Afl. 99 Als het niet gaat zoals je wilt

Als het veranderen van je relatie met eten helemaal gaat zoals je wilt en je ook nog snel afvalt is het gemakkelijk om hier plezier in te hebben en trots te zijn.

Het tegenovergestelde herken je waarschijnlijk ook: als je geen gewicht verliest en dit proces nog helemaal niet gaat zoals je wilt is het gemakkelijk om te balen en teleurgesteld te zijn.

Het is zo gemakkelijk om je gevoelsleven afhankelijk te maken van je omstandigheden. In relatie tot afvallen beland je dan al snel in een emotionele achtbaan waar je uit wilt.

Maar er is ook nog een derde variant mogelijk: genieten terwijl het afvallen nog helemaal niet gaat zoals je wilt en daar gaat deze les over. Het is de slimste keuze die je kan maken en ik leg je uit hoe deze werkt.

---

Wat je ontdekt:

• Drie posities voor afvallen en gedragsverandering.
• Hoe je de derde positie inneemt.

---

 

Transcript Afl. 99

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 99. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn Etenslessen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen.

Hallo, hoe gaat het met je? Wat fijn dat je hier weer bent. Wat fijn dat je luistert. Wat ben ik daar blij mee. En dat niet alleen. Ik ben ook ontzettend blij met de ongelooflijke groei van Etenslessen. De maand september is nog maar net begonnen en nog voordat de eerste week voorbij was, was de groep van september al helemaal uitverkocht. De groep van oktober stroomt al vol en er zijn mensen die nu al hun aankoop doen voor de groep van november. En dat zegt wat. Dat zegt iets over het groeiende besef hoe het creëren van een fantastische relatie met eten werkt. Wat je daarvoor nodig hebt en dat Etenslessen daadwerkelijk het beste programma is wat je daarvoor kan inzetten omdat het zo compleet is, omdat het zo goed begrepen heeft wat daarvoor nodig is, wat ervoor nodig is om je strijd met eten op te ruimen, van daaruit een fantastische relatie met eten te creëren. En hoe je, als je overgewicht wilt verliezen, afvalt in dat proces, zonder dieet.

En dat dat werkt en dat dat waanzinnig goed voelt om te doen door wie je wordt in dat proces, dat besef groeit. En de verkoop, dat uitverkocht zijn is daar een afspiegeling van. En ik ben daar zo blij mee. Ik ben zo blij dat er steeds meer mensen zijn die zeggen: oh ja, natuurlijk. Natuurlijk, heb ik aan kennis over gezonde voeding niet genoeg. Als ik niet tijdelijk wil afvallen, maar echt als persoon wil veranderen zodat wat ik voor mezelf daarin creëer, voelt als iets waar ik vanzelf in wil blijven investeren als iets wat niet als volhouden voelt. En dat maakt me zo blij. Daar ben ik zo dankbaar voor. Echt.

Daarnaast ben ik ongelooflijk trots op alles wat ik in mijn meesterschap-groep zie gebeuren. Ook daar is een prachtige ontwikkeling gaande en ik gaf maandag een masterclass daar waarin we echt diep, diep, diep in het gedachtenwerk stapten en in het toepassen van gedachtenwerk. We keken echt samen met elkaar. Hoe pas je dat gedachtenwerk nou zo toe? En creëer je daar een routine mee in je leven, van waaruit je greep krijgt en optimaal invloed hebt op wie je wilt worden? En dan heb ik het niet alleen over dat gewicht wat je wilt en die fijne relatie met eten die je wilt, maar ook het leiderschap, het zelfleiderschap wat je dan kunt inzetten om het complete leven te creëren waar je naar verlangt.

En ik noem het tegenwoordig steeds vaker jouw rocksterleven, dat leven waarin jij voelt dat je echt helemaal aanstaat en levenslust ervaart. En daar keken we naar, in die les en iedereen ging er zo van aan. Het was echt fantastisch wat er daarna ook als feedback kwam in de community en hoe het daar bruiste en hoe we daar nog steeds bruist sinds die les, dat is echt heerlijk. Ik ben zo trots op ze en ik noem ze ook mijn rocksterren. Ik vind geweldig wat ze daar allemaal doen en ik ben daar ook heel erg dankbaar voor.

