Afl. 201 Drie ingrediënten voor gedragsverandering

Hoe word je die volgende versie van jezelf? Met een ander gewicht, ander gedrag en een nieuwe relatie met eten? Ik vertel het in deze les. Misschien associeer je gewichtsverlies nog met afzien en streng zijn voor jezelf, maar daarmee bereik je alleen tijdelijk resultaat. Veranderen gaat over iets anders. Veranderen is het loslaten van oude ideeën zodat je een nieuwe waarheid kan vinden, dichter bij wie je bedoeld bent te zijn. Zodra je daar naartoe beweegt kan je overeten loslaten en verlies je gewicht dat niet meer terugkomt. Ik geef je drie praktische ingrediënten die je daar vandaag bij helpen.

Ook als je gelooft dat overeten niets meer is dan een hardnekkige gewoonte, zal je herkennen dat die gewoonte ooit ergens begonnen is. En precies daar op die plek, vind je een nieuwe waarheid over jou. Een waarheid die beter voelt. Let’s dive in.

---

Wat je ontdekt:

• Drie ingrediënten voor gedragsverandering.
• Waarom overeten je iets komt vertellen.
• Wat je hart, hoofd en lichaam met elkaar verbindt.

---

 

Transcript Afl. 201

Hey gorgeous! Hoe is het? Hoe gaat het met jou? Ben je op vakantie? Heb je vrij? Ben je moe? Uitgeblust? Loop je buiten met de hond? Ik denk aan je. Ik denk aan je en ik heb ontzettend veel zin om weer aan het werk te gaan. Dit is de laatste week voor mij, als ik me niet vergis. Of misschien is de week daarna? Meteen verstrooid. In ieder geval, ik heb zin om weer te mogen coachen. Want daar komt t voor mij op neer als ik zeg om weer aan t werk te gaan, dan bedoel ik dat ik weer mag coachen wat ik zo ontzettend graag doe.

En deze podcast is een eerste opstapje daarnaar.

En waar ik t met je over wil hebben is wat er voor nodig is om te veranderen. Als je een andere relatie met eten wilt, een ander gewicht, een andere mate van vitaliteit of die splinter van obsessie en vechten met eten uit je voet krijgen, dan wil je dus veranderen. En wat is daarvoor nodig?

Ik heb drie ingrediënten voor je geselecteerd.

Drie ingrediënten waarvan ik zeg die zijn echt cruciaal. Als je die erin stopt, is het vrijwel onmogelijk om niet te veranderen. Er is geen ontkomen aan. Je kan niet ontsnappen aan je eigen transformatie met deze drie ingrediënten. En welke zijn dat? Ik wil ze voor je bespreken, zodat je iets hebt om over na te denken.

En als je meer wilt, als je voelt dat je eraan toe bent om je te laten begeleiden in je verandering. Op 13 september gaat Etenslessen open, gaan de deuren weer open en ben je van harte welkom in het programma.

Wat is er voor nodig om te veranderen? En ik schreef voor mezelf op wat weet ik over veranderen? Wat weet ik? Ik vroeg het aan mijn eigen brein. Wat weet ik over veranderen? En het eerste antwoord wat in me opkwam is je hebt een waarom nodig. Een goeie reden waarom. Waarom wil je veranderen? Waarom wil je een andere relatie met eten? Waar gaat het voor jou over? En waar ik in mijn programma altijd op coach en bij help is het vinden van die diepere betekenis. Een dieper waarom dan alleen die andere kledingmaat of dat andere getal op de weegschaal. Mijn diepere waarom, het waarom waarop ik het zelf voor elkaar heb gekregen. Die kilo’s die ik kwijtraakte en die ook niet meer terugkwamen.

Mijn waarom was: ik wilde weten wie ik was zonder overeten in mijn leven.

Dat was voor mij een gedachte die me niet meer losliet. Ik had zo vaak geprobeerd om gewicht te verliezen en iedere keer kwam ik opnieuw aan. Iedere keer was het een herhaling van meer van hetzelfde. Nog harder mijn best doen. Nog meer wilskracht. Weer een ander dieet en weer een ander boek. Weer opnieuw mijn schouders eronder. Nu maandag beginnen. En iedere keer lukte het maar even, helemaal niet. Het was in elk geval altijd tijdelijk.

