, maar je mag het van jezelf niet hebben. En je zet alles op alles om je eigen verlangen naar eten daaronder te houden, onder druk te zetten. En dus duurt de dag heel erg lang. Het is verschrikkelijk. Honger hebben die je onderdrukt terwijl je bezig bent om te leven naar een moment toe wat nog ver weg ligt is echt heel, heel ellendig. En ik heb het heel vaak gedaan.

En in die ellende, zou ik willen zeggen, in die ellende bouwt zich een spanning op met eten. Want als je zomer staat of valt en je zelfverzekerdheid staat of valt en jezelf acceptatie staat of valt met het slagen van dit project, dan is eten natuurlijk hartstikke beladen. Want als je het verpest, als je het niet goed doet en je faalt, kan je dat dus allemaal vergeten terwijl je het zo graag hebben wilt. En dus is eten beladen voor je. En je kan je voorstellen dat als je en honger hebt en de dag twee keer zo lang duurt en eten heel erg beladen is en je er juist naar verlangt dat dat natuurlijk ergens misgaat onderweg. En als het dan mis gaat en je het voor je gevoel toch al hebt verpest, komt al dat verlangen naar dat eten er in één keer achteraan. En dus heb je gewoon een eetbui en verpest je het flink. En daarna ben je natuurlijk boos op jezelf en teleurgesteld en wil je hem weer terugpakken en zet je je schouders dan weer onder en wil je het eigenlijk het liefst ook nog compenseren wat je hebt gegeten en dus nog minder eten. Waarmee je honger nog groter wordt. De fixatie nog groter wordt, het verlangen naar eten nog groter wordt en het natuurlijk opnieuw misgaat.

En dit maakte die weken voorafgaand aan een vakantie tot een kwelling en een worsteling, wat normaal gesproken alleen maar voorpret zou moeten zijn. Uitkijken naar die heerlijke weken daar aan zee of waar dan ook. En bij mij ging het alleen maar over dit gevecht. Over dat ideale plaatje wat ik wilde bereiken om mij goed te kunnen voelen, over mezelf en over mijn lichaam. En het lastig is, dat voor zover het al lukte of niet lukt of misschien ging zelfs met nog meer kilo’s uiteindelijk op vakantie, alle varianten zijn wel voorbijgekomen, eenmaal op vakantie associeer je vakantie vieren met eten, want zo is het je ook geleerd. Je bent jarig en dus krijg je taart op je partijtje. En je mag trakteren in de klas. De feestdagen zijn er en dus krijg je een chocoladeletter en snoep in je schoen. Er is meer eten met kerst, dus vakantie vieren associeer je met eten. En als je dan op vakantie bent, zie je ineens al die prachtige streekproducten. Je komt ‘s ochtends vroeg bij de bakker en mensen staan in de rij om dat knapperige vers stokbrood te kopen. Frankrijk, Spanje, Italië. Allemaal hebben ze het. En van die heerlijke koffiebroodjes, chocola en lokale croissants die door de lokale bakker gebakken zijn. En al die prachtige andere streekproducten. De lavendelhoning, om maar wat te noemen. De kazen die je thuis niet hebt.

En al dat eten, al die prikkels, al die nieuwigheid, want het brein houdt van nieuwigheid, je wil het allemaal uitproberen, proeven en hebben, want je hebt er recht op. Je hebt het verdiend. Dit is je vakantie en die mag je vieren.

En in die ervaring van dat vieren gebeurt vaak het volgende: je haalt dat heerlijke stokbrood, je haalt al die mooie streekproducten, je dekt de tafel en je eet een uitgebreid heerlijk ontbijt. Daar zitten vaak dingen tussen waar je ook behoorlijk aan van gaat en eigenlijk niet genoeg van kan krijgen. En ‘s middags op het terras kijk je op de kaart en zie je weer allemaal heerlijkheden die je wilt bestellen en vooral genieten. En s avonds doe je dat misschien opnieuw, waarna je de avond afsluit met een ijsje langs de boulevard. Een heerlijke gelato.