En als laatste ben ik ontzettend blij en trots op het werk wat ik heb gedaan in het coachen van mezelf. Als je deze podcast al wat langer volgt of misschien elke week beluisterd, dan weet je dat ik een tijd geleden met je heb gedeeld dat ik enorm door groeipijn aan het gaan was. Ik wil een leven lang blijven evolueren en in die podcast vertelde ik ook dat ik altijd die reis naar binnen aan het maken ben, omdat die zo boeiend is, omdat het zo verrijkend is om steeds die volgende versie van mezelf te worden. En echt dat potentieel wat in mij zit, wat ook in jou zit, aldoor op te blijven zoeken en te benutten en te zien wat ik daarmee creëer, hoe boeiend mijn leven dan is, hoe geboeid ik ben door mezelf, hoe mijn emotionele palet groeit. Mijn emotionele draagkracht groeit, hoe ik mezelf kan coachen op het steeds verder loslaten van belemmerende overtuigingen en mezelf blijf verrassen met het ontdekken van belemmerende overtuiging waarvan ik niet wist dat ik ze had om steeds meer te kunnen woorden wie ik graag wil zijn.

En het is zo leuk om te doen. Zo boeiend, zo lonend ook. En daarin, iedere keer als je zo’n volgende versie van jezelf wordt, ga je door groeipijn. En die is niet makkelijk.

Het is lastig om jezelf te helpen in het loslaten van wat je niet meer nodig hebt en om het scheppende werk te doen waarbij je creëert waar je naar verlangt. Want dat is een van de dingen waar ons brein helemaal geen belang bij heeft. Ons brein wil alleen maar waken over onze veiligheid. Mijn brein net zo goed als die van jou. En het heeft geen enkel belang bij het opzoeken van mijn toekomstige zelf. Dus waar mijn brein zich alleen maar wil bezighouden met mijn veiligheid, wil ik graag sleutelen aan mijn geluk en aan het verrijken, het oprekken van mijn kunnen en het verdiepen van de relatie met mezelf, het ontwikkelen van nog meer zelfliefde en nog meer zelfleiderschap. En dan zien wat ik daar allemaal mee kan creëren. En dat is fantastisch, fantastisch. En ik kan oprecht zeggen nu ik aan de andere kant sta van die groeipijn, dat er regelmatig momenten zijn waarop ik kan zien: wow, oké Marjena. Hier reageer je nu echt vanuit die volgende versie die je bent geworden. Normaal gesproken had je jezelf in deze situatie klein gemaakt. Normaal gesproken had je in deze situatie niet gezegd wat je werkelijk vond. Of was je niet blijven staan voor wat je wil. Of was je hier nu onzeker geworden. Was je hier nu gaan twijfelen en andere om raad gaan vragen. En het is zo leuk om te zien wat die groeipijn mij nu oplevert nu ik aan de andere kant daarvan sta.

Hoe ik nog meer recht op besluitvaardig, zelfverzekerd, sprankelend, levenslustig mijn dingen doe en creëer waar ik naar verlang. Het is echt indrukwekkend. Ik ben onder de indruk van mezelf. Ik ben onder de indruk van de groei die ik heb doorgemaakt en dat beheersen, weten hoe ik mezelf daarop heb gecoacht, is natuurlijk het goud in m’n toolbox in het coachen van mijn leerlingen in de Etenslessen en voor jou in je relatie met eten als je er door die groeipijn bent gegaan, zie jij dat ook. Dan zijn er die momenten zoals ik die ook had toen ik mijn strijd met het eten indertijd oploste. Dan zijn er momenten waarvan je weet: oké, ik weet dat ik het normaal gesproken nu op een eten had gezet. Ik weet dat ik hier nu geen nee tegen had kunnen zeggen, tenzij ik het heel erg op wilskracht had gedaan. Ik weet dat ik hier nu tegen mezelf gezegd zou hebben: ah nee, maar nu is t gewoon even anders en je hebt het verdiend en het was gewoon een lastige dag. Al die momenten waarop je normaal gesproken zou zijn gaan eten en jij nu misschien nog eet. Daarvan zeg je aan de andere kant van je groeipijn regelmatig: Ah, kijk nou, kijk nou. Ik voel nu die keuzevrijheid om het gewoon niet te doen en het is geen gevecht. Ik overeet nu niet en ik doe dat niet op wilskracht. Ik doe het omdat ik veranderd ben. Ik doe het omdat ik oprecht voel dat ik mezelf op een andere manier kan opvangen. Dat ik daar geen eten bij nodig heb. Dat ik daar niet van afhankelijk ben. Wat een vrijheid.

