Afl. 228 Lessen uit mijn tegenslag

Problemen moet je zo snel mogelijk oplossen. Dat is meestal de boodschap die je krijgt als de dingen tegenzitten. Maar soms is je invloed beperkt of een probleem van de lange termijn. In navolging van de vorige aflevering deel ik hoe je hiermee kan omgaan met vijf waardevolle inzichten over tegenslag. Het zijn lessen die je terugvindt in overeten als je ze over het hoofd ziet. Het is fijn als je dat kan voorkomen en jezelf ook in moeilijke tijden kan helpen zonder overeten. Luister hier voor mijn lessen uit mijn tegenslag.

Luister nu voor dit onmisbare element in een stabiele relatie met eten.

---

Wat je ontdekt:

• Vijf lessen uit mijn tegenslag
• Wanneer en waarom overeten opspeelt als de dingen tegenzitten
• De invloed die je altijd hebt als je een situatie niet kan veranderen

---

 

Transcript Afl. 228 Vijf lessen uit mijn tegenslag

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 228. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn Etenslessen waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet. En een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen!

Hallo lieverds, hoe is het? Hoe gaat het met je? Met mij gaat het goed. De rust is hier weer gekeerd. Zo fijn! Ik had na de aflevering van vorige week, aflevering 227, even een moment van onzekerheid.

Ik dacht, oh, heb ik niet te veel gedeeld? Was dit geen overshare? Ik voelde me wat kwetsbaar en klanten van mij die hadden in de community geschreven wat Marjena ik had geen idee dat je hier doorheen ging en zoveel respect ik heb er helemaal niks van gemerkt in het programma en tijdens de coaching en dat klopt En dat is omdat ik mijn werk zo verschrikkelijk leuk vind. Ik krijg er energie van. Er is voor mij nooit een les waarvan ik van tevoren denk: oké, Ik moet me ergens overheen zetten. 

Ik heb echt, echt, echt mijn droombaan voor mezelf gecreëerd en heb altijd zin in mijn werk. Dus het klopt dat ze daar allemaal niks van hebben meegekregen, niks van merkte. Maar nu kreeg ik daar veel reacties op en dacht ik even, oh jee, was het wel goed om dat te doen? Maar het antwoord wat ik voel in mijn hart is heel duidelijk ja. Ja, ja, ja, 100 procent. Het was goed om te doen, omdat deze podcast gaat over het creëren van een leven waarin je niet afhankelijk bent van overeten.

Blijvend gewichtsverlies

En dat ziet er natuurlijk op een heleboel verschillende manieren uit. Een tegenslag is iets wat bij het leven hoort, is één van de dingen die je tegenkomt. Dus toen ik het tegenkwam de afgelopen maanden, en ook echt allemaal tegelijk, alles tegelijk kwam, zag ik dat ook dat natuurlijk van waarde was om over te praten met je. 

Als je eenmaal weet hoe je jouw leven leidt, zonder dat je daarover eten bij nodig hebt, dan heb je blijvend gewichtsverlies in je achterzak zitten. Dan beheers je die vaardigheid. Dan word je slank en blijf je het ook. En overeten is geen probleem in je leven. En ik ben zeer gecommitteerd aan dat thema, omdat ik zelf zo’n gruwelijke strijd met eten heb gehad en mijn geestelijke gezondheid daar zo enorm onder heeft geleden.

Dus voor mij gaat deze podcast over die vraag, hoe creëer je een leven waarin je niet afhankelijk bent van de overeten. En tegenslag is een van de dingen die we allemaal tegenkomen en dus vond ik ook dat een heel belangrijk onderwerp om voor je te belichten. En deze week heb ik daar een vervolg op. Het zijn lessen, vaardigheden die ik ooit heb geleerd over het omgaan met tegenslag en die ik nu nog weer eens heb opgezocht.