En pas toen ik me realiseerde dat ik een dieper waarom had. En ik die in beeld kreeg en kon beetpakken en voelen. Toen zette zich een verandering in die blijvend was. En voor mij was die diepere reden dat ik wilde weten wie ik was zonder overeten in mijn leven.

Ik was al zo jong begonnen met vechten tegen mijn gewicht en tegen mijn lichaam en mijn moeder nadoen die altijd aan de lijn was, altijd tussen twee diëten inzat. Ze was of op dieet of ze zat tussen twee diëten in en ze ging weer op dieet. En ik ben dat vanaf mijn veertiende gaan kopiëren. En ik kende mezelf al tientallen jaren niet anders. Niet anders dan iemand die altijd in gevecht is met eten en haar gewicht. En ik wilde weten wie ik was zonder dat probleem in mijn leven. Zonder die focus, zonder die dubbele bodem die altijd aanwezig was en soms meer op de voorgrond en heel dramatisch en heel pijnlijk en soms iets meer op de achtergrond.

Maar het was er altijd overeten en mijn gewicht.

Het speelde altijd een rol bij alles wat ik deed. Ik wist altijd of ik aan het aankomen was of aan het afvallen was, of ik een goede dag had gehad de dag ervoor of een slechte dag had gehad de dag ervoor. Ik hield continu bij hoe het met eten ging omdat ik er geen controle over had. En vanaf het moment dat ik me realiseerde ik wil weten wie ik ben zonder dit probleem. Ik ken mezelf nog helemaal niet zonder dit probleem. Tot mijn veertiende. Toen was ik echt nog om een kind. Daarna geen idee. Wie ben ik als volwassen vrouw zonder dit probleem?

En dat wilde ik weten. Daar wilde ik achter komen.

En die gedachte, die gedachte met alles wat daar omheen kwam. En ik ga je die andere twee ingrediënten nog geven, maar met alles wat daar om me heen kwam, maakte dat ik op cruciale momenten als ik op weg was naar de keuken om meer te gaan halen, terwijl ik wist dat ik geen honger meer had. Als ik op dat moeilijke moment aan tafel zat waarbij ik voelde dat ik nog een keer wilde opscheppen of mijn bord helemaal leegeten terwijl ik voelde dat ik geen honger had. Als iemand anders iets bestelde en ik FOMO voelde. Want als jij t neemt, dan mag ik t ook. En als ik het niet neem, dan heb ik dus niets.

Op momenten dat ik voelde dat ik aan mezelf wilde ontsnappen, omdat ik getriggerd was in een emotie waarvan ik niet wist hoe ik die kon dragen. Op het moment dat ik moest wakker worden, wetend: gisteravond had ik een eetbui. Hoe begin ik deze dag? En hoe maak ik een positieve opening? Hoe doe ik dat? Op de moeilijkste momenten was het dit idee wat me daardoorheen hielp. En nogmaals daar zat nog meer omheen.Maar dit is wel echt een kernpunt geweest.

Dus weten waar ik het voor deed.

Waar ik het voor wilde doen was op cruciale momenten, moeilijke momenten. De momenten waarop het echt schuurde. Want groeien doet pijn. Het was groeipijn. Als ik de groeipijn ging en mijn habituele brein, dat deel van het brein wat zegt, ‘doe gewoon wat je altijd hebt gedaan’ en wat dan met de gedachte kwam en de excuses kwam waarom het toch een goed idee was om nu gewoon te eten. En dan ging het morgen allemaal anders. Morgen zou ik dan die transformatie pakken. Vandaag was niet de goeie dag daarvoor. Dit!

Op dat moment was dat besef, ‘Ik wil zo graag weten wie ik ben zonder overeten in m’n leven. En dit is het moment waar ik voor die keuze sta. Dit is het moment waarop ik dat naar me toe kan halen. Daarmee kan kennismaken. Daar een stap in kan zetten. Wat wil je liever? Engelse drop? Of weten wie je bent zonder overeten in je leven daar achter kunnen komen.’