Je bent niet alleen ontzettend blij omdat je op dat moment niet overeet en omdat je afvalt en dat lichaam creëert wat je wilt. Maar je bent ook en misschien zelfs wel vooral, ik was dat zeker vooral, heel erg blij door wat je creëert in de relatie met jezelf. Als je dit lukt. Als je dit voor elkaar krijgt, man…dan heb je echt iets groots gepresteerd. Je hebt jezelf veranderd. Je bent van gedachten veranderd. Je bent die volgende versie van jezelf geworden en ik kan je vertellen dat smaakt naar meer. Zodra je dat gelukt is, smaakt het naar meer. En dan voel je: oh wacht even als ik dit kan. Dan is the sky the limit. Dan kan ik m’n zinnen op elke wens zetten, want ik weet nu hoe ik mezelf aanstuur om de persoon te worden die het ook voor elkaar kan krijgen.
En dat is zo mooi steeds van je huidige zelf in je toekomstige zelf. Jouw toekomstige zelf heeft vaardigheden ontwikkeld. Overtuigingen geadopteerd. Weerstand en angsten en onzekerheden overwonnen die jij nu nog niet hebt. Die vaardigheden heb je nog niet. Die weerstand heb je nog niet overwonnen. De overtuigingen heb je nog niet geadopteerd. Daar zit dus een kloof tussen je huidige zelf en je toekomstige zelf. En in het worden van je toekomstige zelf ga je door de groeipijn waarbinnen je die verandering doormaakt en dan sta je aan die andere kant. En dan voel je die kick, dan krijg je die kick. Die kick van: kijk mij. Ik ben echt veranderd. Ik doe nu dingen die ik anders niet gedaan zou hebben. Ik vind nu dingen die ik anders niet gevonden had. Ik durf nu dingen die ik anders niet had gedurfd en dat is prachtig. Dat smaakt naar meer.

Dus je hoort het aan me, ik ben zo blij, ben zo vervuld. Trots op mezelf, op het coachen van mezelf, trots op mijn leerlingen in meesterschap die zo sprankelen, zo bouwen, zo trots zijn op alles wat ze daar doen. En geloof me, wat ze daar creëren is niet alleen dat afvallen en die fijne relatie met eten. Dat wat ze daar bouwen, dat gaat in alles zitten.

Ik moest zo lachen om wat ik las. Gisteren, iemand die schreef: ja, ik heb nu gewoon die auto voor mezelf gekocht waarvan ik steeds maar vond: nee, dat kan niet. En je moet een grotere auto hebben, moet voor de kinderen zijn en dit en dat en ze heeft het opgeruimd omdat ze denkt: het is nu. Mijn rocksterleven is nu.

Dit is het moment om mezelf dingen te mogen toebedelen en gunnen. Ik mag nu mijn levenslust inzetten om te creëren waar ik naar verlang. Ik hoef niet eerst ergens op te wachten of ergens naartoe te werken. Het zit in van alles. Het wisselen van baan. Gaan daten of juist afscheid nemen van een relatie die je niks brengt. Het gaat in alles zitten en het is zo mooi om getuige van te zijn. Dus dat en dan uitverkocht zijn als de maand nog maar net begonnen is. Ik ben daar heel erg trots op en blij mee en blij voor jullie, blij voor iedereen die van start gaat deze maand en volgende maand en in november. Je gaat jouw fantastische relatie met eten creëren en de motie van vertrouwen die je hebt gegeven door in dat programma te stappen. Dat is die eerste weerstand die je hebt overwonnen. Dat vertrouwen te geven en dat vertrouwen te geven aan de leermeester. Aan mij. En dat is prachtig. Da’s dapper. Daar was moed voor nodig.