Ik keek naar deze afgelopen periode en ik vroeg me af: hoe komt het nou dat ik dit zonder overeten het hoofd kon bieden allemaal? En het was ook echt een rollercoaster. Het was veel tegenslag. Dus hoe deed ik dat nou? En er zijn een aantal lessen die ik in de loop der tijd heb geleerd in het opruimen van overeten die ik gebruik als ik tegenslag tegenkom en ik heb er hier vijf voor je verzameld die ik met je bespreek. 

Betekenis geven

Het allereerste is het belangrijke besef dat ik geen controle heb over de gebeurtenissen in mijn leven.Ik kan de wereld niet controleren. Ik heb er geen controle over, maar waar ik wel controle over heb, is de betekenis die ik eraan geef. En dat besef heeft mijn leven veranderd. Voordat ik me dit realiseerde, overkwamen dingen mij ook, kon ik ook tegenslag tegenkomen, maar kon ik mij daar een slachtoffer van voelen. 

Want het overkwam me, het was ellendig en het gebeurde nou eenmaal. Maar toen ik leerde dat een gebeurtenis op zich geen betekenis heeft en daarmee neutraal is, en ik zelf kan beslissen welke betekenissen ik eraan geef, voelde ik me geen slachtoffer meer en werd ik veel flexibeler. Ja, dingen kunnen gebeuren en ik zal misschien nog steeds beslissen om ze als tegenslag te bestempelen, maar ik kan er zelf een betekenis aan geven die het beste in mij naar boven haalt. En een betekenis die ik aan tegenslag , aan problemen geef, is dat het me ook altijd iets komt brengen.

En die gedachte, dat uitgangspunt, heeft mijn leven veranderd. Ik hoefde nu ineens me geen slachtoffer meer te voelen van gebeurtenissen, maar ook niet meer zo enorm mijn best te doen om altijd te proberen mijn omstandigheden te controleren, situaties te controleren en problemen of proberen te voorkomen, of problemen zo snel mogelijk uit de weg te ruimen zodat ik weer terug kon naar me fijn voelen, lekker voelen, vredig voelen. 

Flexibiliteit

Dat hoefde ineens niet meer. En dat scheelt veel overeten. Als je altijd probeert om je omgeving te controleren, problemen te voorkomen of zo snel mogelijk uit de weg te werken, loop je op je tenen. Sta je veel onder spanning. En dat zie je dan terug in overeten. Je ziet het terug aan de manier waarop je met eten omgaat.

Op het moment dat je flexibel wordt en je realiseert dat je ook geen controle over je omstandigheden nodig hebt, omdat de vrijheid die je zoekt altijd gevonden kan worden in de betekenis die je eraan geeft, verandert je leven. Je wordt een veel flexibeler mens. Je staat niet meer zo strak. En dat merk je aan de manier waarop je met eten omgaat. 

Dus deze vaardigheid, altijd je bewust zijn van het verschil tussen de feiten, de gebeurtenissen en de betekenis die je eraan geeft, is één van de vaardigheden die je in mijn programma leert. Het heeft mijn leven veranderd, mijn relatie met eten veranderd en het verandert die van de mensen in mijn programma. En ze schrijven daar dagelijks over. Ze laten me altijd weten.

Gedachtenwerk

Ach, voorheen was ik hier zo of zo mee omgegaan. Voorheen wist ik zeker dat ik was gaan eten. Of had ik mezelf verloren in negatieve bespiegelingen en gedachteloos piekeren, analyseren en was ik afgegleden. En nu voelde ik dat dat gewoon niet nodig was, dat dat niet gebeurde, omdat ik me zo bewust ben van deze keuzevrijheid. Dus gedachten werk zoals ik het noem, besluiten welke betekenis je ergens aan geeft, Je bewust worden van de overtuigingen waar je mee rondloopt, betekenissen die je eerder al ergens aan hebt gegeven, en die je opnieuw tegen het licht houden en onderzoeken of ze voor je werken, of je ze wil houden, of dat je ze ooit uit je omgeving, uit je cultuur, of van je ouders hebt meegekregen, maar dat ze je eigenlijk niet helpen om het leven te creëren wat je wilt. 

