Afl. 241 De oplossing voor beachbody stress

In aanloop naar de zomer raakt een negatief lichaamsbeeld uitvergroot. Je voelt spanning bij het passen van zomer- of zwemkleding en negatieve gedachten over je lichaam krijgen de overhand. Het resultaat is restrictief eten, overeten en eetbuien. Een gebrek aan voorpret in aanloop naar je vakantie waarna je weken in de zon worden overschaduwd door verborgen schaamte. En een gebrek aan vrijheid in je lichaam. Het is een negatieve spiraal, die de relatie met jezelf, je lichaam en eten ondermijnt. In deze les ‘De oplossing voor beachbody stress’ geef ik de oplossing waarmee je dit patroon doorbreekt en blijvend gewichtsverlies mogelijk maakt.

---

Wat je ontdekt:

• De kracht van body empowerment.
• Hoe je een negatief lichaamsbeeld oplost.
• Hoe je overeten oplost vanuit lichamelijke vrijheid en gelijkwaardigheid.

---

 

Transcript Afl. 241 De oplossing voor beachbody stress

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 241. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn Etenslessen waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet. En een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen.

Beachbody stress.

Die negatieve spiraal waarin je kan afglijden in aanloop naar je zomervakantie. Als je daar een einde aan wilt maken, als je daar een oplossing voor zoekt, gaat deze les je helpen. Hoe is het? Hoe gaat het met je? Een update over wat zich hier afspeelt bij mij thuis.

De vlag hangt uit, want Bob, mijn man, mijn lief, is volledig kankervrij. Na een half jaar van onzekerheid… En een ongelooflijk zwaar traject voor zijn lichaam… Met chemo en bestraling is hij nu kankervrij. En dat nieuws hebben we vorige week gekregen en het was zo’n feest. Ongelooflijk. Ik weet niet of jij je nog kan herinneren hoe het was om een examen te halen. En dan gebeld te worden, waarschijnlijk op de middelbare school. En dan luisterde je in die eerste seconde van dat telefonische contact, hoor ik in deze stem de toon, de ernst van ik ga nu slecht nieuws krijgen of hoor ik de toon en het plezier van ik heb goed nieuws voor je.

Je waarneming raakt helemaal uitvergroot aan die telefoon. Dat had ik vorige week in het ziekenhuis… Toen we van de wachtkamer werden meegenomen naar de spreekkamer. Ik bestudeerde het gezicht van die arts. Wat ga je ons vertellen en wat lees ik in je gezicht? Ze hield ons gelukkig helemaal niet in spanning en ik zag het al aan haar gezicht. En dat moment dat ze tegen Bob zei dat zijn lichaam helemaal schoon was. En ze hadden hem echt binnenstebuiten gekeerd met elke mogelijke scan die je met een lichaam kan doen. MRI en een PET scan met contrastvloeistof, alles erop en eraan. En van kop tot teen helemaal doorgelicht.

En zijn lichaam is volledig kankervrij.

Ik keek opzij naar hem, want ik wilde alleen maar naar hem kijken, hoe hij dat nieuws in zich opnam. Het maakte me zo blij, zo blij om te zien hoe dat door hem heen ging, die triomf, die opluchting en die blijdschap. Het was echt een ongelooflijk mooi moment. En toen we terugliepen van het ziekenhuis naar huis, want we wonen op loopafstand, toen liepen we in de schaduw en aan de overkant van de straat was de volle zon. Hij zei ik wil in de zon lopen met je. En toen zei hij, oh nee, oh nee, dat kan niet voor mijn huid, want hij is bestraald in zijn hals, op zijn keel.

En die huid is nog kwetsbaar. Dan zei hij, nee, nee, dat is niet goed voor mijn huid. Toen zei hij, dat kan me ook niet schelen. Ik wil in de zon lopen, een beetje. En toen staken we over en liepen we hand in hand terug naar huis. Echt stralend van oor tot oor. Ken je dat gevoel van zo’n glimlach die gewoon niet van je gezicht af te krijgen is. Als je gewoon niet kan stoppen met glimlachen.

Nou, dat voelden we. Zo’n grijns van oor tot oor.