En dan nu de aflevering. Welke les ga ik je geven. Ik wil het met je hebben over de drie posities die je kan innemen als je iets beleeft, iets creëert, iets wil. En ik gebruik hier even de simpele vergelijking met zoiets als het beleven van je vakantie. Ik kom net terug van vakantie en zoals ik jaren geleden op een gegeven moment ondervond en duidelijk zag is dat een vakantie eigenlijk altijd alles is.

Soms zeggen mensen mijn vakantie was leuk of mijn vakantie was mislukt. Het was geen leuke vakantie. Maar als je goed kijkt, zit er in elke vakantie eigenlijk altijd alles. Er zijn die prachtige landschappen of die mooie gesprekken die je voert. Of dat verrukkelijke eten wat je eet. Maar er zijn ook de muggenbulten of die badkamer waar je instapt, waarvan je denkt oh…haha…De dingen die anders lopen dan gepland. De haast die je misschien toch hebt, terwijl je vakantie altijd het liefst wil associëren met ontspanning en niks moet en niets hoeven. En dan toch beslissingen moeten nemen waar ineens een heleboel haast bij komt kijken. Meestal is het alles en wat ik je in deze les wil laten zien is dat je op drie manieren kunt kijken naar je vakantie.
Je kan bijvoorbeeld zeggen: hé, mijn vakantie gaat helemaal zoals ik wil. Precies zoals ik had verwacht. Ik geniet ervan en het is een fijne vakantie. Ik ben blij. Dat is positie één. Deze vakantie gaat helemaal zoals ik wil en ik ben blij. Is de eerste positie en de ervaring die je dan hebt. Alles loopt op rolletjes.

De tweede positie is een andere ervaring. Dat is de ervaring waarin je zegt: deze vakantie gaat helemaal niet zoals ik wil en ik baal. Dit was niet wat ik had verwacht. Ik ben gefrustreerd. Ik baal. Ik vind mijn vakantie niet leuk. Dus alles loopt precies zoals je wilt. Je ben blij. Of het gaat helemaal niet zoals je wilt en je bent niet blij.

En hier is nu de derde positie die je kan innemen: mijn vakantie gaat niet zoals ik had verwacht en ik geniet van de ervaring. Zie je wat ik hier doe? In het eerste geval, in die eerste positie besluit je om te genieten van je vakantie omdat alles helemaal loopt zoals je had verwacht en gaat zoals je wil. In de tweede positie besluit je om niet te genieten van je vakantie omdat het niet gaat zoals je wilt. En dus baal je. In de derde positie loopt je vakantie anders dan verwacht. Er gaan dingen niet zoals je wil. Maar jij hebt besloten om te genieten van die ervaring. En daarmee zeg ik niet dat je blij bent. Aldoor vrolijk bent. Want daar geloof ik helemaal niet in. Daarmee zeg ik dat je de keuze hebt om ook als de dingen niet gaan zoals je wilt, het idee dat je alleen kan genieten als het wel gaat zoals je wilt, loslaat.

Wat? Kan dat? Ja, dat kan! Die optie heb je, want omstandigheden zijn neutraal. Het is de betekenis die je ze geeft, die bepaalt hoe je je voelt. En iedereen kan herkennen dat als je een vakantie plant, dat je daar bepaalde verwachtingen van hebt. Je projecteert daar verwachtingen op. Je verwacht mooi uitzicht, een fijne slaapplaats, lekker eten. Je verwacht een ontspannen gevoel. Je verwacht dat je koffer aankomt en er is als je staat te wachten bij die loopband. Je verwacht misschien dat je hartelijk wordt onthaald in het hotel waar je gaat slapen.

Je hebt allerlei verwachtingen, bewust of onbewust, want je plant die vakantie omdat je wilt graag genieten, dus die verwachting is er sowieso. Je wilt jezelf een plezier doen. Vakantieplezier noemen we het. Maar wat nu als de dingen helemaal niet gaan zoals je wilt? Anders lopen dan je had verwacht? En jij als observant daarvan ziet dat je nog steeds de keuzevrijheid hebt om te kunnen genieten van die ervaring.