En nadat ik dit heb gezien. Nadat ik dit deze waarom had gevonden, geloof me, heb ik nog regelmatig gekozen voor die Engelse drop omdat ik nog principes te leren had, vaardigheden te ontwikkelen had die ik op dat moment niet had. Maar met mijn waarom in mijn achterzak was ik in staat om iedere keer weer opnieuw mij te verbinden, opnieuw te verbinden met, ‘ik wil het leren, Ik wil het ontdekken, Ik wil het uitpakken. Ik wil me opnieuw blootstellen aan de kans, aan de opening, aan de mogelijkheid. Ik wil opnieuw lastige vragen onder ogen kijken. Onder ogen komen. Opnieuw lastige gevoelens, daar net wat langer bijblijven dan er uitstappen en er aan ontsnappen.’

Ik wilde weten wie ik was zonder overeten in mijn leven.

En dat was voor mij zo kostbaar, zo waardevol. Omdat ik wist dat het iets te maken had met meer me zelf worden. En dat ik dan ook gewicht zou verliezen, dat was voor mij secundair daaraan. En ik ben benieuwd wat het voor jou is. Wat is jouw diepere waarom? Waar voel jij dat je dit voor wilt doen? En wat zegt je hart daarover? Dat is wat ik er ook bij schreef. Dit is van het hart. Die waarom-vraag is van het hart. Dus zoek om niet te veel in je hoofd. Zoek om in je hart. Wat zegt je intuïtie? En wat zegt je gevoel? Wat is je aller aller eerlijkste antwoord?

Op dit moment ga ik door een verandering en die verandering is opnieuw groeipijn.

Het is pijnlijk. Ik huil veel.

Vanmorgen zat ik nog te huilen in de sauna. Ik was in een spa en daar was een opgieting. En bij een opgieting, als je nog nooit een opgieting hebt meegemaakt, het is ritueel waarbij er met etherische olie wordt gewerkt en die wordt op de kachel van de sauna gedaan in de vorm van ijs ballen of scheppen ijs of water en in dit geval waren t klompen met ijs en daar zat etherische olie in. Er zijn dan zijn er drie rondes en met iedere keer een andere geur. En die geur, die wordt door de ruimte verspreid door te wapperen. Een ceremoniemeester doet dat dan en die wappert dan met een doek waardoor de hete lucht, de vochtige lucht zich door de ruimte verspreidt en je voelt dan hittevlagen over je heen komen.

En ik vind het heel bijzonder, want er is muziek bij en als ik naar zo’n opgieting gaat, dan doe ik m’n ogen dicht en keer ik helemaal naar binnen en laat ik die hitte golven over me heen komen en krijg ik fantaseer je daarbij van de Sahara, van die hete wind zoals ik me voorstel. Ik ben nog nooit in de Sahara geweest, maar zoals ik me dat dan voorstel, dat dat over je heen kan komen, die zinderende hitte.

En ondertussen luister ik naar de muziek en het is iets echt wat je volledig, ik althans alleen met die zintuigen ook wil beleven. Met m’n oren door te luisteren en met m’n neus door te ruiken en met m’n huid door te voelen. Maar m’n ogen houd ik dicht. Ik wil niets zien.

En vanmorgen zat ik in die opgieting en ineens kwamen er tranen omhoog.

En voelde ik dat ik zo verdrietig werd in het loslaten van dat wat niet meer bij me past en wie ik nu aan het worden ben. Opnieuw is die verandering waar ik nu doorheen ga op dit moment alleen mogelijk omdat ik een heel duidelijk waarom heb.

En ik kan dat waar ik doorheen ga niet met je delen omdat daar andere mensen bij zijn betrokken die niet hier in die podcast zitten, die ook niet voor een podcast kiezen. Maar het gaat allemaal over mijn jeugd en mijn gezin van herkomst en het bespreekbaar maken van het onbespreekbare.

Bespreekbaar maken van het onbespreekbare.

En ik merk dat ik om mijn meest waarachtige leven te kunnen leiden en heel te kunnen zijn ik dit nodig heb. Het bespreekbaar maken van het onbespreekbare. Ik kan niet anders. Het is er al. Het wil naar buiten en ik kan dat niet wegstoppen zonder dat ik daarmee niet m’n hele zelf kan zijn. En dat is niet acceptabel voor mij.

