Afl. 202 Vier stappen waarmee je overeten opruimt.

Overeten is iets wat je opruimt. Het is de snelste en meest effectieve weg naar blijvend gewichtsverlies. Maar hoe werkt dit? Ik vertel het in vier stappen aan de hand van een concreet voorbeeld. Als je het moeilijk vindt om in gezelschap niet te overeten is deze aflevering extra waardevol. Ontdek hoe je blijvend gewicht verliest en een fantastische relatie met eten creëert. Luister naar: Vier stappen waarmee je overeten opruimt.

---

Wat je ontdekt:

• De 4 B’s van blijvend gewichtsverlies.
• Hoe je nooit meer terugvalt.
• Hoe het gemakkelijk wordt om in gezelschap niet te overeten.

---

 

Transcript Afl. 202

Hallo en welkom. Misschien ben je hier nieuw. Welkom in mijn podcast Etenslessen. Deze podcast is voor jou en helpt jou als je niet tevreden bent over de manier waarop je met eten omgaat, naar een fantastische relatie met eten verlangt en blijvend gewichtsverlies.

En in deze les ga ik het met je hebben over het opruimen van overeten en de vier stappen waarmee je dat kan doen. Hele concrete stappen.

Wat mijn programma uniek maakt, mijn filosofie uniek maakt, is dat ik zeg dat overeten iets is wat je opruimt. En om het op te kunnen ruimen moet je het eerst tegenkomen. Je moet het als het ware door je handen laten gaan. En dit idee staat haaks op wat de dieetindustrie je leert over afvallen. De dieetindustrie zegt gewoon op maandag begin je, je laat nieuw gedrag zien. Je volgt dit dieet totdat je op je streefgewicht bent. En die aanpak werkt fantastisch voor tijdelijk gewichtsverlies. Als je alleen tijdelijk gewicht wilt verliezen, kan je het op die manier heel goed doen. Alleen dat is meestal niet wat je wilt en daarom is het ook zo frustrerend als je daarna weer aankomt, want je wilde helemaal geen tijdelijk gewichtsverlies.

Je wilde blijvend gewichtsverlies en dat is je op deze manier niet gelukt, terwijl je daar wel heel erg je best voor deed. Je gooide al je wilskracht in de strijd om vanaf het moment dat je inderdaad op maandag begon en je bereikte dat streefgewicht en daarna kwam je weer aan. En de reden waarom je weer aankwam is omdat je de oorzaak waarom je overeet niet hebt opgeruimd.

Jouw relatie met eten is niet echt veranderd.

Je hebt alleen tijdelijk een kunstje laten zien, daar ander gedrag overheen geplakt. Maar die relatie is nog steeds hetzelfde. En in die relatie overeet je.

En om dat op te kunnen ruimen zeg ik zie het als een kamer die je binnenstapt. Waar dat overeten zich laat zien. Die er niet uitziet, die kamer zoals je wilt. Die kamer is een rommel en je gaat die opruimen en je komt daar in dat overeten tegen. Dat betekent dat je kan gaan onderzoeken: waar komt dit vandaan? Waarom doe ik dit? Wat komt het mij vertellen? En zodra je dat doet, doe je oorzakelijk werk en ruim je overeten daadwerkelijk op en ben je bezig met het creëren van blijvend gewichtsverlies. En een hele belangrijke bijkomstigheid die deze aanpak zo effectief maakt is dat het de lading er afhaalt.

De grootste pijn bij het volgen van een dieet is dat je zo ontzettend hard je best doet om geen steken te laten vallen. En iedere keer als dat toch gebeurt, krijgt je vertrouwen in jezelf, je vertrouwen in je wilskracht een deuk. Wat je ook voelt is de spanning van zo lukt het me niet, ik moet het beter doen en het hele proces van het afvallen raakt beladen. En iedere keer dat je het toch weer doet, faal je voor je gevoel. Dat ondermijnt je zelfvertrouwen. Je denkt dat je misschien te weinig wilskracht hebt en als je een tijdje niet hebt overeten en het gebeurt dan toch weer wel, dan denk je dat je een terugval hebt.

Ik wil dat allemaal niet voor je.

