Afl. 210 Zonder iets lekkers erbij is het niet gezellig

Als eten en gezelligheid samengaan, eet je regelmatig meer dan goed voelt in je lichaam en weeg je ook meer dan je wilt. Maar je vrijheid opgeven of een dieet volgen staat je tegen. Je houdt gewoon enorm van eten. Waar zit de oplossing?

Zodra je ziet hoe je vrijheid en gewichtsverlies bij elkaar krijgt hoef je niets in te leveren. Je hebt het gewicht waar je blij mee bent maar je geniet ook nog steeds van eten. Het is zo belangrijk dat je weet hoe dit werkt. Vrijheid is een belangrijke waarde en het is niet de bedoeling dat je die opgeeft voor plezier in jouw relatie met eten en gewichtsverlies. Luister naar Afl. 210 Zonder iets lekkers erbij is het niet gezellig.

---

Wat je ontdekt:

• Waarom je zoveel van eten houdt.
• Waarom je niet hoeft te kiezen tussen je vrijheid of gewichtsverlies.
• Hoe je het verlangen naar beide kan verenigen in een geweldige relatie met eten.

---

 

Transcript Afl. 210 Zonder iets lekkers erbij is het niet gezellig

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 210. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll, Ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn Etenslessen waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen.

Zonder iets lekkers erbij is het niet gezellig. Ik heb dit jarenlang geloofd. Dit was mijn gedachte en misschien is het ook die van jou. Zonder iets lekkers erbij is het niet gezellig. En misschien denk je dat alleen in het weekend. Misschien denk je dat als je thee voor jezelf inschenkt of een kopje koffie pakt. Maar als jij hier last van hebt, van deze gedachte en je overeet en je weegt meer dan je wilt. Dan gaat deze les je helpen. Ik ga dit onderwerp voor je uitpakken en je laten zien waar de opening zit en hoe je iets anders voor jezelf kan creëren als je dat wilt.

Laten we beginnen bij het idee dat eten wat je wilt, wanneer je dat wilt, over vrijheid gaat.

Dat is een element wat er in zit. Ik wil doen wat ik zelf wil, wanneer ik dat wil. En een verlangen naar vrijheid herkennen we allemaal. We willen allemaal die zelfbeschikking hebben en ruimte kunnen voelen. Vanaf dat we een jaar of twee zijn om te doen wat we zelf willen.

En soms, zeker als je als kind overgewicht hebt gehad en daar ook om bent bekritiseerd, ligt je lichaam al je hele leven onder vuur. Te pas en te onpas voor iedereen om je heen die op een moment besluit om daar iets over te zeggen.

En misschien ben je veel bekritiseerd en kreeg je commentaar op je lichaam, op je gewicht, hoe je eet, hoeveel je eet, wat je eet.

En als je dan ook nog kan zien dat er veel in je leven is wat je van jezelf moet en je je werk heel serieus neemt en de mensen die belangrijk voor je zijn heel serieus neemt en je dan misschien ook nog eens geleerd dat je jezelf niet op de eerste plaats mag zetten, want dat dat egocentrisch is, egoïstisch is, zelfzuchtig is, je werk eerst af moet zijn, je niet moet piepen, maar je mouwen opstropen. Dan kun je herkennen als dit allemaal stapelt, dat genieten van lekker eten en genieten van spontane traktaties dan een belangrijke betekenis voor je heeft. En die betekenis gaat verder dan alleen maar, ‘ik hou gewoon enorm van eten’, want dat is soms ook iets wat je denkt, toch? Ja, ik hou gewoon enorm van eten.

Maar daar zit meer onder.

Dat lekkers bij de koffie of dat lekkers als je over de markt loopt, haalt voor thuis, voor bij de borrelplank of de thee. Dat lekkers is je eiland. Het is de plek waar je geniet en koestering voelt.

En behoefte aan koestering is iets wat we niet ontgroeien.

Dat is iets wat je hele leven blijft, je hele leven fijn blijft. En wat een hele interessante vraag voor je kan zijn als je alles herkent wat ik tot nu toe heb gezegd is: waar kan jij zien dat je jezelf koestert buiten eten om?