Dat is werk, heel belangrijk werk wat je in mijn programma doet. En je hebt het ook nodig om overeten op te ruimen. Want daar waar je nog over eet en nog niet weet dat je zelf kan beslissen welke betekenis je daaraan geeft, kan het echt twee kanten opgaan.

Of je vertelt jezelf, zie je wel, ik kom hier nooit uit. Zie je wel, ik ga dat streefgewicht nooit bereiken. Zie je wel, ik zal altijd overeten. Of, hey, ik kom nu weer een waardevolle les tegen en ik gebruik die in mijn voordeel. Een verschil van dag en nacht.

Dus dit, ik heb geen controle over mijn omstandigheden, maar wel over de betekenis die ik eraan geef, is natuurlijk een van de dingen waar ik in mijn tegenslag op terug viel en gebruik van maakte. 

De neiging to isolatie

De tweede les is wees kwetsbaar en vraag om hulp. We zijn als mens sociale wezens en het zit in je DNA om het niet alleen te doen.Maar je zal geneigd zijn om het alleen te doen als je ooit hebt geleerd dat om hulp vragen niet werkt, dat je daar een prijs voor betaalt, dat het meer een last is dan een hulp, dan zal je geneigd zijn om je te willen isoleren en honderd redenen bedenken waarom je niet om hulp vraagt. 

Anderen hebben het druk, Het komt niet uit, je wil ze niet lastig vallen, je kan het beter zelf doen. En dat isolement zal je dan ook terugvinden in overeten. Je bent niet gemaakt voor isolement. Isolement is een reactie op eerdere negatieve ervaringen. Doorbreek dat. Kies mensen uit in je leven bij wie het veilig is om om hulp te vragen. En ontvang zorg.

En hier in mijn tegenslag had ik geen behoefte aan praktische zorg, maar wel aan emotionele zorg. Dus ik stelde me kwetsbaar op en ik ontving die zorg. Ik liet die zorg toe. Zo’n belangrijke vaardigheid. Je zal merken dat je minder overeet als je dit doet. 

De derde vaardigheid is luisteren naar je energie en niet naar je hoofd. Als de dingen anders zijn gelopen dan je wilde, als je veel tegenslag hebt meegemaakt, dan zal je geneigd zijn om te willen compenseren en zo snel mogelijk terug te gaan naar de situatie zoals die was van voor de tegenslag. Je wilt terug naar je plan. En door dat zo snel mogelijk te willen, zal je geneigd zijn om over je grenzen te gaan en daar waar je misschien behoefte had aan rust en herstel, jezelf die rust en herstel niet gunnen. 

Zelfzorg

En als je dat niet doet en jezelf negeert, je lichaam negeert, zal je dat terugvinden in overeten. Niet alleen omdat je dus de energie nodig hebt, want je vraagt iets van jezelf wat er niet is, je hebt een lege batterij maar je wil daar op draaien, dan zal je snelle suikers eten waarschijnlijk om dat te compenseren, maar ook omdat het pijn doet om door jezelf genegeerd te worden. Je hebt behoefte aan rust en herstel en je geeft die niet aan jezelf. 

Je biedt geen zelfzorg. En dat genegeerd worden ga je dan mee akkoord, maar daar wil je wel wat voor terug. En dat zie je dan terug in overeten. Dus luistert naar je energie in plaats van naar je hoofd.

Je hoofd wat zo snel mogelijk de plannen alsnog wil uitvoeren. Doe dat niet, maar luister naar wat je lijf je daarover vertelt. En als het vraagt om rust en herstel, biedt het. Geef stilte. Geef ruimte. Ruimte voor herstel. En dan zal je zien dat je niet alleen niet overeet, maar ook sneller je weer lekker voelt. De vierde les, of vierde vaardigheid, is wees bereid om je plannen los te laten.