Maar t is lastig, want ik verander daarmee een dynamiek.

En als je op mij lijkt, dan heb je misschien ook geleerd ooit om vooral niemand nergens mee te willen belasten en om de harmonie te willen bewaken. En om te people pleasen, ook deels uit angst. Dus mijn waarom nu is dat ik mijn mooiste, meest waarachtige leven wil leiden en ook alleen maar dat kan leiden. En dat betekent waarachtigheid. Dat ik mijn waarheid mag benoemen en mij wil laten kennen. Het kan niet anders. Alleen zo kan ik voorwaarts bewegen in mijn leven.

En dat betekent niet dat ik als een olifant door de porseleinkast iedereen even kom vertellen wat ik overal van vind, betekent alleen dat ik niet langer verzwijg, dat ik niet langer poppenkast speel om de gevoelens van anderen te sparen, om ideeën intact te houden, om het onbespreekbare onbesproken te laten.

En ik kan je zeggen dat is niet makkelijk.

Ik kies niet voor de makkelijke weg, maar het is ook voor mij echt de enige weg. En mijn waarom: mijn mooiste, meest waarachtige leven kunnen leiden betekent dat ik integer ben, dat ik heel ben en iets in mij wil heel worden. Het heeft dat nodig. Ik verlang naar een heelheid. En die heelheid is aan het ontstaan. En dat is hoe dat eruit ziet. Dat het onbespreekbare besproken moet kunnen worden. Niet makkelijk. Niet makkelijk. Maar omdat ik weet waar ik het voor doe en omdat ik geloof dat vanuit liefdevolle intentie zonder over grenzen te gaan, alles altijd ook anderen ten goede komt. Want met 55 jaar heb ik daar inmiddels zo veel bewijs voor verzameld.

De waarheid bevrijd ons altijd.

En dan heb ik het over mijn waarheid, hè? Mezelf laten kennen en laten weten wat waar is voor mij. Terug naar het onderwerp dus weten waar je het voor doet. Weten waarom je die andere relatie met eten wilt. Waarom je die ballast op je lichaam wilt loslaten. Wat van jou past niet meer bij jou? Waar doe je het voor? Ik wilde weten wie ik was, zonder overeten in mijn leven. En dat waarom was cruciaal en maakte het verschil. Keer op keer, op keer op keer, op keer. Door al die moeilijke momenten heen.

Het tweede ingrediënt wat ik weet over veranderen, wat nodig is om te veranderen is dat je nieuw geloof nodig hebt.

En dan heb ik het niet over religie, maar geloof in je overtuigingen. Geloof in je denken. Overeten maakt nu nog deel uit of obsederen over je gewicht, misschien overeet je niet veel, maar obsedeer je veel. Het is maar net hoe het eruit ziet voor jou. Je bent in ieder geval niet tevreden over de manier waarop je met eten omgaat en dat maakt nu nog onderdeel uit van je huidige identiteit.

En identiteit is niets anders dan een groep gedachtes.

Een aantal overtuigingen die bij elkaar maken dat je voelt wat je voelt en doet wat je doet. En daar zit dat overeten in.

Dus geloof over wie je bent, geloof over wat je kan, waar je toe in staat bent. Geloof over wie je bedoeld bent te zijn. Geloof over wat je kan dragen aan gevoelens of niet. Wat veilig is om te voelen of niet. En ook geloof over tijd. Misschien heb je altijd de gedachte dat je tijd te kort komt, dat er niet genoeg tijd is, dat je geen tijd hebt, geen tijd hebt voor jou.

Dat is maar een voorbeeld van dat hele samenraapsel aan ideeën die jouw identiteit vormen en jouw relatie met eten maakt daar onderdeel van uit. En je hebt nieuw geloof nodig om tot ander gedrag te kunnen komen. Nieuwe ideeën, laten we ze ideeën noemen, als je anders de verwarring met religie blijft voelen. Je hebt nieuwe ideeën nodig. Ideeën over jezelf, over gevoelens en je draagkracht van gevoelens. Ideeën over welke gevoelens gevoeld mogen worden. Welke gevoelens je voelen kan. En welke ruimte je in mag nemen. Welke grenzen je mag stellen. Nieuwe ideeën over rusten, lummelen, luieren, genieten. Dat het veilig is om te genieten. En dat het veilig is om gelukkig te zijn. Dat het je wordt gegund.