Als eten niet zou bestaan en we hebben het ook niet nodig om van te leven. Dus het is niet relevant en het bestaat ook niet in de wereld. Waar kan jij dan zien dat je koestering aan jezelf geeft? Een gevoel van geborgenheid voor jezelf creëert? Kan je dat aanwijzen?

Als je dat niet kan aanwijzen, dan kun je dus zien dat je daar eten voor nodig hebt, dat genieten voor die functie voor je heeft. En het gaat niet alleen over de smaak van eten. En die vrijheid waar je naar verlangt, doen wat je wilt, wanneer je dat wilt. Als je niet tevreden bent over je gezondheid en over je gewicht, die vrijheid zit je ergens in de weg, want je verlangens zitten niet op één lijn. Dus aan de ene kant voel je die autonomie, die zelfbeschikking na alle al het commentaar en de kritiek die je al hebt gekregen over je gewicht en over je lichaam, voel je, ‘maar ik maak zelf nog wel uit wat ik doe.’

En tegelijkertijd aan de andere kant ben je niet tevreden over hoe je lichaam voelt.

Ben je niet tevreden over je vitaliteit. Niet tevreden over de energie die je tot je beschikking hebt. En zou je graag je lichaam beter willen kunnen ondersteunen om te functioneren zoals het voor jou lekkerder voelt.

En ik doe nu die aanname, want van mij maakt het niet uit. Ik ga ervan uit dat je naar deze podcast luistert omdat je niet tevreden bent over de manier waarop je met eten omgaat en graag een ander resultaat voor jezelf wilt creëren. Niet omdat ik het belangrijk vind dat je aan een bepaald plaatje voldoet. Het gaat mij om jou. Jouw relatie met eten, jouw relatie met je lichaam.

En als je dus kan zien dat je aan de ene kant die vrijheid nodig hebt om te doen wat je wilt, wanneer je dat wilt en ziet dat dat ook is omdat jouw systeem van functioneren aan eten heeft gedelegeerd, dat daar de koestering gebeurt, dat daar de vrijheid gebeurt, dat daar het ontspannen gebeurt omdat het daarbuiten er niet voor je is, omdat je daarbuiten alleen maar van alles van jezelf moet. Dan is eten dat eiland wat verantwoordelijk is voor je ontspanning, voor je koestering, voor je gevoel van vrijheid. Even helemaal mogen doen wat je zelf wil.

Dat is allemaal gedelegeerd naar eten.

En dan is het natuurlijk heel lastig voor je, als je jezelf dat zou ontnemen en zou zeggen, ‘ja, maar ik wil ook graag gezonder zijn, afvallen, minder gewicht met me mee moeten dragen, minder belasting op mijn gewrichten voelen, meer energie tot mijn beschikking hebben, mijn lichaam niet continu moeten laten spijs verteren en al die andere processen waar het ook nog aan toe wil komen wat meer ruimte geven.’

Dan voel je ja, maar dan moet ik dus kiezen. Dan heb ik hier een heel lastig dilemma. Of ik kies voor mijn gezondheid, mijn vitaliteit. Een lichter lichaam. En een soepeler lichaam, een onbelast lichaam. Een lichaam wat ik misschien ook mooier vind. En wat plattere buik zou ik mooier vinden. Maar wat ik dan allemaal moet inleveren, die prijs is veel te hoog. Dan valt er dus niks meer te genieten. Mijn rustpunt is weg, mijn koestering is weg. En dat uitleven van mijn vrijheid en helemaal mezelf mogen pleasen en doen waar ik zelf zin in heb, is dan ook weg.

En die prijs is te hoog.

Als je die optelsom maakt is die prijs te hoog. En in het moment van verleiding, in het moment dat je, zoals nu met dit mooie herfstweer, het is een beetje donker en je loopt over de markt en je ruikt al die lekkere geurtjes van al die stalletjes en je komt lekkere dingetjes tegen voor thuis.

Echt niet dat je je dan bereid bent om jezelf al die fijne dingen te ontzeggen die ik nu net heb opgesomd. Dan wil je doen wat je zelf wil. En wat je wil is wat lekkers meenemen voor thuis. En wat je wil is wat lekkers bij de koffie, wat lekkers bij de thee, wat lekkers bij een wijntje.