Die avond hebben we bij Bodine thuis gegeten, die dus sinds kort niet meer thuis woont, wat ongelofelijk gezellig was en leuk en feestelijk. En we hebben natuurlijk gefacetimed met Camille, mijn zoon die in Amerika woont en zijn master daar haalt, politicologie. En die was ook echt zo blij. Dat spatte echt van die iPhone af. Zijn opluchting en blijdschap voor ons. En ik kon hem ook bedanken, want hij heeft heel veel werk van Bob overgenomen in de maanden dat hij zijn behandeling onderging.

Bob doet alle techniek, alle IT voor Etenslessen. Hij doet finance, hij doet nou ja, de complete back-office en customer service. En Camille had daar een aantal taken van overgenomen die best intensief waren. Terwijl hij ondertussen ook nog zijn studie deed. Een studie waar hij echt heel hard voor moet werken, waar hij heel veel voor moet schrijven en voor moet produceren. Dus het was echt een team effort van ons gezin, deze behandeling. En Bob heeft het gewoon geweldig gedaan, ook in zijn gedachten met zijn mindset. Hij is zo goed hiermee omgegaan in zijn hoofd, met het begeleiden van angst en onzekerheid. En die identificatie met je lichaam.

Je lichaam moeten blootstellen aan schadelijke stoffen. Dat is een enorme hobbel waar je overheen moet.

En hij heeft dat gewoon fantastisch gedaan. Dus het was hier heel, heel, heel erg groot feest. En voor mij is de meest heerlijke manier om te vieren die niets met eten te maken heeft spontaan dansen in de kamer. Dat hebben we meerdere keren gedaan op heerlijke muziek. Dat volume omhoog en elkaar aankijken en losgaan op de dansvloer van je woonkamer. Dus dat.

En dan nu naar Beachbody Stress.

Ook een niet onbelangrijk onderwerp, omdat daar jouw hele relatie met je lichaam in zit en de relatie met jezelf. En als je op mij lijkt, hoe het voor mij was, is dat ik zo duidelijk kon voelen dat in de winter alles wat ik niet oké vond aan mezelf een beetje aan mijn aandacht kon ontsnappen omdat het verhult bleef onder warme dikke truien en wijde kleding en dikke winterjassen. Maar in het voorjaar, als het weer wat warmer werd, in aanloop naar mijn zomervakantie, dan raakte mijn negatieve lichaamsbeeld weer uitvergroot.

En het vervelende daarvan was dat het mijn relatie met eten ook negatief beïnvloedde. Zodra ik weer meer geconfronteerd raakte met de oordelen over mijn lichaam en het vet op mijn lichaam, sprong dat over op eten. Stress in een pashokje, bij het kopen van zomerkleding, passen van zomerkleding, kijken naar de maat die je nodig hebt, daar iets van vinden, gedachten aan een bikini of zwembroek, gedachten aan buitenspelen, fietsen met blote armen, blote benen.

Al die beelden raakten weer overschaduwd door de oordelen over mijn lichaam.

En als je je lichaam lelijk vindt, het is het probleem als je je lichaam lelijk vindt, als je het afwijst, geeft dat spanning. Want in werkelijkheid wijs je daarmee jezelf af. En door jezelf afgewezen worden doet zeer. En het moment waarop dat gebeurt, speelt zich misschien af voor de passpiegel, bij het aan- en uitkleden, of onder de douche, of bij het opstaan, maar het blijft niet op die plek. Die afwijzing die je daar aan jezelf geeft, springt over op eten. En als je later in de keuken komt om eten te kiezen, is dat eten beladen.

Want als je jezelf lelijk vindt en dat ophangt aan je gewicht en je denkt dat als je afvalt, dat je dan misschien oké zal zijn, dan ligt er grote druk op de keuze die je daar in de keuken gaat maken. En dat betekent dat je het dus goed moet doen met eten en de spanning die je daarbij voelt maakt je verlangen naar eten helaas alleen maar groter.