In leiderschap, en nu heb ik het niet alleen over leiderschap, over een afdeling of een team of een bedrijf, ik heb het over jouw huis, tuin en keuken leiderschap. Het leiderschap over jouw plannen, jouw week, jouw agenda, jouw dagen. Dat leiderschap. Dat leiderschap zal je bereid moeten zijn om los te laten of liever te zeggen je wilt daar niet rigide in zijn, maar in dat leiderschap, goed leiderschap, is het kunnen herkennen wanneer het beter is om los te laten en te vertrouwen op een groter plan dan jouw eigen plan. 

Leiderschap

Jij had je plan, Nu is er al deze tegenslag. En leiderschap betekent, goed leiderschap betekent dat je het kan herkennen wanneer het beter is om los te laten en te vertrouwen op een groter plan. En wat is hier dat grotere plan? Dat grotere plan is het leven wat hier door je heen wil bewegen. Het doet dat al.

Het leven beweegt hier door je heen met de tegenslag die je meemaakt. En als je gelooft dat je dat ook wat kon brengen, dan is dat het grotere plan. Het grotere plan wat het leven voor je heeft. Het is niet jouw agenda, niet jouw doel. En dat is natuurlijk lastig, want in leiderschap leer je. Je moet verantwoordelijkheid nemen voor je eigen resultaten. 

Voor niets gaat de zon op. Je moet een plan maken en je plan je aan je plan houden, discipline laten zien, je commentaren, op komen dagen, allemaal hartstikke waar en mooi en tegelijkertijd moet je ook altijd bereid zijn om het allemaal los te kunnen laten voor een groter plan.

Als het leven door je heen kon bewegen, met tegenslag. En als je dan gelooft dat je dat ook wat kon brengen, en op zoek gaat naar de waarde daarvan, en dus niet rigide vasthoudt aan jouw leiderschap, maar flexibel leiderschap laat zien en mee beweegt op dat grotere plan, dan ga je die waarde ook vinden. 

En voor mij was dat dit. In dit geval van wat ik nu meemaakte, was het dit. Het herkennen van, oh ja, ik moet ook altijd bereid zijn om mijn eigen plan los te laten als het leven zo door me heen kon bewegen. 

Ruimte voor impact

En de laatste les is ruimte maken voor impact. En trouwens, ik heb het nu over elk punt gezegd, maar hier geldt dat natuurlijk ook. In rigide leiderschap, als het allemaal moet gaan zoals jij het in je hoofd had, dan vind je dat ook terug in overeten.

En die laatste, die vijfde is, maakt ruimte voor impact. Impact in je zelfregulatie als je van slag bent. Als je ooit hebt geleerd om in je ontregeling dat op te vangen met eten, dan is dat een neurologische connectie die er is. Ik heb natuurlijk jarenlang over eten geleerd. En dus heb ik ontdekt in de fantastische relatie die ik nu met eten heb. En dat blijvende gewichtsverlies wat ik heb gerealiseerd. Dat die ruimte voor impact er moet zijn. En dat was ook wat ik vorige week uitlegde.

Strenge gewoontes

Als mijn relatie met eten perfect moet zijn, dan is dat als een jas die te strak zit. Ik kan daar niet in bewegen omdat er geen ruimte is voor de impact van ontregeling. Maar waarom glij ik dan niet af in daarin blijven hangen en aankomen en zwaarder worden en verwaarlozing? In de eerste plaats door al die dingen die ik net heb opgesomd. 

Maar ook omdat ik hele stevige gewoontes heb staan. Er zitten veel gewoontes in mijn relatie met eten. Ik heb die ingeregeld. En het zijn hele stevige gewoontes, pijlers, die maken dat die relatie heel stevig staat. En ik ben na een moment van ontregeling heel gemakkelijk als het ware terug gevallen in de goed functionerende gewoontes die ik heb opgebouwd.

Dat is één van de redenen waarom ik niet afglijd in overeten. De tweede is dat ik heel diep verbonden ben met mijn reden waarom ik niet wil overeten. En die reden is positief. Negatieve redenen waarom je niet wil over eten werken niet. 