Dus hoe los je dit nu op?

Vrijheid betekent hier dus niet alleen de vrijheid om te eten wat je wilt, maar je verlangt ook nog naar een andere vrijheid. De vrijheid om te wegen wat je wilt. De vrijheid om geen slaaf te zijn van je impuls om te eten. Vrijheid van overeten. Vrijheid van overbelasting in je lichaam. En die twee staan hier tegenover elkaar. En daarmee kunnen we zeggen je verlangens liggen niet op één lijn. Je hebt tegengestelde verlangens en er zijn verlangens gedelegeerd naar eten die het veel te belangrijk maken om te kunnen eten wat je wilt, wanneer je maar wilt als je die verleiding voelt. Kun je het volgen? En hier zit nu je kans.

Eten wat je wilt is beïnvloedbaar.

Daar zit de opening. Daar zit de oplossing. Je hoeft niet te kiezen tussen gezond en slank, maar saai, ongelukkig, smakeloos, geen koestering, geen vrijheid. Geen rustmoment. Al die dingen die je hebt toebedeeld aan eten. Je hoeft niet te kiezen tussen het een of het ander. Of je gezondheid en slank zijn, je lichaam of jouw welbevinden. Je gevoel van koestering, je rust, je blijdschap, blij worden van eten, al die fijne dingen die er omheen hangen. Daar hoef je niet tussen te kiezen. Je kan dit op één lijn krijgen. Gelukkig wel.

Het genieten wat je wat je voelt is maar voor een deel biochemisch.

Ik kan me nog herinneren hoe het voor mij was als peutertje als mijn moeder een toetje maakte. Mijn moeder maakte altijd alles zelf, from scratch, zoals je dat zegt in het Engels. En dan pakte ze zo’n mixer en dan maakte ze een toetje en klopte ze iets in elkaar. Dan trok ze die stekkers uit, die mixersteeltjes, die trok ze uit dat apparaat en dan kregen wij die als een ijsje. En we waren met drie kinderen en het zijn er maar twee. Het ruzie wie ze af mocht likken, maar dan kregen we ieder zo’n stekker en het derde kind mocht dan de kom uitlikken met je vinger.

Ik steeg op van dat beslag. Ik steeg op van rauw koekjesdeeg. Jij ook?

Als je zo’n plukje kreeg van zo’n koekje van dat deeg? Ik steeg op van marsepein. En vooral marsepeinen figuurtjes vond ik als kind helemaal geweldig. Een patatje met wat eruitziet alsof het de zout is, maar je weet dat het zoet is. En dan zo’n miniatuur. Sprak enorm tot mijn verbeelding.

Dus dat!

Ergens van opstijgen, ergens van aangaan, dat is het biochemische deel van eten. En ik had dat heel sterk op suiker, maar ook wel op alles waar snelle suikers in zitten, hoewel in een veel mindere mate. Pasta is niet iets waar ik waanzinnig van aangaat. Ligt er maar net een beetje aan hoe dat hoe dat is aangekleed of niet. Maar het merendeel van je beleving van genieten dat zit hem in alles wat je geprojecteerd hebt op dat eten waar ik het net over had.

Dat gevoel van ah, dit is mijn rustpunt. Nu mag ik even doen waar ik zelf zin in heb. Nu hoef ik even helemaal niets meer. Het is die koestering die je er op geprojecteerd hebt, die je daaraan verbonden hebt. Het is gezellig. Theelichtje aan, theepot erop en lekkere dingetjes op tafel. Oh, het is gezellig. Borrelplankje opmaken, lekkere dingetjes er leggen. Nu is het avond. Nu is het me time. Mijn tijd. Kaarsje erbij. Hoe het er voor jou ook uitziet.

Dat is allemaal de verlangens die je daarbij voelt, de fijne gevoelens die je daarbij hebt, komen allemaal bij je gedachten vandaan. Niet bij het eten zelf.

Dus er is het biochemische stuk van genieten. En dan is er het verhaal wat je jezelf hierover hebt verteld. Wat je jezelf hierover bent gaan vertellen en wat ik in die eerdere vraag aan je voorlegde is: maar waar kan je zien dat je jezelf koestert buiten eten om als eten niet zou bestaan?