Als je dat maar vaak genoeg doet en lang genoeg doet, ga je na een aantal dagen erg vol voelen, want het eten wat je nu doet heeft helemaal niets te maken met de behoeften van je lichaam.

Je eet puur op impuls, op het genieten en de vrijbrief die je jezelf hebt gegeven om je vakantie te mogen vieren. En ik weet niet hoe jij dat te ervaren hebt, mar ik begin me dan altijd na een dag of vier vijf begon ik me behoorlijk vies te voelen en vol te voelen en dik te voelen. En mijn buik stond continu bol en er was ik helemaal niet blij mee. Het was geen lekker gevoel in mijn lichaam, want mijn lichaam had ook duidelijk last van al dat eten. En dat alles bij elkaar maakte ik dat ik op een positie belandde waarin ik het gewoon niet winnen kon. Want als ik al dat eten bij mezelf weg zou halen, dan voelde het dus alsof ik iets van mijn feestje, van het vieren van mijn vakantie moest inleveren. Het voelde als een kaalslag, als een bestraffing of als een dieet. En daar heb ik niet zo hard voor gewerkt het hele jaar. Dus dat eten inleveren, dat voelde niet goed. Maar me zo vies en vol en dik voelen voelde ook niet lekker.

En ik kon het ook merken aan mijn energie. Ik werd hangerig van dat eten, een beetje loom van dat eten en ik kon op den duur ook niet eens echt meer zeggen of ik het nou nog steeds zo verschrikkelijk lekker vond. En toch, elke keer als het weer voor mijn neus stond of als ik het zag, wilde ik het opnieuw niet inleveren, maar wel eten.

En dus kon ik het gewoon niet winnen: of ik at dat allemaal en voelde me daar niet lekker bij, of ik at het niet en voelde me daar dan niet lekker bij.

En dit is wat ik hierover heb ontdekt: je krijgt dit niet opgelost als je niet jouw definitie van vieren verandert. Want zolang het voelt alsof je het vieren van je vakantie wordt afgenomen, ook al is het door jezelf, is het niet leuk en voelt het niet goed.

Ik heb ook wel vakanties gehad waarin ik me echt van tevoren voornam: ik wil me niet opnieuw zo vies en vol gaan voelen en zo dik gaan voelen. Ik doe het niet. En wat er dan gebeurde was dat ik de hele vakantie alleen maar mezelf aan het verzetten was tegen mijn verlangen naar al dat lekkers, naar al die streekproducten. En als ik daar dan zo’n gevecht voor leverde om dat allemaal niet te eten en niet te drinken, dan wilde ik daar op z’n minst wel een beloning voor. En dus afvallen. En dan ging het daar weer over. Dus dan was ik bezig met het onderdrukken van mijn verlangen naar eten en tegelijkertijd aan het checken of ik dan misschien aan het afvallen was. Hoeveel had ik gezwommen vandaag? Hoeveel calorieën had ik daar mogelijk bij verbrand? Hoe plat zag mijn buik er uit en iedere keer als ik langs de toiletten liep en de spiegels daar, dan was het weer even checken hoe ik eruit zag in mijn bikini.

Zie je wat het met zich meebrengt en hoe dus je of op vakantie alleen maar bezig bent met afval en hoe je er uitziet en het onderdrukken van je verlangen naar eten, of je voelt je vies en vol en dik en wil jezelf ook dat feestje, dat genieten niet ontzeggen.

Dit is toch niet wat je wil. Dit is toch niet de bedoeling van vakantie vieren?