Ik wil dat je overeten echt kan opruimen, definitief kan opruimen, waardoor je gewichtsverlies blijvend is en jij door dat proces van dat opruimen kan gaan zonder spanning. Je weet dat je nog gaat overeten en je hoeft je daar dus ook geen zorgen over te maken. Je faalt niet, Er gaat niks mis en je hebt geen terugval, je komt alleen een Etensles tegen. Eén van die momenten in jouw relatie met eten waarop je overeet. En je hebt dat overeten in die specifieke situatie nog niet opgeruimd. En daar hebben we op gerekend. Dat was te verwachten. En nu kom je dat tegen.

En zodra je dat idee omarmt en je daarvoor openstelt, gaat de lading eraf, de spanning eraf. Je geest kalmeert en een kalme geest is een open geest. En doordat je geest kalm en open is, kan je veel sneller zien waar dat overeten overgaat. Je durft het veel beter in de ogen te kijken. Als je voor je gevoel faalt, dan voel je schaamte. Je voelt zelfverwijt en wil je zo gauw mogelijk vergeten dat het is gebeurd en blijft die Etensles liggen. En dat is zo zonde.

Je wilt dat overeten eruit hebben met wortel en al en dat gebeurt op het moment dat je daar juist naar kijkt, het in de ogen kijkt. Nou, dat is de reden waarom dit zo’n belangrijk aspect is van mijn filosofie. Je ruimt de oorzaak van overeten op en je doet dat met een kalme, open geest, waardoor dat veel gemakkelijker gaat. Het is niet zo beladen. Je hebt niet het gevoel dat er iets misgaat als je overeet of dat je faalt of tekortschiet.

Die eerste stap in het opruimen van dat overeten is bewustwording.

Het herkennen dat je het doet. Het kunnen herkennen als overeten. Want er zijn ook momenten dat je eet en dat dat geen overeten is. Dus je hebt die definitie van overeten voor jezelf nodig. En de definitie die ik er aan heb gegeven in mijn programma is dat ik zeg overeten is het eten wat je doet waar je lichaam niet om heeft gevraagd.

Dus je hebt op dat moment geen maaghonger. Je eet niet omdat je lichaam zegt hé, ik heb wat van je nodig en het is eten waar je achteraf spijt van hebt. Want binnen een fantastische relatie met eten en blijvend gewichtsverlies, het gewicht wat jij mooi vindt en fijn vindt is ook ruimte voor het eten van iets zonder dat je honger hebt. Je zal dat niet heel vaak doen, maar soms zal je daar echt achter staan en besluiten ik ga dit nu eten en de redenen waarom ik dat doe, die kloppen voor mij als een bus. Ik weet ook nu al dat ik er achteraf geen spijt van zal hebben. Dit is zo’n moment waarop ik heel bewust eet zonder dat ik honger heb. Dan noem ik dat geen overeten.

Maar hier, als je dus begint met het opruimen van overeten, doe je dat nog wel en zijn er momenten waarop je eet zonder dat je honger hebt en waar je achteraf spijt van hebt.

En die momenten ga je onderzoeken. En dat begint dus met het bewust worden, je bewust zijn van overeten, het kunnen herkennen van overeten. Dat is die eerste stap. De eerste B, de B van bewustwording.

Je bent je bewust dat je overeet.

En het voorbeeld wat ik hier nu voor je wil gebruiken ter illustratie is het voorbeeld waarbij je al hebt geluncht. Je hebt dus geen honger meer. Je bent helemaal verzadigd en je komt misschien bij familie op bezoek of bij vrienden op bezoek en die zetten eten voor je op tafel, iets te knabbelen, iets lekkers, misschien koekjes of crackertjes en dat staat op tafel en je wil het hebben.

Dat was je niet van plan, want eigenlijk wil je wachten met eten tot het avondeten, want je gaat iets heel erg lekkers klaarmaken. Waar je ook trek in hebt, waar je je op verheugt en je wilt dat eten met smaak. En dat gaat het beste als je ook echt daadwerkelijk lekkere trek hebt. Als je dit nu hier aan tafel gaat eten, hier op bezoek, dan weet je dat je vanmiddag aan het eind van de middag te vol zit en geen honger hebt tijdens je avondeten.

En dat is niet wat je wilt.

Dus je kan nu al voorspellen dat dat eten wat je hier nu gaat doen, dat je daar achteraf spijt van hebt. En je hebt geen honger, want je hebt net geluncht.