En als je dan echt zegt, ‘oh Marjena, dan kijk ik naar een heel bar land. Dat is er gewoon niet. Buiten die eetmomenten om is er geen koestering, is er geen ontspanning, is er geen, ‘en nu mag je even helemaal doen waar je zelf zin in hebt.’

Of ik mag wel doen waar ik zelf zin in heb, maar ik merk dat ik nergens blij van word. Dan staar ik wat passief voor me uit en komen er alleen maar gevoelens in me op die ik helemaal niet voelen wil. Voel ik me eenzaam. Of ik verveel me of ik voel me onrustig worden meteen. En ik kan beter doorgaan met de taken die ik nog heb liggen. Ik weet niet waar ik mezelf later moet, maar eten zolang ik eet is er dat genieten. Is er die koestering, is er dat rustmoment, is er die vrijheid en doen wat ik even helemaal zelf wil.

En dat is oplosbaar.

En dan beloof ik je zelfs dat dat biochemische stuk helemaal niet zoveel invloed op je heeft. Daarvan loskomen is een stuk gemakkelijker dan je denkt. Zodra je dit verhaal wat er omheen zit verandert. Verlangen en het projecteren van je verlangens op eten is een gewoonte. Het is aangeleerd. En je kan je verlangens verleggen en nieuwe verlangens creëren. Enthousiast worden over andere dingen. Je kan verleiding gaan voelen en me time en vrijheid en enthousiasme en verbondenheid en ontspanning en rust op een hele andere manier zonder dat je daar eten bij nodig hebt.

En dit is mijn punt: is dat niet ultieme vrijheid?

Is het niet ultieme vrijheid om daar niets bij nodig te hebben dan alleen jezelf. Met jou kunnen zijn in jouw eigen gezelschap zonder dat je hoeft te eten. En zonder dat je verleiding voelt om te eten. Is het niet ultieme vrijheid om over de markt te kunnen lopen, enorm te genieten van die markt, de mensen, hun boodschappen, vrijdagmiddag of welke dag die markt ook is bij jou in de buurt. En je ziet de verse groenten en het verse fruit en het paddenstoelenstalletje en het theestalletje en al die prikkels die daar zijn. En je ruikt van alles en je kan genieten van de ervaring van daar zijn maar zonder dat je eten hoeft te kopen of eten wilt eten. Eten mee naar huis wilt nemen en het moet hebben om het thuis gezellig te kunnen maken.

Is het niet fantastisch als je thuis het thuis heel gezellig kan maken en je gekoesterd kan voelen, geliefd kan voelen, ontspannen kan voelen, vrijheid kan voelen om even helemaal te mogen doen waar je zelf zin in hebt zonder dat je daar eten bij nodig hebt.

En dat is wat je kan creëren voor jezelf.

Want dat is alleen maar de projectie van al die verlangens die je ooit naar eten hebt gedelegeerd en die je opnieuw invulling kan gaan geven. Want als je daadwerkelijk zou moeten kiezen tussen of ik ben slank en gezond, maar er is geen me time, geen ontspanning, geen genieten, geen koestering. Of ik weeg meer dan ik wil. Ik heb niet de vitaliteit die ik wil, maar wel al die fijne gevoelens. Dan kom je er niet uit.

Het succes waar ik op coach in Etenslessen is het op lijn krijgen van je verlangens.

En als je verlangens eenmaal op lijn liggen, dan heb je het gewicht wat je hebben wilt. Je bent zo slank als je wilt, zo vitaal als je wilt. Je slaapt goed, je kan je goed concentreren, je lichaam voelt vrij, licht, onbelast. Al die fijne gevoelens heb je. Je ziet eruit zoals je wilt. En je hebt geen last van onvervuld verlangen. Je voelt je gekoesterd, je hebt je ontspanning, je weet hoe je het gezellig maakt voor jezelf, zonder dat je daar eten bij nodig hebt.

Die vrijheid kan je voor jezelf creëren.