Dit is een grote hè? We zijn vaak zo bang, Zo bang dat als we kiezen voor geluk, als we kiezen voor kracht en expansie van wie we kunnen zijn, dan zijn we zo bang dat we daarom bestraft worden dat dat ons niet wordt gegund.

En als je dan ook nog afvalt en slank bent, zo slank als jij wilt zijn wat jij het allerliefste wilt.

Hoe jij voelt dat jouw lichaam als een avatar in die prachtige fantasiewereld. Als je die film ooit hebt gezien, Die wezens, die avatars. Het zijn indianen, het zijn jagers. Zo vitaal. Hoe jouw lichaam voelt als het zo vitaal is, zo levenslustig. En dat heeft een bepaald gewicht, dat zul je voelen. Dat gewicht, die vitaliteit. Dat je dat wordt gegund, dat dat mag, dat het veilig voor je is om dat te belichamen.

Met zoals levenslust dan voelt, het licht wat je uitstraalt. Dat dat veilig voor je is. Dat je zo gelukkig mag zijn. Zo rijk. Zo vervuld. Dat. Daar heb je allemaal nieuwe ideeën over nodig. En vragen stellen helpt je om erachter te komen wat je huidige ideeën zijn. Want ideeën als je ze lang genoeg denkt, herken je niet meer als ideeën. Maar het zijn nog steeds maar ideeën en dus zijn ze optioneel en inwisselbaar.

En je huidige ideeën werken deels voor je. Er zullen ideeën zijn die enorm helpend zijn in je leven, waar je prachtige dingen mee ervaart. Ideeën die jouw vervulling brengen, groei brengen, connectie, liefde, vrede, veiligheid, prachtige dingen, expressie van jezelf, expressie van je talenten. Maar er zullen ook ideeën zijn die je klein houden, die je in een kramp houden, die je remmen, die onveilig voelen, die maken dat je je terugtrekt, isoleert en overeet.

En die ideeën, die wil je leren herkennen als ideeën tegen het licht houden. Coachvragen over stellen of coachvragen over krijgen zodat je ze kan veranderen en tot nieuwe ideeën kan komen. Dit heb je nodig.

Je hebt nieuwe ideeën nodig.

En dit. Dat nieuw geloof, zoals ik het opschreef hè, dat is het tweede ingrediënt nieuw geloof. Daarbij schreef ik dat is van je hoofd, dat gaat kijken naar, ‘mmm, wat denk ik allemaal? Wat is waar? Wat kan nog meer waar zijn? Past dit idee nog bij mij of is het alleen een heel vertrouwd idee?’

Ik geloof dat die relatie die je met eten hebt een afspiegeling is van de relatie met jezelf.

En dat maakt dit werk zo waardevol om te doen. Zodra je je gedachten gaat onderzoeken, je ideeën gaat onderzoeken en tegen het licht houden, zal je zien dat daar veel ideeën tussen zitten die nog puberaal zijn. Echt veel van onze geautomatiseerde gedachten hebben we als pubers bedacht en ze zijn ergens diep in je, nou net onder dat één nachts ijs van je bewustzijn gaan sluimeren. Je ziet ze niet eens meer totdat je er echt naar zoekt. En dan kom je bij je identiteit, maar ook bij je cultuur.

Paar dagen geleden was ik met Bodine naar de film Barbie. En in die film laten ze zoveel cultuur zien van wat is vrouwen geleerd over wie ze mogen zijn, hoe ze zich moeten voelen, wat acceptabel is en niet acceptabel is.

En al die hokjes werden via die film zichtbaar gemaakt en het ging in zo’n sneltreinvaart dat ik m eigenlijk nog wel een keer zou willen zien om daar nog wat meer pareltjes uit te halen. Ik kan je de film aanraden. Het is een hele mooie film die veel van t patriarchaat wil laten zien en de beperkende plek die vrouwen hebben gekregen, ooit.