En wat betekent het om te genieten van die ervaring? Je geniet van het opkomen dagen ervoor. Jezelf erin begeleiden, houden van jezelf en je niet verzetten tegen dat wat er is. Ah, hier ben ik. Ik sta bij de loopband en ik observeer dat mijn lichaam gespannen begint te raken omdat er bijna geen koffer meer op die band ligt en die van mij nog steeds niet tevoorschijn is gekomen. Mmm, wat kom ik hierin tegen? Oh ja, daar is dat ongeduld. Daar zijn gedachten van ongerustheid. M’n geest begint zich af te vragen of ik nu misschien niet kleding die erin zit kwijt ben. Misschien krijg ik die koffer nooit meer terug. Oh, dit gaat nog lang duren, want ik moet nu, ik weet niet hoe dat tegenwoordig gaat, waarschijnlijk online of zo, ga je aanmelden dat de koffer er niet is. Dat wordt een gedoe, denkt je geest. Er staat iemand misschien op Schiphol achter glas op je te wachten, die moe wordt en zich afvraagt waar je blijft.

Je observeert je eigen reactie, je initiële, je primaire reactie op wat je daar ziet gebeuren en vervolgens in dat observeren besluit je dat je nog steeds kan genieten van jouw thuiskomst. En zelfs het ongemak van alles wat ik nu net heb opgesomd omarmt. Mmm, oké. Oh ja, en dit is nu mijn ervaring. Ah. Hier maak ik nu mee hoe het is dat die verwachting niet uitkomt en dat ik aldoor heb staan turen naar die koffer die maar niet kwam. En nu langzaam maar zeker, begin ik het idee te overwegen dat ie misschien ook niet komt en zal ik dus een actie moeten gaan inzetten. Mmm. Ah ok, hier wil ik voor komen opdagen. En hoe wil ik dat? Hoe wil ik me voelen? Hoe wil ik mezelf begeleiden hierin in deze ervaring? Ik hoef het niet leuk te vinden. Ik zeg niet tegen mezelf: nou, maar je bent in ieder geval wel veilig thuisgekomen. Dat is dat verwijt van: je mag niet zeuren. Je mag niet piepen of: kom, wees vrolijk, want er zijn ook dingen die goed gaan. Dat is dat proberen jezelf als het ware met je emoties in het gareel te zetten.
En dat is niet waar ik het nu over heb. Met genieten van de ervaring die daar is, is dat je als het ware, even kijken hoe ik het zo goed mogelijk onder woorden kan brengen voor je kan zeggen: oké, ik voel nu mijn eigen balen. Ik voel nu mijn ongerustheid dat ik misschien die spullen kwijt ben. Ah kijk, daar is die hechting aan spullen. Mmm, mooi om tegen te komen in mezelf hoe makkelijk ik gehecht kan zijn aan spullen in een koffer. En het is oké, dat is die menselijke ervaring. Die wanting mind zouden de boeddhisten denk ik zeggen. Altijd dat willen, de angst voor schaarste en het ego. En voel je dat hoe ik er nu over praat dat ik dat met een glimlach zeg? Ik ben daarin dat missen van die koffer niet vrolijk, maar mijn observant in mezelf die mij dat ziet, die ziet hoe ik reageer, die voelt compassie en mildheid en liefde en kan besluiten o ja, daar is dat stuk. Dat angstige stuk. Ik ben misschien die spullen kwijt en wat moet ik nu gaan doen? En ik kan nu nog niet naar huis of ik ga nu dadelijk naar huis, maar zonder die spullen. En dat voelt als een raar soort gemis. Er klopt iets niet. Daar kun je allemaal van houden. Terwijl je niet vrolijk bent op dat moment. En je voelt ook liefde, acceptatie en omarming van je eigen gemis, frustratie, moeten schakelen, beslissen wat je doet.