En dan zie je dus en dat is de eye opener die ik je in deze aflevering wil geven, is dat je niet hoeft te kiezen. Je kan het allemaal krijgen, het gewicht wat je hebben wilt, die relatie met eten die je hebben wilt. De koestering, de vrijheid, de ontspanning, al die fijne gevoelens. Zonder dat je daar eten bij nodig hebt. En dat vraagt om een aantal stappen waarin je je verlangens dus opnieuw gaat inrichten.

En in mijn programma gebeurt dat in de modules Ontwerpen en Creëren. Daar bouw je dat opnieuw voor jezelf op en richt je dat opnieuw voor jezelf in. En geef ik je de tools waarmee je dat doet zodat jij je verlangens op één lijn krijgt en precies weet wat je wilt, waarom je dat wilt en hoe je dat voor jezelf optuigt en bouwt.

En het overeten wat je in dat proces nog doet, gebruik je steeds om van te leren, om te herkennen wat je aan eten hebt gedelegeerd. Waar je denkt dat je het nog voor nodig hebt, wat je niet zonder eten voor jezelf kan voelen, creëren, toelaten. En dat is een leerling zijn van dat proces. Een leerling zijn van jouw relatie met eten. En daarom heet dat programma Etenslessen.

Dus als je ziet dat je dus niet hoeft te kiezen. Dat je én-én kan krijgen. Dan gaat er een wereld voor je open. En dan wordt ook dat hele stuk in jezelf van ooit zo bekritiseerd zijn om hoe je eet en hoeveel je weegt, en misschien de dieetclubs waar je bent geweest en het applaus wat je kreeg als je wat was afgevallen. Maar toen kwam je toch weer aan. En dat onder vuur liggen van je lichaam.

Dat waar je ooit bent gaan zeggen, ‘ik doe wat ik zelf wil, wanneer ik het wil.’

Zolang je overeet om daarmee die vrijheid voor jezelf als het ware te bevechten compenseert de pijn niet die je hierbij hebt gevoeld.

Toen je nog niet voor jezelf kon opkomen. En overeten om voor jezelf op te komen als je eigenlijk niet blij bent met het resultaat, is niet effectief. Je krijgt daar die pijn niet mee opgelost. Die pijn krijg je wel opgelost als je het een betekenis gaat geven. En dat gebeurt in dit hele stuk, in dat ontwerpen, in dat creëren. Omdat je dan echt voor jouw vrijheid gaat staan en echt gaat zeggen dit is mijn relatie met eten.

En niemand is in die relatie uitgenodigd. Eten is iets tussen mij en mijn lichaam.

En nu, voor het eerst in mijn leven, ga ik eens echt voor mezelf zorgen. Dat ik mijn verlangens op één lijn krijg. Zodat ik geen slaaf meer ben van mijn impulsen, Niet meer geloof dat genieten uit een zakje komt, uit een verpakking komt. Niet meer gelooft dat genieten op mijn bord ligt. Ik creëer de vrijheid om daar geen eten bij nodig te hebben.

En hoe fijn is dat? Dan maak je je echt volledig los van dat verleden en richt je alsnog jouw relatie met eten in op de manier die jij wilt, zoals die voor jou goed voelt, zoals die voor jou klopt. En als ultieme vrijheid. Waarbij je echt kan zeggen ik heb nu het gewicht wat ik wil. Ik heb nu de relatie met eten die ik wil. En ik delegeer geen gevoelens meer naar eten. Ik ben verantwoordelijk voor het creëren van de gevoelens die ik wil.

Ik wil voelen en die komen bij mijn gedachten vandaan en die liggen niet op mijn bord.

Denk hier over na en als je een volgende stap wilt zetten, als je hier in wilt verdiepen nodig ik je uit. Kom op mijn wachtlijst. Op 15 november gaan de deuren van mijn programma open. Dan neem ik je mee in de hele formule van Etenslessen. Ga je langs al die modules en kom je bij dat ontwerpen en creëren en bouw je deze vrijheid voor jezelf en blijvend gewichtsverlies waarbij je niets hoeft in te leveren wat je zo graag wilt voelen en waar je ook recht op hebt.

Kom op die wachtlijst! Ik stuur je dan meer informatie over mijn programma met alle details en dan kan je een goede afweging maken of mijn programma de perfecte match voor je is. Ik kijk daar naar uit en ik wens je een mooie dag. Tot gauw!