Inmiddels beleef ik dit helemaal anders. Dit kan helemaal anders en het is voor mij nu al een jaar of zestien helemaal anders. Ik ben niet meer bezig met de weken tellen voordat ik op vakantie ga, en hoeveel ik dan misschien nog kan afvallen, want ik ben al slank. Ik hoef daar niet over na te denken. En de kleding die ik van vorig jaar nog in mijn kast heb liggen, die kan gewoon ongezien mijn koffer in, want ik weet dat ik hetzelfde weeg. En dezelfde maat heb. En als ik op vakantie ben, hoef ik niet te vechten tegen een verlangen naar eten, want ik volg mijn eigen natuurlijke hongerritme.

Mijn lichaam heeft de leiding, mijn lichaam bepaalt wanneer het tijd is om iets te eten en als ik dan honger heb en dat moment afwacht, gebeurt er iets heel, moois en bijzonders. Mijn lichaam begint tegen me te praten omdat het de ruimte krijgt en de kans krijgt om tegen me te praten omdat het de leiding krijgt. En het zet mijn smaakpapillen aan en het zet mijn geurvoeligheid extra aan. En ik begin een heel duidelijk gevoel te krijgen van waar ik behoefte aan heb, wat ik wil eten. Die boodschap kan pas doorkomen als mijn lichaam daar de kans voor krijgt en ik er niet al een stokbrood in heb gepropt.

Dus als ik dan honger krijg, dan voel ik heel duidelijk: ooh, ik heb behoefte aan lekkere grote brokken koude watermeloen, frisse watermeloen. Fruit, dat heb ik nu nodig. Daar heb ik zin in. Of ik voel: nee, ik heb behoefte aan een lekkere volle soep met van alles erin. Wat het ook is, dat wat ingegeven wordt door een verlangen, door een behoefte wat bij je maagstreek begint, maakt dat je smaakpapillen en alles met elkaar gaat synchroniseren en jij heel duidelijk gaat voelen wat je nodig hebt. En dat wat je nodig hebt is op dat moment ook precies wat jou het allerlekkerst smaakt. Dus als je dan gaat eten, dan is de beleving van wat je eet fenomenaal. Je proeft alle dimensies van wat je eet. Het basilicumblaadje, het muntblaadje, de olijfolie, de olijf, al die verschillende smaken, het zout, het zuur, het zoet, al die dimensies proef je onafhankelijk omdat honger, de uitdrukking is honger maakt rauwe bonen zoet. Nou, honger maakt ook gewoon je gewone maaltijd tot een prachtige ervaring, een verrukkelijke ervaring. En dat geef je jezelf, die ervaring, door je lichaam de leiding te geven. Door je hongerbalans te volgen.

Maar deze ervaring zal je niet hebben, als je jouw definitie van vieren niet hebt aangepast. Dan zal je het doen op volhouden en dan komt er een moment dat je daar maling aan hebt en daar niet op wilt wachten, want je voelt je aan banden gelegd. En zo is het helemaal niet bedoeld. Ik heb mijn definitie van vakantie vieren helemaal veranderd. Voor mij heeft het niets meer met eten te maken. Ik eet ontzettend lekker tijdens mijn vakantie, maar het is niet mijn definitie van vieren. De definitie die ik voor het vieren van mijn vakantie heb gevonden, die heb ik heel bewust opgezocht omdat ik een definitie wilde zoeken die niets met eten te maken heeft.

En ik vond deze in de volgende gedachte: alles wat ik nodig heb om mijn vakantie te vieren, staat op dit moment al tot mijn beschikking. Dit huidige moment is volmaakt en compleet. Alles is al hier.

En als je dat idee adopteert, En je dan instelt en bewust wordt van je omgeving, dan kan je het volgende gaan ontdekken: ineens zie je hoe die hele kleine golfjes aan de vloedlijn bij het aanspoelen wegzakken in het zand, en hoe mooi het is om daar naar te kijken. Je ziet de schittering van de zon op de toppen van de golven van de zee en in de avondzon zie je tijdens dat golden hour, die prachtige oranjerode gouden bal de zee in zakken. En met het afkoelen van de lucht voel je hoe je huid gloeit waar de zon de hele dag op geschenen heeft en hoe heerlijk het is als die avondbries daar zachtjes langs blaast. En je ruikt die zoute zeelucht. Die hele typische heerlijke mediterrane, lome zeelucht.