Positieve redenering

Redenen zoals het is zo ongezond voor mijn lijf of ik wil niet dik zijn, die werken niet. Je hebt een reden nodig die heel positief is. Voor mij was de reden in der tijd dat ik zo graag wilde ontdekken wie ik was zonder eetprobleem in mijn leven.

Voor mij zag dat eruit als een als onbekend terrein, een leven wat op mij aan het wachten was, een fantastisch leven waarin ik dat probleem van dat eten niet meer met me mee sjouwde.

En de ruimte die me dat zou bieden, de ruimte voor nieuwe dromen en ambities, ruimte voor mij, voor het vervullen van mijn potentieel, dat wilde ik meemaken. Dat maakte dat ik bereid was om alle lessen die ik moest leren om over eten op te ruimen, bereid was om te leren. En die diepe verbinding met mij waarom, waarom ik niet wil overeten, die staat nog steeds overeind. 

En tot slot ben ik meer geïnteresseerd in het voelen van mijn negatieve emoties en heb ik de waarde daarvan aan mezelf verkocht. Ik ben meer geïnteresseerd in het voelen van die emoties dan in het vermijden of verdoven daarvan. En dat maakt ook dat na de impact van ontregeling ik heel snel kan gaan naar de plek waar ik negatieve emoties voel en daar oké mee ben. Daarmee wil zijn, omdat ik daar zoveel waarde in zie. Elke negatieve emotie heeft een functie voor me.

Die komt me iets vertellen. Ik kom iets leren over mijn grenzen, over mijn waarde, over wie ik ben, over wat ik nodig heb. Zo waardevol. En dat maakt mij bereid om het allemaal te voelen. Dus die ontregeling waar ik het nu over heb, dat stukje, dat duurt maar heel kort. Zoals een autogordel.

Jezelf kunnen opvangen

Als je crasht, als je ineens hard moet remmen, laat ik het zo zeggen, niet crashen, maar als je ineens hard moet remmen, ook iets van ruimte nodig heeft, iets van speling, even die omschakeling voordat die ring blokkeert. Dat is de reden waarom die gebouwen in Japan aardbevingen kunnen dragen en daar op gebouwd zijn met hydraulische systemen.

Die aardschokken die worden opgevangen. Die autogordel als je plotseling moet remmen, die vangt jou op. En hier in je relatie met eten, als er iets, iets van ruimte voor ontregeling mag zijn, dan functioneert dat voor je. Daarna kan je leunen op de gewoontes die je hebt gebouwd, op de reden waarom je niet wilt overeten en op jouw belangstelling om negatieve emoties te doorvoelen in plaats van te verdoven en vermijden. 

En als je dan betekenis geeft aan je omstandigheden zoals jij dat wilt. Vanuit keuzevrijheid, die pesten in jou naar boven haalt, die kwetsbaar opstelt en om hulp vraagt. Ik ben een groot voorstander van coaching bij die hulp, omdat je dan ook nog wordt geholpen bij die betekenisgeving. Luistert naar de energie van je lichaam, meer dan wat je hoofd je erover vertelt.

Niet rigide staat in je leiderschap, maar de momenten herkent. Wanneer het voor jou beter is om alles los te laten en het leven door je heen te laten bewegen en ruimte maakt voor impact, ja, dan heb je die vaardigheid van blijvend gewichtsverlies, van leven zonder overeten, ook staan als je tegenslag ervaart, Als het allemaal tegenzit en allemaal tegelijk komt.

Tot volgende week!

 Zo mooi! Zo mooi, zo waardevol. En als je nu zegt: ‘ik wil dit leren.’ Ik wil ook met tegenslag niet overeten. Maar ik kan dat niet alleen. Meld je dan aan voor mijn wachtlijst. In maart gaan we opnieuw open. Je bent van harte welkom. Ga naar etenslessen.com en schrijf je in. En dan ga je al deze prachtige vaardigheden leren in etenslessen. Ik ben er volgende week weer.

Tot dan!