Dus dit is zo’n situatie waarin je kan voelen oh oh ah, ik wil dit nu, ik wil dit eten, maar ik heb gewoon geen honger. En ik weet dit was niet m’n plan van de dag. Ik weet dat ik vanavond geen honger heb. Als ik dit nu ga doen en ik weet dat ik daar spijt van ga hebben. Want wat ik vanavond ga maken is heel erg lekker. Ik heb me er op verheugd. Misschien is het ook heel erg gezond. Je gaat er moeite voor doen of iemand anders gaat er moeite voor doen. Hier had je eigenlijk helemaal niet op gerekend en het overvalt je nu. Maar nu staat het voor je neus en wil je het hebben.

De tweede stap hierin is onderzoeken wat je niet bereid bent.

De B van bereid. Wat ben je niet bereid te voelen in deze situatie? Je zit hier nu met elkaar, met je familie of met je vrienden. Wat ben jij niet bereid te voelen als je dit nu niet zou eten? Wat zou je dan voelen? En het antwoord wat ik vaak hoor is: dan heb ik het gevoel dat ik iets mis. En dat wil ik niet. Ik wil mee kunnen doen. Ik wil dat gevoel van gemis niet voelen.

Oké, goed om te weten. Je bent dus niet bereid om die ervaring, dat gevoel van gemis te voelen. En dus wil je overeten. En het is belangrijk en waardevol om te zien dat dit dus helemaal niet gaat over dat eten zelf. Dat eten is niet sterker dan jij. Waar dit over gaat is dat je niet bereid bent om dat gemis te voelen. Je wil dat niet voelen en je voelt verlangen naar dat eten wat voor je staat en je wil het hebben. Dus d’r is verlangen en een idee van gemis als je niet aan dat verlangen toegeeft. Je bent niet bereid om dat gemis te voelen.

De derde stap hierin en dat is een hele interessante vraag, is waarom eigenlijk niet? Waarom wil je dat gemis niet voelen? Welke betekenis geef je daaraan? Die derde B. De B van betekenis.

Welke betekenis geef je daar aan als je dit nu zou mislopen en niet meedoen?

En een antwoord ook weer in dit voorbeeld wat ik heel vaak hoor is: dan vind ik het niet gezellig, Ik vind het niet gezellig en ik heb het gevoel alsof ik op dieet ben en ik ben niet op dieet. Oke, heel goed om te weten. En interessant. Dus je overeet in een situatie zoals deze omdat je niet bereid bent om gemist te voelen? En verlangen en daarmee te zijn dat er te laten zijn? En de betekenis die het geeft is dat het anders voor jou niet gezellig is.

Iedereen is gezellig aan het eten en het is voor jou dan niet gezellig en het voelt alsof je op dieet bent. Je hebt dan het idee dat je op dieet bent en je ben niet op dieet. En een dieet betekent meestal de gedachte ik mag dit nu niet hebben, ik mag dit niet eten want ik kom hiervan aan. Dit was niet de afspraak.

Dus het verbod om te mogen eten is het dieet he, ik mag dit niet eten, ik kom er van aan, ik mag dit niet hebben en ik ben niet op dieet dus ik mag het hebben.

Dat is de betekenis waar je in zit. Zo waardevol dit. Hier zit zoveel in.

Dus je bent je bewust dat je overeet omdat je niet bereid bent om gemist te voelen. En ik zeg dat volledig zonder oordeel. Ik ben daar zelf ontelbare keren geweest, niet bereid om gemist te voelen. De betekenis die het geeft is dat het anders voor jou niet gezellig is en dat je het idee hebt dat je op dieet bent en je ben niet op dieet.

Oke, dat is wat hier het overeten is wat je zou willen opruimen. Wat je zou willen opruimen, maar nu nog niet doet. En wat is er nou voor nodig als je het opruimt? Welke verandering speelt zich dan af in jou, specifiek in deze situatie? Als jij iemand bent met een fantastische relatie met eten die niet overeet, dan kom je natuurlijk ook deze situatie tegen. Je hebt al geluncht, je gaat bij familie langs of je komt bij vrienden langs en die zetten eten voor je op tafel. En wie ben je dan?

Wat is er dan veranderd?