Dat alles bij elkaar, wat je ruikt, wat je voelt, wat je ziet en wat je hoort. Dat is het vieren van je vakantie. Althans, dat is het voor mij. Daarom ben ik daar en voor het heerlijke, lome gevoel wat het in mij opwekt.

Dat gevoel wat je het liefst dat het nog even vast wil kunnen houden als je eenmaal thuis bent. En als je eenmaal thuis bent, en het leven van alledag neemt weer een beetje z’n ritme en vorm aan en je trekt dan drie dagen later je tas open, dan komt daar ineens nog zo’n walm uit van die vakantie. Dan ruik je ineens dat strandweer en dan ben je weer even daar. En dan voel je weer even dat heerlijke gevoel wat je daar hebt gehad.

En als je niet aan zee bent, dan vind je het misschien op een Toscaanse heuvelrug, onder die olijfboom waar je die kolonie mieren zo langs de stam omhoog ziet klimmen en waar je eindeloos naar kan staren, terwijl je ondertussen in het gras de krekeltjes hoort en in de verte een auto ziet rijden waarachter zo’n stofwolk opstijgt omdat de lucht zo droog is en de zandweg zo droog. En je ziet verder op dat boertjes hun land bewerken en je hoort het ruisen van het gras. En de krekeltjes. En je ruikt, je ruikt de droogte van het land. Of misschien in de verte de lavendelvelden.

Dit is voor mij het vieren van mijn vakantie. Dit is waar het me om te doen is en dit heeft niets met eten te maken.

Ik vier mijn vakantie door me te verbinden met mijn zintuigen en met de ervaring van het moment. En dit is dus mentaal werk. Mentaal werk, wat ik heb gedaan om mijn idee van het vieren van mijn vakantie los te koppelen van eten. En dit is niet iets wat je zomaar met een gedachte adopteert. Het heeft wat werk nodig en zo heeft je relatie met eten op meerdere gebieden werk nodig.

En daarom gaat al mijn werk over het creëren van een fantastische relatie met eten. Het heeft niets te maken met volhouden.

Het heeft te maken met veranderen. En veranderen begint bij je gedachten en daarin schuilt je vrijheid. Dan heb je nooit het gevoel dat je jezelf iets ontzegt of dat je iets tekort komt als je wacht met eten tot je honger hebt. Want je wilt ook wachten met eten tot je honger hebt. Je moet daarin helemaal niets. Het is een vrijheid. En op die manier kan je en verrukkelijk eten en slank zijn en je vakantie vieren. En dat vind ik is de ultieme beleving van deze weken in je leven.

En als je nieuwsgierig ben naar het volgen van die hongerbalans en het creëren van die fantastische relatie met eten en jij ook dit soort zomers wilt, nodig ik je uit voor het volgen van mijn workshop Afvallen Zonder Dieet. Want in die workshop, en ik geef hem nu weer op zaterdag 25 juli aanstaande, leg ik je uit hoe die hongerbalans werkt en hoe ook jij je lichaam opnieuw de leiding kan geven, zodat jij ook deze fantastische ervaring hebt op je vakanties en gewoon ook thuis.

Als je lichaam de leiding van je krijgt smaak je eten zo ook veel lekkerder, dan val je af zonder dat je jezelf eten hoeft te ontzeggen.

Kom naar de workshop, meld je daarvoor aan! Je bent van harte welkom. De workshop is online, je hoeft nergens naartoe. Voor het geld hoef je het ook niet te laten. Je bent van harte welkom. Ik kijk naar je uit en je kunt je aanmelden voor deze workshop via etenslessen.com. Etenslessen.com, Check daar het aanbod meld je aan. Je ziet in de menubalk staan online workshop en ik wens je een heerlijke zomer en ik zie je gauw. Fijne dag. Bye.