Dus wat begint bij dat moment voor de spiegel waarin je iets afwijst, en daarmee jezelf afwijst, vertaalt zich uiteindelijk, en dat deed het zeker voor mij in aanloop naar de zomervakantie, eerst naar restrictief eten, uitrekenen hoeveel kilo’s kan ik misschien nog afvallen voordat ik op vakantie ga en daar weer een poging naar doen, uiteindelijk overeten omdat mijn verlangen naar eten alleen maar groter werd en uiteindelijk ook eetbuien en aankomen waarbij alles wat bedoeld was als voorpret in aanloop naar een heerlijke zomervakantie overschaduwd raakte door een strijd met eten en een afwijzing van mijn lichaam.

Er was geen voorpret.

Eenmaal op vakantie moest ik me dan verzoenen in mijn zwemkleding, in mijn zomerkleding met het is ook dit jaar weer niet gelukt. Dat deed pijn. En genieten daar op die vakantie werd… kon ik niet voluit doen omdat ik me niet vrij voelde in mijn lichaam. En een issue voelde van… ja, je hebt jezelf gewoon niet in de hand, je hebt geen controle over hoe je eet, wat natuurlijk ook de keuzes van dat vakantie-eten ergens toch weer omfloerst met kritische gedachten.

Zo zonde, zo jammer. En als je dit herkent, wil ik een aantal ideeën aan je voorleggen die je hierbij helpen en die je laten zien hoe het ook anders kan. De oplossing voor deze negatieve spiraal van Beachbody-stress en daardoor restrictief eten en overeten en in eetbuien vervallen en aankomen, is Body Empowerment. En met Body Empowerment bedoel ik het claimen van lichamelijke vrijheid en gelijkwaardigheid. Het claimen van gelijkwaardige… Oké, nog een keer. Het claimen van lichamelijke vrijheid en gelijkwaardigheid. En hoe ziet dat eruit? In eerste plaats door je los te maken van culturele boodschappen en oordelen over je lichaam.

En met cultuur bedoel ik de cultuur waarin je bent opgegroeid, je gezinscultuur, van thuis, de dingen die je ooit zijn vertelt over je lichaam en over eten. En je losmaken van de cultuur daaromheen. De media, de dieetindustrie, social media, de boodschappen die je op een abri ziet of zodra je in een warenhuis stapt. Al die beelden die je op je afgevuurd krijgt, waarmee je gebombardeerd wordt en overladen wordt, die jou vertellen hoe je lichaam eruit zou moeten zien. Je daarvan losmaken is een cruciale stap in het creëren van lichamelijke vrijheid en gelijkwaardigheid.

Een tweede belangrijke stap is het ontwikkelen van onvoorwaardelijke liefde voor de meest kwetsbare en onbegrepen delen van jezelf.

En dat betekent hier binnen deze context je schaamte voor overeten, je schaamte voor het voelen van genotzucht, dat intense verlangen naar eten wat je kan voelen. En je schaamte voor oordelen rondom vitaliteit.

Als je met je lichaam op het strand zit en het ziet er niet uit zoals het ideaalplaatje van een vitaal lichaam, strak, getoond, zoals ze dat noemen, dan voelt het alsof je daarmee beoordeeld kan worden op het cijfer wat je daarvoor haalt. Dat cijfer kan dan een onvoldoende zijn en zeggen je hebt je laten gaan, je hebt geen discipline in jouw leven, je bent lui en je verwaarloost jezelf.

En als dat de oordelen zijn die je zelf over je lichaam hebt, of de oordelen die je op de mensen om je heen op dat strand projecteert, dan is het vrijwel onmogelijk om je lichamelijk vrij en gelijkwaardig te voelen. En dit issue ziet er dan uit als voorwaardelijke liefde voor jezelf en je lichaam. Jij vindt jezelf en je lichaam pas oké als je dit hebt opgeruimd en gefixt. En tot die tijd verdien je die liefde niet.

Hier is de stap dat je kiest voor onvoorwaardelijke liefde.

En die liefde ontwikkelt voor jezelf en voor je lichaam met inbegrip van het overeten wat je nu nog doet. Met inbegrip van het genotzucht wat je kan voelen en waar je je weg nog niet in hebt gevonden.Dit is werk. Dit ontwikkelen is een belangrijke tweede stap in het claimen van lichamelijke vrijheid en gelijkwaardigheid.