In dit voorbeeld en zeker in de fase waarin dat nieuw gedrag voor je is, voel je nog in eerste instantie opnieuw dat gemis. Als ik dit nu niet neem weet ik niet hoe het proeft, weet ik niet hoe het smaakt. Iedereen is ervan aan het genieten en ik doe daar niet aan mee en dus loop ik dat dan mis. Ik loop die ervaring mis.

Alleen nu ben ik bereid om dat gevoel te verkennen. Om daar mee te zijn en zeg, ‘mmm, waarom is dat eigenlijk zo erg? Wat voel ik dan precies in mijn lichaam als ik hier nu gewoon blijf zitten aan tafel met die bakjes of dat schaaltje voor me? En ik laat die ervaring van gemis, die sensatie van gemis er zijn, die emotie van gemis er zijn. Wat is daar eigenlijk zo erg aan? Ik wil daarmee kennismaken. En niet snel aan ontsnappen. Ik wil daar mij zijn.’

Dat is in die fantastische relatie met eten waarin je niet overeet de stap die je hebt gezet.

Je bent bereid om jouw ervaring van gemis, jouw gevoel van gemis, om die te beleven, om die te verkennen. Om er mee te zijn. En die bereidheid zal je alleen voelen als je er een andere betekenis aan hebt gegeven.

Dus daar is die derde B. Je bent je bewust dat dit een situaties waarin je normaal gesproken overat wat je altijd deed. Maar je bent nu bereid om je gevoel van gemis te verkennen. En dat ben je bereid om te doen omdat je nieuwe betekenissen aan de situatie hebt gegeven.

En de betekenis die je er aan kan geven, de betekenis die ik er zelf indertijd aangaf is dat ik me realiseerde de gezelligheid waar ik naar verlang, die verbinding die ik zoek. Die komt helemaal niet uit een verpakking. Die ligt niet op dat schaaltje. Wat daar ligt is niks anders dan een sensatie die ik zal voelen in mijn mond. Maar gezelligheid komt ergens anders vandaan.

Gezelligheid komt bij connectie vandaan.

De verbinding met de ander, de aandacht die we aan elkaar geven, de aandacht die we uitwisselen.

Hé, wat ben ik blij om je te zien. Hoe is het met je? Ik wil al je verhalen horen. Hoe gaat het met je? Wat fijn om hier te zijn! Wat lief dat je dit allemaal voor me op tafel hebt gezet. Hadden ook bloemen kunnen zijn. Het is niets meer dan een gebaar. Wat daar op dat schoteltje ligt had ook een vaas met bloemen kunnen zijn of een paar kaarsjes wat we dan gezellig maken he, het gezellig maken noemen. Maar de gezelligheid, de ervaring van de gezelligheid op zich zit in de uitwisseling van het contact, zodat was voor mij de nieuwe betekenis die ik aan een dergelijke situatie gaf. Die gezelligheid komt helemaal niet uit die verpakking. Die gezelligheid ligt niet hier op dat schoteltje.

De gezelligheid zit in dat oogcontact, in de hartelijkheid, in de warmte, in het uitwisselen van liefde en zeggen, ‘he, wat fijn om hier bij jou te zijn. Hoe is het met je? Ik wil bijpraten. Vertel me alles. De highs, de lows en alles daartussen in.’

Dat! Die connectie. Daar gaat het voor mij over.

Met andere woorden: ik mis helemaal niets. Alle gezelligheid die ik wil voelen staat nog steeds tot mijn beschikking. Maar die gedachten, daarbij komen, die verbinding maken zal ik alleen doen als ik dat eerste moment van gemis, als het voor mijn neus op tafel wordt neergezet en ik een reflex van verlangen voel. Want mijn oerbrein zal eten altijd een goed idee vinden.

Dus in eerste instantie is er een moment mogelijk, een flits van verlangen. En dat er later zijn. Oh ja, daar is dat moment weer. Deze ken ik, voelen dat ik geen honger heb. Maar er staat iets voor mij wat mij wordt aangeboden. Het wordt voor mij neergezet. De mogelijkheid om te eten is daar. Iets in mij zegt, ‘oh ja, goed idee’ en ik laat dat er zijn.