En die positie. Dat is die derde plek waarin jij dus niet alleen maar blij kan zijn als de dingen gaan zoals je ze verwacht en alleen maar kan balen als het niet gaat zoals je wilt, maar besluit dat er ook nog een ruimte is waarbinnen je in het moeten verwerken dat die koffer er niet is van jezelf houdt. En jezelf daarin begeleid.

En die menselijkheid van die ervaring met liefde en mildheid observeert. En die keuzevrijheid heb je altijd. En ik noem nu hier een voorbeeld wat voor mij deze vakantie niet aan de hand was. Ik was op fietsvakantie, maar ik heb wel eens staan wachten op een koffer die niet kwam en jij misschien ook. Dus daar gebruik ik dit als voorbeeld.

In je relatie met eten, wat je in Etenslessen doet gaat het net zo. Binnen een dieet is het de bedoeling dat je als een streep, elke dag opnieuw, je aan het protocol van je dieet houdt. En soms wordt ongezond eten binnen zo’n dieet ook echt gedemoniseerd. Dus je voelt je ook schuldig als je het toch eet, want het is zo slecht, zo ongezond.

Binnen Etenslessen gaan we helemaal uit van je menselijkheid en zeggen we: natuurlijk laat dat overeten zich nog zien, want je bent die leerling die aan het leren is hoe ze die volgende versie van zichzelf wordt of hemzelf. En voordat je daar bent en om daar te komen, heb je lessen te leren. En die lessen doen knetter veel pijn als je alleen maar kan zeggen: ik overeet niet meer. Ik ben aan het afvallen. Dit programma gaat er exact zoals ik in mijn stoutste dromen had gehoopt en dus ben ik blij.

Of je zegt: nee, ik overeet nog. Ik ben nog niet afgevallen. Het gaat helemaal niet zoals ik wil. Dit programma werkt niet.
Die derde positie. Die leer je creëer in mijn programma. Die positie waarin je als leerling van die lessen in dat worden van die volgende versie van jezelf, in alles wat je daarvoor nodig hebt tegen jezelf kan zeggen: oh ja, zie je. Dit is dat lastige moment waarop ik nog over at. En nu die plaat van schuld en spijt noem ik hem vaak, die plaat van schuld en spijt die automatisch opgaat nadat dat overeten, nu die automatisch opgezet wordt door mijn brein, kan ik als observant daarvan zien: oh kijk eens wat fascinerend. Kijk eens wat hier gebeurt. Ik maakte hier de keuze om te overeten, omdat ik nog niet op dat moment in staat was om het anders te doen. En onmiddellijk schiet mijn brein door naar: zie je wel, je kan dit niet, het wordt nooit wat. Je hebt dit al te lang. Je bent al te oud. Dit gaat je niet meer lukken.

Mmm, fascinerend. En daarin op die plek kun je houden van dit proces. Kan je dat zien? Zou mooi, zo mooi en dat is wat ik je leer te doen. En dat maakt dat het geen gevecht is dit programma en dat die verandering waar je doorheen gaat geen gevecht is. Je gaat absoluut door ongemak, door die groeipijn waar ik het nu over heb. Maar het is geen gevecht.

En je ontwikkelt deze positie zodat je steeds kan zien: oh ja, ik ben aan het leren en daarin lukken nu dingen en er leuke dingen ook nog niet. En het aantal dingen wat lukt wordt steeds meer en de momenten waarop het gaat zoals ik wil en ik in een fijne flow zit, die duren steeds langer en ik maak daar een ontwikkeling in door. En soms ziet dat beeld er wat grillig uit. En ik begeleid mezelf daar liefdevol in, terwijl ondertussen mijn zelfleiderschap groeit en mijn zelfliefde groeit. En dat is zo waardevol. Want je ziet. Je kan het toepassen op hoe je vakantie ervaart als je koffer niet terugkomt. Je kan het toepassen op hoe je die fantastische relatie met eten creëert en het gewicht dat je wilt. En op alle andere gebieden van je leven. Jouw rocksterren leven creëren voor jezelf waarin je zo aanstaat.

Oké, dit was wat ik voor je had. Ik ben er volgende week weer voor de honderdste aflevering en ik wens je een mooie week. Tot dan.