En de derde stap is het leren genieten van je lichaam, precies zoals het nu is, ook als je gewicht wilt verliezen.

En daarmee ruimte kunnen vasthouden voor beide. Mijn grotere pijnpunt en de reden waarom ik elk jaar in aanloop naar de zomervakantie weer in die negatieve spiraal kon belanden, was omdat ik niet wist hoe ik ruimte kon vasthouden voor beide. Ik wilde mijn lichaam niet afwijzen. Ik was slim genoeg om te kunnen zien dat zodra ik dat deed en ik weer die pashokjes pijn voor mezelf opriep bij het passen en uitkiezen, selecteren van zomerkleding, dan wist ik, ik had op een gegeven moment door, dit is het begin van die negatieve toon die wordt gezet, die uiteindelijk uitmondt in overeten. En ik wilde dat niet doen, maar ik kon tegelijkertijd ook niet voor mezelf ontkennen dat ik gewicht, het liefst wel gewicht wilde verliezen.

Want dat gewicht, dat vet op mijn lijf, ik wist waar dat vandaan kwam. Dat kwam van dat overeten wat ik deed. Dat kwam van die genotzucht die ik niet wist op te lossen of te bedwingen. En ik had daar een issue mee. Ik wilde dat opruimen. Ik wilde daarmee kunnen stoppen en daarmee dus ook gewicht verliezen. En, heel eerlijk naar mezelf, ik vond het me ook mooier staan. En ja, daar zat die cultuur omheen waarin ik was opgegroeid, met een schoonheidsideaal en met een beeld van vitaliteit.

Maar of dat dan helemaal van jezelf is of van die cultuur, onderaan de streep was het wel mijn verlangen. Ik wilde er gewicht van af hebben, maar ik wist gewoon niet hoe ik die ruimte vasthield voor beide. Hoe ik kon leren genieten van mijn lichaam zoals het eruit zag, op zijn zwaarst, zoals het op dat moment was, en tegelijkertijd ook gewicht willen verliezen.

En dit heb ik wel leren doen. Ik heb die stap gezet.

En ik ben op mijn zwaarst gaan ontdekken hoe ik kan genieten van dit lichaam. En het gaan respecteren en waarderen en mij er vrij in voelen, precies zoals het er nu uitziet, terwijl ik ook weet dat ik dat overeten wil opruimen en gewicht verliezen.

Deze drie stappen resulteren in body empowerment, het claimen van lichamelijke vrijheid en gelijkwaardigheid, of het creëren van lichamelijke vrijheid en gelijkwaardigheid, je losmaken van culturele boodschappen en oordelen over je lichaam, onvoorwaardelijke liefde ontwikkelen voor de meest kwetsbare en onbegrepen delen van jezelf en leren genieten van je lichaam zoals het nu is, ook als je gewicht wilt verliezen en ruimte vasthouden voor beide.

Deze drie stappen, als je die zet, is dat helend werk.

Het repareert de relatie met je lichaam, de relatie met jezelf en je relatie met eten. En het is nodig. Je hebt dit nodig. Als je wilt stoppen met overeten en blijvend gewichtsverlies wilt creëren, heb je dit nodig. Als je zelfverzekerdheid, meer zelfvertrouwen, meer persoonlijke kracht wilt ontwikkelen, heb je dit nodig. Want het houdt je klein als je die lichamelijke vrijheid en gelijkwaardigheid niet voelt. Zonder body empowerment blijf je afhankelijk van bevestiging van buitenaf en daarnaar zoeken.

Als je afhankelijk bent van bevestiging van buitenaf, maak je dat ongelooflijk kwetsbaar en dat ondermijnt je persoonlijke kracht, want je kan niet goed wortelen in jezelf, omdat je zo op de buitenkant bent gericht en de mensen om je heen die naar jou moeten reflecteren, Dat je aantrekkelijk bent, dat ze je accepteren, dat ze je mooi vinden. Het is een kwetsbare positie die je ervan weerhoudt om dat waar je nou juist zo naar verlangt, om dat te kunnen ontwikkelen in jezelf, in de relatie met jezelf.

Zonder body empowerment blijft eten beladen, wat eruitziet als restrictief eten, overeten en eetbuien.