En die zichzelf nu, wat we hebben geïnternaliseerd aan wie we mogen zijn. En denk alleen maar al aan dat lief zijn, lief zijn, gezeglijk zijn. Meer met de behoeftes en de gevoelens van de ander bezig zijn dan met die van jezelf.

Dus je hebt een nieuw geloof nodig, want met je huidige geloof, je huidige ideeën. Daar maakt overeten een onderdeel van uit. Overeten, overgewicht, obsederen over eten, compulsief met eten bezig zijn, compulsief denken over eten en je gewicht. Dat zit allemaal in je huidige ideeënpakket en je hebt dus nieuw geloof nodig.

En met nieuw geloof is je verandering onvermijdelijk.

Je ontkomt niet aan je verandering, er is geen ontsnappen aan. Dus die vraag gaat het mij lukken? Het gaat je niet lukken om het niet te laten lukken. Met ander geloof verander jij. De dynamiek verandert, de relatie met jezelf verandert en je relatie met eten verandert.

Dus ingrediënt nummer één is je waarom. Gaat over je hart. Waarom wil je dit? Waarom wil je stoppen met overeten? Waar doe je het voor? En wat zegt je hart daarover? Wat is je diepere waarheid? Wat is je diepere verlangen, je diepste verlangen?

En dat tweede ingrediënt zijn je ideeën. Er zijn een aantal ideeën die zijn aan vervanging toe. Dringend aan vervanging toe. En overeten komt je dat vertellen.

Dat probleem waar je last van hebt is eigenlijk je helper. Het heeft een signaalfunctie en het komt je vertellen dit ben jij niet meer. Dit past niet meer bij jou. Wat je hier denkt klopt eigenlijk niet meer, maar je weet misschien niet eens dat je het denkt. Je weet niet dat je het gelooft. Er zijn overtuigingen waar je je niet eens meer bewust van bent, maar ze houden je tegen. Ze remmen je en ze passen niet meer bij je. Je wilt die volgende versie van jezelf kunnen worden en deze ideeën die in de weg zitten achter je kunnen laten en vervangen door een nieuwe waarheid.

Een waarheid die beter bij je past.

Die meer ruimte geeft aan jou wie jij bedoeld bent te zijn, wie jij bedoeld bent te worden. Die expansie van jouw tijd hier op aarde. Jouw tijd hier op aarde. We kunnen onmogelijk voluit leven en alleen die eerste versie van onszelf blijven. Gaat niet.

In je kindertijd, als je lichaam nog in de groei is, zie je dat heel duidelijk. Het is zo zichtbaar en het wordt ook tegen je gezegd. Wat ben jij gegroeid! Je groeit als kool of je bent een hele dame aan het worden. Jij bent de vent aan het worden, een kerel aan het worden of het werd juist niet tegen je gezegd maar verwacht en het lukte je niet. Maar het was zo tastbaar, zo zichtbaar. Maar je moet je voorstellen dat veel van de ideeën die je toen had daarvan kleven er nog een aantal aan je en die zitten nu in de weg.

En dan het derde ingrediënt wat je nodig hebt om te veranderen is aandacht.

Aandacht. Je hebt te maken met een brein wat het liefst wil doen wat het altijd al deed. En als je eenmaal dat waarom hebt gevonden en als je dat niet kan vinden, dan help ik je daarbij in mijn programma als je dat wilt. Je gedachte, je ideeën over wat je wil zijn vluchtig en ze belanden op de grote hoop van je andere to do’s als je niet bewust kiest voor het geven van aandacht aan jouw waarom, waar het voor doet. Wat je wilt.

En dan vanuit die aandacht kun je ontdekkingen gaan doen. Ontdekkingen over dat geloof waar ik het net over had. Delen van je identiteit die niet meer bij je passen, die niet meer kloppen.

Maar overeten komt je ook iets vertellen over je lichaam en hoe je lichaam functioneert.