De laatste stap hierin. Dus ik ben bereid om dat verlangen naar dat eten te voelen zonder daar iets mee te doen. Ik kan dat omdat ik een nieuwe betekenis aan de situatie heb gegeven, namelijk dat alle gezelligheid die ik wil voelen volledig tot mijn beschikking staat. Ik heb daar alle controle over en de laatste stap hierin is dat ik mij realiseer wat dit moment zo bijzonder maakt als ik nu niet eet.

En dit is een stap die ik aan je wil meegeven als je misschien in mijn programma zit en naar de podcast luistert ter ondersteuning van je programma en alles wat je aan het leren bent en het fijn vindt om te luisteren.

Deze stap, die vierde stap waarin je het werk doet, de creativiteit in jezelf aanzet om te zeggen, ‘waar doe ik dit eigenlijk voor?’

Je weet dat zit in die module van het ontwerpen en het creëren. Daarin pakken we dat op. Daar zit dat huiswerk in. Wat maakt dit moment bijzonder? Waar doe ik dit voor? Dat is die vierde B. Wat maakt dit moment bijzonder als ik dit nu niet eet?

En ik vind de B van bijzonder hier zo effectief omdat het suggereert…binnen diëtiek heb je gewoon of je eet het of je eet het niet en als je het niet eet heb je niks. Het voelt alsof er dan iets aan je voorbij gaat hè, dat is weer die FOMO.

Maar het perspectief, het idee, de suggestie dat het juist bijzonder is als je niet eet hier en nu. Niet als dat gewicht er dan morgen af is. Ik heb het nu niet over afvallen en heb het nu niet over je gezondheid. Ik heb het specifiek over deze situatie. Wat maakt deze situatie bijzonder als je nu niet eet? En wat natuurlijk ook weer teruggrijpt naar het leven van jouw mooiste, meest waarachtige leven. Wat maakt deze situatie en dit moment bijzonder als je nu niet eet?

En het antwoord wat ik daar vond, voor mezelf in dit proces is dat het mij een rijkere en diepere ervaring geeft van mijn onafhankelijkheid.

Omdat ik mij verbind met die gezelligheid die ik wil voelen vanuit connectie maken met de ander. Hoe fantastisch is het om daar niet voor te hoeven eten, maar dat helemaal naar me toe te kunnen halen, Onafhankelijk van eten. Alle connectie, verbinding en gezelligheid te kunnen voelen die ik wil. Geweldig. Dan ben ik helemaal niet bezig met of ik dit mag eten of niet. Ik ben helemaal niet bezig met het idee dat ik op dieet ben of niet op dieet ben en dat het misschien verstandiger zou zijn om het niet te eten omdat dat ongezond is. Wat ik zie is dat hier voor mij in dit moment een rijkere en diepere ervaring van mijn onafhankelijkheid voor mij mogelijk is en een versteviging van de integriteit in de relatie met mezelf en mijn relatie met eten.

Want in de relatie met mezelf wil ik mij dus ook en afhankelijk kunnen voelen in mijn ervaring van gezelligheid en connecties zonder dat ik daar eten bij nodig heb.

En wat ik ook wil is dat voor mij die integriteit in de samenwerking met mijn lichaam betekent dat ik bepaal wanneer ik eet en niet het eten wat er toevallig op mijn pad komt.

En als ik verzadigd ben en geluncht heb, voor m’n lichaam heb gezorgd en ik voel dat mijn lichaam kalm is, verzorgd, gevoed, goed functioneert. Ik kan me lekker concentreren, het is helemaal in de rust. Ik heb alles binnengekregen wat ik nodig had en m’n lichaam heeft nu alle ruimte voor het verteren van dat voedsel en de processen die het voor mij wil uitvoeren om mij optimaal te laten functioneren. En dan vanavond wil ik opnieuw die ervaring hebben van samenwerken met mijn honger en verzadiging.

Dat is in de integriteit van mijn relatie met eten een belangrijke waarde van mij. En die wil ik niet te grabbel gooien omdat er een verleiding voorbij komt. Die wil ik niet te grabbel gooien omdat iemand anders het misschien gezellig vindt als ik ook wat neem en zegt, ‘ik heb het speciaal voor jou in huis gehaald.’ Omdat zij denken dat zij meer gezelligheid beleven als ze mij eten in m’n mond zien stoppen. Dus dat zit er ook nog in, dat people pleasen.

Mijn integriteit in mijn relatie met eten, in de relatie met mezelf.