Zoals ik uitlegde, die afwijzing van je lichaam bij de passpiegel onder de douche, terwijl je langs een etalage loopt. Die springt over op eten en maakt eten beladen, maakt eten spannend en stimuleert daarmee je verlangen naar eten.

Zonder body empowerment mis je ook de vaardigheid van kunnen genieten in het hier en nu, omdat je al doorleeft in dat project van daar en dan.

Aldoor leven in je hoofd naar die toekomst toe, grijpen, jagen op die toekomst waarin het dan allemaal op zijn plek gaat vallen.

En wat zo’n pijnlijk misverstand is en de belangrijkste reden waarom je altijd weer aankomt, als het je lukt om dat punt te bereiken, is dat je denkt dat als je nou maar eenmaal dat lijf hebt, als je nou maar eenmaal dat gewicht kwijt bent, dat het dan allemaal op zijn plaats gaat vallen voor je en je je heerlijk voelt.

Maar wat je in de aanloop, in het worstelen naar die plek toe hebt geleerd, is om alleen maar al door te jagen op een plek waar je nog niet bent.

Je hebt de vaardigheid van kunnen genieten en ontspannen in het hier en nu. En de imperfectie die altijd onderdeel uitmaakt van hier en nu, heb je niet geleerd. En je weet niet wat je met jezelf aan moet als je eenmaal dan op die plek van daar en dan bent en je daar en dan je hier en nu is geworden. Als je dat nog kan volgen.

Ja, dus je hebt al door geleefd in jagen op een toekomstplek en eenmaal op die toekomstplek ben je iemand die alleen maar heel erg goed is in leven naar een toekomst toe, maar niet in genieten in het hier en nu. En het is nou juist dat waar je zo naar verlangt. En als laatste, als je geen body empowerment hebt, als het je daaraan ontbreekt, worden de highlights in je leven overschaduwd door onzekerheid over je lichaam.

We kennen allemaal die foto’s waar je naar kijkt, die iemand neemt van jou, van je gezin, van de vrienden met wie je bent. En dan kijk je met z’n allen naar, vinden we deze foto leuk? En je zoekt alleen maar naar hoe je er uit ziet en hoe je er op staat. Dat issue met je lijf overschaduwt de highlight van de belevenis, van herinnering, van het mooie moment daar.

Dit gaat verder dan alleen maar die onvrede over je lijf.

Een vakantie is een belangrijk moment. Een vakantie is bedoeld om op te kunnen laden. Om toe te kunnen komen aan speelsheid, luieren, lummelen, avonturieren. En als daar energie aan wordt onttrokken omdat je je niet vrij voelt in je lichaam, mis je de kans om je eigen batterij volledig op te laden om jouw mooie werk in de wereld te doen, hoe dat er ook uitziet, in welke vorm dat ook is.

Dit houdt je klein. Een gebrek aan lichamelijke vrijheid en gelijkwaardigheid houdt je klein in alles. In je vermogen om je vakantie op te laden. In je vermogen om in aanloop naar je vakantie voorpret te kunnen voelen. Te genieten van dat wat je jezelf in het vooruitzicht stelt. En het ondermijnt je relatie met eten en de relatie met jezelf. En daarmee is het ontwikkelen van body empowerment een cruciale stap. Een cruciale stap in het oplossen van overeten en creëren van blijvend gewichtsverlies.

En daarom heb ik daar een cursus voor gemaakt.

Die cursus gaat volgende week donderdag van start op 20 juni.

En in die cursus leer ik je hoe je dit voor jezelf creëert. We gaan intensief werk doen. Daarmee bedoel ik niet dat het je heel veel tijd gaat kosten. Daarmee bedoel ik alleen dat ik je gedachten ga uitdagen. En je de tools ga aanreiken, de kennis en de inzichten waarmee je inderdaad los kan maken van culturele boodschappen en oordelen over je lichaam en die cultuur waar je je nu misschien nog niet eens volledig van bewust bent, goed te kunnen herkennen en definiëren en je van distantiëren. En dit is zo nodig, omdat we zo gebombardeerd worden, continu, in hoe je lichaam eruit zou moeten zien om oké te kunnen zijn.