En er zijn misschien ideeën over welk eten bij je past wat ook niet meer klopt. Wat ook gedateerd is. En je lichaam wil je daar eigenlijk iets over vertellen. Je lichaam wil je iets vertellen over het eten wat wel bij je past of het eten wat het nodig heeft, wat het niet krijgt en nutriënten die het nodig heeft. En je kunt daarmee heel erg in je hoofd gaan zitten en daar een dieetboek bij pakken. Je kunt ook het aan je lichaam vragen, want je lichaam praat elke dag tegen je, de hele dag. Je lichaam geeft je aldoor feedback en ik noem het je voedselrespons.

Als je iets hebt gegeten, geeft je lichaam antwoord op de informatie die het heeft gekregen. Voedsel is informatie en je lichaam laat je weten wat het met die informatie kan, of het bruikbare informatie was of niet, of het helend is of ondermijnend, of je lichaam daar hard voor moet werken om het kwijt te raken of dat het bruikbaar is. En wat bruikbaar vandaag is, is dat misschien morgen niet meer.

Wat vorig jaar nog heel goed bij je paste, past nu misschien niet meer.

Jouw lichaam is in communicatie met je omgeving, met de seizoenen van het jaar, met je cyclus, met de maan, met de planeten om ons heen. Je bent energie en je je communiceert met de energie om je heen. Je maakt onderdeel uit van het grotere geheel. En nu klinkt dat misschien wat verwarrend, maar het is in feite als je gaat luisteren heel simpel.

Je hoeft je niet bezig te houden met planeten. Ik hou me niet bezig met de planeten als ik naar mijn lichaam luister. Ik ben me er alleen van bewust dat mijn lichaam energie is en daarom benoem ik dat nu. Maar ik ga hier in Etenslessen geen informatie geven over of t heelal en het universum en de schollen tektoniek. Geleerd met aardrijkskunde. Een woord wat ik nooit meer ben vergeten, dat is dat schuiven van die aardplaten. De schollen tektoniek heette dat. Okay, terug naar t onderwerp Marjena. Aandacht.

Aandacht is het derde ingrediënt waarmee veranderen onvermijdelijk is.

En als je nieuwsgierig wordt naar wat overeten jou komt vertellen en gaat kijken naar wat je lichaam je daarover heeft te vertellen, dan kom je meer te weten. En misschien zal je nu zeggen of denken, ‘nou ja, dat overeten wat ik doe is gewoon een gewoonte.’ Dat wordt me regelmatig verteld. Het is gewoon een gewoonte. Volgens mij zit daar niet zoveel spannends achter en dan zeg ik, ‘grote kans dat je helemaal gelijk hebt. Maar het is niet als een gewoonte begonnen. Het is een gewoonte geworden en de reden dat het een gewoonte werd die ligt er nog. En die is een sleutel in het veranderen van je relatie met eten en het veranderen van je gewicht.

De redenen waarom je overeet voordat overeten een gewoonte werd, die liggen er nog en die hebben je iets belangrijks te vertellen.

En op de plek waar het begon, op de plek waar je voor het eerst zonder dat je honger had, die gewoonte bent gaan ontwikkelen op die plek, daar ligt een schat voor je begraven en dat is die volgende versie van jou.

Dus jouw mooiste, meest complete, waarachtige leven wordt aangewezen door dat overeten en zegt, ‘hier, hier, deze kant op, deze kant op. Ik roep je. En ik blijf het doen. Ik blijf je roepen. Blijf je aandacht vragen. En niet omdat ik je in de weg wil zitten. Niet omdat ik tegen je ben. Maar omdat ik je iets kon vertellen. En je de weg wil wijzen naar jouw mooiste, meest waarachtige leven, dichter naar jou toe.’

Om het compleet te maken wilde ik schrijven dat is dan van je lichaam. Maar het is niet alleen van je lichaam. Het is een bewustzijn. Het is een bewust aandacht geven aan jouw relatie met eten en alles wat daar in zit. En dat is inderdaad ook je voedselrespons, hoe je lichaam reageert op voedsel. Of je je eigen honger altijd een paar stappen voor bent omdat je last hebt van dieetmentaliteit en dieetmentaliteit leeft dan weer in je hoofd. Dat zit dan weer in die hoeveelheid aan gedachten en ideeën die je ooit hebt geadopteerd, die niet meer bij je passen en die je alleen maar remmen.