Wat voor mij belangrijk is in de relatie met mezelf.

Namelijk mijn ervaring van onafhankelijkheid. En dat alle liefde en connectie die ik met een ander wil voelen altijd tot mijn beschikking staat. Die, die leef ik hier uit, daar geef ik hier nu in dit moment vorm aan en dat maakt dit moment bijzonder.

Het is zo speciaal in vergelijking met wat daar op dat schoteltje ligt. Kan je dat voelen? Toen ik dat zo beet kon pakken voor mezelf en zag ah, ik loop nu helemaal niks mis. Wat ik hier nu beleef is bijzonder. Een verdieping en een rijkere ervaring van mijn eigen onafhankelijkheid en van mijn integriteit in de samenwerking met mijn lichaam, in mijn zelfzorg en in mijn vermogen om daar in dat moment van verlangen, als dat eten net voor mij wordt neergezet en wordt aangeboden, waarin mijn oerbrein dan zegt, ‘oeh ja, goed idee’ dat ik dat er kan laten zijn en het ongemak wat ik daar mogelijk even bij voel er kan laten zijn omdat er iets bijzonders op mij wacht.

Iets bijzonders wat ik mezelf cadeau wil geven en wat dit moment speciaal maakt. Ik mis niks. Er is geen FOMO. Ik heb iets beters. Iets wat rijker is voor mij en iets wat meer waarde heeft voor mij. Iets waarmee ik gestalte geef aan mijn mooiste, meest waarachtige leven. Dat. Dat is wat ik nu heb en dat is waar ik voor kies. Die rijkdom, dat is waar ik nu voor kies.

Dus je ziet dat met deze vier B’s bewustwording, bereidheid, betekenis en bijzonder ik die volgende versie van mezelf ben.

De vrouw die ik was kon geen gemis verdragen en de vrouw die ik was dacht dat gezelligheid op dat schoteltje ligt en dat ze anders op dieet is als ze het niet eet. De vrouw die ik nu ben, die voelt zich verguld. Die voelt zich rijk, die voelt zich thuis in zichzelf. Die weet precies wat ze wil en waarom ze het wil en wat dit moment voor haar waardevol maakt. En bijzonder.

En als je deze stappen zet en overeten opruimt, dan zal je dus merken dat er steeds minder momenten zijn waarop je nog niet weet wat je wilt. Waarop je nog niet hebt uitgezocht welke betekenis je nou eigenlijk aan die situatie geeft. En waarop je nog niet bereid bent om te voelen wat er te voelen valt. Waarop je misschien nog niet eens bewust bent dat het overeten is wat je doet. En in het opruimen kom je dat allemaal tegen. Moment voor moment, voor moment. En er zit hoe langer hoe minder rommel in de kamer. Er ligt steeds minder, je ruimt het steeds verder op.

En gaandeweg bouw jij een relatie met eten die je fantastisch noemt en een relatie met jezelf die je fantastisch noemt. En je verliest gewicht dat niet meer terugkomt. Want als je eenmaal dit hebt laat landen bij jezelf hé, dat voorbeeld wat ik je nu net noem, dan blijft dat voor jou altijd van grotere waarde. Je hoeft dat niet vol te houden, je bent niks aan het volhouden. Je kon kiezen en je hebt een nieuwe betekenis gekozen, een nieuwe ervaring gekozen en het bijzonder gemaakt.

En dat is wat er op je wacht.

En dat is wat veranderen zo waardevol maakt. Je bent niet aan het afzien, je bent niet aan het volhouden, je bent aan het veranderen en je creëert jouw fantastische relatie met eten.

Op 13 september gaat het programma weer open voor deelname. Als je zegt ik wil overeten opruimen. Ik wil ook aan de andere kant van dit probleem komen en ik ben niet tevreden over de manier waarop ik met eten omga. En het maakt daarin niet uit of je veel overgewicht hebt, weinig overgewicht of geen overgewicht. Je kan in dit programma stappen en jouw fantastische relatie met eten gaan creëren. Je bent van harte welkom!

Meld je aan voor de wachtlijst, die vind je via etenslessen.com. Dan geef ik je meer details over het programma. Je kan het aanbod ook bekijken alvast op etenslessen.com onder het kopje Werk met mij. Ik ben er volgende week weer en wens je een hele mooie dag. Tot dan! Bye