Je hebt een tegengeluid nodig. En dat geef ik je in deze cursus. Die onvoorwaardelijke liefde die nodig is om overeten op te kunnen lossen, betekent dat je nu wilt leren hoe je van jezelf houdt, met inbegrip van het overeten wat je nog doet. De schaamte die je voelt voor genotzucht en overeten, of dat wordt aangewezen als een gebrek aan vitaliteit. En kunnen leren genieten van je lichaam precies zoals het nu is, zoals het er nu uitziet, met het gewicht wat je nu hebt, is onmisbaar om de veiligheid en ontspanning te kunnen creëren waarmee je de oorzaak van overeten opruimt.

En een belangrijk punt wat ik hier voor je wil maken, is dat je mogelijk heel veel weerstand voelt bij deze drie stappen.

Je losmaken van culturele boodschappen en oordelen over je lichaam. Onvoorwaardelijke liefde ontwikkelen voor de meest kwetsbare onbegrepen delen van jezelf en leren genieten van je lichaam zoals het er nu uitziet.

En waarom? Omdat je denkt dat negativiteit motiveert. Omdat je denkt dat het afwijzen van je lichaam. En het onthouden van liefde voor jou op die onbegrepen meest kwetsbare delen van jezelf, dat overeten en je schaamte daarvoor, je denkt dat dat een stok achter de deur is. Als ik tegen je zeg, ah leren genieten van je lichaam zoals het nu is, word je bang en raak je gespannen omdat je denkt, ja maar nee, wacht even, als ik dat ga doen, waarom zou ik dan nog gewicht verliezen? En ik vind het nu al zo moeilijk om niet te overeten. Ik heb nu al last van eetbuien. Het lukt me nu al niet om gewicht te verliezen. Laat staan als ik oké ga zijn met mijn lichaam zoals het nu is. Waarom zou ik dan mijn best nog doen?

En het punt is dat die stok achter de deur je niet motiveert maar ondermijnt.

Maar daar kom je alleen achter als je hem weghaalt. Lichamelijke vrijheid en gelijkwaardigheid is een voorwaarde en cruciale stap om overeten op te kunnen ruimen.

Die stok achter de deur werkt niet, maar dan kom je pas achter als je hem weghaalt. Dus, ik nodig je uit voor deze cursus Body Empowerment. Ga naar mijn social media of Instagram, daar kan je hem vinden. En je kan hem vinden op mijn website Etenslessen.com. De cursus bestaat uit drie weken. We beginnen op donderdag 20 juni.

Je kan de cursus in je eigen tempo volgen. En meld je daarvoor aan.

Meld je aan voor Body Empowerment.

Het resultaat van het werk wat je met me gaat doen, is niet alleen die splinter uit je voet krijgen, de pijn eruit krijgen, maar waar ik altijd heel erg blij van word is dat ik zeg, en daar laten we het niet bij. Je gaat vanuit pijn niet alleen naar neutraal, ik open ook de deur voor je naar meer dan dat. Naar meer dan neutraal. Ik open de deur voor je met de coaching die ik je ga geven, met de lessen die ik je ga geven, naar een lichamelijke vrijheid waar je het bestaan nog niet van kon vermoeden.

Een lichamelijke vrijheid die je als kind hebt gevoeld voordat je je bewust was van je lichaam en bewust was van culturele boodschappen over een schoonheidsideaal en over hoe je eruit zou moeten zien en wat anderen van je lichaam vinden, dat daar die vrijheid die je voelde in je complete onschuld voordat deze boodschappen je bereikten, die vrijheid, die wil je terug. En als je die kan vinden en opnieuw kan voelen, is dat een groot geschenk. Wat je vleugels geeft, wat je blij gaat maken en waarvan je zegt, wat heb ik dit gemist! Wat heb ik dit gemist! Vrij kunnen bewegen in mijn lichaam zonder die spanning van het is niet oké.

Zonder de oordelen in mijn eigen hoofd of het projecteren op de oordelen die anderen er misschien over hebben. Het is je recht. Dus doe mee. Doe mee aan de cursus Body Empowerment, omdat je het recht op lichamelijke vrijheid en gelijkwaardigheid niet eerst hoeft te verdienen.