Dit zijn ze. Dit zijn drie cruciale ingrediënten die veranderen onvermijdelijk maken.

Weten waarom. Waarom je wilt stoppen met overeten. Dat is van je hart.

Het ontwikkelen van nieuwe ideeën en het herkennen van de ideeën die niet meer bij je passen, die nu nog onderdeel uitmaken van je identiteit. Dat is van je hoofd.

En aandacht. Aandacht is je bewustzijn en dat zit in alles. Je hoofd, je hart, je lichaam.

En aandacht betekent vragen stellen. Dat is de reden waarom coaching voor mij zo goed heeft gewerkt in het veranderen van mijn relatie met eten. En voordat ik werd gecoacht, heette dat inquiry. Was dat het schrijven, het onderzoeken? Wat denk ik? Wat voel ik? Waar gaat dit nu over? Kan ik hier nu bijblijven met mijn aandacht en daar dieper naar toe gaan? In plaats van snel door naar het volgende moment. Het volgende ding op mijn agenda. Of wat ik vroeger heel veel deed me alleen maar voornemen. Oké, dit moment is verpest. Ik heb nu overeten, morgen een nieuwe dag. Volgende keer doe ik het beter en door. En aandacht is zeggen Ho ho ho ho ho! Niet zo snel, niet zo snel. Wat gebeurde hier? Waar komt dit vandaan? Wat kwam hier bij elkaar? Welke gevoelens? Welke gedachten? Wat waren de omstandigheden?

En dat is de reden ook dat ik mijn programma indertijd Etenslessen heb genoemd, omdat ik daarmee voor mezelf zo duidelijk zag. Dat veranderen van mijn relatie met eten, dat doe ik door deze beweging te maken.

Diëtiek hielp me in mijn strijd met eten gevangen, want er was altijd alleen maar dat, ‘oké, morgen nieuwe dag, morgen opnieuw beginnen, Morgen meer wilskracht, nog meer focus houden, nog meer discipline laten zien, doorzetten. Daar leerde ik echt helemaal geen ene hol van. Helemaal niets. Helemaal niets. Het was zo’n gebroken systeem.

Etenslessen, wat ik ving met dat woord voor mezelf was dat ik liet zien, ‘Marjena stap er niet aan voorbij omdat het pijn doet om naar te kijken, omdat je baalt, omdat je teleurgesteld bent, omdat overeten altijd voelt als falen.’

Is lastig om dan niet snel door te willen en zeggen, ‘oké, oké, oké, morgen doe ik t anders, morgen doe ik het beter’ en door. Nee, terug. Hier. Hier ligt een les op je te wachten en niet een les in de zin van straf van ik zal je een lesje leren. Met les bedoel ik je groei, je groeipijn. Als je hier nu juist bij blijft, hoe ongemakkelijk het ook is en het aandacht geeft, kom je meer te weten. Kom je meer te weten over je relatie met eten en kom je meer te weten over de relatie met jezelf. En dat is de reden ook uiteindelijk waarom ik deze podcast ben gaan maken. Omdat ik zo duidelijk zag dat vang ik niet even in een blog.

Die relatie die je met eten hebt is een afspiegeling van de relatie met jezelf.

En jouw mooiste, meest waarachtige leven zit daar natuurlijk in, in die relatie met jezelf. Want het is vanuit die relatie dat je alles beleeft.

Op 13 september gaat Etenslessen open.

En als je die aandacht wilt vormgeven dan is mijn programma de uitnodiging voor je. Kom erbij! Stap erin! Dan heb je mij daarbij, mijn aandacht erbij. De aandacht erbij van een groep mensen die allemaal diezelfde aandacht ook aan het geven zijn en die delen wat ze daarin ontdekken. Welke Etenslessen zij ontdekken. En het zal je verbazen hoe vaak de Etensles van een ander ook jouw Etensles blijkt te zijn. En daarom zeg ik vaak, ‘alle coaching is jouw coaching.’

De coaching die je observeert is ook jouw coaching.

Oké, ik ben er volgende week weer en dit zijn de drie ingrediënten om over na te denken. Ik ben blij dat ik hier weer voor je was en ik wens je een hele mooie dag. Tot volgende week! Bye.