Wat kom je tegen als je honderd dagen niet overeet? Irma weet het en vertelt over haar Etenslessen in deze aflevering ‘100 Dagen zonder overeten’. Een van die lessen is echt een cadeau, omdat ze het licht schijnt op een van de grootste misverstanden over blijvend gewichtsverlies. Tijdens ons gesprek wordt dat opgehelderd langs een vakantieverhaal dat je niet meer vergeet.
Ik noem het een ‘holiday from hell’, maar Irma kan erom lachen. Ze wil haar jaren na de menopauze zelf vormgeven en we zijn het helemaal met elkaar eens: wat is ouder worden leuk en bevrijdend!
Wat je ontdekt:
Afl. 299 De Etenslessen van Irma. 100 Dagen zonder overeten
Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll. En dit is aflevering 299, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten.
In deze aflevering ga ik in gesprek met Irma, die haar indrukwekkende reis deelt: 100 dagen zonder overeten. We beginnen bij haar jeugd. Irma vertelt hoe haar relatie met eten gevormd werd door haar omgeving—een moeder die altijd op dieet was, een vader zonder rem, en een gezin waarin niet werd gepraat over gevoelens. Al op jonge leeftijd werd Irma geconfronteerd met lichaamsveranderingen en opmerkingen over haar uiterlij. Wat leidde tot onzekerheid en diëten in haar tienertijd.
Irma beschrijft hoe patronen van overeten en vervolgens weer strenge restrictie jarenlang haar leven bepaalden. Vooral in periodes van stress of emotionele onrust. Ze besefte later dat eten voor haar een manier was om om te gaan met ongemak en gevoelens waarvoor ze eigenlijk geen ruimte had geleerd te maken.
Via mijn podcast vond Irma nieuwe inzichten. Ze leerde dat haar gedrag niet zozeer een gebrek aan wilskracht is, maar vooral een gevolg van hoe haar brein reageert op suiker en stress. Het rationeel begrijpen van deze patronen gaf haar vertrouwen: “Dit kan anders. Ik ga dit leren.” Ze besloot deel te nemen aan Etenslessen. Ze merkte, mede dankzij de podcast en community, dat het echt mogelijk was om het patroon te doorbreken.
Irma deelt openhartig haar succes van 100 dagen zonder overeten.
Ze benadrukt dat ook in die 100 dagen lastige momenten voorbijkwamen, maar dat ze geleerd heeft dat cravings en onrust eenvoudigweg kunnen bestaan, zonder dat ze eraan hoeft toe te geven. Ze beschrijft hoe het in het begin zwaar was om een craving uit te zitten maar dat het makkelijker werd naarmate ze vaker deze ervaring had gehad.
Tijdens de zomer kwam Irma echter in een nieuwe, extreem stressvolle situatie terecht: kamperen met haar kinderen tijdens noodweer, spullen nat, een kapotte auto, slapeloze nachten. In die chaos voelde ze haar oude patroon terugkomen—ze zocht troost in eten. Ze merkte op dat, ondanks 100 dagen succes, het oude gedrag zo weer de kop opstak in een totaal nieuwe “buitencategorie” situatie. Dit ervoer ze aanvankelijk als een terugval, wat gepaard ging met teleurstelling en oude gedachten als “ik heb het verpest”.
In ons gesprek laat ik zien hoe belangrijk het is om deze momenten te zien als een nieuw vaardigheidsniveau. Waar voor je nog niet hebt kunnen oefenen, in plaats van als een falen. Door juist mild te zijn voor jezelf en het proces te zien als ontwikkeling, ontstaat ruimte om te groeien. Én weer vertrouwen in de eigen kracht te krijgen.
